De Volkskrant

(Van onze verslaggever) AMSTERDAM, dcc — Drs. W. J. Claus (55), directeur van r ïeclamekantoor van groot-adverteerder C & A lijkt, zelfs N. na bijna eenentwintig jaar in dat bedrijf met pensioen , ttt> nog dankbaar voor de tijd die hij in de journalistiek Vijf jaar zat hij bij het dagblad Oost-Brabant, hij trouwens ook al met spoed de commerciële kant op }$■ Hij geeft nu toe dat dit „een dualisme in zijn natuur" is. e Journalistieke kant is hem blijven boeien.

een belangrijk budget Fj,**8 C & A voor zijn reclame en dat de heer Claus j 7* beheren, vraagt commer- Jp denken. Hoe groot dat bvd- Precies is, krijgt men van de Claus niet te horen. „Maar *°opt wel in de miljoenen." IjJ zegt aan de journalistiek onder (((jte danken te hebben het snelle het selecteren van de belang'«en dingen en het gieten daarvan n vorm die boeiend en begrijpe-

Iti dit vak ïïioet je steeds je ltidenken i l*i anderen

"is (~ • Plus — met nadruk — interes"°f mensen en actuele dingen. \V}entaliteit in de reclame is toch Jlllk anders. ''—at i -61-77 komt door de verschillende '(o] *'*ing. Wij dienen een commer\ Een journalist trouwens ' "Faar minder direct."

De grenscommissie zal heel wat moeten speuren in kadasters en archieven. Er is een lijst uit 1841 van de betrokken stukken grond, maar helemaal duidelijk is die niet. De douane spreekt zelfs van enkele „statenloze" weggetjes. Alleen in gebieden waar waterlopen zijn, blijkt nog zekerheid over de grenzen te achterhalen. Een officieel decreet kan de oplossing brengen, tenzij Nederland en België zouden overeenkomen de bestaande enclaves Nederlands te maken en 1800 hectare Nederlands gebied bij Castelre aan België toe te wijzen. Dat gebied steekt nu als een wig in Belgische territoir. Vroegere pogingen de Belgische enclaves met bijna tweeduizend inwoners onder Nederlands bewind te brengen, zijn gestuit op bezwaren van de plaatselijke bevolking. De enclaves bij Nederland voegen zou een einde maken aan een situatie die vandaag de dag nog vele duizenden bezoekers trekt. Ondanks de voortschrijdende Benelux zit er goud in het gebied. Wie ginds het woord grenscorrectie laat vallen, vloekt. Op de gemeentehuizen is men intussen wat ongerust over het uitblijven van een diplomatieke beslissing, die het mogelijk maakt dat een opdracht aan een gemengde commissie wordt verstrekt. Talrijke departementen zijn erbij betrokken.

LONDEN, 19 dcc. (NYT) — Het Britse ministerie van marine heeft gisteren aan alle schepen van de Engelse marine geseind: „Weg met de rum". Daarmee is kort en bondig een einde gemaakt aan een oude Britse zee-traditie, die in 1731 werd ingevoerd: elke Britse marine-man had per dag recht op een half maatje rum, dat in twee rantsoenen werd afgeleverd. Er zullen mensen zijn die deze afschaffing betreuren , erkende admiraal Michael Le Fanu, opperbevelhebber van de oorlogsvloot. „Maar ik verwacht van eenieder dat hij inziet, dat rum drinken ouderwets is en met meer kan nu elke zeeman met al die ingewikkelde instrumenten en apparaten op ieder ogenblik van de dienst een helder hoofd moet hebben." De Britse matroos en zee-officier die nog een pikketanusje willen drinken, mogen dat nog wel doen, maar met mate en op eigen (belastingvrije) kosten. Rum werd als versterkend middel voor de Britse zeeman ingevoerd, toen Jamaicain 1655 door Engeland werd veroverd. Het werd voorgeschreven als verplicht rantsoen in 1731 en was bedoeld om. matroos en officier wat te troosten voor de hardheid en soms zelfs de wreedheid van het leven op een Britse oorlogsbodem. Oorspronkelijk noemde men rum satcharum (suikerdrank) maar dat werd al gauw „duvelverschrikkertje" eh tenslotte „rumbulüon" (trammelant).

(Van onze verslaggever) AMSTERDAM, 19 dcc. — Op. het gebied van de Amsterdamse bejaardenzorg bestaan nog isteeds ernstige tekorten. Te weinig bejaarden wonen in een geschikte woning; bijna achtduizend zouden op medisch advies moeten verhuizen naar een benedenhuis of naar een woning met lift. Elfduizend bejaarden krijgen te weinig huishoudelijke hulp, elfhonderd krijgen niet eens de meest elementaire hulp zoals bij het in èn" uit bed stappen, baden, wassen, aankleden. Voor veertig percent van de daarvoor in aanmerking komende bejaarden is geen plaats in een verzorgingshuis, voor bijna twintig percent is geen verpleegbed voorhanden, bijna dertig percent wordt verpleegd in niet erkende en grotendeels niet adequate inrichtingen.

Huisvesting in hoven bepleit

Deze sombere conclusies staan te lezen in de „Nota bejaardenzorg 1969". Deze nota van B en W is samengesteld door wethouder mr J. Bootsma. Amsterdam is een sterk vergrijzende stad. Het aantal bejaarden neemt elk jaar met enkele duizenden toe. Op 1 januari van dit jaar woonden er in Amsterdam 114.188 personen van 65 jaar en ouder op een totale bevolking van 845.821. In percentages uitgedrukt: 13,5 percent van de Amsterdammers is 65 jaar of ouder. Voor 1.980 schat men het aantal bejaarden op ruim 127 duizend-

Niet alleen, aldus de nota, moet de bestaande achterstand bij nieuwbouw van tehuizen en inrichtingen worden ingelopen, ook dient het programma gericht te zijn op een steeds toenemend aantal hulpbehoevende bejaarden. Daarnaast moet een meer eniciënte organisatie worden opgezet. Vooral in de vrijwillige hulpsector wordt te veel naast en langs elkaar gewerkt. Tot 1975 wordt het totaal aan investeringen voor de Amsterdamse bejaardenzorg geraamd op 40 tot 45 miljoen gulden. In de nota wordt geconstateerd, dat de bouw zoals die in het verleden ge schiedde van complexen bejaardenwoningen een huisvestingsvorm is die voor vele bejaarden na verloop van tijd niet meer toereikend is. B en W van Amsterdam zijn van mening dat nu moet worden overgegaan tot de bouw van bejaardenhoven.

Dat is een concentratie van zelfstandige bejaardenwoningen met een ingebouwd verzorgingscentrum uitgerust met een klein personeelsapparaat, dat in eerste instantie bestemd is de bejaarden naar behoefte te verzorgen en faciliteiten te verlenen. De woningen zijn met een alarminstallatie dag en nacht met het verzorgingscentrum verbonden en voorzien van een automatische 24-uurs controlemelding. Daarnaast dient er ook een groot aantal wijkposten te komen, waar de bejaardenhulp centraal wordt gecoördineerd. Aan het hoofd staat een wijkpostleider, die ook stimulerend en ondersteunend werkzaam is bij het ontwikkelen van wijk-initiatieven. Enkele andere belangrijke zaken uit de nota zijn: # het tot stand brengen en continueren van verpleegtehuizen voor chronisch zieke of demente bejaarden; den; £ de bouw van een aantal verzorgingstehuizen; £ de inrichting van observatie-afdelingen voor geriatrische patiënten in algemene ziekenhuizen; # het uitbouwen van een centrale registratie en indicatie van' alle verzorging en verpleging behoevende bejaarden. Het nieuwbouw programma tot 1975 ziet er als volgt uit: de afbouw van het Flevohuis, het verbouwen van het complex Roetersstraat tot verpleegtehuis, de bouw van drie bejaardenhoven, de bouw van een zusterhuis voor leerling ziekenverzorgsters, het bouwen en inrichten van een geriatrische observatiekliniek in het ziekenhuis Slotervaart, het verbouwen van het St Elisabeth's Gesticht tot een verpleeghuis en de inrichting van 23 wijkposten en vijf dienstencentra. Zie ook Ten Geleide

(Van onze verslaggever)

AMSTERDAM, 19 dcc. — Vele bejaarden, aldus de Amsterdamse „Nota bejaardenzorg 1969", laten zich uit angst om te zijner tijd van verzorging verstoken te zijn, voortijdig inschrijven bü dikwijls meerdere verzorgingstehuizen. Daardoor ontstaan overtrokken wachtlijsten met tienduizenden gegadigden. Ze zouden „angstlijsten" genoemd kunnen worden. Een van de grootste gevaren, die een soepel lopende bejaardenverzorging in Amsterdam bedreigen, is het steeds groter wordende personeelstekort. De kruisverenigingen kunnen het werk niet meer aan, in enkele verzorgingstehuizen blijven bedden leeg omdat er geen helpsters genoeg zijn. Ook het tekort aan part-time bejaardenhelpsters is urgent: in het hele land bestaat er behoefte aan negentigduizend van deze helpsters, in 1968 bedroeg het werkelijke aantal veertienduizend. B en W van Amsterdam- hopen, dat meer huisvrouwen zich voor dit werk zullen gaan ininteressen. Dat velen daarvan afzien is de sterke belastingdruk omdat de inkomens van man en vrouw worden samengeteld en het feit, dat vele huisvrouwen een afkeer hebben van huishoudelijk werk, dat als weinig boeiend wordt ervaren zodat — als men al bereid is buitenshuis te gaan werken — men liever juist iets anders zoekt dan werk in de huishouding. Als mogelijke oplossing zien B en W belastingfaciliteiten, betere honorering, inschakelen van de BB (voormalige dienst Sociale verzorging), betere begeleiding en voorbereiding van vrijwilligers.

i ADVERTENTIE f Lieve Dames, s] sta ons toe uw tere huid tegen vijand winter in bescherming te nemen. %f : i N&? f Droge handen? Onze ROZEN- nachtcrème die uw GIYCA helpt. De crème met stimuleert en rimpels helpt echte rozenolie. f 1.70. bestrijden. Speciaal voor de droge gevoelige huid! f 1.80 ■ Huwe. rode of gesprongen ° « .. handen verzacht u met GLYCA. Al onze heilzame crèmes zijn Alléén Glyca helpt, f 1.55 verkrijgbaar in tubes en/ot Gebruik deze crèmes altijd na potten. J^'S^X Voor uw gezichtshuid hebben ^ II II l VERENIGDE FABRIEKEN N.V. J& I

(ADVERTENTIE) zet ii misfinr zich f e Mek ? graag zelfs, want met cadeais's als CERTÏNA of BEIRETTE camera's stoot ie er geknipt opl beirette f 4-9 Uw H______f . r-9_TICA fotohande/aarnaardeO/wo-cata/ogus |M| CGrtir.3 f __-_". In fraaie jeugdverpakking met 6 rolfilms KmW£avÊaaam*Laja9*Êmmammmajm[]ffaama*amaam^

(ADVERTENTIES) Kleurrijke mensen inviteren Martini Bianco Daar waar het gezellig ffigülig X en feestelijk toegaat, staat S m Martinißiancoaltijdvóóraan. j ft Door iedereen gewaar- I -"" 3 deerdomz'nesprit,z'nmilde K m kruidigheid. Daarom valtbij bij kleur- |p~ '•^___gf==^^ rijke mensen zo in de smaak- gewoon (nou ja, gewóón...) ffjpj. _^^_«M „on the rocks", ijskoud. ;::_^^p Of in 'n geraffineerde j|f|i;'l____t__t_3___mix met gin of wodka. __j Of koeltjes in 'n simpel ƒ -Sfi **J ataf^^^^^^^

(Van onze correspondent) DEN HAAG, 19 dcc. — Dit jaar zal de Nederlandse Vereniging voor Slechthorenden voor het eerst zelf vakantiereizen organiseren. De inschrijving voor deze reizen staat open voor iedereen, dus ook voor niet-leden. De naar schatting 300.000 slechthorenden, die Nederland telt, hebben volgens ds P. A. Stapert, hoofdbestuurslid van de vereniging, vooral behoefte aan visuele voorlichting. „Daarom organiseren we nu reizen speciaal voor slechthorenden. De extravoorzieningen bestaan uit een grote hoeveelheid informatie vooraf, goede geluidsapparatuur en een extra gevarieerd programma. De bezoektijd aan ieder object zal bovendien langer dan normaal zijn. Drie reizen naar warme landen staan in het vooruitzicht: naar Oost- Spanje, Joegoslavië en Tunesië. Speciaal naar warme landen, omdat bij slecht weer de alternatieven in de uitstapjes vaak terechtkomen op cafés en cabaretvoorstellingen, die beide voor de slechthorende een hel betekenen", aldus ds Stapert. Op het ogenblik speelt voor de Raad van State de zaak of het mogelijk is, dat voor de kosten van deze reizen (500 tot 600 gulden) ook bijstand kan worden verleend. Via een enquête wordt nu onderzocht, of er bij de slechthorenden ook een grote behoefte bestaat aan dag-

tudie vergt e»W jaren ,

(Van onze correspondent) % -NASSAU, 19 dcc. — \ Br-sselse en Haagse ministe- M(j w»rdt een opdracht voorbe•W die verstrekt wordt aan een ?'t fl ands-Belgische commissie. \ a°el is de grenslijn tussen paal l'4Vpn 15> ter no°trte van het en- St »?e~ied van Baarle-Nassau en s_.ie'siscne Hertog, officieel vast Volgens ingewijde lande j/s en douane-beambten — die ji%5oDlemen rond de ware rtjksrWf n b^na daBel-ks ervaren — **l( ,* een dergelijke studie en'» t J»ren in beslag te nemen. Het \ Ju dit gebied om een grenslijn zesendertig kilometer lengte. Ns oud-burgemeester F. de lid van de gemengde in het J*i. _*u___e enclave-dorp, kan niet Je een officiële rijksgrens tussen V,Pa«-n 214 en 215 gesproken (Kaï!1' Van de internationale af- in 1841 om de grens met w bij officieel decreet vast te „"•Oh,' is n°S steeds niets terecht "'t In 1843 is enkel bepaald, ft status quo rond de grenzen »tt/* de gemeenten Nassau en i,g. gehandhaafd zou blijven. \ Juiste grenslijn was daarmee kCpaaldt fitiv tientallen stukjes Belgisch k\J;lr liggen hier als eilandjes rVg" Neerlands gebied. Oud- feester De Grauw is ervan dat voor een aantal per- Jw grond alleen een verstandig k% tJolnis tussen beide partijen en decreet tussen de regeringen van België en Nederland kan leiden. Een dergelijk decreet wordt niet alleen van belang geacht in verband met smokkelaffaires, maar ook de aanleg van wegen en de bouw van woningen in nieuwe uitbreidingsplannen zijn gediend met juridische zekerheid rond de grenslijnen.