DE ROMAN VAN EEN SCHILDER

voor het antwoord plaatste. Zijn aandacht was volkomen bij het werk en om de aanwezigen bekommerde hij zich niet. Eerst toen de huisvrouw eindelijk gezeten was, vouwde Merker zijn missive dicht, legde zijn pijp op het blad papier en sprak met luchtigen aanhef:

„Ik heb een voorstel te doen, Willem. De gedachte is al vroeger bij mij opgekomen, maar ik heb er nooit over gesproken, omdat. . . ach! ik weet eigenlijk niet, waarom. Hoe vaak gebeurt het niet, dat men allang over een kwestie nadenkt, zonder een besluit te kunnen nemen! Bij mij is het altijd een onnoozel toeval, dat opeens mijn inzicht verscherpt en mij doet handelen. Ik vermoed, dat een kunstenaar op dezelfde manier zijn inspiraties ontvangt. Mijn helderziende momenten betreffen meestal maar heel gewone, alledaagsche onderwerpen. Maar ik stel mij voor, dat ook zulk soort invallen van belang kan zijn."

Van Baerle keek hem strak, bijna vijandig aan.

„Korter!" zeide hij alleen.

'.Korter kan het niet, beste kerel!" lachte de planter onschuldig. „De inleiding was beslist noodzakelijk om aan te toonen, hoe gewichtig mijn voorstel is. Overigens zal ik mijn best doen om niet al te breedsprakig te worden."

Hier wachtte hij een poos, dan liet hij zijn stem dalen en werd zeer ernstig.

„Vanochtend wandelde ik met Erica en wij spraken over het verlies, dat jullie beiden hebt geleden. Je vrouw vertelde mij, dat zij als een moeder van den jongen hield. En ik weet, dat ook jou, Willem, zijn dood niet onverschillig kan zijn. Want hoe je hem als vriend, ja — als je eigen kind hebt liefgehad, dat bleek mij gisteravond, toen ik het portret zag, dat je van hem schilderde. Er bestaan hier bij jou en bij Erica verwante gevoelens, waarin verder niemand deelen kan. Natuurlijk was het gewenscht, dat jullie in de eerste dagen niet alleen werd gelaten. Op zulke oogenblikken zijn er vrienden noodig, om ons te steunen en te troosten. Naar ik hoor, heeft de familie Goedeman zich in dat opzicht bijzonder verdienstelijk gemaakt en ik meen, dat zij verzekerd kan zijn van ons aller dankbaarheid. Later heb ook

5