te belazere, je doet raar, ik zie 't weergaas goed waar
is Piet ?"
Die brutale vraag onthutst haar ; ze krijgt 'n kleurtje, doch wil zich nóg ferm houden. — ,,Got jonge, wat haal je je in je hoofd, ik weet nie waar Piet is.. .. hij is de
heele middag al weg."
Moeder, waar is Piet!" herhaalt Bart met iets dreigends in z'n stem.
— Ik zeg je ommers, dat 'k 't nie weet.
— Och, dom mensch, je verraait je zelf, lieg nou niet, zeg nou maar dat tante met 'm weg is naar zoo n gore rotvent.
En tante is bove, roep 'r dan, dan zul je 't hoore!
Bart geeft onmiddellijk aan die uitnoodiging gevolg. Zonder 'n woord te zeggen, opent hij de kamerdeur. En staande in 't portaal, roept hij: „tante, bent u op zolder ?
— Ja, jonge.... wat is 't ?
— Weet u niet, waar Piet is ?
_ piet ? die was die was daarstraks nog
beneje hier is-i niet.
En moeder zegt, dat-i de heele middag al weg is, wie
liegt 'r nou ?
— Zegt moeder dat ? ik meen toch
Ze schuchtert de trap af, bevend van zenuwachtigheid. En in het licht, dat uit de open kamerdeur op de zoldertrap gutst, ziet Bart nu ook h&éx fysionomie.