De sluier

te belazere, je doet raar, ik zie 't weergaas goed waar

is Piet ?"

Die brutale vraag onthutst haar ; ze krijgt 'n kleurtje, doch wil zich nóg ferm houden. — ,,Got jonge, wat haal je je in je hoofd, ik weet nie waar Piet is.. .. hij is de

heele middag al weg."

Moeder, waar is Piet!" herhaalt Bart met iets dreigends in z'n stem.

— Ik zeg je ommers, dat 'k 't nie weet.

— Och, dom mensch, je verraait je zelf, lieg nou niet, zeg nou maar dat tante met 'm weg is naar zoo n gore rotvent.

En tante is bove, roep 'r dan, dan zul je 't hoore!

Bart geeft onmiddellijk aan die uitnoodiging gevolg. Zonder 'n woord te zeggen, opent hij de kamerdeur. En staande in 't portaal, roept hij: „tante, bent u op zolder ?

— Ja, jonge.... wat is 't ?

— Weet u niet, waar Piet is ?

_ piet ? die was die was daarstraks nog

beneje hier is-i niet.

En moeder zegt, dat-i de heele middag al weg is, wie

liegt 'r nou ?

— Zegt moeder dat ? ik meen toch

Ze schuchtert de trap af, bevend van zenuwachtigheid. En in het licht, dat uit de open kamerdeur op de zoldertrap gutst, ziet Bart nu ook h&éx fysionomie.