KRONIEK OER LETTEREN

«Gestalten in een spiegel» door Willy Corsari. — N.V. H. P. Leopold's Uitgeversmaatschappij, Den Haag.

We kijken in den spiegel om te zien of onze hoed recht staat, of ons haar behoorlijk zit, kortom of er aan ons uiterlijk ook nog iets valt aan te merken of te verbeteren. Maar we kijken ook wel eens in den spiegel met een diepere bedoeling, met een lichte verwondering, wanneer we over onszelf verbaasd staan; we kijken dan naar ons evenbeeld daar in den spiegel als ware het een aparte persoonlijkheid, die wel veel op ons lijkt, maar toch innerlijk geheel op zichzelf staat en niets met ons gemeen heeft. Dit is, wanneer er een zijde van ons wezen naar voren komt, die we tot nu toe zelf niet kenden; wanneer we blijken in staat te zijn tot daden en gevoelens zóó lijnrecht tegengesteld aan die, welke tot nu toe onze levensrichting aangaven, dat het lijkt of alles tevoren maar schijn geweest is.

Wanneer we dezen roman van Willy Corsari hebben uitgelezen, begrijpen we, dat ook zij ons de menschen heeft willen laten zien in hun vaak zoo tegenstrijdige neigingen, in hun dubbel leven: dat, wat ze naar buiten uit leiden en waaruit we hun karakters meenen te leeren kennen, en hun innerlijk leven, dat daarmee zoo in strijd kan zijn, waardoor ze ook als het ware twee persoonlijkheden vormen: den mensch en zijn spiegelbeeld.

Twee echtparen beschrijft ze in dezen roman, die, zou men zeggen, uit twee verschillende werelden komen. Het ééne: menschen van de wereld, weelderig, mondain, die het leven weten te genieten en ook alleen dat, wat genot geeft, zoeken. Uitstekend is Willy Corsari erin geslaagd ons hun sfeer te doen aanvoelen, ze hooren thuis in de weelderige, overvloedige natuur van het schoone Arcachon, waarin ze ons beschreven worden en zoowel Josée als Stephan, vooral de laatste met zijn mooi lichaam, zijn charme, zijn cynisme, zijn zekerheid dat te bereiken, wat hij wenscht en zijn dédain voor alles, wat minder mooi