Provinciale Drentsche en Asser courant

No. 353. BUEGEMEESTEB en WETHOUDEES van Assen, Nader gelet op het verzoek van JAN VEEKRUISSEN alhier, om vergunning te erlangen tot oprichting eenor Koperslagerij in perceel nummer 8 aan den Gedempten Singel, kadastraal bekend in I no. 1054, nader omschreven bjj de overgelegde plaatsbeschrijving en plattegrondteekening, welk verzoek met de bglagen van af 22 April 11. ter inzage heeft voorgelegen. Gelet op het proces-verbaal van de heden gehouden zitting tot het aanhooren van bezwaren, waaruit bljjkt, dat geene bezwaren daartegen zgn ingebracht. Gelet op de bepalingen der wet van 2 Juni 1875 (Staatsblad no. 95). Herzien het verhandelde ter agenda van 22 April 11. no. 310. Hebben besloten: aan JAN VEEKEUISSEN voornoemd en zjjne rechtverkrijgenden de gevraagde vergunning te verleenen onder de navolgende voorwaarden: 1. de bekleeding met hout in den zuidwesteljjken heek van de werkplaats moet worden weggenomen en vervangen door onbrandbaar materiaal; 2. in den westelijken muur, grenzende aan den open grond, moet een naar binnen draaiend afvallend licht- en luchtraam gemaakt worden van minstens 0.40 M 2 groot ; 3. de te bezigen soldeerkachel moet zoodanig zjjn ingericht, dat brandgevaar bjj het gebruik worde voorkomen; de aangrenzende en bestaande schoorsteen mag benuttigd worden, indien ten behoeve van de vereischte kachelpijp een plaatijzeren kraag met rand wordt aangebracht ; 4. de inrichting mag niet in gebruik worden genomen, dan nadat van wege 't gemeentebestuur de inrichting is nagezien en in orde bevonden; 5. van deze vergunning moet worden gebruik gemaakt binnen 3 maanden na heden. Extracten uit te vaardigen aan den verzoeker, met aanhechting van een exemplaar der plaatsbeschrijving en plattegrondteekening om te strekken tot vergunning; aan den stadsbouwmeester ten fine van toezicht en ter opname in de beide Provinciale Drentsche en Asser Couranten ter publicatie. Assen, 6 Mei 1890. Burgemeester en Wethouders vnd., M. A. D. JOLLES. De Secretaris, G. L. W. VOS.

Belgle. Het Journal de Bruxelles bespreekt de voorgestelde inljjving van den Congostaat bjj België. Het orgaan van den Minister-President Beernaert acht den tjjd daartoe nog niet gekomen. «Voor het oogenblik, zegt het blad, kan België een koloniale politiek zeer goed missen; het annexatie-plan beschouwen wij als een noodlottig denkbeeld en de Congostaat moet voor

langen tjjd nog onder het uitsluitend bestuur bleven van zjjn vorst. Onze tusschenkomst moet zich tot een geldeljjken steun bepalen. Het is voor ons, dat de Koning gewerkt heeft en het is dus niet meer dan rechtvaardig, dat wij hem te hulp komen, wanneer hg om onzentwille in moeilijkheden geraakt." fnnkrQi!. Het Boulangistisch comité heeft te Parjjs een bijeenkomst gehouden om over de toekomst te beraadslagen. De vijf gemachtigden gaven verslag van hun bezoek op Jersey en verzekerden dat met den generaal niets meer is te beginnen. Niet alleen is Boulanger zeer te neergeslagen, maar ook weigert hjj hardnekkig naar Frankrjjk terug te keeren. De heeren Laguerre en Naquet verlangden daarop dat men voor goed met Boulanger zou breken, maar de heer Déroulède betoogde, dat men na de laatste nederlaag den generaal niet in den steek kon laten. Ten slotte werd het voorstel tot ontbinding van het comité verworpen en besloten de oppositie tegen het parlementarisme voort te zetten. In dit besluit wordt echter met geen woord over Boulanger gesproken, zoodat de heeren Laguerre en Naquet hun zin hebben gekregen. De generaal Miribel is benoemd tot chef van den generalen staf. Eaeds onder het MinisterieGambetta was hjj als zoodanig benoemd. Gambetta meende daardoor, wegens de erkende bekwaamheden van dien man, een grooten dienst aan zjjn land te bewjjzen, en hg trotseerde de radicale partij, die Miribel niet zuiver genoeg in de republikeinsche leer achtte, en hem deswege tot dien hoogen post niet geroepen wilde zien. Van daar dat hg later door haren invloed die betrekking verloor. Uultachland. De troonrede, waarmede Keizer Wilhelm den Duitschen Egksdag eergisteren opende, wordt door Duitsche bladen over het algemeen gunstig beoordeeld. Dat de nieuwe Egksdag zich in de eerste plaats met de oplossing der sociale vraagstukken zal bezig houden, valt meer in den smaak, dan de mededeeling, dat weer zulke aanzenljjke uitgaven voor het leger noodig zijn. Toen de Keizer na het voorlezen der troonrede op de gebruikelijke wijze de zaal weer had verlaten, nam graaf Molkte als het oudste lid den voorzittersstoel. Gelijk gewoonlijk, vroeg de 91-jarige maarschalk, of er soms nog een afgevaardigde was, die vóór 1800 was geboren. Toen niemand antwoordde, regelde de grjjsaard, even flink als altjjd, de werkzaamheden en bepaalde de volgende zitting op gister. De Egksdag koos tot voorzitter den heer von Levetzow (conservatief en voorzitter van den vorigen Egksdag) en tot onder-voorzitters graaf Ballestreim (centrum) en den heer Baumbach (Duitsch-vrgzinnige partjj). De heer von Levetzow aanvaardde het voorzitterschap met een warm woord van hulde aan de onsterfelijke verdiensten van Prins Bismarck. De weinig beteekende verklaring van den rijkskanselier Caprivi in het Heerenhuis bjj den aanvang van de behandeling der begrooting werd beantwoord door den rapporteur der begrootings-commissie, baron von Pfühl.

De baron hield een opgewonden rede over Prins Bismarck, aan wiens politiek de gunstige financieele toestand des lands te danken was. Naast Keizer Wilhelm heeft Duitschland aan Bismarck zgn machtige positie te danken. De dankbaarheid van het Heerenhuis zal nooit verdwijnen en daarom verlangde spreker dat een beeld van Bismarck in de vergaderzaal worde geplaatst als aansporing tot trouwe plichtsbetrachting en vaderlandsliefde. Baron Pfühl eindigde met de betuiging van gehechtheid aan den Keizer, die het schip van staat, met jeugdige, maar toch met zekere handt leidt. Nadat graaf Hohenthal baron Pfühl dank had gezegd voor de hulde, aan Bismarck bewezen, werd een aanvang gemaakt met de behandeling der begrooting. Namens de uiterste rechterzjjde werd in aansluiting van Stöekers voorstel en het Huis van Afgevaardigden, ook in het Heerenhuis een voorstel ingediend, waarin de Eegeering wordt uitgenoodigd maatregelen te nemen tot het wegnemen der nadeelen, welke voortspruiten uit het groote aantal Israêlietische leerlingen op de inrichting voor hooger onderwjjs. De heer Windhorst heeft geen reden om tevreden te zgn over den loop, dien de beraadslagingen van de commissie uit den Pruisischen Landdag over het ontwerp over de sSperrgelder" nemen. De Minister von Goszler verklaarde, dat de Eegeering de meeniDg van den Paus had ingewonnen. Het antwoord luidde, dat de pauselijke regeering niet tegen het ontwerp zal protesteeren, en zich tevreden stelt met de rente van het fonds, welke de Pruisische Eegeering wil uitkeeren. De heer Windhorst besloot toch zich tegen de wet te verzetten, want hjj rekende er op, dat de nationaal-liberalen en conservatieven, die de meerderheid hebben in het Huis van Afgevaardigden, ter wille van de Eegeering het ontwerp zouden aannemen. De Kerk zou dan toch elk jaar de rente der sSperrgelder" ontvangen, terwjjl de leider van het centrum gerust tegen het ontwerp kon stemmen en zoodoende de inhouding der kerkeljjke fondsen door de Eegeering als een agitatieonddol kon behouden. Nu echter is de heer Windhorst in verlegenheid. De nationaal-liberalen en conservatieven herhaalden in de commissie het vaste besluit, om tegen het ontwerp te stemmen, als de heer Windhorst het verwerpt. Beide partgen willen verzoening en zgn bereid daarom de schikking goed te keuren, maar zjj willen dit niet doen, wanneer toch het doel niet bereikt wordt en de oude strjjd bljjft bestaan. De heer Windhorst moet dus kiezen: of hg moet het ontwerp goedkeuren öf de Kerk ontvangt niets, een uitslag, waarvoor zeker de katholieken in Duitschland hun leider niet dankbaar zullen zgn. Tusschen den Keizer en Bismarck zou in de laatste dagen eene drukke briefwisseling hebben plaats gehad. In vrijzinnige dagbladen wordt weder tegen Bismarck de bedreiging geuit, dat ook op hem de bekende «Arnimparagraaf" van het strafwetboek, waarin op het openbaarmaken van ambteljjke geheimen zware straffen zgn gesteld, kan worden toegepast. Italië. Nist dadeljjk zal in Italië worden overgegaan

tot eene Parlements-ontbinding, omdat de Senaat in het ontwerp op de liefdadige stichtingen wjjzigingen heeft aangebracht, met welke de Minister-President Crispi zich niet kan veieenigen. De Senaat heeft nu de behandeling van dat ontwerp ten einde gevoerd en met de daarin opgenomen wjjzigingen wordt het teruggezonden aan de Kamer, die waarschjjnljjk sommige wjjzigingen zal verwerpen. Dan zal de Eegeering beproeven eene schikking tusschen de beide takken der vertegenwoordiging tot stand te brengen. De liberale bladen verklaren, dat het ontwerp niet kan teruggenomen worden, omdat dit gelijk zou staan met een terugtocht voor de clericalen. Men betreurt het daarom dat de heer Crispi zich terstond tot zoo krasse verklaringen heeft laten verlokken, want een ontbinding der Kamer wegens het besluit van den Senaat kan bezwearljjk als gerechtvaardigd beschouwd worden. Toch is een ontbinding der Kamer volstrekt niet onmogelijk. Niet alleen heeft de heer Crispi reeds lang met Kamer-ontbinding gedreigd, maar bovendien krijgt hjj dan den tjjd om een poging tot hervorming van den Senaat te beproeven. De Senaat bestaat nu uitsluitend uit leden, gekozen door den Koning voor hun leven, uit burgers boven de 40 jaren en uit bepaald aangewezen standen. Een hervorming van den Senaat, waarbjj ook een gedeelte /..der senatoren door Jde kiezers wordt gekozen, heeft reeds lang op het program gestaan. Indien ^het den heer Crispi dus niet gelukt eene schikking tot stand te brengen, is het niet onmogelijk, dat de Minister zgn laatste troeven — ontbinding der Kamer en hervorming van den Senaat — zal uitspelen, ten einde zjjn positie te handhaven. O.-Afrika. Majoor Wismann bezette den 4den Mei Kilwa zonder strjjd. De inboorlingen, niet bjj machte weerstand te bieden, ontruimden de plaats na het bombardement en wachtten de ontscheping der troepen niet af. De Britsche Oost-Afrikaansche maatschappij heeft eene proclamatie doen uitvaardigen, volgens welke in 't vervolg geen inlander, b«hoorende tot een der vele stammen, die met de maatschappij een verdrag hebben en die wonen nabjj het deel der kust dat onder Britschen invloed staat, of binnen een paar honderd mjjlen naar het binnenland, als slaaf kan worden beschouwd. Elke slaaf binnen dat gebied zal zjjne vrjjheid herkrijgen, zonder dat aan zgn meester schadeloosstelling wordt verleend. De reis, welke Emin Pacha weldra in het binnenland van Oost-Afrika onderneemt, zal naar men berekent twee jaren duren. Zeer spoedig zal officieel worden openbaar gemaakt een rechtvaardiging van Emin tegenover onjuiste voorstellingen van Stanley. Argentlnie. De middag-editie van de Times behelst eene dépêche uit Buenos-Ayres, meldende dat bjj de douanen bedriegergen zgn ontdekt, waardoor de schatkist jaarljjks met tien millioen dollars benadeeld wordt.

VERSPREIDE BERICHTEN. De werkstaking der timmerlieden te Chicago is geëindigd. De werklieden hebben den arbeid hervat, nadat de werkgevers hun den werkdag van 8 uren hebben toegestaan. Ook te NewYork is de werkstaking der werklieden bg het bouwvak met denzelfden uitslag geëindigd. Men zegt, dat nu de mgn werkers hetzelfde znllen beproeven. Het bestuur van de vereeniging der mgn werkers, die 280.000 leden telt, zal de beweging leiden. In Spanje is elles rustig gebleven en ook in het noorden van Frankrijk wordt de toestand gunstiger. Te Praag is het aantal werklieden in de ijzerfabrieken, die den arbeid staken, tot 10.000 gerezen en te "Pest behelpt men zich nog steeds met roggebrood, omdat de bakkersgezellen den arbeid weigeren te hervatten. Ook te Weenen big ft de werkstaking aan de orde van den dag, doch de rust is nergens verstoord. Ook de gasstokers te Parjjs big ven weigeren den arbeid te hervatten. Gevaar voor duisternis bestaat er echter niet, want een gedeelte der werklieden heeft zich laten overhalen den arbeid te hervatten en de overigen worden zoo spoedig mogeljjk door het aanwerven van anderen vervangen. Bovendien is een zoo groote voorraad gas gereed, dat er geen gevaar bestaat dat de maatschappjj haar verplichtingen niet zal kunnen vervullen. De gasfabriek heeft 4000 werklieden in haar dienst. Zjj verlangen een aanmerkelijke loonsverhooging en een werkdag van acht uren. Van deze werklieden zgn 1000 aan der arbeid gebleven. Indien de overigen niet spoedig den arbeid hervatten, zullen zg al hun plaatsen door anderen bezet vinden.

»Ge zult ons tjjdens uw verblijf in Berlijn natuurlijk zeer dikwijls komen zien, waarde Wolfgang! Voor hoe lang hebt ge afscheid genomen van de Nieuwe Wereld?" «Voor altjjd, waarde neef, naar ik hoop." De generaal kuchte en zijne houding werd iets of wat stijver dan te voren. «Wie onafhankelijk genoeg is, om zjjne woonplaats zoo naar welgevallen te kunnen kiezen, verdient waarljjk, dat men hem benijdt." «Het is natuurljjk wagen; maar ik hoop, dat het gelukken zal. Geheel te vergeefs heb ik immers niet gezien, hoe mjjn Amerikaansche collega's het aanleggen om aan practjjk en aan vermogen te komen." «Dus zjjt ge toch weer op de geneeskundige wetenschap teruggekomen? — Ja, ja, men komt altjjd weer op zjjn eerste liefde terog." «Dat is al naar men het nemen wil. Van een oude liefde was er bg mjj juist niet veel sprake. En uw vermoeden is juist, waarde neef, doch alleen met eenige beperking. Ik heb namelijk een speciaal gebied gekozen, op hetwelk de beschermelingen van JSsculapius minder dan op alle andere in het duister tasten; het eenige, dat ons veroorlooft de gebreken der natuur, zoo niet te verhelpen, dan toch geheel te bedekken." «En dat gebied is? — Ge moet het een leek ten goede houden, dat hg zulke onderscheidingen niet dadelijk begrijpt. De chirurgie

misschien — ?" «Neen — de tandheelkunde." «De tand — o, ge gekscheert, waarde Wolfgang 1" «Zeker niet! En ik heb octrooi genomen voor een geheel nieuwe soort van adhesiegebitten, die, naar ik hoep, de menschheid evenveel nut zullen aanbrengen, als alle schatten van de apotheek." »Dat is — dat is werkeljjk verrassend! Vermoedelijk wilt ge u nu op de eene of andere kleine plaats vestigen, om uwe kunst uit te oefenen V' ïDe hemel beware mg ! Ik zou niets onverstandigers kunnen doen dan dat 1 Het is mij immers niet te doen om een klein, bescheiden bestaan; mjjn tsndartseljjke eerzucht overschrgdt alle bekende grenzen, en alleen hier in Berljjn valt er aan hare bevrediging te denken. Het begin belooft zeer veel, want ik had het geluk, terstond een woning te vinden, die uitstekend geschikt is voor het doel, dat ik beoog. De graaf von Wendenstein heeft mg dezen morgen de eerste verdieping van zjjn huis Onder de Linden verhuurd. Vijftien nette kamers, en volgens Amerikaansche begrippen spot goedkoop, want hg verlangt maar zesduizend thaler per jaar." Graaf von Brenckendorf gaf steeds duideljjker teekens van een onrust, die hem bljjkbaar nauwelijks veroorloofd^, op zgn lederen stoel te bljjven zitten. De minzame lach op zgn gelaat had iets gedwongens en verwrongens als de glimlach van eene balletdanseres, die juist een dozijn van de meest vermoeiende kunstuitvoeringen achter den rug heeft. «Zeer prijzenswaardig inderdaad 1" betuigde hg werktuigelijk. Na een korte pauze voegde de generaal er met inspanning bjj: «Hebt ge er reeds eens over gedacht, hoe — hoe ge u in het vervolg

zult noemen?" Wolfgang zag hem met goed gespeelde verwondering aan. »Hoe ik mjj zal noemen ? — O ja, u bedoelt misschien, dat een academische titel hier te lande onmisbaar is. Ik heb wel daarginder geheel naar behooren den doctorshoed verworven, maar daar men mg zegt, dat het Duitsche gerecht eenig vooroordeel heeft tegen Amerikaansche doctoren, zie ik er vrijwillig van af, hem op te zetten. Het komt toch in 't eind alleen op de knapheid aan, niet op den titel, en ik heb geen Inst ter wille van zoo'n twijfelachtige verbetering van de laatste in onmin te geraken met de hoogwijze overheid." »Zeer juist 1" stemde de generaal met klimmende vriendelijkheid toe. «Maar dat was het eigenlijk niet, wat ik meende. Is het dan in Amerika reeds iets gewoons, tandartsen van ouden adel in hun beroep bezig te zien ?" »Iets gewoons juist niet!" antwoordde Wolfgang vrooljjk. »Men vindt de schipbreukelingen uit onze maatschappelijke kringen daar meer onder de kellners en huurkoetsiers. Maar het ongewone kwam mg juist te stade." De oude heer schoof iets nader bjj, en met een beminnelijke vertrouwelijkheid, welke hg tot nu toe in den loop van het ondcirhoud nog niet getoond had, zeide hjj: «Hier staan de zaken natuurljjk anders, en ik zal er wel niet aan behoeven te twjjfelen, dat ge een weinig rekening zult houden met hetgeen ge aan uwe familie verschuldigd zjjt. De adellijke titel ten minste zou u in uw nieuw beroep misschien eerder na- dan voordeelig zjjn." Wolfgang behandelde de onmiskenbare bezorgdheid van den generaal nog altjjd van den schertsenden kant. «Ik kan dat juist niet ir.zien; maar ik zou

aan het kleine svon" en aan den mg volgens geboorte toekomenden titel van vrjjheer werkeljjk geen bijzonder gewicht hechten, indien niet juist mgn besef van hetgeen ik aan mjjne familie verschuldigd ben, mg een reden was om beide te behouden." De generaal legde zich tegen de leuning van zgn stoel en de glimlach was plotseling geheel van zgn gezicht verdwenen. «Ge zult het niet kwalijk nemen, zoo ik niet meer het genoegen heb u te begrijpen." «Maar u zal mg geljjk geven, waarde neef, zoodra u mjj zal begrepen hebben. Ik heb een zuster, die sedert den dood van onze ouders geen anderen natunrljjken bjjstand heeft dan mjj, en op wier rechtmatige aanspraken voor het leven ik in de eerste plaats met alle zorg moet letten." «Hm ! — Ja — zeer juist! — een allerliefst klein blond dingetje! — Ik herinner mij haar nog zeer goed. Zg moet ongeveer van den leeftjjd van mjjne dochter Cücilie zgn." «Negentien jaar — en met zeventien jaren is ze reeds op haar eigen beentjes gaan staan. Ze moest dat wel, want ik moest immers zelf nog een positie in de wereld veroveren, en er was niemand, die haar een ander tehuis aanbood in de plaats van het ouderljjke, dat ze verloren had" Hg sprak zonder eenige bitterheid; maar de generaal had toch werk om zjjne verlegenheid te verbergen. »Hó — wat zegt ge, waarde Wolfgang I Ik dacht natuurlijk, dat de kleine goed bezorgd was. Indien de omstandigheden zoo waren, waarom ter wereld heeft ze zich dan nooit tot mg gewend?" «Veroorloof mg, als antwoord daarop u hare eigene woorden te herhalen. Ik deed haar gisteren ook een soortgelijke vraag en zg zei daarop ongeveer dit tot mjj: ««Onze

familie is rjjk en ik ben arm. Het was du3 aan haar, mjj op te zoeken, niet aan mg, mg aan haar op te dringen." " Deze vrg moedige verklaring had misschien den generaal niet aangenaam aangedaan; maar hg was een uiterst welopgevoed man. «Mgn nichtje is, naar het schjjnt, een jonge dame met zeer veel karakter. En ze heeft gelgk, volkomen gelgk. Ik zal mjj moeten haasten, om hare vergeving te erlangen. Het opzoeken echter, waarde Wolfgang, zult gjj mg wel willen besparen." «Mgn zuster is sedert twee jaren in Berljjn! Met de plechtige verzekering, dat ze geen gebrek had, weigerde ze steeds zoo beslist mogeljjk iedere geldeljjke ondersteuning, die ik haar aanbood, en ik kon mjj gisteren met eigen oogen er van overtuigen, dat ze me de waarheid gezegd had. Ze heeft werkeljjk geen gebrek, want zjj schildert photographieën bjj en beschildert waaiers voor een grooten winkel hier." De generaal schoof onbehageljjk op zgn stoel heen en weer ; de jonge tandarts echter ging op zjjne gemakkeljjke, kalme manier voort: «Dat ik een voortzetting van deze winstgevende bezigheid intusschen niet gewenscht kan vinden, is zeker wel te begrjjpen. Hare jeugd, haar opvoeding en hare afkomst geven er mgn zuster recht op, om zich in de samenleving te bewegen en de genoegens van het leven te genieten. Wanneer ik haar nu in mjjn huis neem, wat toph voor de hand ligt en het natuurlijkste is, kan ik mgn adellijke titel niet afleggen, zonder Marie te dwingen er ook afstand van te doen, en ik zie werkeljjk geen voldoende reden, om een dergelijk offer van haar te vergen. Dat is het, waarde neef, wat ik reken verschuldigd te zgn aan mgn familie." ( Wordt vervolgd.)

Onder het opschrift «Organisatie van den arbeid" zegt de Standaard : Bij de sociale quaestie verliest men te zeer uit het oog, hoe de onderscheidene deelen van den arbeid saamhangen. In onze venen kwam dit weer duidelijk uit. Anderen zgn het, die het werk van den «trekker" doen, en onderen die turf maken. Deze beide soort arbeiders in de venen hangen dus van elkaar af. Want of al de trekker werken wil, — zoolang de turfmaker het werk bljjft staken, is het werken hem onmogelijk. Feitelijk doet dus de één den ander dwang aan. En dat is dan de verheerlijking van dea vrjjen wil. Dat heet dan de ideale vrjjheid. Vrjjheid voor wie het werk wil staken, maar met zich brengende den ondrageljjksten dwang voor wie werken wil. Daarom kan er niet genoeg nadruk op gelegd, dat men het leven, dat niet anders dan organisch bestaat, toch niet mechanisch ineenzette ; maar door betere wetteljjke voorziening tot zgn organisch recht verhelpe. Bg Kon. besluit is 'sKonings Commissaris in Overjjssel gemachtigd tot het buitengewoon bgeenroepen van de Staten dier provincie op

29 Mei e.k., om dan aan de orde te stellen de behandeling van een plan betreffende het aangaan eener leening tot aflossing van bestaande provinciale leeningen, en van daarmede onmiddellijk in verband staande onderwerpen. De commissie van rapporteurs uit de Eerste Kamer over de definitieve begrooting voor het Departement van Koloniën, dienstjaar 1890, ral over dit ontwerp terstond een eindverslag uitbrengen. De Minister van Financiën brengt ter kennis van 't algemeen, dat gedurende het jaar 1889 aan 's Rijks munt vervaardigd en afgeleverd zjjn: a. voor rekening van den Staat: 1. Nederland: 200,000 25-centstukken; 2,800.000 1 O-centstukken; 2. Overzeecche bezittingen: niets; b. voor rekening van particulieren: 204.961 10-guldenstukken; uitmakende eene nominale waarde van f 2,379,610. De adjudanten-onderoff. en de sergeantenmajoor bjj het wapen der infanterie zullen voortaan met een revolver bewapend worden. Naar men verneemt ligt het in de bedoeling van de Begeering om ook bjj ons leger strenge bepalingen tot het beperken van het duel tusschen officieren te maken. De M. v. O. heeft te dezer zake van hooge zjjde een wenk gekregen. Op 13 Mei a.s. zullen 34 korporaals van het inatr.-bataillon bjj de verschillende korpsen infanterie worden overgeplaatst, terwjjl tegen 14 Mei e.k. 49 jongelingen zjjn opgeroepen, ten einde na aan de eischen te hebben voldaan als volontair bjj genoemd bataillon in dienst te worden gesteld. De Standaard, begint naar verklaringen te zoeken voor het niets doen der Ministers uit het kosteljjk Kabinet der rechterzjjde. Zjj hebben het te druk. Er is overdag te veel aanloop en 's avonds zjjn de heeren te moe. Zjj kunnen geen tjjd vinden voor het maken van Ministeriëele ontwerpen of memories. Keuchenius b.v. ging zoo goed als nooit vóór drie uur naar bed. En komt daar nog de Kamerzitting bjj, dan is het nog erger. Aan dat euvel wordt in grootere Staten door de Ministers tegemoet gekomen door meer werk aan de secretarissen-generaal over te laten. Zjj winnen daardoor tjjd om zich ernstiger en aanhoudender met het politiek beleid bezig te houden. De Standaard meent, dat zulks ook hier zou kunnen geschieden. Wel sluit dit in zich, dat de secretaris-generaal daardoor een man van hooger beteekenis wordt en in den regel met het aftreden van het Kabinet heengaat ; maar zjj acht er geen bezwaar in gelegen, zoo ook ten onzent geljjke gewoonte ingang vond. Een voordeel zou bovendien nog te vinden zjjn in 't feit, dat de secretarissen-generaal feiteljjk een goede leerschool zouden doorloopen voor den Ministeriëelen zetel. Aan het hoofd van het detachement infanterie, dat de expeditie naar de belasting weigerende negers van het Para-district in Suriname vergezelde, was geplaatst de eerste-luitenant A. Schut. Die expeditie is, zooals men zich herinneren zal, onverrichter zake teruggekeerd. Van enkele zjjden is den luitenant verweten, dat er tegen de Para-bevolking niet krachtiger is opgetreden. De heer Schut heeft zich tegen deze beschuldiging reeds verdedigd. Thans heeft bovendien zjjn onmiddelljjke chef, de kapitein Charlouis, waarnemend commandant der troepen en van het garnizoen in Suriname, daartoe door den Gouverneur gemachtigd, in een dagorder verklaard, dat aan luitenant Schut in geen enkel opzicht iets te verwijten is. De expeditie naar Boven-Para geschiedde, verklaart hjj, onder bevel van een burgerljjk ambtenaar en werd slechts van militairen vergezeld om desgevorderd over gewapende macht te kunnen beschikken. De le-luitenant Schut was met zijn detachement geheel ter beschikking van bedoelden ambtenaar en moest ljjdeljjk bljjven, tot hjj door dien ambtenaar tot handelen werd geroepen. Dit laatste is niet geschied en dus is de le-luitenant Schut in geen enkel opzicht aansprakeljjk voor het terugtrekken der troepen. Yan eergister schrjjft men aan het Hbl. uit Enschedé : Hedenmorgen 10 uur zjjn ongeveer 60 infanteristen uit Arnhem aangekomen. Zjj zjjn in een huis aan den Hengelooschen weg gehuisvest. De laatste avonden is het in Enschedé zeer rustig gebleven. Men verwacht dat morgenochtend ongeveer 20 werkstakers, meest allen Katholieken, zich bjj de firma Ter Kuile & Morsman zullen vervoegen met verzoek den arbeid te mogen hervatten ; zjj hebben zich daartoe in een vergadering schrifteljjk verbonden. De R.-K. geestelijkheid houdt zich zeer met de werkstakers bezig en dringt aan op het hervatten van den arbeid. De firma H. M. Cohen te Oldenzaal heeft hare arbeiders (95 in getal) verzekerd tegen invaliditeit en ongelukken bjj de Eerste Nederlandsche Verzekering Mjj. te 's Hage. Het doel is de arbeiders, die niet meer in staat zijn te werken, hetzjj door ouderdom of een of ander ongeluk, een goed pensioen te doen geworden. Voor deze verzekering behoeven de arbeiders niets te storten. Men meldt uit Westdongeradeel: Bjj gelegenheid der aanbesteding van het slatten der Holwerdervaart door het bestuur dezer gemeente ontvingen de gewone aannemers van socialistische zjjde een schrjjven, waarin hun werd verzocht, bjj hunne inschrijvingen rekening te houden met een arbeidsdag van 8 uren en met een minimumloon. Daaraan werd voldaan, en het gevolg was, dat de laagste inschrijvingssom nog belangrijk hooger was dan de raming, zoodat het werk niet werd gegund. Ten slotte heeft een der inschrjjvers zich bereid verklaard het werk voor de geraamde som uit te voeren, waarin het gemeentbestuur heelt toegestemd. Men schrjjft uit Oostdongeradeel: Evenals de gemeenteraad van Westdongeradeel

heeft onze gemeenteraad besloten, gedurende tien jaren jaarljjks f 300 uit te keeren als subsidie voor den Prieschen locaal-spoorweg, onder voorwaarde, dat de richting niet over Dokkum maar over Hantumhuizen en Metslawier worde genomen. Ook de polderbesturen en djjksbesturen in beide gemeenten willen op genoemde voorwaarde financitalen steun verkenen.