DE ROMAN VAN EEN SCHILDER

verwachtten. Daar deze echter uitbleef, verhief zich de magere, hoekige figuur, naderde de fiere, edele gestalte bij het raam en stamelend klonk het: „Mevrouw!.... Mevrouw!

Erica wendde zich om en rustig onderbrak zij hem:

„Ik merk, dat het al bijna zes uur is. Het wordt onze tijd, indien wij tenminste niet te laat voor het avondeten willen thuiskomen. Wij hebben een oude, beproefde dienstbode, die niet gemakkelijk is, en er zou ons stellig een berisping worden toegediend, zoo wij niet klokke half zeven aan tafel zaten."

Ook de commandant scheen deze oplossing de verstandigste te vinden. Vastberaden en zwijgend bood hij Erica den arm en geleidde haar met hoofsche statie naar de voordeur. De anderen volgden in botsende wanorde, terwijl zij haastig en fluisterend hun hoeden, parasols en wandelstokken bij elkander zochten. Buiten stonden de beide automobielen te wachten. Het gezelschap stapte in en vertrok.

De commandant bleef eenzaam achter op de stoep zijner woning. Er groefde zich een diepe verticale rimpel in zijn voorhoofd en zijn dunne bloedelooze lippen kluifden op zijn snorrepunten. Hij had geen geluk in het leven, dat stond vast. Al zijn humor te verspillen aan een tenger wezen, dat hij feitelijk verafschuwde, om tenslotte met zijn beleefdheid een mal figuur te maken! Loenschend tuurde hij naar een griezelige spin, die omzichtig over de steenen aanschuiven kwam, en plotseling, met een nijdigen trap, vermorzelde hij het gedierte onder zijn schoen.

Ondertusschen reden de bezoekers met gezwinde vaart naar de villa terug. Merker zat ditmaal in dezelfde auto, waarin zich ook Erica bevond, en omdat het zwijgen hem pijnlijk scheen, begon hij druk te praten en vertelde van de avonturen, die hij vroeger in zijn oerwouden had beleefd. Hij sprak altijd over zijn oerwouden en inderdaad — zij waren van hem. Had hij ze niet veertig jaren lang bewoond en doorkruist, terwijl er mijlen in den omtrek nergens een huis te bespeuren was? Het zijne stond op een open plek tusschen de boomen; aan den voorkant stroomde er een