DE BOM, DIE VERKEERD SPRONG.
335
had, merkte dat blanke stukje dadelijk op, evenals de aardige ronde armen boven de wat ruwe handjes.
Die Eie was nog zoo kwaad niet, als je haar goed bekeek,goedig snoetje ook, zoo echt vrouwelijk. Wat had ze toch, dat haar zoo veranderde, ze zag er heel anders uit, dan overdag.
Haar kapsel, daar hadt je het. Dat blonde haar zat nu lang zoo stijf niet.
En wat een massa!
Mooi zou het zijn, als 't loshing.
Ze keken nu samen naar de schitterende sterren, waarmee de heele nachtelijke hemel bedekt was en toen naar het nu langzamerhand uitdoovende lichtstadje aan hunne voeten.
Hij had zijn arm om haar heen geslagen en ze leunde wat tegen hem aan over de lage balustrade heen.
Eensklaps greep zijn hand de beide spelden, die het zware haar bijeen hielden en voor Eie goed wist, wat er gebeurd was, stond ze daar gehuld in haar gouden pracht, als een levende reclame voor een of ander haarmiddel. Even maar — toen vloog ze terug, haar kamer in, doodverlegen, hevig blozend, maar niet boos, neen, heelemaal niet boos.
Op oom Jan kon ze niet meer boos worden, die was te goed!
Wat oom Jan betreft, lachend keek hij de vluchtende gestalte na en sloot zijn avond met de overpeinzing, dat het hem heelemaal niet speet, dat hij dit vriendelijk schepseltje mee op reis had gekregen in plaats van die brutale Bets. Hoe was het mogelijk, dat hij dat niet dadelijk ingezien had.
Van dien dag af was de reis voor Eie één genot.
Ze vond het heel wat prettiger op reis te zijn met iemand, die voor haar zorgde, dan er steeds op bedacht te moeten wezen, of ze haar plicht als reisgezellin en verpleegster wel goed vervulde.
Ze genoot zóó, dat ze er uiterlijk en innerhjk door veranderde, ze begon er veel aardiger uit te zien, zich gemakkelijker te bewegen en was een en al opgewektheid en vroolijkheid. Nog nooit had ze zich zoo zorgeloos en gelukkig gevoeld. Ze aanbad schier haar oom, was dankbaar voor iedere kleine attentie, bewonderde zijn meerdere kennis en zag in alle opzichten tegen hem op.
Daardoor werd de harmonie ook nooit verstoord, dat was juist