De vrijheids-zoonen, tooneelspel

C 78 )

verdinand.

Is het mogelijk, algoede God! mijne Adelaïde leeft... Dan neen, het is een droom...

adelaïde, welke zich nog meer oprigt, en hem omarmt.

Koom hier, gewijde fchim van mijn geftorvenen! —

ferdinand, haar aan den hals vallende.

Mijne Adelaïde! aeh !... kan het waarheid zijn ?. Spreek — leeft gij nog?...

adelaïde.

En gij, dien ik omheize... gij zijt geen verfcheidene... gij zijt mijn Ferdinand!...

ferdinand, die zich , in vervoering, op. zijne kniën werpt.

Dank, o Alma.gtige! zij leeft dus nog... Uw hand" heeft haar aan den bedrukten Ferdinand te rug gefchonken... — Hij omhelst haar.

adelaïde.

Dan, hoe toch, hebt gij u aan uwe beulen kunnen onttrekken?... Of is het hart van uwen vader in het einde .vermurwd?... Schenkt hij u aan de treurende verlatene Adelaïde weder?...

ferdinand.

" Mijn vader!... ach!... Neen... Adelaïde! vlei u met zulk een hoop' niet... Dat ik u thans nog voor de laatfte maal omhelzen mag, heb ik der trouw des braaven bootsmans van mijn vaders fchip alleen dank

' ' te