DE PROFESSOR

9

Fockema Andreae.... Argyll: The unseen foundations of society... . Maine: Ancient law, in connection with the early history of society, and its relation to modern ideas. .. Zeg, zei ze, weet je, waarom ik hier gekomen ben? om je te vertellen, dat ik óók ga studeeren.

— Jij?. .. . Zijn toon was zoo vlijmend ongeloovig, dat, wat bij haar een vriendelijke spot was geweest, bij hem tot een scherpe hatelijkheid werd.

Maar zij nam het hem niet kwalijk, zijn verbazing was méér dan begrijpelijk!

— Of, studeeren, zei ze eerlijk, dat is wéér iets anders, — maar in elk geval ga ik college loopen.

Hij bleef terzijde staren, en wachtte verdere mededeelingen af. En zij kreeg plotseling een hevigen lust, om hem door elkaar te schudden, en hem toe te snauwen: Man! tóón toch eens wat belangstelling, ook al méén je het niet. Wat ben jij toch voor 'n brute egoïst!

Maar dadelijk zakte haar vlaag. Zij had heusch geen zin, om haar goed humeur door hem te laten verstoren.

— Ken je professor Rovenius?

— Die kwast? waar ze tegenwoordig mee weg-loopen? Je laat je toch niet in met die charlatan?

— Is 't 'n kwast? is 't 'n charlatan? dan gaat hij me heusch interesseeren, tartte Cecilia. Ik ga 'n cursus van 'm bijwonen, met eenige anderen; Rina, Emma van Rhenen.... dokter van Walsen en dokter Bertrand zijn er óók bij: zóó erg kwasterig en charlatannerig zal die Rovenius dus wel niet zijn. . . .

Alexander haalde, haast onmerkbaar, de schouders op, alsof hij te kennen wou geven: ik laat je volkomen vrij de opinie van „dokter van Walsen" en van „dokter Bertrand" boven de mijne te stellen!. .. .

— Zou je geen zin hebben je bij ons aan te sluiten? plaagde Cecilia.

Zij dacht, dat alleen een hoonende blik zijn antwoord zou zijn, maar hij verwaardigde zich tot een kortaf:

— Neen.

— Nu, dat kwam ik je vragen. Ik kan dus nu gevoege-