EEN WELBEHAGEN....

Schamper lachte hij op, koel eventjes, heel hard en bitter. De gure wind woei het weg, spotte er mee

Wat hielp het ook of je er nu nog over piekerde? Immers niets! Gedane zaken nemen geen keer en op de daad volgt de straf, die je ondergaan moet ondanks alles.

Bij een wending van den weg teekenden de verlichte ramen zich scherper dan te voren af, tusschen de boomen door, en er brak iets in zijn gemoed. Dat maakte hem weemoedig, deed hem bijna schreien. Het propte in zijn keel, wanhopig slikte hij er tegen, doch het hielp niet, telkens kwam het terug....

Hoe goed herinnerde hij zich den tijd, dat hij met moeder die kerk bezocht. Toen het nog niet gebeurd was, toen zijn moeder nog trotsch op hem was!.... Zou het wel ooit weer gebeuren, dat ze met hun beiden den modderigen landweg afliepen om te gaan luisteren naar de Zondagspreek? Hoe heerlijk was dat alles geweest, o, zoo heerlijk! Ach, wat begrepen hij en moeder elkaar altijd best. Nooit hadden ze gepraat, als ze gearmd naast elkaar voortliepen; hun gedachten schenen zich samen te voegen tot één, woorden waren altijd overbodig geweest. En als ze het kerkje binnentraden, dan scheen het hem alsof alles volmaakt was, alsof er geen andere wereld was dan deze vredige.... 't Kerkje was heel eenvoudig, maar als je binnenkwam, hing een gewijde sfeer van rust om je, viel alles weg, al het booze, het slechte, was je mènsch geworden.... De woorden van den ouden dominee voegden er dan het hunne bij, zoodat het menigmaal gebeurd was dat hij, wanneer hij terugkeerde, vrede met alles gevonden had, zelfs met zijn vader.... Doch jammer genoeg waren die indrukken niet blijvend, vaagde de werkelijkheid ze weldra weg, en kwamen de botsingen spoediger dan ooit terug....

't Berouw daarover deed hem nu de lippen stijver op elkaar knijpen, terwijl de handen zich in de zakken balden tot vuisten, overtuigd als hij was te laat te komen.

Zou de oude dominee nog leven? 't Was zijn beste vriend geweest; de eenige mensch in het dorp, die hem niét veroordeeld had, en.... die hem begreep!.... Zou hij nog wonen in de pastorie met den grooten tuin, waar ze altijd