De locomotief

Geachte Redacteur! Deze is een vervolg op mya voorga andea. Als de tijd van koopen van tabak daar is, dan doorsnuffelt ieder, die met den opkoop belast is, alle hoekjes en gaatjes van de landstreek, waarin zgn onderneming werkt. Zoo ook ik. Het is mij toen gebleken, dat de eerste tabak is geplant in de laatste dagen vau Maart, en die velden waren maar enkele voorloopers De eigenlijke generale aanplant begon pas in de eerste helft van April. De tabak heeft drie maanden noodig, om tot voldoende rijpheid te komen, ius de tijd van koopen viel in einde Juni en begin Juli. Om dat ongelukkige koopen van jonge tabak tegen te gaan, hebben wy ons onderling verstaan, om eerst na 16 Juni met koopen te beginnen. Er waren toen misschien al een paar rype velden, daar wil ik mijn hoofd niet onder verwedden, doch ik laat het aan der lezer ter beoordeeling over, of het wel mogelijk is, dat, als tabak drie maanden noodig heeft, om tot rijpheid te komen, en de sanplant begint in de eerste dagen van April, op lo Juni 100, en op den 16en Juni S00 velden bedekt konden zijn met overrypa tabak? Wij laten geen mooie, rype, eerste aanplant wegrotten op de velden. In allen gevalle zou de planter die tabak dan nog kunnen kerven voor de inlandsche markt. Ook verbeuzelen wij onzen tijd niet met delibereeren over onvruchtbare plannen. Ons delibereeren heeft er toe geleid, dat wy betrekkelijk weinig zullen verliezen, in verhouding tot een geheel mislukten oogst. Voorwaar, geen beuzelachtig resultaat 1

Terecht zegt u, dat »de wortels van dat wantrouwen en die ontevredenheid moeten liggen in het verleden". Zjj liggen in het jaar 1874, waarover ik reeds ia mijn vorigen schreef. De aanplant was jong opgekocht, door ons vooruit tegen den vollen marktprijs betaald; het weêr was regenachtig, dus guustig, doch de planters verwaarloosden moedwillig kun plantsoen. Het gevolg daarvan is geweest, dat, in plaats van groote winsten te maken, in een jaar, waarin het weêr zoo mede liep, de wiust vaa eenige ondernemingen niet noemenswaardig is geweest, dat andero zelfs verloren hebben. Het was te voorzien, dat reactie moest volgen. Die bleef ook niet uit. Het kapitaal, dat tot dien tijd verdeeld was geweest, tot groot voordeel van den kleinen man, sloot zich nu aanéén. De ondernemers, die in vorige ,aren, door het feit van vroeg koopen en vooruit betalen, een groot gedeelte van de risico op den aanplant " op zich namen, sloten nu huu geldkisten, en hun machtwoord werd, „geen prijswaardige taOak, guen geld". En z\j hebben dat volgehouden, nu reeds drie jaren. Dat de kleine man door dien maatregel zwaarder belast was, dan vroeger, en ontevreden werd, aqui la faute? Veel zou ongebeurd zijn gebleven, ja, waarschijnlijk was Blitar nooit het onderwerp geworden van zooveel geschrijf, zoo de .Resident van Kediri de hand over z'jn hart had gestreken, den Regent van Blitar op z\jn bureau had geroepen, en ongeveer het volgende gesprek met hem had gevoerd: Resident: Regent! Regent: Saja, Toewan Besar. Res.: Ik hoor, dat, hoewel de tabak in uw Regentschap nog jong is, de Heeren die toch reeds gekocht en betaald hebben. Reg.: Saja, Toewan Besar. Res.: Ea dat de kleine man nu niet meer behoorlijk zorg draagt voor den aanplant. Reg.: Saja, Toewan Besar. Res.: Regent! Ik kan daarmede geen genoegen nemen, niet, omdat het mij wat schelen kan, of die Heeren winnen of verliezen, als zy domme dingen doen, maar ik voorzie représailles, die den kleinen man duur zullen te staan komen, en daar ik, als vertegenwoordiger vaa bet Gouvernement iaoet wakun voor de belangen van den kleinen man, niet alleen voor die van heden, maar ook voor die van de toekomst, zoo verzoek ik u. uw Hoofden bü elkander te roepen, en hen er op te wijzen, dat die handelingen vau den kleinen man mijn goedkeuring niet wegdragen. Wend uw moreelen invloed aan op uw volk, om het tot betere gedachten te brengen.

Reg. Saja, Toewan Besar. Van zoo'n a partje zou hoogstwaarschijnlijk het gevolg zijn geweest, dat de kleine man. weder z(jn aanplant giug verzorgen, tegen elkander glimlachende, zooals Javanen dat doen kunnen, zeggende: «Negri tra kassi". Stel ik my den invloed, dien een wenk van een Resident van Kediri, mits een man zijnde, van wien iedereen weet, dat hij niet met zich laat spelen, te groot voor? Ik geloof het niet; de kleine man, en vooral de Hoofden, zgn gelukkig nog met den pink te regeeren. Dan zouden wij in 1874 groote winsten behaald hebben, het kapitaal verdeeld z\jn gebleven, en in 75,76 en 77 zouden wij meiegedragen hebben in de risico op den aanplant. Wij zouden veel meer verloren hebben, dan nu het geval is, maar hadden da» ook die verliezen uit de winst over 74 kunnen dekken. Het boven aangehaald gesprek tusscheu Resident en Regent zou de belangen van den NederlandschIndischen Staat niet in gevaar hebben gebracht. Ik houd veel van den Javaan, omdat hg veel goeds heeft, en dat is mij nog meer in het oog gesprongen, toen ik door reizen nog andere volken had leeren kennen. Maar iedereen, die den Javaan kent, zal mij toegeven, dat hjj één kwade eigenschap bezit, en wel, om steeds voorschotten te e i s c h e n op te prosteeren arbeid, dat geld

spoedig op te maken, en daarna te trachteli, zijn verbintenis te ontduiken. Op dien grondslag Lan geen gezonde industrie bestaan. Als de vrije nijverheid meer en meer voet krijgt in Indië, dan zal voor haar een levensvoorwaarde zjjn: een practische regeling, die de bovengenoemdo kwade eigenschap van den Inlander te keer gaat. Zoo niet, dan voorzie ik, dat de belangen van den Ned. Ind, Stuat wel degelijk schade zullen lijden. Nu over de koopbriefjes, waarvan een machinede g u er r e is gemaakt. In vroegere jaren werd de koop van een veld tabak mondeling gesloten. Bij het sluiten van den koop ontving de verkooper een gedeelte van de betaling vooruit, en beschouwde, door die vooruitbetaling, den koop voor goed bindend. Het was echter te voorzien, dat een koop, gesloten zonder vooruitbetaling, door den Inlander niet binaend zou geacht worden, en hij misschien zijn aanplant twee, driemaal zou verkoopen, wat, als de tijd van dea snit daar was, tot groote onaangenaamheden aanleiding zou gever,. B, v., A. heeft gekocht voor f 12.— per 1000

ptatolëè, ma^r morgen leemt B. èn tiieit f li.25, êt> over morgen komt C., en biedt f 12.50, dau bestaat de kans dat de verkooper telkens een nieuwe transactie aangaat wat hem niet 7.00 erg zou ziju toe te rekenen. Het „Heere! leid ons niet in verzoeking" is hier van toepas sing. Om dat te voorkomen, riepen wij die koopbrieven in het leven; mocht het dan soms gebeuren, dat een aan' plant meer dan eens verkocht was, dan had h{j, die een koopbrief kou vertoonen met den oudsten datum, recht op liet gewas. Die koopbrieven zouden dus alleen dienst doen tegenover de ondernemers onderling, om van ieder het imrA recht te kunnen constateeren. In rechten zouden zy onbrulkbsaï zijn, want het is ongezegeld papier, 't Kan zijn dat ik dat mis heb, maar 't is my zoo van bevoegde v.iid<\ verzekerd. Ieder ondernemer kon in die koopbrieven beloven, wat hij wilde, mits geen vooruitbetaling. Die koopbrieven zijn allen ia de Javaansche taal gesteld, en met Javaansche karakters gedrukt, zoodat ieder Javaan kon weten, wat er in staat. Dat is, dunkt mij, udg al ter goeder trouw van ons. Dat de redactie van die koopbrieven eenigszins v a g u e is, is natuurlek. Na de ondervinding, in 1874 opgedaan, en door onze aansluiting meester geworden van de stelling, wenschten wjj ook het heft in handen te houden, dat wil zeggen ugeen goede tabak, geen geld". De koopbrieven hebben tot geen geharrewar aanleiding gegeven, integendeel, zij hebben dat vóórkomen, maar men heeft er een machine de guerre van gemaakt. Wel gingen sommige Inlanders hun koopbrieven bij Cbineezen verbanden, om maar aan geld te komen, doch toen wij dat hoorden, en om die Chineezen er in te laten loopen, hebben wij met de Inlanders afgerekend, ook zonder vertoon of teruggave van den koopbrief. Ik, ten minste, heb zoo gehandeld; in dat opzicht hadden die koopbrieven voor mij geen de

minste waarde. Laat die Chinees er zich maar mede amu leeren, en de menschen, die ons zoeken, ook. De Inlander, wit-ns tabak betaald was, zonder vertoon van koopbrief, ging dien natuurlijk niet lossen. Of er nu -zijn, die de beloften, in den koopbrief vervat, te veel in hun eigen belang hebben uitgelegd, daar durf ik noch ja, noch neen op tc «eggeu. Het spreekwoord zegt f elk is een dief in zijn nering". Maai het is waar, dat dit jaar veel tabak is gesneden, waarop de nndernemer niets dau verlies voorziet, doch hij sneed die, omdat ze eenmaal gekocht, en door den planter goed verzorgd was. Tabak eerste lengte, in dit jaar geoogst, zal 40 a 50 centen per half kilogram bedingen, terwijl vierde lengte van een regenachtig jaar 100 waard is, Voor dit jaar hadden wij uniforme koopbrieven laten drukken bij tienduizenden, in hoofdzaak inhoudende; le. dat de prijs van de tabak alleen psr 1000 planten zou berekend worden. Se. dat geen vooruitbetaling zou plaats hebben. 3e. dat alle planten, houdende tien gave bladeren, waarvan het middelste lang 16 Ned. duim, door den ondernemer zouden worden gesneden. ,4e. dat de koopprijs een maximum van / 12.— per 1000 planten niet zou mogen te boven gaan. Ook tegen die bepalingen is men te velde getrokken, ja, het dreigement is uitgesproken, om iederen koopbrief met ƒ 50.— te beboeten, als zgade ongezegeld. Dat heet «non in terventie". Om geen gevaar te loopen, want wie kent al die duizenden artikelen, die men het „Hecht" noemt, hebben wij die koopbrieven eenvoudig in tweeën gescheurd, gaven den verkooper de eene helft, en wij behielden de andere helft, wat voor oas doel voldoende was. In vroegere jaren verstonden koopers en verkoopers, uitgezonderd wat brandstichting betreft, elkander zeer goed; welke partij heeft het eerst aanleiding gegeven tot disharmonie ? Mag ik u mijn opinie eens zeggen, Geachte Heer Bedacteu'? Die correspondentie's van Oud-Employés en Dubekarts zijn slechte kolen, om uw fraaie Locomotief mede te stoken; zij geven veel roet en rook, en verbran den uw -ketels. Wat blieft U P Die vroegere harmonie zü I wél weer terecht komen, zoo de Hemel de sluizen in 1878 maar wyd openzet.— Nil desperanduml Ik heb de eer te zijn; Uw dieustw. » # «

[Ce kitste treffende gelijkenis Utende voor hetgeen zij is, e» haar auiu of meer onwellevenden vorm gaarne vergetende voor den overi geos bezaaigden en welgekozen toon van het geheel, verklaren wij ons ten «eerste verplicht voor deze nieuwe bijdrage tot betere keu eohetsing der Flitarsche toestonden. Waren de ond.memers in Kediri vroeger met artikelen als de bovenstaande voor den dag gekomen, zij tonden zich zeif veel ergernis bespaard hebben over de ongetwijfeld dikwijls onrechtvaardige beoordeeling van hun streven Wellicht komen wij op de bei ie artikelen van den schr. nog nader terug, maar itippeu toch reed* dadelijk de volgende punten aan, die ons troffen ender de lezing: 1° Uit de mededeeling van den schr. over het «natuurlijke" van de onbestemdheid der koopbriefjes schijnt men te moeten opmaken, dat deze met opzet zoo vaag zijn geredigeerd — i". Is het bedoeling van den schr zijn afkeuring uit te spreken, om dat de aas.-resident, die het gebruik van ongezegelde koopbriefjes als onwettig verbood, zijn plicht deed ? — 8° Is het in tweeën scheuren der Oiigezegelie contracten niet een afkeurenswaardige ontduiking der zegelwet ?— Red. JLoC]

Van Samarang najur Kedong-Djatti, Soerakarta en Ejokdjokarta, Gtmengd» Tiaiaen, % v. ra. g»Bif.*ag vertrek Broamboaag « TftBgOcSBg » Xedong-Dj'stti Ftdu. . . Sadaagaa. . Talaw». . . Ssraag. . . fiotadik . . lawaag. . . Djsakilja. , aankomst s vertrek. . aankomst. vertrek , , 4 6 v. m. a. m. 3.S0 1.8 3.45 1.38 9.5 1.5$ 9.86 8.1» 9.36 8.34 9.50 3.47 door 8.63 10.11 3.15 door 8.39 10.45 8.55 10.61 4.S 11.23 4,86 doar 4.45 7 v. m. StalIsB«> Gasaengdo Trainen. 8 v. m. 4 v. m, 8 ?. m. 7 n. BS. Satan. . . Kalis-Ossa . Solo . . . Poarwodadie Bslasgos. . Tjsppar . . Kiftten . . Sravrot . . Biamb&saa . K.aia?.iiia. . Ojokdjo. . mt»k, t . aankomst vertrek . aankuffirf verwek . i > i atókesaat 7.14 7.24 7.50 8.5 S.84 3.S0 8.47 9.2 8.16 9,86 11.40 11.55 12.14 13,38 12.47 1.8 1.80 1 .83 1 .49 1.55 3.6 8.17 8.34 S.S 5.32 5.43 3.85 S.S5 4.1 4.17 4.35 4.41 4.SS 5,IS 5.27 8.47 Van Djokdjokarta naar Soarakarta, Kedong-Djatti e« Samarang. i t«t ï ö 0 9. Scmangda ïrsinaa. 1 v. ra. 3 V. O! 5 v. m. Bjskdjo , • X&hua&a. . Brambinas , Srgwot . . Kiattea . . Tjappar , . Delangoe. , Posrwodstdie, Solo . , , Kalis-Os» . Sales». , , verlrek » • f i * . aaakoratf vsrirak . i * , B . Makwnit vartrak . » • # • 8.50 7 .17 7 3» 7.14 7.S7 7.51 S.S 3.80 3.25 S.47 9.3 9.31 9.83 10.51 11.8 11.80 11.31 11.43 11.49 12.6 18.1S 18.43 12.49 1.10 l.SS 1.50 S.85 8.43 4.? 4.17 4.31 487 4.58 5.14 5.43 5.49 Biatloai. Sasasagdi Tialaaa. 1 v. m 3 v. m 8 t. m Djaakila» , . vertrak. < Lawaag , . i , . aankirait . Soaadih , . TMbsk _ < Sarang , , , * , . Telawa , . . « , . Gsdaagan . . * , . Fadas ... * , , ZiT. : Taogssug . . « , . Broasabasag , » . , Sasaaraag . ■ aaakeaii 7.58 i.S 3.81 3.41 9.1 9.85 9.40 l J.52 13.S 10.1S 10.84 11.7 17 M 4ooi i.s 8.84 8.40 door 8.19 door 3.40 S.49 159 4.21 4 14 i 5 V*n "Willem I naar Kedong-Djatti. StKilVDf. Gemengde Trein. 1 vooriuiddaga. Willem I vertrak . . . £ndoiig-Djaiti aaakom-t 7.i3 7.83 8 20 8.38 9.2 9 20 Van Kedoug- Dja tti naar Willam I. SSaêSeaSj Gemengde Trein. 3 voormiddsucs. Kedong-Djatti . , . . r«rtrak . . . Toautang ...... » ... lü.15 10.83 11 3 11.34 12 IS 12 .20

Abonnés die het abonnement nog niet voldaan hebben, wordt nogmaals beleefd verzocht om spoedige toezending daarvan. De uitgevers: DE GEOOT, KOLÏT & Co.

ontleenen wij nog, tot aanvulling van het gister reeds meegedeelde, het onderstaande. Politiek Overzicht. Van het oorlogstooneel kunnen wij ditmaal zoo goed als niets mededeelen. Het bericht was gekomen, dat de Rumeniers ook de nederlaag hadden geleden voor Plevna. Overigens niet veel bijzonders. De Turken werden beschuldigd bij hun terugtocht uit Suchumkale een aantal Fusaische Christenen met geweld te hebben me degevoerd naar Trapezunt. De Duitsche Regeering heeft daartegen krachtig geprotesteerd en gedreigd met „ernstige maatregelen", als haar vertoogen niet hielpen. De Verheven Porte antwoordde, gelijk te verwachten was, met een verontschuldiging, en de uitvlucht, dat haar niets van dieu aard bekend was. De Engelschen en Hongaren maakten zich bevreesd voor een alliantie van Duitschland met Busland, omdat de Duitsche Keizer zich herhaalde malen met veel sympathie voor dat land uitliet. Zeer waarschijnlijk is zoo'n verbond evenwel niet. Tuitschland zal het voorzeker niet machtig onaangenaam vinden, dat zijn machtige nabuur een lesje ontvangen heeft, en door den ongelukkigen loop van den Turkschea oorlog wel gedwongen zal zijn, zich voorloopig niet te mengen in hetgeen er in het Westen gebeurt. Rusland was voor Duitschland zeker ten allen tijde, ook in de dagen der grootste verbroedering, een steeds dreigend gevaar. De Russische Regcering heeft overigens 700 nieuwe Krupp kanonnen besteld, en schijnt dus vooreerst niet aan let einde van den oorlog te denken. In Klein-Azië hebben de Russen ten laatste een overwinning behaald, en onder Totleben, den beroemden verdediger van ®e bastopol, is een nieuwe en verstandige tactiek om Hevna in te sluiten begonnen. De erge regenbuien zijn li Bulgarije vervangen door goed weder, en onder een drogen wind worden de wegen weer begaanbaar. Me bemet Ali, wiens „zedelijke moed" om terug te trekken door de Engelsche Turken in 1 aily Telegraph. en ■foll Mali ten hemel verheven werd, is door zijn Redering teruggeroepen. De verkiezing van den heer l.iebknecht tot lid der Saksische Tweede Kamer maakte in Duitschland liet onderwerp uit van veel krantengeschrijf. De socialistische en liberale bladen bestreden elkaar over de Waag, of Liebknecht al dan niei, verkiesbaar was ge'eest: er werd beweerd, dat hij nog niet lang genoeg ln Saksen gewoond had, geen belasting genoeg b taalde, enz - Dit laatste bleek het geval te zijn, zoodat dan ook Zl J Q verkiezing nietig verklaard is. Het praatje heeft in de Duitsche bladen de ronde S e iaan, a ls zou er sprake zijn van de inlijving van ^as-Lotharingen bij Baden, en de verheffing van ^ groot-hertogdom tot een koninkrijk. Wat hiervan ^ denken is, valt moeilijk uit te maken. De WeserZtit\ laad toch Un 9 achtte de vereeniging vau Baden en het rijksonder één hoofd niet onmogelijk, maar meende a an het bericht geen ge'oof te moeten hechten. e t blad houdt het er voor, dat eenige woorden van eii Keizer, bij gelegenheid van de benoeming van CQ Groothertog van laden tot Inspecteur Generaal Va " 14e ea 15e legercorps, —„waardoor gij" zoo 1UOi; t de Keizer zich tegen hem uitgelaten hebben, "'^eng j n nac j ere betrekking, dan vroeger het geval > tot de rijksprovincie zult komen"—, aanleiding ^ aVea het tot gerucht. ' it Frankrijk luiden de nieuwtjes steeds dwazer. ^ ^ °eken, waarin de portretten van Thiers en Gam^ a geweven waren, zijn in beslag genomen, en de aa rdigers tot een boete van 600 fres. veroordeeld. y onuis van de rechtbank te Vervins is nog dwa*

zer. De ou 1-afgevaardigde Turquet had den minister de Pourtou. den uitgever ea den drukker van het Balie tin des Communes, wegens laster voor de rechtbank gedaagd. Dit is meer gebeurd en men weat, dat er verschillend vonnis gewezen ia. Maar wie werd nu te Vervins veroordeeld? Niet de Minister, niet de uitgever, niet de drukker — maar de klager! En wel omdat hij „een vermetele vervolging" tegen den druk ker had durven instellen. De heer Turquet is om die reden tot eea schadevergoeding vaa 20' 0 fr. veroordeeld. De uitgever werd geheel onverantwoordelijk verklaard en de Minister was boven vervolging verheven geacht Het gekste is, dat andere rechtbanken in dezelfde zaak den klager in het gelijk hebben ge steld. Maar te Vervins straft men den klager met 2000 fr. schadevergoeding! Waarschijnlijk zal de heer Turquet wel ia appèl komen Het dwaaste, intusschen, Tan alles is zeker wel de verspreiding van een boekje — op kosten der Regeering —, waarin Mac Mahon in allen ernst wordt voorgesteld als de afstammeling van de oude Iersche koningen. Hoe deze bijzonderheid, ook al kon ze bewezen worden, hem het recht geeft op den steun der Fransche natie, is niet zeer duidelijk. De Faus schijnt kinderachtig genoeg om dat verhaaltje te geiooven, ut het althans te willen exploiteeren. Den Kardinaal Bonnechose, aartsbisschop van Rouen, die pas uit Rome is teruggekeerd, ging daarheen met een boodschap van de ex-keizerin Eugenie, die den Paus smeekte zijn steun te geven aan haar zoon. Ie kardinaal werd koel ontvangen. De Paus deelde hem mede, dat hij Maarschalk Mac Mahon ais den grootst kampioen eerde, die de Catholieken op het oogenblik in de wereld bezaten, en dat, als de geliefde en erkende afstammeling der koningen van Ierland, bij het hoofd was der Iersche Catholieken in de geheele wereld. De Kerk zou daarom al het mogelijke doen om zijn macht in Frankrijk te versterken. Het verhaal is bijna ongelooflijk, doch de hartstochtelijke wijze, waarop d» geestelijkheid parti trekt voor den Maarschalk, en de Iersche bombast in de O]) regeeringskostea verspreide vlugschriften,, zouden bijna doen denken, dat er iets waars ia is. De dwaas heid, dat Mac Mahou als afstammeling der Iersche koningen het hoofd der Iersche Catholieken zou zijn, is echter al te groot. Volgens sir Bernard Burke's eigen werk stammen van de ontelbare Iersche „koningen', die over verschillende deelen van het eiland eens regeerden, zulk een aantal der Iersche familiën af, dat ze den Ierschen Catholieken zoowel als den Ierschen Protestanten wel een duizendtal hoofden zouden kunnen verschaffen.

De verkiezing-agitatie was overigens in Frankrijk nog in vollen gang. Meldenswaardige bijzonderheden zijn daarbij, dat de hertog Decazes zich niet meer candi daat lieeft durven stellen in het 8e arrondissement te Parijs, dat hem indertijd als republikeinsch afgevaar digde naar de Kamer zond, en hem natuurlijk zijn omzwenking op staatkundig gebied niet vergeeft. Hij heeft zich dus candidaat gesteld in een achterhoek van het land, —■ in Puget-Théniers, een zwak bevolkt arrondissement in een bergachtige streek, zonder een stad van eenig belang. Maar hij schijnt er weinig kans van slagen te hebben, want Puget-Théniers vaardigde totnutoe een republikeinsch afgevaardigde af Het manifest van Mac Mahon — waarop, vóór dat het verscheen, Thiers met zijn manifest antwoordde, — vindt niet den bijval, welken de Regeering er van verwachtte. Uit Toulouse wordt gemeld, dat vele kiezers aldaar, die het per post ontvingen, het aan de brievenbestellers terug gaven, na op dea kruisband naast het adres de woorden : „zie omme", en op den anderen kant van de strook: „geweigerd door den geadresseerde, terug aan den afzender, Toulouse, 26 Sept." en de handteekening geschreven te hebben.— Volgens de Madridsche bladen bestaat er voor de tegenstanders der familie Montpen-ier geen vooruitzicht meer om het voorgenomen huwelijk des konings met de infante Mercedèa te doen mislukken, en zal de aanstaande echtverbintenis in het begin van Januari aaa de Cortes worden bekend gemaakt. Aan een brief uit Alexandrië in het Journal des De'bats, over den financieelen toestand van Epvpte, is het volgende ontleend:

De heeren de Malaret, controleur-generaal der financiën, ea Blum, gewezen directeur der OostenrijkschEgyptische Bank, thans secretaris-generaal bij het Ministerie van financiën, zijn, gelijk bekend is, voor eenigen tijd naar Europa vertrokken. Zij hebben in last, de medewerking der heeren Goschen en Joubert in te roepen voor een schikking met Egyptes schuldeischers, strekkende om den vervaltijd hunner vorderingen, die omstreeks 1S0 millioen fr. bedragenen 1 October be taalbaar waren, te verlengen. Bovendien zullen zij trachten, altijd met bedoelde medewerking, een middel te vinden om den vervaldag der coupons van de geünificeerde 6 pet. schuld te veranderen. Die coupons vervallen thans 15 Januari en 15 Juli. Daar nu de schatkist tegen 15 Juli kwalijk kan rekenen op de ontvangst der belastingen, zou men de vervaldagen gaarne gesteld willen zien op 15 October en 15 April. Verder zullea de heeren de Malaret en Blum zien, of zij tot een regeling van de rekening-courant, ten bedrage van £ 1,800,000, kunnen geraken. Verwonderen zal men zich zeker, dat, na de ten vorigen jare met Goschen en Joubert getroffen schik king. nog zulke belangrijke sommen ongeregeld zijn gebleven. Maar die heeren daeHen, toen zij hun schikking met de ilegcering troffen, dat het crediet van Egypte zich zou herstellen en de fondsen dus niet onaanzienlijk in de hoogte zouden gaan. Maar dit was niet het geval. En het gevolg hiervan was, dat het Comptoir d'Escompte te Parijs, hetwelk ten tijde der schikking bijna 34 millioen francs van Fgypte te vorderen had, 181,934 obligatiën geünificeerde schuld, rentende 6 pet., had ontvangen, niet ter betaling, maar tot onderpand. Het huis Elliot te Londen, waaraan Egypte 17,500,000 fr. schuldig was, had 100,001 der obligatiën tot oaderpand bekomen; de Engelsch-Egyptische Bank, die 2^,500,000 fr. te eischen had, 64,467 obligatiën, en eindelijk was het Crédit fonc'er, hetwelk crediteur was voor een som van omstreeks 103 millioen fr., in het bezit van 230,1 SI obligatiën gekomen, benevens van audere obligatiën ter waarde van 25 millioen fr., die echter moeilijk te realiseeren zijn. In het geheel haddeu dus die drie groepen 182 millioen francs van Egypte te vorderen, die 1 October vervielen. Egypte kon dit bedrag niet op den bepaal den tijd voldoen en vroeg eea uitstel van zes maanden.

Waren nu die groepen eensgezind en evenzeer gedekt door hun onderpand, zij zouden waarschijnlijk het uitstel toestaan. Maar alleen het Comptoir d'Etcompte en het huis Flliot zijn — de obligatiën tegea den te genwoordigen koers gerekend — nagenoeg gedekt. Met het Crédit joncier en de Engelsch-Egyptische bank is dit niet het geval. Men heeft gedacht, de aan genoemde vier groepen in onderpand gegeven 576,534 obligatiën tegen minstens 260 fr. aan de markt te kunnen brengen. Maar de obligatiën staat thans niet hooger dan 16 J fr. Dit geeft een misrekening van bijna 60 millioen, aannemende dat men zooveel obligatiën op de markt kan werpen, zonder ze geweldig naar de laagte te zien gaan. Tot dea prijs nu van 160 fr. overtreft de schuld, die het Credit f onder eu de Engelsch-Egyptische bank te vorderen hebben, het onderpand met 59 millioen. Egypte zal dus tot de uitgifte eener nieuwe schuld moeten overgaan, indien het tot een schikking komt, of bet zal tot den verkoop van de 576,543 obligatiën der geünificeerde sc uld moeten besluiten, indien de schikking niet tot stand komt. Hoe men tot de betaling vau de nog achterstallige f 1,800,000 zal geraken, weet men, geloof ik, nog niet.

De staatkunde van President Haves wordt dagelijks in scherper lijnen afgeteekend. Hij trad op met het veelzeggende programma, dat hij Pres dent wenschte te zijn, niet alleen van het Noorden, maar van het Zuiden tevens, van de geheele Unie, die, gelijke rechten hebbende, gelijke verplichtingen had, en waarvan een deel niet onder den verlam menden invloed eener partijregeering mocht gebukt gaan. Verzoening tusschen republikeinen en democraten, het streven van beiden naar één doel: het heil van het geheel, was de leuze van President Haves, waaraan hij dadelijk uitdrukking gaf door in zijn ministerie mannen van allerlei richtingen, onder wie een zuidelijke, een ex-generaal der gecouf»dereerden,

den heer Key, op te nemen. Deze wijze van handelen werd al dadelijk door vriend en vijand o den rechten prijs geschat- De mannen, die voor Tilden een lans hadden gebroken, moesten toegeven dat hun candidaat niet beter had kunnen handelen, en Hayes reist het land door, om, onder allerlei voorwendsels van festiviteiten en buitengewone gelegenheden, de stemming der bevolking te polsen. Hij kan daarover niet anders dan tevreden zijn. Was die stemming in het Noorden uitmuntend, in het Zuiden ging zij aller verwachting te boven. Voor het eerst sedert Abraham Lincoln, na den val van Richmond en het einde van den burgeroorlog, die stad bezocht, bevond zich een President van de Vereenigde Staten in de zuidelijke ge westen; en te Louisville was Hayes omringd door mannen die esns het hart en de ziel uitmaakten van de partij der geconfedereerden. Men beschouwt hem als de reoonstructor der Unie, die de nog niet uitgedoofde partij hartstochten tusschen het Zuiden en het Noorden tot bedaren za brengen en de door den burgeroorlog ontstane afschei ding tot de kleinste afmetingen zal terugbrengen Men gaat zoover, hem met Washington te vergelijken, dio de Unie stichtte, terwijl Hayes haar doet herleven; maar het is zeer de vraag, of het Congres en da Senaat het voetspoor der bevolking zullen volgen. In beide lichamen is de meerderheid democratisch, ea zullen deze afgevaardigden hun partij bedoelingen kunnen laten varen, vooral nu de President eenige radicale maatregelen heeft genomen, die den invloed van alle partij-organisatiën, ook die der republikeinen, op het doen van regeeringsbenoemingen moet doen verzwakken? Hij heeft namelijk bepaald, det geen regeeringsambtenaren of beambten, in welke betrekking ook geplaatst, hetzij hoog of laag, deel mogen uitmaken van politieke vereenigingen. Het mildel is kras en zeker in een republiek nog al reactionair, en zal stellig op den duur niet kunnen worden gehandhaafd, maar men hoopt daardoor een begin te maken met den civilservice-reform, en toestanden te doen ophouden, die tot nog toe maar al te zeer de verontwaardiging van de ge heele beschaafde wereld hebben gewekt. Carpetbaggen vinden bij Hayes geen gehoor, en Carl Schurz is krachtig opgetreden tegen dea invloed, die door senatoren en congresleden dikwerf bij het doen van benoemingen, en niet altijd uit moreele oorzaken, werd uitgeoefend Het is dan ook een feit, dat onder geen enkele administratie zoovele personen van vorige administratiën in hun landsbetrekkingen zijn gehandhaafd, zonder onderscheid van persoon of partijgezindheid als thans het geval is. Men schijnt dus in de Vereenigde Staten den goe den weg op te gaan en den grondsteen te leggen voor eenheid en eerlijkheid in 's lands bestuur.