Abraham Lincoln

Pieter Cartvvright, die we reeds noemden in ons vorig hoofdstuk.

Met groote energie streed „de prediker uit den achterhoek, zooals Cartwrigt genoemd werd, om de overwinning aan de

stembus te behalen.

Maar in Lincoln vond hij een tegenstander, die met te verachten was. Toen deze overal in zijn district rondging om verkiezingsredevoeringen te houden, vond hij een overvloed van materiaal om het zijn prediker-concurrent geducht warm te

maken. _ .

Gedurende den voorgaanden winter was Texas toegelaten als

een staat van de Unie. Dat had wat voeten in de aarde gehad.

Want Texas had zich losgemaakt van Mexico, waarvan het

een deel was, en had eene soort onafhankelijkheid verkregen,

na scherpen strijd.

Men moet weten dat het Mexicaansche goevernement in 1827 de slavernij in Texas had afgeschaft en al de lijfeigenen in vrijheid gesteld. . .

Maar vele Amerikaansche kolonisten begonnen zich in dezen staat te vestigen en hoewel ze onder Mexicaansche vlag waren, stoorden zij zich niet aan de wet tegen de slavernij, maar hielden

hunne negers in dienstbaarheid.

Toen de Mexicaansche regeering hier tegen opkwam, ontrolden de Amerikaansche kolonisten de vlag van rebellie, onder generaal Sam Houston, en in 1836 verklaarden zij zich onafhankelijk

van Mexico. . „

Van den aanvang af begeerden zij opname in de Unie. iwi

het slavenhoudend Zuiden was er zeer op gesteld om de „Lone

Star State", zooals Texas werd genoemd, een deel te laten

worden van de Amerikaansche Republiek. Want immers opname

van Texas zou het Zuiden sterken, met name in het Congres.

Maar om diezelfde reden waren de noordelijke staten tegen het

toetreden van den nieuwen staat gekant.

En te meer omdat eventuëele opname zeker zou uitloopen op een oorlog met Mexico, dat zulk een officieele erkenning van de