RESTANT JES
door de gebroken ruit, terwijl Mevrouw bezig is om flauw te vallen.
— Dat kan ikke niet hellèpè — Mevrouw hieuw me van me werrek . ,
Meneer danst zenuwachtig door de kamer en weet eindelijk te zeggen: — 't Kan me wat schelen.. . .f kan me wat «chelen, als je 't maar betaalt!
— Dat doch ie, geen cent!
— Jou beroerde kerel.... me ruiten breken.... en nxet betalen!.... jou.... jou.... Pa Pampus wordt groen.
— Mevrouw trok me af, verklaart nogmaals de glazenman. Nou, 'k groet jelui goeie mögge
— Man, haal de pelitie, beeft Mevrouw, die van het heen en weer dansen van Meneer tot haarzelf komt.
Op z'n sloffen schiet Meneer de straat op. Ma Pampus roept Antje om den boel op te ruimen, de glazenwasscher zakt bedaard naar omlaag en treedt daar tot groote ergernis vanMevrouw als explicateur voor de toeschouwers op, bi) wie een gijntje op den Maandagmorgen in goede aarde valt.
Even later komt 'r man met een dikken agent terug. Beneden in de gang wordt eerst glazenwasschertje onder handen genomen. Zenuwachtig luistert Ma Pampus aan de kamerdeur naar z'n schorre stemgeluid, doch al spoedig schieten er zulke gróóte knoopen het trapgat in, dat zij de deur haastig sluit en zich de ooren stopt, want de kleine dichterlijke vrijheden die haar man zich veroorlooft, zijn niks bij dit vergeleken....
Gewichtig stapt de agent binnen, gevolgd door Meneer. Hij ziet eens door de gebroken ruit, doch trekt onmiddellijk z'n hoofd terug als er buiten een hoeratje opgaat. — Midden in de kamer staat hij, 'lijk 'n Napoleon. Ma Pampus ziet n
potloodje, 'n notitieboekje dan 't gerecht, den Officier
van Justitie, ja zelfs de gevangenis.... Ze beeft op r beenen en 'r tong kleeft in 'r keel. Gelukkig dat Pa dr bij is om voor haar te antwoorden, toch jammer, dat ze hem straks op z'n eksteroogies trapte. Nu moet hij zelf z'n naam opgeven, kijk 'm dapper antwoord geven, ze wordt er kalm van.... Oü!