430

EL DORADO.

het opnieuw zou blijken een opengevallen naaidoos te zijn — Toen legde zij hem haar gansche leven bloot. En spaarde zichzelve weer niet, verheelde hare fouten niet. Maar zij was en bleef „cigale", „fourmi" zou zij nooit kunnen worden. Ook uit liefde niet. Zij kon haar innerhjken aard niet veranderen. Zij was daar nu ook te oud voor.

Hij bleef een tijdlang diep in gedachten. Toen hij haar zijn liefde verklaarde, had alles hem, in zijn jonge onbesuisdheid, heel eenvoudig geleken: hij hield van haar, zij hield van hem, zij zouden trouwen, en gelukkig leven tot in lengte van dagen. Nu — het eene bezwaar voor, het andere na.

Haar opgeven? Nooit.

Hij wist dat hij voor zijn liefde zou moeten strijden. Zijn familie was evenals de hare, een oud-patricische en zou zeker hevig te keer gaan tegen een huwelijk van hem met een Zorah Levini, die geen Saartje Levius meer kon heeten in hun oogen.

Zij had hem gezegd dat zij in Holland onmogelijk was geworden. Haar eerlijkheid waardeerde hij. Hij had er haar te liever om. Zij kon nooit slecht geweest zijn.

„Ik wil nog geen beslissing," zeide zij. Ze had hem in spanning gadegeslagen, beseffend de grootte der offers welke zij van hem eischte. En was reeds bereid er zelve ook te brengen.

„Ga weer terug met je schip naar Europa. Overdenk alles, overweeg alles heel goed en als je terugkomt, meld je me je besluit — over drie maanden, is het niet?"

Hij antwoordde niet. Hij had gedacht dat alles op dit eene bezoek geregeld zou worden. Het uitstel leek hem zoo lang. Met een zucht stond hij op. Alle vreugde van daareven was weg. En hij was toch de gelukkige minnaar — Hij zag haar aan. Ze was bleek, haar oogen groot in het smalle gezicht.

Stemmen op de buitengalerij voorkwamen een intiem afscheid, waar hij op had gehoopt.

„Ik zal met de eerste de beste mail schrijven," beloofde hij.

Zij bleef stil staan luisteren naar zijn wegstervende voetstappen op de steenen. Zoo in gedachten was ze, dat ze het lichte tikje op haar kamerdeur niet hoorde, niet zag wie er binnen kwam.

Een warme kus achter in haar hals deed haar hevig schrikken.