De nachtbruid

— «Integendeel! integendeel! — dat is atavisme!' Dat doet ons goed. We zijn er wel boven verheven, maar doen het net zoo graag als een deftige professor studentikooze liederen zingt bij een reünie.»

— «Dan spijt het mij, u dat plezier te moeten ontnemen. Ik ben geen graaf meer en ik word burger van uw republiek.» —

— «Wat zegt u? wel! wel! wel! dat is een merkwaardig besluit».

— «Uw geestdrift is niet zoo hartelijk als men dat van een rechtgeaard Amerikaan behoorde te verwachten. U vindt, geloof ik, dat er toch iets bij die transactie verloren gaat».

— «Misschien wel! — Italiaansche graven zijn zeldzamer dan Amerikaansche burgers, 't Is met zulke titels als met zeilschepen en feodale burchten. Ze zijn onpraktisch [en uit den tijd. Maar toch jammer is 't als er weer een wordt afgebroken».

— «Wilt u mij in een museum zetten en op Staatskosten onderhouden?»

— «Neen! neen! — we maken graag gebruik van zulke voortreffelijke werkkrachten. We hebben mannen als u noodig. En wat zegt mevrouw er van?»

— «Contessa Muralto blijft Contessa Muralto. Ik heb geheel met haar en mijn oude leven gebroken. Ik wensch u mijn positie goed duidelijk te maken. Ik