Olga Wadima

rr.: ,:™ > ~

:r „v* .r» * -"-»• v:r™:

JZ oZnZTk*'mm m Sl°eS ÖM

TZth! n'et Ve'"er SPr°k' ™0eS' "" WUle' 0I«'> «iendelUk •

" t u my nog niets te zeggen, vader?"

JTL 1D'WTdtle.h« op bc,j™w«n toon. „Indien ik zou „preken

Je vertivm ? 6" "a° *"* "°fate "atik °P ""J« **!..

Je vertrouwen, je achting," vervolgde hjj somber.

„Doelt u op Rome ?"

„Ja."

„Ik heb immers toen gezegd en ik herhaal het nu dat ik u altiiri zal blijven liefhebben, vader! Herinnert ge het u>" "

Att?" va"dle" dag'dien -*

STSIT*er let"""blUer' •ik heb nlels ,CTgetenr'

.Din," herhaalde zij met vaster stem, „zoudt u moeten weten dat zij die liefheeft, alles vermag. Zelfs het ten offer brengen van

de eerlijkheid jegens zichzelve, ter wille van den ander omdat die ander haar vader is, en lijdt. le

„En, indien ik zekerheid zou hebben, dat dit u rust saf iloneerlijk jegens mijzeive willen worden!» ' Z°U

je' dat ik zulk een offer zou willen aannemen? Nooit Je

Item' /TST deZ<i °"eerl»kheid en ond" he' grootsche v„nje liefde. Als het kan, wil ik je dit nog besparen.

m°mPel,ie "" Z*Cht' en haar over Het dor.kere

„Mir ist, alsob ich die Hande Auf's Haupt Dir legen sollt'

Betend, dasz Gott Dich erhalte So schön, so rein, so hold!"

En hij maakte het teeken des kruises over haar.

Toen ging hij henen.

7