ENGELSCHE BOEKEN VAN HEDEN

Scott speelde met zijn uitgevers een partijtje poker, speelde den een tegen den ander uit, maar in Constable, dien hij den bijnaam van den «Czaar» gaf, had hij zijn meester gevonden. Zoo verscheen dan zijn werk nu eens bij den een, dan weer bij den ander; beroemd werd hij met zijn bundel balladen »The Lady of The Lake«; Loch Kathrine werd hierdoor een gezocht toeristenoord, de herbergiers waren hem er dankbaar voor, het was de beste propaganda, die zij zich wenschen konden. Op dezelfde wijze werd h^. Engelsche Merendistrict beroemd door de »Lake Poets« Wordsworth en Ruskin. Scott legde zich ook toe op het schrijven van proza, en zooals wij in den aanhef aanstipten: hij Was de vader van den historischen roman; tot de bekendste behooren wel de »Waverley Tales«, »Ivanhoe«, »Quentin Durward«.

Scott was met de combinatie schrijver-drukker echter niet tevreden; toen John Ballantyne, de broer van James, in de zaak Wam, legde men zich op de uitgeverij toe en natuurlijk werd de firma Ballantyne de uitgeefster van Scott. Hij zag helaas niet in, dat al kreeg hij voor een manuscript £ 2000 en bovendien een aandeel in de winst, hij als partner in de firma feitelijk zichzelf zijn royalty betaalde en dat wat hij in zijn rechter broekzak stak, uit zijn linker kwam. Dit leidde ten slotte tot de dèbacle, welke verhaast werd door zijn grondspeculaties rondom zijn buiten Abootsford. Zoo kwam dan eindelijk in 1826 zijn val en hij sleepte Ballantyne, Constable en Hurst & Robinson mee. Hem Werd de schande van een faillissement bespaard, maar zijn bankiers troffen een regeling met hem, waardoor hij werd «De Slaaf van de Lamp», zooals Gwynn hem in zijn biografie aanduidt. Dag en nacht moest hij zwoegen om zijn crediteuren te bevredigen, maar enkele jaren vóór zijn dood had hij dan ook de voldoening er zeker van te zijn, dat, al zou hij het niet meer meemaken, zijn schuld tot op den laatsten penny afbetaald zou Worden. Dat was geen kleinigheid, want zijn passief bedroeg ruim £ 80.000, bijna een millioen gulden, dien tijd een nog kapitaler som dan heden. Zijn laatste werken dragen het kenmerk van dit schrijven om den broode, door den nood gedwongen en een van zijn manuscripten, »Count Robert of Paris«, werd door Cadell, den partner van Constable, botweg geweigerd, aangezien het beneden alle kritiek was. Scott was hierdoor diep in zijn ijdelheid getroffen. Ten slotte is de dèbacle voor alle drie de hoofdmannen goed afgeloopen; Ballantyne stierf als rijk man, Cadell (schoonzoon van Constable) eveneens en de erfgenamen van Scott konden met de royalties alles afbetalen en bielden nog een flinken duit over.

Carswell teekent Scott als een snob. Wij zijn niet bevoegd om hierover een oordeel te vellen. Voor een ontmoeting met Burns, die in concubinaat met een barmeid leefde, voelde hij niets. Den