286

thee plaats vinden, zullen dan kunnen vervallen, daar de kruidenier of grossier in kleine hoeveelheden tegelijk zal kunnen betrekken, en niet bij de importeurs behoeft terecht te komen, die, bij de apathie der makelaars voor het theevak, wat hun minder inbrengt dan de koffie, en uit veneratie voor den gouden ouden tijd en zeden, nog steeds zich bedienen van de kostbare doch nuttelooze bemoeiingen der „ pakhuismeesteren van de thee". Wanneer men over hun artikel spreekt, is niets moeilijker dan hun uiteen te zetten wat het raison d'être der pakhuismeesteren eigenlijk is, en hoe het mogelijk is dat die inrichting, hoe venerabel ook wegens ouderdom, nog bestaan blijft in Nederland.

Zij staat aan eene ontwikkeling van directen toevoer in den weg, omdat importeuren geene cedullen kunnen uitgeven die negotiabel zijn, zonder dat die door pakhuismeesteren zijn opgemaakt. Doch waarom? Is thee dan uitsluitend het artikel waarvoor bijzondere waarborgen van echtheid noodig zijn? Ook zullen de eigenlijke theehandelaren ten onzent niet tot afschaffing van deze achtenswaardige instelling medewerken, want hun voordeel brengt eenigszins met zich de directe aanvoer eerder tegen te werken dan aan te moedigen. Nu toch zijn zij zeven of acht belangrijke koopers, die elk uit Londen betrekken al naar gelang hunner behoeften, en niemand weet of, en hoeveel verdiensten door hen op hunne aanbiedingen en détail gemaakt worden, want wij hebben nu geene theemarkt van eenig belang, en voor consumenten is het steeds moeilijk marktwaarden te bepalen. Koopen echter de theehandelaren nu in Amsterdam bij veiling of per inschrijving, dan weet elk concurrent van zijnen buurman wat, en tot welken prijs, hij gekocht heeft, en bij een artikel waarbij vermenging en eene juiste opinie over den smaak van het publiek zoo groote rol speelt, is zulks een ongerief.

Wanneer echter elk kruidenier van eenige positie zijne thee direct in China kan bestellen, en van daar betrekken, en de tal van onkosten van veemen, pakhuismeesteren, over-