GINO SEVERINI.
je „Futurisme Pictural" aan bij den wat al te roemzuchtigen Marinetti, jij, die dat niet behoefde te doen, om je inderdaad groote schildersgaven. Vóór 1904 was je een jongen van nauwelijks twintig jaar. Dat men toen je schilderijen weigerde — wat kwam het er op aan? Later heb je heel mooie dingen gemaakt , vóór je futuristische periode. Gooi den futuristischen rommel in een vijandelijke loopgraaf, want je weet heel goed, dat al je verklaringen omtrent de bedoelingen van het futurisme maar „lak" waren. „De
toeschouwer moet zich geestelijk niet voor de schilderij bevinden , doch zich denken in het voorgestelde te zijn en het meê te leven." Apekool, Gino caro! „Horreur de tout ce qui est vieux et connu. Amour du nouveau et de 1'imprévu ," decreteerde patroon Mari(o)netti. Het oude en bekende kan mooi, het nieuwe en onvoorziene leelijk zijn, Gino. Jij kunt mooie dingen maken en moet het dus doen!
A rivederci, Gino!
Otto Knaap.