VILLA MORGENROOD

727

De straten werden overstroomd, maar als trouwe makkers, vast aaneengesloten, stonden de huizen onwrikbaar gereekt, lieten de geweldenaar op zich aanwoeden, braken zijn kracht op hun harde steenen fronten.

De menschen schoven als donkere bundels langs de straten, zich beschut houdend voor regen en kou, voorzichtig langs poelen en plassen. Stug en nijdig gleden de trams af en aan met somwijlen een schor gebel.

Alle levensvreugde scheen uitgenepen, alle uitbundigheid verzwijmd. Een starre kilte drukte op heel de stad, het halve licht kwelde met de somberheid van een sterfhuis en als de avond het donker tot een massiefheid samenperste, stonden de straatlichten als kwijnende vlammen aan het sombere doodsbed van de stad.

Jo verdroeg deze tijden slecht. De druilende dagen, de pijnende avonden lagen als zware lasten op haar gemoed. De wereld scheen haar zoo klein, zoo beangstigend klein, en met die benauwenis wies een heimelijke angst voor iets onbekends, dat dreigde van hier en ginder, van verre en nabij — iets dat ze niet kon beschrijven of omvatten, maar dat ze aanvoelde als vijandig haar omsluipend, wachtend slechts op de gelegenheid om haar te overvallen en te vermeesteren. Ze begreep niet de menschen, die nu luchthartig konden zijn, zij begreep Gerard niet, zij begreep Henk niet en Miep. Bemerkten zij dan niets van de benauwenissen, die overal spookten? Of wilden zij niets merken?

Traagj es schudde zij het hoofd en deed haar gewone dingen, pijnlijk strak en lusteloos onder de doem van 't nu eenmaal moeten,

Bep bleef binnen, nu al dagen lang. Buiten was het moordend voor haar. Ze knutselde wat om aan een handwerkje of speelde met haar aankleedpoppen, daalde ook dikwijls, kleintjes ineengedoken, het steile zoldertrapje af om de wonderwerken van Heinz te aanschouwen of te luisteren naar wat hij te vertellen wist in z'n eigenaardig taaltje, dat ze langzamerhand leerde doorgronden. In 't warme kamertje beneden was ze altijd een welkome gast. De beide oudjes, die een heel lang leven hun liefde en teederheid spaarden