KRONIEK

keurig achter het Woord verbergen, dat Talleyrand uitriep: „La parole pour cacher la pensée!"

Neen, bij ons is juist het Woord de drager van de gedachten en gaat recht op den man af.

Er zit een onfrissche kant aan dit boek. Dat is de prikkel tot nieuwsgierigheid van het publiek in gevallen uit de rechtspraktijk van een bekend advocaat. Indien deze gevallen, gedeeltelijk waarheid, aangevuld met schrijversfantazie, op geestige, levendige wijze waren beschreven, dan zou de verschijning van Pauwels' tweede werk zeer gerechtvaardigd zijn geweest. Destemeer indien er ook een „schreeuwende" stem om „verbetering" uit had geklonken. Een cri de coeur. Een strijder. Een temperamentvolle en edele kerel, een verontwaardigde over hetgeen hij in zijn rechtspraktijk heeft gezien, gevoeld en ondervonden. Niets van dat al.

Een serie zwak-literaire schetsen, die ook door inhoud geen groote belangstelling wekken.

FRANS HULLEMAN.

,,H et verloren lan d", roman door J o h a n Koning. — Mpij. voor Goede en Goedkoope lectuur, Amsterdam.

Zij die in Indië geleefd hebben, weten het. Het Oosten laat een onuitwischbaren indruk achter. Voor den Westerling die er in de kracht van zijn leven vertoefde, lijkt het, eenmaal voor goed verlaten, het verloren land; een schoone droom van stilte en grootsche geheimzinnigheid. Altijd zal de ziel hunkeren dat mysterieuse land weer te zien. Dan worden de dingen in het Noorden hard en koud, hoewel zij door de jeugdherinneringen vertrouwd zijn en men zich spoedig weer aanpast. Ook het vaderland had men eens lief en men wil het weer liefhebben — maar er zijn oogenblikken dat deze plek, zoolang gemist, bijna vergeten, zich schijnt te wreken. Ook dit land kan het verloren land zijn voor den zwerveling.

Wanneer zij die slechts tijdelijk in Indië waren, dit zoo