RESTANTJES

ik 't hardste mee en 'n stuk of zes kerels hollen as lammeren naast me en vragen: „waar?.... wie? welke?"

— Daar! daar!! roep ik en 'k zet zoo'n vaart dat de een voor den ander het af moet leggen. Maar een had een asem, zooas ik nog nooit gezien hep, de kerel liep as 'n dol paard. Op den hoek zie 'k 'n paar helmen opduiken: 'k laat hem een eindje vooruit tippele, dan roep ik „hou-te-dief" en wijs op hem. Bot loopt ie de smerissen in de armen, d'r vielen klappen en ik er van tusschen....

Den volgenden dag loop ik fijn te flaneeren over de boulevaar. De vrouwen keeken na me mooie jas, 'k had 'r lol over, dat me darmen 'r van rond draaiden, 'k Sta net deftig een sigretje op te steke en daar wor' 'k door twee stille ingerekend. Verdomme! en nog meer....

Op 't bereau lag me ouwe jas. 'k Zeg, die hef ik vergete gistere, aardig van die lui om hem na te brenge. „Ja mannetje, wacht nou maar is effe met je gijntjes," zegt zoo'n lange tegen me. Na 'n poosie komt de kerel opdagen, die me de vorige dag in me jas geheschen had en besnuffeld mij van alle kante, ,,'t Is hem," zeit ie dan en of ik maar betale wil. — Ja, zeg ik, maar 't convojeerd me

niet, 'k hep me geld in een seefie op de bank Na veel

borculoore mocht ik met 'n paar dienders een kamer uit gaan zoeke. Nou 't is nogal een rustig hotel, goeie waaksche boojen en geen last van te levenslustige buren.

Ze hebben me gevraagd na me geloof 'k Zeg me

vader was katteliek en me moeder protestand of omgekeerd, da weet ik niet meer purcies, Affijn, toen komp 'r op 'n middag een dikke kappelaan of zoo in me cel en die vraagt waarom of ik hier zit. — Waarom zou ik staan, zeg ik. Daar mostie om lache, dan ging ie zoo'n beetje met z'n eige zitten prate, tot ie na een poosie vroeg waar ik na zat te kijke. — Nou om u de waarheid te zegge, zee ik, ik keek na je gouwe horlosie en 'k zat te prakkeseeren, wat of.... wat of ze me van avond te dineeren zullen geven, 'k zou wel trek hebbe in 'n malsch hoentje. — Opeens loopt ie me cel uit en ie schudde zoo met zijn hoof ie, dat ik bang was om het te zien valle.