De sluier

— Maar meneer," waagt de bediende scheidsrechterlijk in 't midden te brengen.

— Hou je bek, jij, ik vraag je niks.

— Bart, ik doe de deur dicht, hoor, ik schaam me voor de bure," zegt tante Bet, thans de daad bij 't woord voegend.

— Loop naar de bliksem met jullie kakfatsoen voor 'n ander," schreeuwt Bart nog gauw even goed verstaanbaar.

Dan bonst de deur in 't slot.

— Wat doe jij hier nog langer ? Dondersteen op !" vaart de sigarenmaker nu onbillijk tegen den knecht uit, die met onbenullig bakkes 't spektakel heeft aangehoord.

— Asjeblief ! maak nou geen heibel tege mijn, is 't mijn schuld ? ze hebbe me toch hier late komme !

— Snij jij je ouwe-dieve-vaar, ben je besodemieterd, leelek monster, kom, schiet op, of 'k pak je vierkant bij je freet.

— Wat 'n lef," mompelt de jeugdige lubber, die toch ontzag heeft voor Barts pootig postuur en angstvallig de trap afgaat.

— Wat hei je met dat beest uitgehaald ? waar is-i ?

— Hij is weg, we hebbe nog naar 'm loope zoeke, maar hij het 'm gesmeerd, ik begrijp niet, waar u je zoo druk om maakt.

— Dat is je geluk, man, want ik had je al je ribbe gebroke, as je 'm met 'n vinger had aangeraakt.