892

BAET BOUWEES' SCHAT.

Zo haast had Nette de volgende morgen de boodschap van Remmers niet ontvangen of ze stond in Nardus' werkplaats tussen de krullen, verhaalde h'r man met veel omslag van woorden, wat er wel was voorgevallen, en wat er nu wel gebeuren kon.

— Tja, tja, zuchtte Nardus en streek met z'n grote handen over de plank, die hij juist aan 't schaven was.

— En dan dat geld — al dat geld! vertwijfelde z'n vrouw. Hij is gezond uit huis gegaan en kon natuurlik aan niks denken. Als ze 't vinden — als ze 't vinden!

— Tja, tja, steunde Nardus en trok zich aan de baard. Diepzinnig staarde hij voor zich in de krullen — dat geld — Maar Nette had geen rust meer in h'r huis. Ze moest meer weten

ze zou —

In de loop knoopte ze een schone boezelaar voor, dan stond ze al op de weg, trippelde naar de Remmers.

Riek was thuis, maar kon haar ook niet meer zeggen, dan ze al wist — en toch ze zou zo graag.

De vraag naar het geld brandde h'r op de lippen, maar gelukkig bedacht ze zich nog juist op tijd, dat ze daarmee misschien maar gedachten wekken kon. Als ze bij de Remmers niets wisten? En 't lag toch eigenlik ook voor de hand, dat zo'n vrek als Bart was, z'n lieve duitjes wel zo verstopt zou hebben, dat ze veilig lagen voor elke aanval van onbekenden. En als ze achter slot lagen, wat zouden ze dan meer? Dan was het inbraak als je d'r bijkwam — en dan —

Zenuwachtig druk ging ze 't vertrek op en neer, met korte driftige snarretjes naar Riek, die doodbedaard bij de tafel het vaatwerk droogde.

Dan begrijpend, dat ze hier geen stilling zou vinden voor h'r opgewonden gemoed, klapte ze met een korte groet de deur achter zich toe en ging naar Sibrand.

Die was gelukkig thuis — en lurpend aan een kom gloei-warme koffie behandelde hij met Grada 't nieuws van Bart, dat hij op z'n loop nog had gehoord.

— Sibrand, wat nou? Grada, wat nou? stortte Nette binnen, en als in de mening, dat hen geen boodschap was gezonden, dat het nieuws nog niet tot hier had kunnen doordringen, begon ze een omstandig verhaal van het gebeurde — en was enigzins ont-