VILLA MORGENROOD

739

matiné's bleef geen plaatsje onbezet. Maar nu gingen de laatste voorstellingen, tenminste voorloopig de laatste. De eerste twee maanden van het nieuwe jaar speelde men in Rotterdam, voor de maand Maart was met Den Haag afgesloten, met April zou de Amstelstad weer kunnen genieten. Het bericht van 't aanstaande vertrek scheen het aantal bezoekers nog op te drijven, want elke keer moesten er meer worden teleurgesteld en zelfs de oudejaarsavond, die anders maar een karig bezette zaal bracht, leverde nu een tjok-volle schouwburg. En hij werd feestelijk, die laatste avond. Er werd gejuicht en geapplaudisseerd, er kwamen bloemen en kransen, er moest gehaald en gehaald — men riep om de groote schrijver, alsof het een eerste voorstelling gold.

(Wordt vervolgd)