EMMA, DE BRUID
— Omdat u als parfum gebruikt »tabac blond«.
— U is 'n fijn opmerkster.
— O, ik vind, dat de details in 't leven er zóó op aan komen! Door die subtiliteiten wordt 't ware raffinement verkregen.
— Ik geef u volkomen gelijk!
— Ik ben dan ook van plan 'n hoekje van onze salon tot rookkamer in te richten....
»'n Hoekje van onze salon«.... Was zij geëngageerd, dit kind? dat gisteren nog, hij wist het van Hermance, een kostschoolmeisje was?....
Zonder de uitwerking harer woorden te bevroeden, ging Ips argeloos voort:
— O, je hebt zulke leuke dingen tegenwoordig. Allerlei accessoires, die even vrouwelijk zijn als bijvoorbeeld kanten of bloemen. Lampjes van witte jade en blauw agaat; sigarettenkokers van zwart email met 'n fijn randje wit en 'n monogram in diamantjes; of van gestreept platina en goud.... en dan de aschbakjes van metaalhard, barnsteenkleurig versteend Australisch hout .
Hij luisterde niet, en dacht ondertusschen zijn eigen gedachten verder: hij had haar onmiddellijk een alleraardigst kind gevonden, een popje, waarmee je je voor 'n paar uur voortreffelijk amuseert, maar waaraan je verder niet denkt.
Haar veronderstelde verloving wekte een nieuwe belangstelling in hem. Hij wist niet, hoe hij te weten zou komen, wat hij wilde vragen.... direct te informeeren durfde hij niet; misschien zou hij er langs een omweg komen.
— Ja, dat is altijd gezellig, 'n apart rookhoekje, zei hij. Dus u moet uw salon nog inrichten?
— Ja, dol.... En onze eetkamer, neen, die is eenig! zoo klein, zoo mignon, zoo keurigjes en gezellig: er is alleen maar haast geen plaats om te zitten!!
— Voor twee toch wel!
— Ah, ja! voor twee! maar als we gasten hebben!.... nu, 't is niets, natuurlijk, we fuiven ze dan maar in 'n restaurant.
Toen duurde het den jongen man te lang, en hij vroeg: