DE MISTLETOE.
111
menschen, die zich schaamden voor haar onbevangen blik, die dieper scheen te lezen dan gewoonlijk die van kinderen. En toen hij zoo zat, zijn gedachten één roes van heden en verleden, hoorde hij het geritsel van Myra's zijden kleed en stond ze voor hem, bekoorlijk in haar vrouwelijke waardigheid evenals het kind in haar ongekunstelde lieftalligheid.
Hij wilde oprijzen en haar zijn plaats aanbieden, maar ze weerde hem af en koos een stoel dichtbij.
— Blijf zitten, een schilderijtje zóó, jij met Emmy samen, zei ze, het kind streelend, dat verdiept was in haar pakjes.
— Voor u oom, kijk u eens, ik ben haast nieuwsgieriger dan u. Hij nam 't geschenk uit de kinderhanden over, ontdeed het
krakend van het vloeipapier en zag een fijn besneden profiel voor zich, het profiel van Myra.... en 't was als leefde die blik, als zou ze zóó met de zware wimper die diepte van haar stralend oog verbergen. Haar portret hij!
Hij bedwong zich, vond direct zijn woorden, dankte haar vriendelijk voor zoo groote verrassing.
Ze zag hem aan, lachend wel is waar, maar hij vond meer in dien blik dan hij zocht, dan hij zoeken mocht....
Weer zongen de kinderen, terwijl de grootmoeder speelde met haar stramme handen: „Stille nacht "
— Wat heerlijk toch dat je weer thuis bent, dezen mooien avond zoo alléén te vieren in den vreemde, zoo verlaten.. .. fluisterde ze in 't tusschenspel.
— Ja, wel alléén, zei hij met cynischen lach, welke voor haar verloren ging.
Hij sloeg haar gade. Eéns, vele jaren terug, zou dat zijn ideaal van een vrouw zijn geweest, zij, en niemand anders. Nü had hij geen idealen meer, kon hij nooit meer denken met heilige liefde aan een vrouw en met een eerbied, waarmede deze vrouw moest worden aangezien. Ze had bekoring en schoonheid, zij spraken beide tot hem, misschien zou hij er niet ongevoelig voor blijven
en zou hij in haar leven komen, hij met zijn groot verleden
en 't zou haar niets brengen dan ellende en verdriet, want hem riep geen huiselijke haard, maar hij behoorde aan de wereld.
En dit jonge meisje, dat zijn moeder ook moeder noemde, dat