DE VLIER BLOEIT

klaps een onverwacht en fel gerucht, een donderslag, hen allen veranderde in een troep zinneloozen, schreeuwend, elkaar bevechtend in redeloozen, radeloozen doodsangst.. .

Het goedkoope klokje, met metalig ping! het halve uur aangevend, wekte hem op uit zijn sombere gepeinzen. Hij wreef de oogen, rond zich starend als ontwaakt uit een nachtmerrie. Tijd om de kippen te voeren, zei hij hardop en zag, afgeleid, hoe die traag samenschoolden in de schaarsche schaduwplekken van de geteerde nachthokken, witgevederd en glanzig-bruin, zwart met een groenigen weerschijn. Het was nog maar klein, zijn hoenderpark, mijmerde David, doch later, als alles goed bleef gaan, kon het worden uitgebreid naar links en rechts door aankoop van stukken weiland. Aan den achterkant liep zijn lap grond op tot aan den voet van een heuvel, op den top beplant met boomen en struikgewas. Van voren sloot een meidoornheg zijn eigendom af van den landweg naar het dorp; aan dien kant bevonden zich de voordeur van zijn witgeverfde bungalow, het witte ingangshekje. Hij had hier eenzaamheid gezocht en gevonden. Het dorp, waar hij op marktdagen de eieren bracht, lag een half uur ver; zijn naaste buren waren de bewoners van de welvarende boerderij aan den anderen kant van den heuvel, wier landerijen zich uitstrekten tot aan de Thames-oevers. Daar was het dat Tono werkte, waar straks Tono vandaan zou komen....

Onder het droomerig voortschrijden met den vollen korenbak door de gloeiende namiddagzon verwonderde hij zich vaag, waarom nooit de gedachte aan Elsie vroeger in hem had opgeroepen de warme innigheid, die hem nu doortrilde enkel bij het denken aan Tono's naam? Toch was Elsie toen ook jong, jonger zelfs dan Tono, die vier-entwintig werd.... Hij trachtte Elsie's beeld voor zich te halen, zonder den bril, zonder haar klachten, haar verwijten, haar stille tranen. Hij zag alleen Tono's gezicht, zigeunerbruin, met den wijden witte tanden-lach. Elsie had gelijk, moest hij zich dan bekennen, het duurde lang, zeven jaar dezen zomer kenden ze elkaar. Nu hij einde-