SOLDATBNKINDEEEN.

207

-— Zeg, schiet nou wat op, 't begint me anders te vervelen, en ik mot half negen binnen zijn....

— Stil, je moet kreunen en klagen, anders niet, maanden de overwinnaars. — Je mot nou niet het spel gaan bederven.

De meisjes, Elsje van den schoenlapper en Maartje van den stoeren Visser, voor wien iedereen ontzag had, hadden mee mogen doen als pleegzusters en hadden ieder een band om den arm met een lik rooden verf uit den verfpot van Piet's grootvader die toch geen werk had en dus om de verf niet verlegen zat. De overwinnaars, Piet als de generaal, met een papieren muts, beplakt met gouden sterren, een stok met een dwarshoutje als sabel, en Heintje, bij gebrek aan meerderen, die in aanmerking mochten komen, ineens afdalend tot den rang van corporaal, met een kachelpook met het zilverpapier omwonden handsvat en een stroohoedje zonder rand, waaraan een roode kwast bengelde, stilletjes uit de matras geplukt, kwamen aan met de ambulance. De jongens, die geen kans hadden gezien zooiets bijzonders te bemachtigen als Piet en Heintje, waren gewoon soldaat en bewaakten de vesting, in stilte het werk van hun hoogeren benijdend, die ze vanuit de verte met de oogen volgden. Een kruiwagen, waarop vier stokken, bespannen met een oud stuk laken, deed dienst als ziekenwagen, een oude sportkar volgde voor de minder ernstig gekwetsten....

— Oogen toe en kreunen! riep Elsje bij een gewonde neerknielend, die een vlieg trachtte te vangen, die uitdagend om zijn ooren bromde.

— Waar heb je pijn? Hier in je arm.... ja —■ gebroken! zuchtte Elsje haar schooltasch openslaande, waaruit oude servetten, gebruikte handdoeken benevens enkele schoenmakers instrumenten te voorschijn kwamen. En ze begon haar werk, de arm werd omzwachteld met lappen en doeken tot zij wel driemaal zoo dik was als de andere. Uit een bierflesch kreeg hij de noodige hoeveelheid zeewater naar binnen, dat als medicijn moest werken en met tegenspartelen in zijn keel werd gegoten, waarbij zelfs de generaal te pas moest komen.

Daarna sjouwden ze hem, als lichtgewonde in de sportkar, waar hij tijd genoeg had om van de onaangename gewaarwording van het zeewater bij te komen.