Dit nummer bestaat uit drie bladen, EERSTE BLAD.
Veranderingen in advertentiën gelieve
men steeds den dag voor de uitgave in te zenden, daar anders niet voor de uitvoering der verandering kan worden ingestaan.
Dit nummer bestaat uit drie bladen, EERSTE BLAD.
Veranderingen in advertentiën gelieve
men steeds den dag voor de uitgave in te zenden, daar anders niet voor de uitvoering der verandering kan worden ingestaan.
DE COöP. CENTR. NÜTSCREDIETBANK,
Wilhelminastraat 4, Breda, verleent crediet aan den MIDDENSTAND. Kantoor dagelijks van 10 tot 12 uur.
PM.MTE TmOOOTLUE van complete Salon-, Huis- en Slaapkamer.Ameubiemen en in alle Prijzen , Stijlen en Hontsoorten, met daarbij passende TAPIJTEN, GORDIJNEN, LINOLEUMS, ENZ. ANTOÖN YÏRiiÖEVIN, Meubelfabrikant. Stoffeerilerij. Tolbrmstraat 15, BREDA. Telef. 212.
De Zuid-Amerikaansche staten, die 'hun bemiddeling hebben aangeboden om den vrede tusschen Mexico en de Vereenigde Staten te herstellen, hebben voorgesteld, dat in Mexico een voorloopige regeering zal worden benoemd, die zoowel door president Wilson als door president Huerta zou moeten worden erkend. President Huerta heeft inmiddels toegestemd in een wapenstilstand gedurende de onderhandelingen. Merkwaardig blijft de houding van president Wilson, die steeds even vijandig blijft tegenover Huerta en tegenover Villa even vriendschappelijk zich tuont. Men zon geneigd zijn te gaan aannemen, dat president Wilson inderdaad., zooals sommige geruchten willen, niet üner is dan een werktuig van eenige Amerikaansche groot-kapitalisten, die met het oog op eigen voordeel een stevig, eerlijk bestuur in Mexico ongewenscht achten. Anders toch is president Wilson's houding niet verklaarbaar. Men leze, in verband hiermede, het artikel over Villa elders in dit b'ad (onder «Mexico"). De verwarring neemt in Mexico steeds toe, en niet anders is het in Engeland, waar de Ulster quaestie nog steeds niet tot een oplossing is gebracht. Twee dagen heeft het Engelsche Lagerhuis beraadslaagd, naar aanleiding van een voorstel tier oppositie, dat door den minister Churchill werd gekenschetst als »het brutaalste votum van afkeuring en het onbeschaamdste verlangen naar onderzoek, dat ooit is voorgekomen.« De oppositie beschuldigt n.i. de regeering, dat zij door gewapend vertoon een bloedige botsing heeft trachten uit te lokken in Ulster, en daarnaar werd een gerechtelijk onderzoek verlangd. J De regeering beantwoordde dit voorstel met de mededeehng, dat zij beréid was in het Lagerhuis een.ge dagen te wijden aan de bespreking der door haar genomen maatregelen. De un'onisten konden dan trachten hun beschuldigingen waar te maken. Echter de heeren wilden daarvan niet weten en handhaafden hun voorstel een gerechtelijk onderzoek te doen instellen. Dit voorstel is verworpen met de stemmen ■van de regeeringsgezinden tegen de oppositie Maar als men de debatten leest, dan krijgt m en den indruk, dat de partijen volstrekt niet zoo scherp tegenover elkaar staan, als men uit stemming zou opmaken. De minister rl ..urchill li e t zich bepaald vredelievend uit. "'J drukte Sir Edward Carson, den „koning van Ulster", op het hart, toch eindelijk eens l z eggen, welke concessiën hij verlangde en als die hem werden toegestaan, dan al zijn invloed aan te wenden, om Ierland tot een werkelijken eenheidsstaat binnen het rijk te
maken. Het antwoord van Carson klonk geenszins afwijzend; hij verklaarde, dat alles wat hij verlangde, was aan degenen, die hem vertrouwden, voorwaarden te verschaffen, die hun het behoud van hunne waardigheid en hunne burgerlijke en godsdienstige trijlicid verzekerden. De officieele leiders drukten zich haast nog meer verzoeningsgezind uit. Bonar Law, het hoofd van de oppisitiö, verklaarde zich bereid alles te doen wat mogelijk is om eene schikking te verzekeren, en zeide tot den eersten minister Asquith, dat het zijn plicht was te erkennen, dat tot eiken prijs een weg naar den vrede moet worden gevonden. Zijnerzijds verzekerde Asquith, dat hij, tenzij gedwongen door absolute macht der omstandig' heden, de deur niet zou sluiten voor eenig middel om tot eene schikking te, geraken, dat de eerlijke en oprechte instemming kon vinden van de Ieren aan beide zijden en van de beide partijen in het land. Onder deze voorwaarden hield hij 't voor mogelijk tot eene schikking te komen, en hij smeekte den hemel, dat men daartoe zou geraken. Aan verzoenlijk klinkende woorden in het parlement is dus geen gebrek. Zij zouden echter meer indruk maken, als de daden in het land er mee overeenstemden. Daaraan echter ontbreekt zeer veel. Er gebeuren in Ulster zonderlinge dingen. Terwijl in liet parlement de oppositie tegen de regeering de aanklacht richtte, dat zij een complot beraamde, om het verzet van de Ulster-mannen tegen Homerule met geweld te onderdrukken, zijn in Ulster daden van openlijk oproer verricht. Want het aan land brengen van een groot aantal gesmokkelde geweren in de provincie Ulster, dat verleden Zaterdag onder openlijk verzet tegen de ambtenaren en de politie is geschied, is eene daad van klaarblijkelijke wetsverkrachting. De organen van het gezag, die door de vrijwilligers van Sir Edward Carson mei geweld verhinderd wc-de.i hun plicht te doen, waren te zwak om het aan land brengen en het vervoeren van de geweren te verhinderen' Zoo kon eene handeling worden verricht, waarvan de eerste minister in het lagerhuis heefi getuigd, dat zij is »een ernstig vergrijp, waarvan geen precedent bestaat." Hoe men deze oudernetning heeft kunnen doen slagen, wordt door een dagbladcorrespondent aldus uitgelegd : »/edere Ier is uit zijn aard en door zijne geboorte legen «Ie regeerf g zelfs tegen de regeering, die hij dient en verplicht is te verdedigen. De regeering is voor een ier de Cassandra van het ltaliaansche blijspel. Als men de regeering bespot, dan begint de Ier altijd met dat toe te juichen. Ongetwijfeld hebben de politieagenten en de kustwachters, die, door de overmacht van de vrijwilligers ingesloten, het lossen van de geweren en van de patronen (50,000 geweren en 3 millioen patronen zeggen de eenen, 52.000 geweren en 4 millioen patronen zeggen de anderen) niet hebben kunnen verhinderen, zich kostelijk vermaakt met het schouwspel, dat men hun te geuieten gaf. Er werd een mooie poets gespeeld aan de regeering. Welke Ier zou zulk een vermakelijk tooneel knnnen aanschouwen zonder zich er van harte over te verblijden ? Deze opmerkelijke eigenaardigheid van het Iersche temperament heeft minstens evenzeer als de uitmuntende organisatie van de vrijwilligers in Ulster tot het slagen van de onderneming bijgedragen. Want het is niet voor tegenspraak vatbaar, dat honderden, ja duizenden menschen op de hoogte waren van wat erj broeide. Alleen de hoofden en de ambtenaren van de regeering verkeerden in onkunde en niemand h«eft er aan gedacht hen te waar schuwen. Waarom zou inen zoo n mooien slag bederven ? En de ijver, waarmee de vrijwilligers hebben gewerkt om wapenen en munitie te lossen en te vervoeren, is ook een trek van het voor kortswijl ontvankelijke karakter der Ieren. Had men aan ieder een pond geboden voor het werk, dat zij om niet hebben gedaan, zij zouden geen vinger hebben uitgestoken 'Maar zoodra 't er om te doen was de regeering de justitie, het gezag een poets te bakken, hebben zij een onvermoeibaren ijver aan den dag gelegd".
De eenmaal te heffen belasting van groote vermogens ten behoeve van de legeruitbreiding brengt in Berlijn, zonder de voorsteden, 74 millioen, in Berlijn met de voorsteden bijna 145 millioen mark op. Alleen in Charlottenburg wordt de opbrengst op 28 millioen geschat. In Frankfort aan de Main beloopt de opbrengst der weerbijdrage 35 millioen mark. ENGELAND. I»e hertog tan Argyll. De hertog van Argyll ligt op het eiland Wight ziek, aan longonsteking.
Volgens een inlichting «elke de Daily Mail gisteren kreeg, is de toestand van den hertog van Argyll, den zwager van wijlen Koning Edward, zoo verergerd, dat men elk oogenblik het overlijden kan verwachten. PORTUGAL. Ex-ho»li)g Manuel. Onlangs zou de ex-koning Manuel den paus verzocht hebben zijn huwelijk te ontbinden. Het Berliner lageblall verneemt uit vertrouwbare bron, dat dat gerucht van allen grond is ontbloot. De ex koning is in September j 1. met prinses Auguste Victoria van Hohenzollern, de eenige doch.er van den pins van Hohenzollern, gehuwd. Zijn gemalin werd spoedig na het huwelijk ziek en werd te Munchen in een ziekenhuis geopereerd. De ex-koning woont met zijn gemalin in Fulwell Park te Twickenham in Engeland. ITALIË. I>« z;»:ai4 van gravin Tlepnlit. Voor de rechtbank te Oneglia is de behandeling begonnen van de zaak Tiepolo. Men zal zich herinneren, dat de gravin Tiepolo den oppasser van haar echtgenoot, kapitein Oggioni doodschoot en voorgeeft, dat zij dit deed om haar eer te redden. Zij blijft dat volhouden Rossi, de advocaat van de ouders van den gedooden soldaat Polimanti, wenschte dat een onderzoek zou worden ingesteld naar de toe rekenbaarheid van de gravin. De president van de rechtbank gaf dan ook kennis van zijn voornemen een onderzoek door psychiaters te gelasten, zoodra de noodzakelijkheid zou zijn gebleken. De gravin kon geen duidelijk antwoord geven op de vraag, waarom zij bij haar echtgenoot nooit had geklaagd dat Polimanti haar lastig viel en wel haar vertrouwen had geschonken aan een vriend van haar echtgenoot. Zij had ook zeer te.idere briefkaarten aan den oppasser gezonden. Op de vraag, wat zij daaromtrent had te zeggen, verklaarde de gravin, dat zij te Castelfranco was voor de begrafenis van een oom en dat zij den soldaat, die haar zijn 'deelneming had betuigd, en naar haar gezondheid had geinformeerd, had geantwoord. Hij had haar verzocht de kaarten niet naar de kazerne te adresseeren, waar zy gemakkelijk verloren konden raken, maar aan zijn zuster. Daarom schreef zij op de kaarten ook woorden, die zij nooit zou hebben geschreven, wanneer zij de kaarten aan den soldaat zelf zou hebben gezonden. De ambtenaar van bet O.M. merkte op, dat het toch zeker heel onvoorzichtig was de correspondentie zoo geheimzinnig te behandelen, terwijl Polimanti zich reeds overal beroemde op zijn betrekkingen tot de gravin. De president las daarop nog passages voor van de kaarten. De gravin schreef daarop: »Ik kus je teeder, ik denk steeds aan je", enz. Ook werd het concept voorgelezen van een brief, dien Polimanti aan de gravin had geschreven Hij noemde haar daarin niet alleen met allerlei lieve woorden maar herinnerde haar aan hun oogenbhkken van geluk. De Don Juan was op hetzelfde papier een brief begonnen aan een dienstmeisje, waaruit wel blijkt hoe de mooie Polimanti de veroveraar speelde bij alle leden van het vrouwelijk geslacht. Het sociiilUieiicoiigreHHet socialistencongres, te Ancona bijeen, heeft met overgroote meerderheid elk samengaan met een burgerlijke partij zoowel als eiken steun aan niet-socialistische candidaten, ook by gemeenteraadsverkiezingen, verworpen. Besloten werd dat de partij overal slechts eigen candidaten zou steunen, elk verband zou weigeren en eike partij zou bestrijden. Kenners van de socialistische beweging in Italië zien in die onverzoenlijke houding een aanwijzing van een ernstige, inwendige crisis in de partij : men zou door zelfbewuste gebaren de innerlijke oneenigheid willen trachten te verbergen. DENEMARKEN. Een pnlltle-staklug ? Naar uit Kopenhagen aan de „Frankf. Ztg. wordt gemeld, heerscht onder de Deensche politie groote ontevredenheid, omdat bij de nieuwe justitieele hervorming slechts ten deele met haar wenschen is rekening gehouden en tal van verouderde toestanden blijven bestaan. In verband hiermede is dezer dagen te Kopenhagen een vergadering gehouden van den Deenschen politiebond, waartoe bijna alle poli tiebeambten in Denemarken behooren. Het ging in deze vergadering heftig toe en ten slotte werd een motie aangenomen, waarin van den minister van justitie, chef der politie, wordt verlangd tegemoetkoming aan de wenschen der beambten, daar anders.... tot een staking zal worden overgegaan. Men verwacht, dat, de minister van justitie Zahle, aan de verlangens der politiebeambten zal voldoen, vooral ook, orndat de bevolking met het streven der politiebeambten sympathiseert.
RUSLAND. Ue in Bii>laniS geut resteerde Oiiltaehe lnclitt*elilpperg. Na beraadslagingen, die zeven uur duurden veroordeelde het hof van appèl de Duitsche luchtschippers Berliner, Haase en Nicolai wegens het maken van een opname en het geven van een beschrijving van beveiligde punten, het verzamelen van informaties en de geheimhouding omtrent den oorsprong en de binnendringing in versterkte punten van het rijk tot zes maanden cellulaire gevangenschap onder mederekening van 58 dagen huisarrest. De aanklacht tegen Berliner wegens de publicatie van geheime stukken in een staat, die niet met Rusland in oorlog is, heeft men laten vallen. De luchtballon is aan de regeering en de wapenen zijn aan de politie uitgeleverd. De veroordeelden blijven, tot een borgstelling van 2000 roebel voor ieder hunner is betaald, in huisarrest. MEXICO. ftlaatHCliappij tot Exploitatie rail Mexico De Mexicaansche roovers volgen de oude beproefde taktiek: de grooten plunderen, om bij de kleinen in 't gevlei te komen. Natuurlijk, afgezien van 't materieele voordeel, dat in hun zakken vloeit. In dien geest spreekt een artikel in de Kölnische Zeilung, dat een geschriftje van Victor Poncelet, getiteld : »Le Général, Francisco Villa, Prix Nobel, Petite biogiaphie d'un Grand Hom me" tot grondslag heeft. De bisschop van Chilapa in den staat Guerrero, vervolgt de schrijver in de Köln Ztg., werd in Maart door vertegenwoordigers van de groote rooversfirma voor West Mexico, Gebrs. Zapata & Co. met zijn pelgrims tot op het hemd uitgeschud, en niet alleen van de kerkelijke bezittingen, maar ook van zijn eigen vermogen van 7000 Pesos (ongev. 8400 gld.) beroofd. Bovendien moest hij 60.000 gld. losgeld betalen. En dat in het strenggeloovige Mexico! Tegenover den kleinen man krijgen die rooverijen een masker van werkzaamheden in het belang van de republiek. Madero is ermee begonnen en Villa zet het thans vosrt, maar in werkelijkheid bestaan de voornaamste regeeringshandelingen van Villa slechts in het beslagleggen op andermans bezit en het overbrengen van de waarde ervan op het conto, dat solide banken in de Vereenigde Statm op naam van generaal Francisco Villa geopend hebben. Althans de beslissing of er vrede zal heerschen, dan wel oorlog gevoerd zal worden met NoordAmerika voornamelijk van Villa af hangt, behoeft men in Amerika niet bezorgd te zijn : Villa zal wel oppassen, zijn millioenen in gevaar te brengen, door zich tegen Amerika partij te stellen. Het loont wel de moeite, wat nader aandacht te schenken aan Villa, zoo niet de grootste, dan toch wel de meest succesvolle van de thans levende Mexicaansche bandieten. Francisco Villa, zooals hij zich noemt, sedert zijn werkelijke naam Doroteo Arango in de strafregisters van het tuchthuis Papasquiaro in den staat Durango voorkomt, werd in 1872 te El Rodeo geboren. Zijn vader, een eerzame stalknecht, overleefde zijn echtgenoote lot den dag, waarop hij bij de eerste moord van zijn telg aan een beroerte stierf. De jonge Doroteo ging school, kreeg godsdienstonderwijs en 't scheelde weinig of hij had zijn meester na zes maanden al oinge bracht. Hij stak het paard, waarop Don Ladtslao aan eenen stervende de laatste sacramenten ging brengen, een brandend stuk zwam in de ooren, waarop het dier dol werd, zijnen berijder afwierp en zelf den nek brak. De priester had een been gebroken en was overal gekneusd. Doroteo, die toen 14 jaar oud was, kreeg liefhebberij in het roovers^ak, verzamelde een hoop even kwade booswichten om zich heen en trok op plundering uit. Papa wilde zijn zoontje nog bijtijds als scheepsjongen met een Noorsch zeilschip mee geven, maar Doroteo was, toen de vader dit plan wilde uitvoeren, reeds naar de gevangenis verhuisd. Bezig met het stelen van vee was hij met zijn geheele bende door de gendarmes ingerekend. Op belofte van zijnen vader, dat zij zouden verhuizen werd de zoon weder in vrijheid gesteld en zoo kwam hij terecht in de buurt van Rosario, maar ondanks 's vaders verwijtingen en zijns leermeesters roede zette hij zijn studie's als roover voort. Kort daarop beging hij zijn eerste moord, waarop zijn vader aan een beroerte stierf. Zoonlief had als koppelaar gediend tusschen een Mexicaansche schoone en een majoor van de gendarme, Pedro Sanchez, in ruil voor een gendarme-uniform en een gendarmeriepaard. De schoone dame had nog een aanbidder, een mijnwerker en ock voor dezen werkte Doroteo, natuurlijk eveneens tegen betaling. De majoor kwam achter de schurkenstreek en gaf Doroteo een afstraffing, l'eze schoot eenige dagen later vanuit een hinder laag den majoor dood. De moordenaar werd ter dood veroordeeld, doch vluchtte uit de gevangenis en nam den naam Villa aan. Hij werkte nu in 't oude vak in de staat
Chihuahua ; in de gevangenis had hij kennis gemaakt met een boef, Mesa genaamd, die den voogd van zijne twee nichten wilde vermoorden, vanwege hun zeer groote erfenis. Mesa verschafde Villa geld en een poosje later verschi en op een flink paard, met een goede buks en vele zilverlingen ,,de zoon van een rijk grondbezitter" bij den bewusten voogd, die bij klaarlichten dag op den openbaren werd neergeschoten. Doroteo-Villa verdween. Een poosje later hoorde men, dat hij in 't gebergte een landgoed had gekocht. Met het van Mesa meer afgeperste dan vrijwillig verkregen geld richtte hij verder een rooverbende op, en om veiliger te knnnen werken, zorgde hy met het bestuur der provincie op goeden voet te blijven. Spoedig was Villa de schrik van Santa Rosalia, achtereenvolgens alle grondbezitters werden gebrandschat, maar door het verraad van één van zijne .,luitenants'' liep hij in den val. Aanvankelijk ter dood veroordeeld, vroeg zijn advocaat verandering van de doodstraf in gevangenisstraf en de voorzitter der gezworenen sprak : ,.Mijne heeren, ik ben uit principe voor zachtheid en die man kan zijn leven nog beteren". Aldus werd Villa naar de govangenis van Chihuahua overgebracht, maar onderweg werden zijne bewakers door de bandieten overvallen. Villa werd in triomf bevrijd en promoveerde daarna tot openbaar erkend rooverhoofdman en had toen nog het gelukje, dat Madero spoedig elk schijntje van wet en orde uitwischte. Natuurlijk sloot Villa zich bij Madero aan en nam den n&am van revolutionair aan. Zijn eerste daad was een overval van regeeringstroepen, die tegen vriendjes revolutionairen-roovers, de Zapata's, optrokken. De bevelvoerder werd met het grootste deel van zijn soldaten gedood en Villa kreeg nu nog een profijtelijk aurevol van volksbevrijder. Toen veroverde hij Santa Rosalia, waar hij destijds ter dood was veroordeeld en liet den voorzitter der gezworenen komen, die hem het leven had gered. Van hem eischte hij alle op de rechtzaak betrekking hebbende stukken en daarna schoot hij zijnen redder neder. Toen hoorde bij, dat een rijke man, Don José Mestas, met 60.000 gulden wilde vluchten, om zijn spaarpenningen voor de vaderen des vaderlands in veiligheid te brengen. Op de grens schoot Villa hem dood en liet de 60.000 gulden op eigen rekening overboeken. Toen begon de politieke loopbaan van Villa. Met den toenmaligen president Madero was hij goede vriendjes, maar toen de kans hem gunstig leek, wilde Villa zich toch met Orozco, den tegenstander van Madero, verbinden. Maar zoo'n bondgenoot was Orozco toch wel wat bar en deze weigerde. Toen rukte Huerta als generaal van Madero tegen Orozco op, met bevel van Madero, zich met Villa te vei binden, terwijl Villa in den tusschentijd nog even de Banco Minero, een bank met vele mijnfondsen, van 240.000 gulden ontlastte en weer ten gunste van zijn conto aan de Amerikaansche bank toezond. Maar een goad soldaat, zooals Huerta, kon met een bandiet als Villa niet samenwerken, en het regende dan ook klachten tegen Villa. Huerta liet hem in hechtenis nemen. De krijgsraad veroordeelde hem ter dood, en hij st^nd al voor het executiepeloton, toen een spoedbevel van Huerta hem redde. Hij viel Huerta te voet, kuste zijne handen en smeekte om genade. Maar de verontwaardiging over zijne gewelddadigheden was te groot. Weer deed men hem een proces aan en weer zou hij zeker ter dood veroordeeld zijn, als Madero hem niet, volgens de getuigenis van zijn geheimschrijver Juan Sanchez, had laten vluchten. Villa vond in de Vereenigde Staten bescherming en sommigen beweren zelfs, dat hij toen de persoonlijke vriend van Wilson en Bryan is ' geworden. Maar dat is laster.
Spoedig zullen ook de Vereenigde Staten den moordenaar van den Engelschman Benton, de Amerikanen Bligera en Busch en van vele onbekenden, dus ongenoemden, loslaten en dan zal Villa verdwijnen. Niet alleen van het tooneel der wereldgeschiedenis, maar ook uit de burgerlijke maatschappij. Maar dan duikt ergers buiten Mexico een schatrijke, voorname vreemdeling op, die slecht Spaansch spreekt, Mexicaansche kranten ontvangt, die hij niet kan lezen, en die voortdurend een schrijver bij zich heelt, omdat hij lezen noch schrijven kan. Maar die voorname man zal noch Francisco Villa, noch Doroteo Arango heeten. NOORD-AMERIKA. JUexic» eu do Vereenigde Staten. De Fransche ambassadeur heeft aan de Amerikanscbe regeering de klacht overgebracht van den kapi'ein van het schip Andijk, varende onder Nederlandsche en Amerikaansche vlaggen, toebehoorende aan een Fransche maatschappij, dat een lading rails en gereedschappen naar Vera Cruz overbracht en verhinderd werd de lading aldaar te lossen, De minister van Marine liet den ambassadeur weten, dat schout bij nacht Fleicher verklaart, dat moeilijkheden van militairen aard hadden belet, dat het schip onmiddellijk gelost werd, waarop het koers had gezet naar NewOrleans. Dit vertrek was echter het gevolg van een misverstand. De Andijk is een schip van de Holland— Amerika lijn. Het deed Cuba en. Vera Cruz aan, waar het 25 April was aangekomen en moest daarna naar New-O-ilearis. Vermoedelijk waren de rails voor een Fransche maitschappij bestemd.
€