868

Boekbeoordeelingen.

koppelwoord kan heeten, maar dat het een gezegde, of een deel van een gezegde uitdrukt, omdat de opgegeven zeggingen eigenlijk beteekenen: de tafel bestaat van hout, de kagchel bestaat van ijzer, of: de tafel is van hout vervaardigd , de kagchel is van ijzer gemaakt. Wij vatten echter niet, waarom de meergemelde voorbeelden niet gelijk staan met de tafel is vierkant, de kagchel is rond, dewijl men voor deze laatste uitdrukkingen evenzeer zou kunnen zeggen: de tafel bestaat vierkant, de kagchel bestaat rond, de tafel is vieikant vervaardigd, de kagchel is rond gemaakt. Onzes inziens zijn van hout en vier. kant gezegden van tafel, en van ijzer en rond gezegden van kagchel, die door het koppelwoord met het onderwerp zijn verbonden. Dat van hout en van ijzer niet noodwendig een verzwegen woord, als vervaardigd of gemaakt, vooronderstellen, kan mede blijken uit de gewone spreekwijzen: eene tafel van hout, een huis van steen enz., in beteekenis volkomen overeenstemmende met eene houten tafel , een sleenen huis enz.

In §• 12 noemt de Schrijver worden mede een koppelwoord, omdat het (§. 10) het onderwerp met het gezegde verbindt; doch hoe dan met de werkwoorden blijven en schijnen? In: het kind blijft groot, het kind schijnt groot, komt groot even zoo wel als bepaling des onderwerps voor , als in het kind wordt groot. Het kind wordt is bovendien ook het kind is wordende, en bevat dus , behalve het koppelwoord, of het woord van bestaan, nog eens wijziging van dat bestaan, even als alle overige werkwoorden onzer taal.