DOËRIiIiIDS
September 1955
REDACTIE: MR. M, W. JOLL E S, VOORZITTER, MEJ. DR. E. M. PETRI, JHR. MR. C. |. A. DE RANITZ J. F. SALTET. H. S. B. LEOPOLD- S T Ü R U P, BEHEERSTER VAN HET FOTO-ARCHIEF J. M. A, TADEMA-KRUGER, SECRETARESSE, SCHELLINGWOUDERDIJK 185, AMSTERDAM-N.
De Grépon op Crampons
P. C. VAN LOOKEREN CAMPAGNE
„Aiguille du Grépon, 3482 m, Fune des plus célèbres, sinon la plus célèbre, des Aiguilles de Chamonix . . zo luidt de aaiihef in de Guide Vallot over deze „puissante masse rocheuse” in het Mont Blancmassief. Hoewel deze gids zeer gul is met dergelijke kwalificaties – en terecht, want waar vindt men zoveel schitterende touren en fraaie routes bij elkaar als in het gebied boven Ghamonix ? *) is die toevoeging „sinon la plus célèbre” toch wel een bijzondere aanbeveling. Maar wat de traverse van de Grépon wel dubbel aantrekkelijk maakt zijn namen als : fissure Mmnmery, Trou du canon, Vire a bicyclette, namen die als oude, bekende muziek in de oren klinken. Wie de routebeschrijving in de Gnide Vallot heeft doorgelezen voelt zijn handen jeuken en heeft een onbedwingbare lust om maar direct op te stappen, het pad van Montenvers naar de Plan des Aiguilles in te slaan en richting Glacier des Nantillons te stevenen. Daar begint de eigenlijke tocht joas, na een aanloop van drie uur.
Maandag 15 Augustus, tegen een uur of acht, bevonden wij ons, mijn broer Holger en ondergetekende onder aan het couloir Gharrnoz-Grépon, dat beide massieven van elkaar scheidt. Het couloir ontspringt ongeveer daar waar de langgerekte topgraten van Charmoz en Grépon in elkaar oveigaan. Ter plaatse bevindt zich een inzinking, of liever een tweetal depressies in de graat waarvan de meest rechtse Col Charmozwordt genoemd. In 45 minuten ben je er, volgens het gidsje; dan begint de echte klauterij met als pièce de résistance de fissure Mummery, een 16 m hoge spleet
”) ....en Zermatt dan? Wat de Zerniatterbergen kwantitatief te kort komen vergoeden zij kwalitatief ruini.schoots.
in een granietwand. „Escalader cette fissure (IV, pénible) en y engageant Ie bras droit et la jambe droite. ...” Het is een zonderlinge manoeuvre met de rechter helft van je lichaam gewrongen in een spleet van 20 cm breedte. Alles doet mee: knieën, ellebogen, schoenpunt en -hak. De handen zoeken tevergeefs naar grepen. Tenslotte spelen de kleren een belangrijke rol; zij zorgen voor de wrijving waardoor je in de spleet blijft hangen en ieder stukje gewonnen hoogte behoudt en niet meer terug glijdt. Stukje bij stukje, rukje na rukje kom je boven. Het kost je veel adem en als de broek al niet meer zo best was, ook een nieuwe broek. Ongetwijfeld dankt de spleet aan deze omstandigheden zijn grote faam!
Maar zover zijn wij nog lang niet; we staan nog onderaan het couloir Charmoz-Grépon. Normaliter ligt slechts in het midden ervan wat sneeuw ;de route volgt dan voornamelijk de oevers, waar de rots gemakkelijk behoort te zijn en waar men snellere vorderingen maakt dan over het midden dat hier en daar uit steile sneeuw bestaat. Zoals we wel konden verwachten na het zeer slechte weer van de laatste dagen, was het sneeuwcouloir als het ware ver buiten zijn oevers getreden en had de rots met ijscascaden overspoeld. Toch liet de situatie zich van onderaf nog niet zo ernstig aanzien als zij ter plaatse wel zou blijken te zijn. Immers vooral de bovenkant van de rotsen was door sneeuw bedekt en wij keken er van onderen tegenaan, zodat de sneeuwkussens op de horizontale stukken grotendeels aan ons oog waren onttrokken. De grovere en steilere rotsstructuren boven op de graat zouden minder zijn ingesneeuwd dan de brokkelige oevers van het couloir; daar was al onze hoop op ge-
De berggids. Geraadpleegd op Delpher op 25-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB16:002375012:00001