De Internationale Conventie tot afechaffing der Suikerpremiën.

Het laat zich meer en meer aanzien dat er ditmaal nog niets zal komen van eene internationale overeenkomst tot afschaffing der suikerpremiën. In Engeland ontmoet de gesloten conventie hoe langer hoe meer tegenstand, en wanneer de Britsche regeering' er niet in slaagt dien tegenstand te breken en een meerderheid te vinden voor het ontwerp eener penale sanctie tot wering van de gepremieerde suikers, dan, het spreekt van zelf, kan de conventie onmogelijk in andere landen in werking treden. Hoe het intusschen met de zaak gesteld is, blijkt uit het volgende betoog van den Engelschen „Economist":

Ofschoon de regeering feitelijk het wetsontwerp hetwelk moet strekken om de suiker-conventie voor ons land in toepassing te brengen, ingetrokken heeft, is zij nog niet geheel de moeilijkheden te boven, die zij zich door dezen ongelukkigen stap in protectionistische richting berokkend heeft. Aan de pogingen der oppositie om uit de aangelegenheid munt te slaan voor hare partij, hechten wij niet veel waarde. Van veel beteekenis kunnen die pogingen niet zijn, mits het wetsontwerp flinkweg en voor goed worde ingetrokken. Maar wat in hooge mate lastig is, is de positie in welke de regeering