NRC Handelsblad

Dat wisten we nog niet, maal Diemen Is een stad. Wij hebben het gisteren uit twee verschillende monden gehoord. Burgemeester Strumphler Tideman van Diemer» had het over de stad en daarmee bedoelde hij waaratje niet Amsterdam. Maar ook de commissaris van de Koningin, mr. F. J. Kranenburg had' het over de stad. En over de voorstad, want hij overziet uit Haarlem een en ander redelijk wel. Bij zijn winkelcentrum heeft Diemen nu een nieuw gemeentehuis en gisteren wapperde er het blauw-wit-blauw van de Diemense vlag over. Blauw-wit-blauw dat is ook, in horizontale verdeling van het schild, het wapen van Diemen. In de witte baan zwemmen drie eendjes naar links. Maar om de traditionelen onder ons tevreden te stellen zwemmen zij heraldisch gezien naar rechts. Tout est pour Ie mieux dans Ie meilleur des mondes possibles. Zuidoostlob, wat een woord, Lob, herhaalde mr. Kranenburg op een toon waaruit bleek dat hij niet van dit woord houdt. In die zuidoostlob ligt de voorstad Diemer». Het is de geschiedenis ingegaan in verband met de krijgsverrichtingen op de Diemerzeedijk in 1573. De ligging bij de grote stad heeft tot gevolg gehad dat Diemen doorkerfd werd. Men behoeft er de kaart maar op na te kijken: de Weespertrekvaart, de spoorlijn naar het Gooi, later nog aangevuld met de aftakking naar het zuiden van de ringspoorbaan, de rijksweg naar het Gooi, het Amsterdam-Rijnkanaal, en dat arme Diemen naar worstelen met de dwarsverbindingen „Maar het aan repen gehakte Diemen heeft zijn lot gelaten gedragen", aldus de commissaris van de Koningin. En. nadat hij geconstateerd had ,dat Diemen een duidelijke voorstadsfunctie heeft kon hij een paar woorden van troost bieden: Tegenover het ''totaal vergrijsde Amsterdam staat een jong Diemen." Het snelle bloedverversen in de raad houdt de zaak jong en levendig en dat

is toch wel een voorrecht rv V0 °' Diemen. Er is ook al een metrostati 0 , Diemen in aanbouw, maar de m, tro staat niet op de gemeente^ ken>ing van de jonge voorstsj Overigens kon de commissatij niet enthousiast zijn over de v (r bindingen met Diemen, waarvooj hij zelfs het woord "idiotie" |j e zigde: de wetgeving op het j t . bied van het openbaar vervoer j s niet meegegroeid naar de gewes. telijke ontwikkeling. En gewest, vorming — kijk, dat is toch vm noodzakelijk voor het voortbe. staan van Diemen als gemeente Terwijl de gemeentebestuur ders dat alles overwogen en 2^ bestuurlijk en geografisch even van de juiste verhoudingen r ». kenschap konden geven reed de commissaris opgewekt een krui. wagen met bloemen om het nieuwe gemeentehuis te openen, „n hoop niet dat mijn woorden i|j mosterd na de maaltijd komen" zei mosterdfabrikant J. A. Luycks „maar wij hebben nooit een krui! wagen nodig gehad om het g e . meentehuis te betreden of om ambtenaren te bereiken. Het i s een enorm voordeel voor het bedrijfsleven: in zo'n kleine g ( . meerite heeft men de mogelijk, heid tot direct contact met het gemeentebestuur. Zó vierde Diemen het feest van zijn nieuwe raadhuis, met veel complimenten en veel geschenken. Nog is het oude Diemen niet helemaal verdwenen Veehouder Vedder uit de Over. diemer polder — een van de laatste agrariërs uit de gemeente — rekende ons voor, dat er in de gemeenteraad van dertien ledén nog drie geboren Diemenaren zitten. Daaronder zijn dan twee dragers van de zeer Diemense naam Vedder. De rest is "import", Veehouder Vedder trok eens aan zijt sigaar in de nieuwe raadszaal vol autoriteiten en we hóórden hem denken: het oude Diemen is niet meer. Wat er wel is: de stad, de voorstad. En blauw-wit-blauw zijn de kleuren.

N.Z. VoorburgwaJ 23*»—240. postbus 596. Amsterdam, telefoon 020—2395 1 *

Stadsschouwburg: do. 20.15 u. Ned. Danstheater: Tilt. Hues-cape, Pictures turned around; vr. 20.15 u. Peil as et M lisande Nieuwe De la Mar Theater: do. vr. 20.15 u. Paul van Vliet Carré: do. vr. 20.15 u. Wat ee

24.15 Barquero (18). City: vr. za. Breng de Bismarck tot zinken (l Ciné D: vr. za. zo. 24.30 Zweed stewardessen (18). Desmet: vr. 24.15 zo. 24.30 In de klauwen van mummie (18). Hallen: vr. za. 24 ft Cincinnati Kid (18). Kriterion: vr, 24.15 Rolande met de lok (18). Leid» plein Theater: vr. za. 24.15 Slaughte: house live (18). Nöggerath: vr. za.! De terugkeer van. de sterkste macnen ter wereld (18* Rex: vr. za. 24 Villa Rides (18). Rialto: vr. za. fl.5 Villa Rides (18). Rialto: vr. za, Ca1 on a hot ti'n. roof (18). Royal: r za. 24 De dochter van Jack the Rijper (18). Studio K: vr. za. 24.15 Dea: in Venice (18). The Movies: 24.15 1 VIridiana (18): za. zo. L'age d'or. V - chien Andalou (18). I )e Uitkijk: za. 24.15 Nora, het poppenhuis (II Victoria: vr. za. 24 Het zevende ze? (18). KINDERVOORSTELLINGEN Cineac Damrak: zo. 11.30 Asterixt o. 2 1 de helden. Bio: za. zo. wo. past er op de winkel? Ceintuur: wo. 2 zo. ] .30 De circusheld. Cina Damrak: 9.30 11 .30 1 .30 3.30 zo. 11.30 Nanu, zoon van de jungle. Ciit tol: zo. 12.30 3 wo. 2 Tarzan junigle boy. Desmet: zia. zo. wo. 2 Asterix en Cleopatra. Du Midi: wo. 2 De eend met de gouden eifl Hallen: zo. wo. 2 Asterix en Cleof tra. Luxor: zo. wo. 1.30 Kapit® 1 Flinfs pdrateneiliand. Victoria:^ wo 2 zo. 1.30 Laurel to: za. wo. 2 zo. 1 3.1 mie in het land der reuzen. 5 ?1 en Hardy. Bii 1.15 Sjors en Sjn*

Tokyo Pacific Holdings N.V4 Curagao, Nederlandse Antillen Het kwartaalbericht per 30 september 1973 is verschenen Exemplaren van dit bericht zijn verkrijgbaar ten kantore v afl Pierson, Heldring & Pierson Amsterdam, 's-Gravenhage. Rotterdam, Haarlem Vlaer & Kol Utrecht

AMSTERDAM, 29 nov. — Of geveer 200 studenten van Vrije universiteit hebben tw gebouwen bezet-van de subfacui' teit der sociaal-culturele en di' van de pedagogisch-anclrar gische wetenschappen. De red« is dat het college van bestuur # faculteitsbesturen heeft mee? deeld dat boycotters van de d* zend gulden niet met tentarr# mogen meedoen. * De faculteitsraad had beslot? dat er geen controle zou zijrr™ betaling van de duizend gul®* Toen het college van bestu ü dreigde dit besluit te schort hebben de studenten een scW' duw-administratie ingest» waarin de tentamenresult? !f van boycotters werden opgeW' gen. Van de rector magnifi cie prof. mr. I. A. Diepenhorst, ten deze schaduwadministra' 1 ® verdwijnen. 'e. !e weer te amsterdam ~Veer te Amsterdam van 9.00 Gegevens van het weerkundig Htunf ta & metorrfnm tmr HOtlO^ > stituut te Amsterdam van donde'., 29 november: temp. 1.6. bar st. "• bar.st. in mm 763.3, windrichtin» ' kracht: N en 4, max. en min. "- 1 v.d. afgelopen 24 uur: 55 e" neerslag 7.2. — Drs. G. Bekaert uit ^ werpen is benoemd tot buit e "' woon hoogleraar in de demis der architectuur te hoven, de heer Bekaert. in 1928 te Kortrijk, is sinds lector in d'e arch'itectuurge sc ® denis en déontologie te L&* JH» fon y ' v Ur a ^

Door een onzer redacteuren AMSTERDAM, 29 nov. — Na een half jaar strubbelingen dreigt het de stichting Welzijn buitenlandse werknemers net zo te vergaan als de oude stichting die na ernstige conflicten tussen staf en bestuur bijna twee jaar heeft stilgelegen. De staf van de nieuwe stichting, die op 1 juni met zijn werk begon, heeft wethouder Van der Eyden van sociale zaken gevraagd het bestuur naar huis te sturen. Het bestuur staat volgens de staf mijlenver van buitenlanders verwijderd.

Bij de presentatie van het bestuur wekte het al bevreemding dat er geen enkele buitenlander in zat. De werkgroep BAK, die een zwartboek over het buitenlandse werknemersbeleid in de hoofdstad had gepubliceerd, had aangedrongen op liquidatie van de stichting, omdat volgens de groep overheidsgelden verspild werden. Blijkens brieven van vertegenwoordigers van groepen buitenlandse werknemers functioneert de staf, die bestaat uit negen man, uitstekend. Brieven reppen van een „nieuwe aanpak", die voor het eerst parallel zou lopen met de wensen die bij de buitenlandse arbeiders leven. Het dienstverband van de stafleden loopt nu gevaar. Op 22 november hebben staf en bestuur vergaderd. De staf bracht toen zijn grieven ter tafel. Staf en bestuur zouden moeten „samensmelten". Een van de stafleden, Barbero Ggrrido, zegt: „De bestuursleden weten van toeten noch blazen. Zé zijn onbezoldigd, dus ze hebben nooit tijd. Altijd moeten ze om vijf uur weg. Op die ene donderdag per maand kunnen ze hooguit drie en een half uur. Vprige week donderdag ook. Op het hoogtepunt van de discussie moesten de heren weg". Bestuur Het bestuur, waarin onder rti - dére een voormalige directeur van de Bijenkorf, en een secretaris van de Kamer van koophandel zitting hebben, heeft enkéle voorwaarden gesteld, waarin bestuurstaken werden afgezonderd. De stafleden die per 1 december in vaste dienst zouden komen, krijgen nu twee maanden proeftijd waarin zij de tijd krijgen zich aan het bestuur aan té passen.

„Toen hebben wij hun aftreden geëist", zegt Garrido, „uit die verklaring vol moeilijke woorden bleek hun vervreemding van de buitenlandse werknemers. Er was niets van te begrijpen". In afwachting van de oplossing van de communicatiestoornissen hebben PPR, PSP en PvdA beloofd in de Kamer vragen te stellen of anderszins in te springen. De laatste partij komt vrijdag bij een werkbezoek van de Kamerfractie de stichting aandoen.

37 „Wat wonderlijk'V lacht Bruin. ,,De bel spatte uit elkaar en op hetzelfde moment wist ik wat ik Eddie moest geven. Heel'S roept hij dan plotseling verbaasd. „Waar zijn die van'jullie gebleven?" Bruintjes vrienden ki|ken elkaar glimlachend aan. Ook voor hen hébben de bellen hun werk gedaan. „Ik geef Eddie een bordje en een bekertje', zegt Ko Konijn. „Daar zal hij vast wel blij mee zijn." „En ik geef hem een speelgoedtrompet", roept Bruintjes andere vrtnd. „Dat vind ik echt iets voor zo'n klein olifantenkind. Wat gek dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Wie heeft me zo plotseling op het idee gebracht?" Dan begint er bij Bruintje ineens iets te dagen. „Maar natuurlijk", roept hij uit. „Dat komt door die bellen. Hoe kun je dat nog vragen. Kijk, daar heb je Wim Das en boven zijn hoofd zweeft ook een bel. Als die uit elkaar is gespat weet hij ook wat hij Eddie móet geven. Zo werkt het, begrijp je wel?"

AMSTERDAM, 29 nov. — De procureur-generaal bij het Amsterdamse gerechtshof heeft gisteren vier jaar gevangenisstraf met aftrek geëist tegen een 39jarige Pakistaan die vorig jaar was betrokken bij de geruchtmakende smokkel van hasjiesj die was verstopt in kisten sinaasappels en onyx olifantjes. De rechtbank had de Pakistaan veroordeeld tot twee jaar. Hij had zijn aandeel in de handel steeds ontkend maar gaf gisteren opeens toe dat hij enkele partijen had verkocht. De procureur-generaal vond die bekentenis „taktiek". Tegen een 33-jarige landgenoot van de verdachte eiste hij dezelfde straf als de rechtbank had opgelegd, twee jaar met aftrek, wegens handel en heling van hasj. Deze eis was lager dan in eerste instantie omdat deze verdachte direct bekende. Hij zat aan de grond toen hij een winkeltje kreeg aangeboden waarin hij de onyx olifantjes zou moeten verkopen.

Het college van bestuur van de universiteit van Amsterdam deelt naar aanleiding van .het bericht in NRC Handelsblad van 28 november 1973 onder de kop: Affaire-Daudt dreigt bij sociologie in overeenstemming met prof. Jolles het volgende mede: „Het is onjuist dat, zoals in dit bericht wordt gesteld, prof. Jolles een bemiddelingsvoorstel van de voorzitter van het college

van bestuur heeft afgewezen. In werkelijkheid is het tegendeel het geval. Prof. Jolles heeft zulk een voorstel aanvaard." „Dit wordt thans ten uitvoer gelegd. Ook is onjuist de mededeling in het bericht dat het college van bestuur van mening is dat prof. Jolles de vertrouwensrelatie binnen de subfaculteit heeft verbroken."

7854 Tom Poes keek verbaasd naar de twee bolle-witte figuurtjes die geruisloos op de oever klommen en voortliepen_zonder aandacht aan hem te schenken. Maar bij een groepje planten bleven ze staan en een trek van afgrijzen verscheen op hun onbetekende gezichtjes. „Die groenseis zijn winterharde varzeis", legde Pastinakel uit. „Daar houden pronen niet van. Ze zijn bang voor vars". „Het lijken me knolrapen toe", zei Tom Poes. „Zoals je zegt", gaf het ventje toe. „Ik heb ze hier gegrond, want dit schijnt de plek te zijn waar ze landen. Maar het helpt niet veel, omdat er steeds meer prönen komen. Het wordt een kwel!"

Hij hief zijn schep op en sloeg driftig naar de aarzelende figuurtjes die hoog opsprongen, over de planten heen. „Het helpt niet veel", herhaalde hij verbitterd, „Ze zijn zo krokkig als kweldera! Ik zou de hele grond hier vol moeten zetten met varzeis, maar ik kan niet langer klijven, want er zit kleum in de lucht". Met die woorden legde hij zijn spade over .de schouder en stapte weg, terwijl hij groetend de hand hief. „Een vreemd ventje", dacht Tom Poes, hem verbaasd nakijkend. „Wat hij bedoelt begrijp ik niet precies. Trouwens, ik moet nu eerst aan heer Ollie denken".

AMSTELVEEN, nov. — Het groengebied van Amstelland, dat zich als een maansikkel uitstrekt van de Amsteloevers ter hoogte van het voormalige Kalfje tot de Diem bij Diemen, aan de zuidkant Ouderkerk en de Bijlmer afschermend en aan de oostkant een bufferzone vormend v voor Diemen, wil men behoeden voor aanslagen van allerlei aard. En men wil het door bebossing nog groener maken.

Daartoe vormen vier of vijf gemeenten een stichting Groengebied Amstelland en in januari zullen aan vier of vijf gemeenteraden voorstellen van deze aard worden aangeboden. Die deelnemende gemeenten zijn Amsterdam, Amstelveen, Ouder-Amstel, Diemen en vermoedelijk het op Utrechts grondgebied liggende Abcoude. Amstelveen heeft het voorstel al klaar. „Meer dan ooit zal het noodzakelijk zijn om te zorgen voor recreatie dicht bij huis, die men te voet of op de fiets, of desnoods met openbaar vervoer kan bereiken", verklaarde, denkend aan de benzinekrapte, wethouder B. Goudsmit. „En dat biedt Amstelland." Amstelvveert geeft reeds een klein aanzetje voor dit 2500 ha. grote groengebied. In de Middenpolder bij de Kalfjeslaan wordt -op het ogenblik het grote sportcomplex Het Loopveld voor Amsterdam aangelegd. In de toekomst zullen 132—140 sportvelden en 3140 volkstuintjes nodig zijn, zo heeft men berekend. Dat gaat met andere recreatievoorzieningen, zwembaden, kampeervelden 380 miljoen gulden kosten. Maar voorlopig - tot 1980 - zal men buiten de grondaankopen niet meer dan 48 miljoen besteden. Men wil komen tot beplanting van het landschap, er worden boshagen langs de stedelijke rand aangelegd, snelwegen en hoogspanningsleidingen wil men een beetje aan het oog onttrekken, door boomsingels. Een belangrijk recreatieoord voor de Bijlmer wordt de nieuw gegraven Gaasperplas. Daar zou dan een combinatiebad komen: overdekt en open. Agrarisch gebied wil men behouden langs de Amstel, in de polder de Ronde Hoep — voorlopig niet meer bedreigd door rijksweg 3, die in de ijskast is gezet — en langs de oevers van het Gein.

Door een onzer redacteuren AMSTERDAM, 29 nov. — De 44 winkeliers van het begin van de Nieuwendijk, in de volksmond de "orte Nieuwendijk", zijn boos op de gemeente. Dit stukje Nieuwendijk, de verbinding tussen de rest van deze winkelstraat en de Haarlemmerdijk, is het enige gedeelte waar nog auto's mogen komen. Sinds kort is er een eigen vereniging, winkeliersvereniging De Korte Nieuwedijk, die meteen aan het werk is gegaan. Er zijn brieven gestuurd naar gemeenteraadsleden, vaste raadscommissies voor publieke werken en verkeer en de politie, zij bepleiten het straatje af te sluiten. Al deze mensen worden bovendien uitgenodigd op een vergadering van de winkeliersvereniging van de hele Nieuwendijk op 18 december. Voorzitter van De Korte Nieuwendijk, Hammie de Beukelaar, zei gisteren op een vergadering in zijn café: „Als de gemeente op die vergadering niet met definitieve toezeggingen komt, gaan wij tot actie over. Wij nemen het niet langer steeds maar weer aan het lijntje te worden gehouden met vage beloftes. Wij willen de auto's hier zo vlug mogelijk weg. We zitten hiet al jaren in het verdomhoekje, net een stukje blindedarm dat niet meer nodig is."

Door ANITA LÖWENHARDT AMSTERDAM, 29 nov. — „Verregaande specialisatie is de pest voor een adequate hulpverlening." Een van de vele kernachtige uitspraken die Isabel Tans doel als je met haar praat over hulpverlening en meer specifiek over het rapport dat zij heeft gemaakt over hulpverlening aan jongeren in Amsterdam. Hiervoor heeft zij gesprekken gevoerd met mensen van zeventig hulpverlenende instanties, die allemaal min of meer gespecialiseerd zijn. Een van de redenen, volgens Isabel, waarom ze allemaal langs elkaar heen icerken. '

Ze zegt hierover: „ja al die specialisaties. In het rapport hebben we er 25 geteld. Hulpverleners voor drugproblemen, relatiemoeilijkheden, ongehuwde moeders, huisvestingsproblemen, en ga zo maar door. Waar ik me over blijf verbazen is, dat er steeds maar weer nieuwe instanties gecreëerd worden voor steeds weer andere deelproblemen, in plaats dat ze aan de bestaande instanties vragen een „nieuwe" probleemgroep op te vangen. Maar nee, drugs in de mode, en hup weer vier nieuwe instanties. Het is om moedeloos van te worden. Ook kom je er niet achter of al die instanties inderdaad wel die mensen bereiken, die ze willen bereiken en of de cliënten goed behandeld worden. Dat weten de hulpverleners namelijk zelf niet eens en van hen was ik voor mijn informatie vooral afhankelijk. „Hiermee ben je ook meteen aangeland bij de frustratie van de hulpverleners, dat „hulpverlenen" en „behandeling" zulke vage begrippen zijn. Wat bedoel je ermee. Wat wil je ermee. Die vaagheid werkt volgens mij ook dat vakjargon van die mensen in de hand waar ik me altijd vreselijk aan erger, maar vage

begrippen kan je niet anders dan vaag omschrijven. Daarom heb ik ook zo lang geworsteld met dat rapport, omdat ik die vaagheid wilde vermijden, zonder de ingewikkeldheid van de problematiek uit de weg te gaan." Stokpaardje Isabel Tans is dertig jaar en psychologe. Behalve psychologie studeerde ze ook nog culturele antropologie tot het kandidaats. Ze is getrouwd en heeft drie kleine kinderen. In de laatste fase van haar studie voltooide zij een onderzoek naar de besluitvorming binnen de gemeente (Amsterdam) over het adviesen begeleidingscentrum (het ABC) voor scholen. Het was, zoals ze het zelf noemt, „een eerste poging om een dergelijk proces in kaart te brengen", kortom precies uit te vlooien hoe de besluitvorming voor zo'n instituut tot stand komt, waarom het stagneert, of en hoe er door verschillende instanties wordt samengewerkt, hoe de verschillende bevoegdheden liggen, de invloed van gemeenteraad en actiegroepen, etc. Hiermee zijn we meteen bij het stokpaardje van Isabel aangeland; onderzoek doen dat in

de eerste plaats maatschappelijk relevant is, dus voor de betrokkenen bruikbaar en uitvoerbaar. Dit onderzoek naar het ABC wordt nog steeds door de betrokkenen gebruikt. Aan dat maatschappelijk nut hecht zij duidelijk veel meer waarde dan aan de wetenschappelijke waarde van een onderzoek. Isabel: „Binnen de kamertjes van de universiteit worden de prachtigste plannen, methoden en onderzoeken uitgedacht, maar aan het maatschappelijk nut wordt nooit gedacht." oos Door een advertentie in de krant kwam ze bij de Object Organisatie Service (OOS) terecht, die voorbereidingen trof voor een onderzoek naar de hulpverlening aan Amsterdamse jongeren, in opdracht van de Raad voor maatschappelijk welzijn en Isabel Tans zag daar wel brood in. Al vlug ontdekte ze het hoofdprobleem van de hulpverlening; het gebrek aan overzicht, dus aan coördinatie en samenwerking. Met name de drie hoofdmoten van de hulpverlening, de medische diensten, de sociaalculturele en de justitiële bleken in een zo verschillend jargon te

praten, dat ze elkaar niet eens verstaan. Isabel: „Kortom A weet niet wat B doet, die niet weet wat C doet, terwijl die dan weer niet weet wat D, B of A doen. En de verschillende overheidsinstanties werken dan ook nog een keer langs elkaar heen, terwijl de coördinatie tussen gemeente en rijk ook nog wel wat te wensen overlaat." „Maar het grootste probleem zit naar mijn mening nog ergens anders. De meeste instanties hebben het contact met de buurt totaal verloren, zo ze het al ooit gehad hebben. Door de verregaande specialisatie komen de hulpverleners steeds verder van de mensen af te staan en zijn op hun kantoortje bezig met hun specifieke gebiedje van hulpverlening. De cliënten van hun kant raken ook steeds meer geïsoleerd, omdat ze voor één speciaal

probleem worden behandeld, waardoor bijvoorbeeld een van de grootste problemen, de huisvesting, er dan niet meer bij betrokken wordt, tenzij men juist daarover hulp komt vragen. Hulpverleners worden ook niet opgeleid om in een buurt te werken omdat ze daar te maken krijgen met alle menselijke en maatschappelijke problemen en niet alleen die ene waar zij in gespecialiseerd zijn. „Ik zou wel eens een onderzoek willen doen naar de ervaringen van één buurtbewoner met de hulpverlening. Eerst precies uitzoeken wat in zo'n buurt de mogelijkheden zijn op het gebied van jongerenhulpverlening, bejaardenzorg, artsen, maatschappelijk "werk, buurthuizen en wat dies meer zij. Dan van al die instellingen precies bekijken hoe ze werken en of, en zo ja hoe, ze samenwerken.

Zul je meemaken dat ze elkaar allemaal overlappen en dat alles oVer elkaar heen schuift. „Misschien kun je op die manier ook bekijken of je voor nieuwe probleemgebieden de bestaande instanties kunt gebruiken in plaats van nieuwe op te zetten. Daarom ben ik ook zo tegen de plannen die er zijn voor zogenaamde welzijnssupermarkten met een deur voor een maatschappelijk werkster, een andere voor de woningwetwinkel, en een derde voor de volgende instantie. Volgens mij bevordert dat de drempelvrees en bovendien is het weer iets nieuws, terwijl je zal zien dat ze de bestaande er dan gewoon weer naast laten bestaan. En zo blijf je aan de gang, wordt er wezenlijk niets opgelost en blijft iedereen leuk langs elkaar heen werken. We moeten terug naar hulpverlening in de buurt."

Isabel Tans

plwspradmUties iwain utuw nrainC Uw krant doet graag iels extra's voor haar lezers. Daarom komt Plusprodukties— een initiatief van uw dagblad—regelmatig, met 'interessante aanbiedingen. Kranten van vroeger Kranten van vroeger laten u opnieuw belangrijke gebeurtenissen meebeleven, laten u de sfeer van de tijd proeven. Plusprodukties, biedt u herdrukken aan van zes series kranten van vroeger. Onderwerpen als*de verloving van Prinses Juliana en Prins Bernhard»de Olympische prestaties van Fanny Blankers Koen • het uitbreken van de 2e Wereldoorlog • het vergaan van de Titanic. Onderwerp Bestelnr. 1 Wereldoorlogen 79105 2 Rampen die de wereld schokten 79106 3 Vorstenhuizen 79108 4 Olympische Spelen 1928, '36, '48 en '72 79109 j 5 Tweede Wereldoorlog in voorpagina's 79110 | Prijs per serie: 3.90 Vijf series tegelijk: 16.90 (bestelnr. 79104) Zo bestelt u: Schrijf het bedrag over op girorekening 10303 t.n.v. Plusprodukties te Rotterdam onder vermelding van het door u gewenste artikel met bestelnummer. Na ontvangst van uw betaling wordt het u thuisgezo.nden.