Het Parool

ADVERTENTIE Vy I Amsterdam : Ceintuurbaan 5. tel. 020-763866/727221. J y\>—Al iL^^^^^^^^^^^^^^l^r^^^j^^^^^S^JW^^^^^^^i^^^^^P Amsterdam : Linnaeusstraat 98. tel. 020 - 937557/944302 ( CO\ 01/ I ! I nfl 'Jl Hl \kf ATI lB ■, TIM *HH Ij IJI I Y_f MM *1 Amsterdam : Kinkerstraat 314, tel. 020-836211. V \ ocv> ƒ E « Üil llk I lw» I » r Irj kPw mTT *\ 1 _rH ■__ 1 v r/i Mtl _, / REISPUROyaRKE^^ v_ . " — —

ADVERTENTIE WaT__aW P-O.Box 123, 3640 AC Mijdrecht Tel. 02979-1719. Telex 15285

Begin deze week werd in Leeuwarden een eerste provinciale banenmarkt gehouden. Ongeveer 14.000 bezoekers kwamen daar een kijkje nemen om te zien of er onder de 3.000 vacatures, die door 50 bedrijven en instellingen werden aangeboden, iets van hun van hun gading bij was. Van die 14.000 bezoekers hebben er volgens de dienst voor de arbeidsvoorziening in Friesland ongeveer 5.000 serieus met werkgevers over de aangeboden vacatures gesproken. Een aantal van die gesprekken leiden misschien ooit eens tot even serieuze sollicitaties. „De banenmarkt was een ongelooflijk succes," verklaarde woordvoerder De Haan van de provinciale dienst direct na afloop van het festijn. Gelijk had hij. Niet minder dan 15 bezoekers waren er op de dag zelve toch maar in geslaagd om één van de begeerde vacatures te bemachtigen.

Het station van Utrecht: geen kip nam de trein

90

* hier genoemde adviesorganen staan ten dienste van het j erheidsbeleid. Wat het economisch beleid betreft geldt dit in 0 '«eeste directe zin voor het Centraal Planbureau (CPB) en — maar de economische theorie 1. ft scheldt gewoonlijk drie hoofdtypen. ' ~e vrije ruilverkeerseconomie. De overheid bemoeit zich jjj«t met het economisch leven. De regulering daarvan •"ordt overgelaten aan het prijsmechanisme. Dit liberalisti°°he stelsel heeft in de 19e eeuw in vele landen gefunctio«>. 5ferd' ~e centraal geleide economie. Een van staatswege opgesteld Wan en de daarop gebaseerde richtlijnen bepalen het ver'°°P van het economisch proces. Dit is de plan- of bevelseco-3. 5Lomie »«> de landen van het Sovjet-blok. ' ye gemengde economie. Het thans in de meeste westerse '**den — ook het onze — bestaande stelsel dat de grondtrek*en van de typen 1 en 2 — vrijheid en gebondenheid — in. ««eh verenigt. s,conomische5,conomische poiitiek, in de zin van het be- en vooral bijsturend ingrijpen van de overheid in het economisch *roces, hoort bij uitstek in de gemengde economie thuis. In *ype 1 ontbreekt zij immers per definitie en in type 2 heeft de verheid de gang van zaken reeds bij voorbaat en van a tot .* met z uitgestippeld en dwingend opgelegd, ijaarbij wel de kanttekening dat in de landen van het "ostblok de vrije prijsvorming soms een bescheiden bijrol »ervuit. Op grond van de denkbeelden van de Russische *conoom Liberman is in de jaren '60 in de Sovjet-Unie met ?en zekere decentralisatie van het economisch systeem, met «schakeling van het prijsmechanisme, geëxperimenteerd '^'oermanisme).

door drs. J. belshulzen wegwijzer in de economie

|)ns plan komt tegemoet aan s heel begrijpelijke verlan! van de vakbeweging: bert van de prijscompensatie en dhaving van de koopkracht en met modaal. fat het kabinet wil, een haast iedereen geldende teruggang het levenspeil, is onjuist en Wenst. Men moet zich goed seren dat na de koopkrachtetering van de afgelopen jaeen echte nullijn zoals door voorgesteld, reeds grote spanen zal oproepen, medewerking die wij van de inkomensgroepen vragen, is n mogelijk als de inkomens"hillen drastisch en waar- Jbaar verkleind worden, en •e werknemers, in de eerste * de vakbeweging, meer *t en zeggenschap krijgen." n het woord is PvdA-leider uyl, die zijn alternatieve plan de aanpak van de economi- Problemen toelicht. Den Uyl >ft dat hij geen loonmaatre-, 'odig zou hebben om met de «weging tot overeenstem[ te komen. .•L?y WU macro-economisch wel 'flöta *Veel loonmattetaß -Is het ka- Agt om de winsten van w j?edrtJven n°f? enigszins op peil C «ouden, maar wil veel harder toon mdc ft°Bere inkomens. beperking van de prijscom- voor boven-modaal en %« °elastingverlaging alleen Wen' onder-modaal te laten gelj3 ziet hij kans om de modale qua koopkracht op peil gouden. Jd-*Jaar de hogere inkomens zoulirin *2eer snel oplopend, sterk JIW inleveren. Verder wil de i*ni <*e zeer h°Be inkomens van Iflal? beroepsbeoefenaren — sPe- J*n» n« notarissen. advocaten, 1 ?• — hard aanpakken. L "en Uyl zou, zei hij gisteren, Kzz} achteruitgang op jaarbasis |r_V50 tot 70.000 voor hen met n«luiten. De PvdA zou de ir°iminkomens" van vrije bejwPsbeoefenaren (waar de jaariïn h vernoging van hun tarieven Rbr> • Gedeeltelijk hun inkomenlöa Sltie °P worden afgestemd) ' "«'voor lager willen stellen. In i?n tweede belangrijk element Wm PvdA-plan is dat het zich dl neerlegt bij de nulgroei van I h, ,econ°mie, maar door een stihwrlerend beleid 1 procent groei "«realiseren. üaarvoor wil Den Uyl onder £«er dit jaar 2 miljard m 3 aardg 8 meer produceren dan in de Waande plannen is voorzien. gister Van Aardenne had dit tot?6* -1 ..potverbranden" gelüvrt 10" Nederland moest juist zo jnjug mogelijk zijn op zijn aardvA;J nel de minister, die zich' [■.verbijsterd- toonde.

fel Uyl was mer gisteren heel « over. „Het gaat om één promil* van onze aardgasvoorraad. Als r? die nü besteden, draagt dat bij van de produktie- Dat is precies het omget rde van potverteren." net alternatieve plan van de PvdA is geheel doorgerekend door het Centraal Planbureau. Den Uyl was gisteren vol lof over de medewerking die hij van die zijde gekregen had. Hij erkende dat hij nog niet in staat was te voorzien, hoe het beleid in 1981 en volgende jaren zou moeten zijn, aansluitend aan de nu door hem op tafel gelegde voorstellen. Daartoe ontbreken nog de meerjarenramingen. Den Uyl: „Onze voorstellen voor 1980 beogen niet meer dan de richting aan te geven waarin de oplossing kan worden gevonden, maar ook niet minder dan het zichbaar maken welke radicale beleidswijizingen daartoe vereist is." Die radicale beleidswijzigingen — krijgt Den Uyl nog een keer de kans die in een kabinetsformatie en vervolgens als minister-president naderbij te brengen? Hij wekte gisteren de indruk, zelf niet erg aan die mogelijkheid te twijfelen.

OEN UYL FOTO ANP

Wanneer alles zo zal lopen zoals wethouder Van Bergen van huisvesting van de gemeente Tilburg wil, zal het college van B en W over drie weken een ingrijpend besluit nemen. Dit gemeentebestuur zal dan beginnen met het vorderen van leegstaande woningen, die in eigendom zijn van particulieren en beleggingsmaatschappijen. Het is alweer ruim een jaar geleden dat het gemeentebestuur na roerige debatten in de gemeenteraad besloot een vorderingscommissie in te stellen, die moest onderzoeken welke woningen voor vordering in aanmerking zouden komen. Naar ongeveer duizend woningen werd een onderzoek gedaan waarom ze leeg stonden. Na lang wikken en wegen en gesprekken met de eigenaren zal de vorderingscommissie het college van B en W over drie weken' adviseren een zevental woningen te vorderen. Deze woningen, twee huurhuizen en vijf koopwoningen, staan nu gemiddeld twee jaar leeg. Stel dat het college akkoord gaat met de vordering, dan ,zal de gemeente deze woningen toewijzen aan woningzoekenden.

★ ★ *

De Tilburgse afdeling van het Nederlands Verbond van Ondernemers in de Bouwnijverheid (NVOB) heeft deze week voor de eerste keer op het vorderingsbeleid van de gemeente gereageerd. In een brief aan het bestuur zegt het NVOB dat het verbond zijn leden zal adviseren met meer in Tilburg te bouwen wanneer het gemeentebestuur inderdaad gaat vorderen. Volgens een topman van het NVOB zullen de bouwondernemers de woningen die nu gebouwd worden pas gaan afbouwen wanneer ze verkocht zijn en zullen ze daarna geen woningen meer bouwen. „Het gemeentebestuur wil door vordering het woonprobleem van 20.000 Tilburgse woningzoekenden oplossen. Dit beleid zal een averechts effect hebben. Wij ondernemers moeten het van de verkoop van huizen hebben en niet van de verhuur. De koopmarkt is al zo slecht, wanneer nu ook nog eens onze woningen gevorderd kunnen worden is het risico om in Tilburg te investeren te groot," aldus de woordvoerder van het NVOB. Wethouder Van Bergen is nauwelijks onder de indruk van deze uitspraak. „Ik weet zeker dat wanneer de gemeente een opdracht heeft te vergeven voor de bouw van 500 woningwetwoningen, dat ze met zn allen staan te springen." Volgens wethouder Remmen wordt de soep meestal niet zo heet gegeten. De reactie van het NVOB komt overigens wat laat, want al een jaar geleden was bekend dat de gemeente over de mogelijkheid van vordering nadacht. Heeft het verbond deze ideeën van het gemeentebestuur nooit serieus genomen of is deze brief bewust zo laat aan het gemeentebestuur verstuurd? De topman van het NVOB: „Ik moet u eerlijk bekennen dat ik de vergaderingen van de raad en het gemeentebestuur nooit volg en wist er daarom mets van. Ook onze voorzitter weet het pas drie weken. Zelf heb ik me ooit opgegeven voor de kieslijst van de KVP. Ze hebben me toen op een niet verkiesbare plaats gezet. Toen heb ik gezegd: barst maar met je gemeenteraad."

Ongeveer 35 tot 40 procent van de nu nog 62-jarigen in overheidsdiensten wil gebruik maken van de regeling voor vervroegde uittreding (VUT). Dit is de eerste voorlopige indruk van de Rijks Psychologische Dienst, die een onderzoek doet naar de belangstelling voor de VUT-regeling. Dit staat in het kwartaalschrift van de RPD, waarin verslag wordt gedaan over het laatste kwartaal van 1979. Bij het VUT-onderzoek zal de Rijks Psychologische Dienst ook informeren naar de motieven om

wel of niet vervroegd uit te treden. In het vierde kwartaal van 1979 zijn bij de RPD 2.549 vacante functies gemeld. Dat is een stijging met 57 procent ten opzichte van het > derde kwartaal en een stijging met 1 52 procent ten opzichte van het vierde kwartaal van 1978. Een deel van die stijging wordt toegeschreven aan het grote aantal vacatures bij bet ministerie van financiën (controleurs voor de t belastingdienst). Volgens de RPD heeft ook de i actie „werkwinst 1980" een rol gespeeld. „Eén van de elementen van die actie betreft namelijk het stre■ ven om opengevallen plaatsen zo > snel mogelijk weer te bezetten," aldus de RPD.

Veel zaken worden door vakbonden en werkgevers ietwat anders gezien. Zo ook het verloop van de gisteren gehouden FNVactie bij de spoorwegen. De hele dag bleven de Vervoersbonden FNV en de NS-directie elkaar in de haren vliegen over het al dan niet slagen van de acties. De NS sprak van een „regelrechte flop" want 90 procent van de tremen reed — zij het soms met vertraging — gewoon. Prompt reageerde de FNV: „De NS-directie geeft wel een erg rooskleurige voorstelling van zaken maar daar is het nu eenmaal de directie voor." Bij voorbeeld in de regio Amsterdam en Leeuwarden waren er, volgens de FNV, veel meer tremen uitgevallen dan de NS meldde.

In de loop van de dag begon het NS-kamp scheuren te vertonen. „De directie in Utrecht kan het wel verbloemen maar het is hier op het centraal station van Amsterdam een grote puinhoop," aldus een oplettende hoge NS-functionaris in de hoofdstad. Ogenblikkelijk werd de zaak vanuit Utrecht weer recht getrokken. Een grapje, dat waarschijnlijk meer sloeg op de puinhoop van het Stationsplein in verband met de aanleg van de metro dan op de tremen. Het slot van het liedje bleek aan het einde van de dag: veel tremen maar weinig reizigers.

Deze rubriek kwam tot stand met medewerking van Ferry Eiselin, Peter Junge, Roderik Oranje, Henk Snijders, Dirk Witteveen en Henry van Meeuwen (eindredactie)

Nog bonter ging het toe bij de gevoerde acties bij Hoogovens. Slechts enkele honderden werknemers zouden daar mee hebben gedaan aan de staking van 24 uur die door de FNV was uitgeroepen. Althans dat was de mening van de directie. Nu werken er bij dat staalconcern zon 20.000 man en dat betekent dus dat er altijd nog op zn minst 90 procent aan de slag was. Een woordvoerder van de directie verklaarde dan ook dat „de bereidheid tot acties onder het personeel gering was geweest". Terug naar de FNV: de stakingsoproep bij Hoogovens wordt „uitstekend" opgevolgd. Maar liefst 90 procent van het personeel heeft het werk neergelegd, aldus de vakbonden. Het blijven cijfers, maar toch...

— Bij het voorschrijven van geneesmiddelen is minimaal een besparing van vijf procent ofwel veertig miljoen gulden mogelijk zonder de kwaliteit van de behandeling te schaden. DJt is volgens secretaris C. Landheer van de Vereniging van Nederlandse Ziekenfondsen (VNZ) gebleken uit een onderzoek, dat medewerkers van de Ziekenfondsraad hebben ingesteld naar de kostenbesparing die kan worden bereikt als de vervangende geneesmiddelen worden voorgeschreven, die de Centrale Medisch- I*^2naceutlscne Commissie (CMPC) van de Ziekenfondsraad via de zogenaamde „regeling en klapper" adviseert. Hierbij gaat het alleen om de soorten geneesmiddelen. Een beperking van de hoeveelheden kan volgens Landheer nog eens vele miljoenen opleveren. Hij meent dat dat eveneens mogelijk is zonder schade voor de gezondheid en dat integendeel juist de schadelijke effecten van een overconsumptie aan geneesmiddelen erdoor kunnen worden voorkomen. Landheer hoopt dat de organisaties van artsen, ziekenfondsen en apothekers overeenstemming zullen kunnen bereiken over het hanteren van de „regeling en klapper" als bindend in plaats van zwaarwegend advies. Als dat voor 1 januari 1982 echter niet lukt, zal de TWeede Kamer via een wettelijke regeling moeten ingrijpen. De VNZ staat op het standpunt dat er op landelijk niveau één pak ket afspraken nodig is voor hel voorschrijven van geneesmidde len, dus zowel over de hoeveelheden als over de soorten. De VNZ is fel gekant tegen hel opnieuw invoeren van herhalingsrecepten omdat de patiënt dan te veel pillen tegelijk mee naar huis kan nemen en omdat de beslissing om met de voorgeschreven medicijnen door te gaan dan in feite komt te liggen bij de patiënt.

Schenkingen voor een goed doel geven een aftrekpost bij de fiscus. Goedheid wordt beloond. Kerkelijke belasting is voor de fiscus net zoiets als het geven voor een goed doel. Aftrekbaar dus. De heer De Vries betaalt 900 gulden aan de kerk. Hij mag zijn inkomen met dat bedrag vermin-. deren. Omdat hij er anders iets meer dan 70 procent inkomstenbelasting over zou betalen, krijgt hij ruim 630 gulden subsidie. De kerkelijke belasting kost hem niet meer dan 270 van zijn besteedbaar inkomen. Zijn buurman Jansen is nog een graadje slimmer. Hij betaalt de kerk niet met geld. Hij heeft obligaties' en knipt daar een coupon af die over precies één jaar duizend gulden rente geeft. Die coupon geeft hij aan de kerk. Omdat de coupon voor de kerk nü 900 gulden waard is mag Jansen dat bedrag van zijn inkomen aftrekken. De kerk krijgt straks de rente. Maar kerken betalen geen inkomstenbelasting. En buurman krijgt de rente niet in handen dus hoeft ook niets aan te geven. Hij schenkt de kerk de rente en zichzelf een aftrekpost die hem een belastingvoordeel van 630 gulden opleverd. Had hij de kerk niets gegeven, dan zou hij aan het eind van het jaar duizend gulden ontvangen hebben waar de fiscus 700 gulden van zou hebben afgesnoept. Voor hem was dan maar 300 gulden overgebleven. Narekenen leert dat hij door de gift aan de kerk zelf meer dan 330 gulden rijker is geworden. Hoe heet dat? Laat de linkerhand met weten wat de rechter doet.

De prijzen van goud en zilver zijn de laatste maanden de pan uitgerezen. Van verheugde gezichten in de sieradenbranche valt echter weinig te merken. Zo hebben de fabrikanten mensen moeten ontslaan en zagen de juweliers hun omzetten dalen. Weliswaar blijkt er evengoed nog voor zon 1 miljard gulden het afgelopen jaar verkocht te zijn. Maar toch... De federatie Ooud en Zilver heeft het er maar moeilijk mee. Alle bedrijven die zich op de een of andere manier met sieraden bezighouden zitten daar in met in totaal 6500 mensen. Het probleem laat zich eenvoudig schetsen: „Kijk, als je met je vrouw de stad ingaat om een leuk ringetje bij haar paarse jurk te kopen dan leg je niet eventjes een paar honderd gulden neer." Dus gooiden de fabrikanten het over een andere boeg. Het resultaat: de kleinere en dunnere sieraden waarin minder goud en zilver is verwerkt. „Small is beautifil". Voorzitter Buenk: „Dat vind je in het hele denken van de jeugd terug. Ze geven de voorkeur aan dorpen boven de stad, aan werkplaatsen boven fabrieken. Dat kun je in de sieraden ook terugvinden."

I Met die kop startte de bijlage van I Vrij Nederland van vorige week. I Vrijwel de hele bijlage was aan I vrouwenemancipatie gewijd. Be- I halve dan advertentiepagina 42:

['Dames. i IwHt u hier uw [spandoek j unee-reetten' 1 [Tlf^AAR DOLLE _UNaJ

— De directeur van het Eindhovense café-restaurant Schimmelpenninck, H. de Weerd, eist in een kort geding, dat de ongeveer 25 personeelsleden die het bedrijf al bijna twee weken bezet houden, onmiddellijk een eind maken aan hun actie en het pand verlaten op straffe van een dwangsom van duizend gulden per persoon per dag. Het geding dient woensdag 26 maart om tien uur voor de president van de rechtbank in Den Bosch. De personeelsleden zijn tot actie i overgegaan omdat ze nog anderhalve maand loon van De Weerd tegoed hebben, alsmede zondagstoeslagen over een langere periode. Brouwerij Bavaria is bereid de . bezetters te helpen. De Weerd '. huurt het pand waarin Schimmel- , penninck is gevestigd van deze brouwerij. Bavaria wil een andere , exploitant aanstellen en het contract met De Weerd verbreken, zo liet de brouwerij eerder deze week aan de bezetters weten. Die nieu- . we exploitant zal de werkgelegen- , heid voor het personeel wel moe- , ten garanderen.

— Op alle arbeidsbureaus komen binnenkort nieuwe stamkaarten waarop alleen gegevens van werkzoekenden komen te staan, die nodig zijn voor de arbeidsbemiddeling. Ook krijgen de arbeidsbureaus de instructie dat ze hun cliënten moeten vertellen en desgewenst moeten laten zien welke gegevens worden geregistreerd. Dit schrijft minister Albeda (sociale zaken) in antwoord op schriftelijke vragen van de Tweede-Kamerleden Hartmeijer en Moor (beiden PvdA). De Kamerleden hadden de bewindsman erop gewezen dat op de stamkaart van een werkzoekende bij het gewestelijk arbeidsbureau in Rotterdam gegevens stonden die niet noodzakelijk waren voor de bemiddeling.

— „Ook Philips heeft bepaalde typen werk die mensonwaardig zijn en waarvan je zou kunnen zeggen, beter geen werk dan dit werk". Dat zei ir. C. van Ham, adjunct-directeur sociale zaken van Philips op een discussiedag op de TH-Eindhoven over humanisering van het werk. Volgens Van Ham beschikt Philips over uitstekende evaluatiemathoden om de technische en economische aspecten van nieuwe produktiemiddelen te meten. „Wanneer het echter om de sociale gevolgen gaat dan beschikt de onderneming over slechte methoden.' Een ander probleem is gelegen in het feit dat het grootste deel van het leidinggevend personeel bij Philips in het verleden promoveerde naar de huidige functie op basis van het technische kunnen. „Nu is het wel zo dat Philips de laatste jaren enorm veel doet aan cursussen en sociale vaardigheden zowel voor het leidinggevend personeel als voor de man op de vloer, maar het is nog steeds zo dat het merendeel van de problemen waar het kader mee worstelt op het sociale vlak ligt", aldus Van H&m.