EEN BEWOGEN VRIJDAG OP DE BREESTRAAT

En te meer was haar verlangen naar kennis omtrent dat proces toegenomen, omdat zij als jongste er altijd buiten was gehouden en de deur uit was gestuurd als haar getrouwde zusters kinderen ter wereld brachten.

Toen was het tenslotte ertoe gekomen, dat zij zelve getrouwd was; zij had haar Jitschok leeren kennen en een betere jongen, een die in grooter bewondering tot haar opzag, was er niet en zij vormden een gelukkig, verstandig paartje en in Bekkie's huishouding — die de modernste, meest practische was van allemaal (schafte zij niet het eerst van allen het zindelijke, gemakkelijke, onvolprezen gas aan?) — mocht je komen! Het werk had zij in een handomdraaien gedaan, en op Zaterdagmiddag, op visitetijd, als het likeurstelletje te prijk en ten gebruike op de tafel stond, met al de netjes gevulde fleschjes, als het groote koffieblad met de mooie kopjes rondging en de schaal met kransjes en gevulde koek, dan was het er vol en werden de politiek en het stadsgebeuren en al wat er had plaats gehad in de eigen gemeente, besproken en bediscussieerd door een uitgebreid gezelschap, waarin de genoegelijke gastvrouw zeker niet de onbelangrijkste rol vervulde! Maar één ding was een feit: kinderen kwamen er niet.

En zoo bleef zij de uitgeslotene, in dit opzicht armer en onwetender dan de minste harer zusteren en omdat zij dit niet dulden kon — over het feit van het gemis-zelve sprongen haar gedachten haastig heen....! — en omdat zij nu, ondanks haar getrouwd-zijn, nog altijd werd weggehouden van al wat met de kwestie in verband stond (want een jonge vrouw, die 't zelf misschien nog eens moet doormaken, mag men niet afschrikken!), groeide haar belangstelling nog meer en had zij er dubbel behoefte aan, ook hierover met kennis van zaken te kunnen praten. Zij verlangde de legkaart van haar weten zooveel mogelijk met feiten bij te werken en altijd weer nieuwe bizonderheden te hooren of interessante momenten bij te wonen. Daarom, maar ook uit werkelijke behoefte aan hartelijk, innig medeleven, aan helpen waar zij kon, miste zij, als 't even kon, geen bezoek