TWEEDE VROUW.

41

het zich niet. Zelf vertelde hij haar eenmaal, hoe hij met die andere, z'n eerste vrouw, zoo handelde....

In Arnhem moesten ze overstappen, en bij dit verwisselen van wagen zocht hij een coupé waarin reeds anderen hadden plaats genomen, zoodat ze niet alleen zaten. Dat griefde haar zóó, dat ze er geen woorden voor vinden kon en er ook niet over spreken wilde. Toch kon ze het niet geheel laten, er hem haar verwondering over te kennen te geven.

-— Och, zei hij, — en daar lag het geheele feit ineens bloot voor haar —, een beetje afwisseling hindert niet, dat brengt je gemakkelijker over de emoties heen; maar als je liever hebt dat we alleen zijn ?

— O nee, haastte ze zich in te vallen, dat niet, zooals jij doet is 't het beste....

Over dat laatste tobde ze nu weer, terwijl ze lief naar hem oplachte. Zei ze daar geen onwaarheid, bracht ze hem niet in de meening dat hij geheel naar haar wensch handelde.... ? Ja, dat was wel een van die vrouwelijke onbegrijpelijkheden, of liever onvolkomenheden, waarvan een vrouw nu eenmaal zelf de dupe is, en die ze toch niet laten kan, omdat ze zich niet dan ongaarne verzet tegen maatregelen, door den man voor haar bestwil bedacht. En toch moest ze later toegeven, dat hij werkelijk als een kundig dokter en een goed echtgenoot voor haar had nagedacht. Het gesprek met de andere reizigers, hoe onbelangrijk ook, had de aandacht afgeleid van de eigen gewaarwording en haar het evenwicht hergeven.

Toen de andere reizigers te Venlo de coupé verlieten en zij naar Aken doorspoorden om daar te overnachten en vervolgens in de Ardennen hun eerste dagen door te brengen, was heel Josien's overpeinzing geweken. Blijmoedig keek ze hem in de oogen, en ze vergat gretig zijn berekende zorgzaamheid, die haar even gehinderd had, en ook haar eigen onwaarheid, 't Was zóó beter dan dat ze gekibbeld hadden....