3 68 WAT IS WARE (ECONOMIE?

houd mij verzekerd, dat deze toegevendheid der oü>» ders, hoe zinneloos die ook immer fchijnen moge, nogtans van de kracht der ouderlijke liefde kan afgeleid

worden ■ eene liefde, die te allen tijde achting

verdient. Het wave te wenfchen, dat de liefde derkinderen ftecds gelijke fchreden met die der ouderen hield| doch, helaas! dit is maar zeer zelden het geval! ——-

Kinderlijke liefde, zegt een oplettend waarnemer des menfchelijken levens, is eene bloem van zulk eene teedere natuur, dat men maar zelden een plekje gronds, aantreft, waar zij aarden, waar zij groeijen kan. Vaak hooren wij wel van ouders , die alles voor hunne kinderen opofferen; maar Hechts zeer zelden hooren wij van kinderen, die hunnen ouderen buitengewone, uitftekende bewijzen van liefde en dankbaarheid geven* Misfcbien plantte de natuur in de borst der ouderen, een oneindig teederer gevoel, en vormde, om zekere wijze redenen, ons hart omtrent hen, die wij geteeld; en opgevoed hebben, veel liefderijker en gevoeliger * dan jegens degenen, van welke wij geboren en opgevoed zijn; althans, de ondervinding bevestigt zulks. — Wanneer een rijke zoon zijnen behoeftigen en waardigen vader jaarlijks eene ellendige vijf honderd guldens uitreikt, zoo wordt hierover veel ophefs gemaakt £ doch daar en tegen wordt het voor weinig beduidend, voor geheel verdienfteloos gehouden, als een vader eene twintigmaal grootere fom , aan zijnen nietswaardiger zoon, als wegwerpt.

Hieruit volgt dan, dat de ouders het denkbeeld wegens hunnen pligt omtrent hunne kinderen, met het beste oogmerk, zelfs tot befIraffenswaardig toe, uitftrekken en overdrijven kunnen. Het zou veel meer edelmoedigheid aan den dag leggen, wanneer zij hun, in plaats van ze veel geld in handen te geven, juiste, regtmatige denkbeelden van de wezenlijke waarde van het geld inboezemden, en hen leerden inzien, dat, ter bereiking van goede en prijswaardige einden ——- niet veel noodig is*