Clarissa, of De mislukte boosheid, tooneelspel.

I6 CLARISSA; of,

(Hy vat Marianne by de hand.) Kom,

Marianne.' kom! Iaat ons uw vyaii .Is woede fluiten ■

Laat ons hem zoeken — dat uw moed zyu' moed verdonim'

dorimont,

Wat wilt gy doen, Mynheer?

DIEBERIir.

VerfchriRlyk opzet! — Hemel1 Mev. wiliums. Och Williams! ons kind!

WILLIAMS.

Onskind!-zoiVt-^onskindGyhebtgelyk — Marianne \ in al het woest gewemel Van't ondermaansch, bevindt

Zig ook dat fchoon kleinood ; dat pand van uwe liefde ■ Dat dochtertje, in wieroog, als 'tmy de ziel doorgriefde Ik uwe deugden las: [Met tederheid) nraar't zal haast zyn ont-

Vanouders önatuur! gyYokertmy het harte- (bloot

Uw kracht is fterker dan de dood • •

Spreek! is myn U.-tje ver van hier ? dat zy myn fmarte

Verligt' —. kan ik haar niet eens zien v>

Keen'k wil myn morrend hart dat zoet niet doen verwerver t Want wie heeft geen gevoel van 't derven ; Wie zou met al zyn tocht den dood geen weêrdand biéïj In de armen van zyn kroost ?

dorimont.

G y fpreek t fleeds van te fnee ven......

WILLIAMS.

Ik of een ander, 't isme om 't even

Maar 'k heb een kind; hoe ook myn hand zyn' pligt betracht', Het zal onwillig zyn — zoudt gy iets anders weeten ?