Mengelwerk.

hunne vrije uren daaraan te zullen moeten opofferen. Het is waar, veel tijd zou het kosten, nu en dan de onders te bezoeken of visites van hen te ontvangen, doch dit behoorde hen niet terug te houden van iets zoo onontbeerlijks voor het welzijn hunner leerlingen. Jeugdige onderwijzers, die gaarne vooruit wilden met hunne studiƫn, meenden wel het meest reden te hebben tot zulk een zuinigheid met hun vrijen tijd; doch zoo zij eiken dag een enkel uur aan die bezoeken opofferden, zon het dan met studeeren niet beter vooruitgaan dan bij aanhoudende afmatting en overspanning ?

Langzamerhand had er toch ten laatste een toenadering plaats en onstond er eenig meerder verband tusschen huis en school. De kinderen gaven daartoe onwillekeurig de eerste aanleiding. Als ze aan hunne ouders vertelden, dat ze ter school geen lichamelijke straf meer ontvingen gelijk te huis, maar dat ze daar door liefde, vriendelijkheid en goedheid werden geleid in plaats van door gestrengheid en dwang, moest dit de ouders niet op den weg helpen om dit voorbeeld van den onderwijzer te volgen en alzoo de huiselijke opvoeding te verbeteren ? Omdat de kinderen deswege allengs meer liefde voor den onderwijzer koesterden, verheugde het bun steeds zeer, wanneer deze hunne ouders kwam bezoeken, en daarom moedigden zij van weerszijden daartoe aan bij elke gunstige gelegenheid. Het streelde de ouders, dat hunne kinderen zooveel hielden van den onderwijzer. Met blijdschap zagen zij, dat hij deswege zoo grooten invloed op hunne kinderen had, en deze hem veel ontzag toonden, hem gaarne gehoorzaamden zonder hem angstig te vreezen. Het beviel hun uitmuntend, ook op die wijze hunne kinderen te leiden, te besturen en op te voeden, want dit strookte veel beter met hunne groote liefde voor hun kroost, dan de voormalige gestrengheid en hardheid in de huiselijke opvoeding. Dit had dan ook ten gevolge, dat de ouders tevens meer liefde