Provinciale Drentsche en Asser courant

Een jochie van drie turven hoog zit parmantig met zijn verfomfaaide broekje op de keien van het Emmaplein te Bergen op Zoom. Rondom het ventje wemelt het van jongens en meisjes, die uitgelaten hun vacantie vieren, zoals dat thans overal in deze kinderrijke stad gefteurt. Hier behoorde nu ook een donkerharig meisje met haar kornuitjes te ballen. Maar de 13-jarige Bertha Hertogh is ver van dit typisch Nederlandse pleintje, ver van haar zusjes en broertjes, ver van haar moeder, die in een van die nieuwe woningen met een strak gezicht uit het venster naar het kindergekrioel kijkt. De slanke hand van deze kleine Indonesische vrouw speelt nerveus met P a ^ r kranten, die in vette koppen de wereld kond doen : „Bertha Hertogh is getrouwd met een 21-jarige Maleise onderwijzer."

Een eenvoudig burgerlijk interieur van een middenstands woning, zoals die overal in het land thans in fantasieloze bakstenen blokken worden gezet. Plooigordijnen voor de ramen en op een kastje foto's van meisjes en jongens met fonkelende gitzwarte ogen, een brede lach om de lippen. Tevergeefs zoekt men naar een afbeelding van de schattige dreumes, die Bertha vroeger geweest moet zijn. Er is er geen. Maar wel een krant met de foto, die men in dit huis niet meer kan zien — de door de Maleise vrouw Aminah aan de ouders ontrukte Bertha, een tenger ding van 13 jaar en nog een echt kind, naast de man die haar „trouwde". En daar zit dan die moeder, rustig, ve moeid, smart over het lot van haar dochtertje diep in het gelaat gegrifd. In de tuin is het jongste zoontje bedrijvig in de weer, in de keuken zijn twee bakvisjes, beiden het evenbeeld van haar moeder .stilletjes met een of ander werkje bezig. Het is niet waar, dat het gezin Hertogh geen hoop meer heeft op verandering van het tij, maar het bericht van het huwelijk is een nieuwe slag die nauwelijks te dragen is. Zij zien de echtverbintenis als een zet van Aminah om het kind in ieder geval in Singapore te kunnen houden. Vader Hertogh, oud K.N.LL.-militair en thans werkzaam in de levensmiddelenmagazijnen van het Bergense garnizoen, houdt zich goed, maar kan de felle verontwaardiging over het onrecht, dat hem en de zijnen werd aangedaan, toch niet steeds beteugelen. Hij maakt het'zich zelf bovendien nog moeilijker, doordat hij maar steeds met het idee rond loopt, dat men zijn Bertha zal vergiftigen. • «Huwelijk onwettig» Terwijl hij normaal zijn dagtaak vervult, zit zijn vrouw thuis en weert zoveel mogelijk ieder bezoek- De emoties van de laatste maanden hebben haar zenuwgestel zeer veel geweld aangedaan en het vergt te veel van haar om steeds weer opnieuw hetzelfde verhaal te moeten vertellen en haar eigen woorden als dolksteken te

ondergaan. Als wij haar toch een ogenblik te spreken krijgen, blijkt echter niets van de bewering als zou zij alle hoop op een weerzien met haar dochtertje hebben opgegeven. „Dat zogenaamde huwlijk is niet geldig", zegt zij, „een meisje moet 14 jaar zijn, wil zij volgens de Mohammedaanse wet kunnen trouwen. En dan: Bertha is geen Mohammedaanse. Er wordt nu gezegd, dat zij al in 1942 tot de Islam is bekeerd, maar dat is een leugen, want toen was zij nog bij mij. Bertha is Rooms Katholiek en haar huwelijk is dan ook niet wettig. Wij hebben bovendien geen toestemming gegeven. Mijn man en ik zullen er nooit in berusten". Zij maakt een wanhopig gebaar. „Wat moet ik verder nog zeggen. Wij moeten afwachten. Afwachten en hopen". Haar blik glijdt weer naar buiten, waar in het grasveld midden op het pleintje de kinderen kopje duikelenn. „Vooral hopen", zegt zij nog eens. Vele brieven De vertrouwensman van de familie Hertogh is de heer F. J. B. Houtman, met een druk beklante manufacturenzaak in de Fortuinstraat, in het hartje van Bergen op Zoom. Wij troffen hem in een alcoof achter de winkel. Een jeugdig uitziend man met een diepe stem, die het drama van de kleine Bertha in herinnering roept, terwijl zijn bewegelijke vingers knoopjes met kunstzijde garneren. Op de rand van de tafel ligt een stapeltje brieven, alle geadresseerd aan de familie Hertogh. Brieven met geld, brieven, waarin innige deelneming wordt betuigd en steun beloofd, brieven ook van minderwaardige lieden, die zich — Joost mag weten waarom — niet ontzien anoniem allerlei beledigingen en grievende uitdrukkingen te gebruiken De heer Houtman strijkt met de hand over zijn grote kuif en vertelt hoe Aminah Bertha destijds op OostJava leerde kennen en er op aandrong, dat de ouders een van hun peuters eens enkele dagen bij haar zouden laten logeren. Steeds werd dit geweigerd, maar toen het zesde kind was geboren, de heer Hertogh inmiddels door de Japanners was geïnterneerd en zijn vrouw de drukte nauwelijks meer aankon, werd Bertha voor enige dagen bij Aminah uitbesteed. Puur toeval, het had ook Corrie of Wiesje kunnen zijn. Sedert die dag heeft mevrouw Hertogh haar dochter niet weergezien; zij werd zeer vroegtijdig geinterneerd — de heer Houtman veronderstelt, dat Aminah, die tolk was bij de Japanners, daarin de hand heeft gehad — en de inheemse verzorgster heeft ondanks haar belofte het kind niet naar het kamp gebracht. De manufacturier, die het grootste deel van zijn tijd aan de zaak-Bertha wijdt, roept dan in herinnering hoe na de oorlog Aminah en het meisje in Singapore werden ontdekt, hoe consul-generaal Winkelman er in slaagde het tweetal van elkaar te scheiden door Bertha onder te brengen in het Social Welfare Department en hoe tenslotte het Hoge Gerechtshof bepaalde, dat zij aan haar ouders teruggegeven moest worden. „Op 21 Mei zou zij Singapore verlaten. Voordat dit echter mogelijk was, moesten de advocaten van beide partijen een Order of Court ondertekenen", aldus de heer Houtman, die verder vertelde, dat de raadsman van Aminah zich vijf dagen schuil hield, waardoor het vertrek niet kon doorgaan. Volgens zijn informaties heeft de Moslim geld bijeengebracht om een andere advocaat te kunnen bekostigen en deze tekende appel aan tegen het vonnis. De beslissing van het Hof van Appèl luidde: „Bertha mag bij haar Maleise pleegmoeder blijven". „Mag blijven" Betekent dit, dat zij ook zou mogen gaan? vragen de

ouders zich af. Heeft Aminah gevreesd het meisje toch te zullen verliezen en is daarom in allerijl het Mohammedaanse huwelijk voltrokken? Onder druk? .kir zijn zovele vragen op te werpen. Heeft Bertha inaerdaad vrijwillig de verklaringen afgelegd, dat zij met rust wenst te worden gelaten en dat zij gelukkig is met haar bruidegom? Was dit zonderlinge huwelijk al lang in de pen en zal het nog wel ooit ontbonden kunnen worden? Bovenal, hoe is het mogelijk, dat Bertha de vorige maand aan de consul-generaal heelt verklaard heel gelukkig te zijn met een brief van haar zusjes en broertjes en spoedig te zullen terugsclirijven, terwijl zy weinige dagen later aan haar familie vraagt om haar met rust te laten? Hoe is het te verklaren, dat, zoals volgens de heer Houtman de consid-generaal heeft meegedeeld, de toegevoegde Britse advocaat volkomen waardeloze opmerkingen heeft geplaatst? Is het tevens juist, dat de leiding van 't Social Welfare Department, waaraan Bertha werd toevertrouwd, sterk anti-Europees is georiënteerd ? Welke rol heeft de Moslim gespeeld? Dit alles dient grondig te worden uitgezocht, waarbij de Engelse regering daadwerkelijke steun moet verlenen. Inmiddels stroomt geld binnen van goedwillende mensen uit alle delen van het land, die door onjuiste persberichten in de veronderstelling verkeren, dat een actie-comité zou zijn gevormd om geld in te zamelen voor een reis van de heer Hertogh naar Singapore.

Niet naar Singapore Het is niet te verwachten, dat deze reis doorgang zal vinden. Bertha's vader zou zelf graag gaan maar, zo zegt de heer Houtman, „hij zou er niets mee bereiken. Het is veel beter, wanneer een scherpzinnig advocaat die deze uitermate lastige materie beheerst, naar Singapore reist om te trachten het huwelijk ongeldig te laten verklaren. Zou dit lukken — en ik heb er een zwaar hoofd in — dan zouden de molens opnieuw gaan malen en zou alsnog in beroep moeten worden gegaan tegen het besluit van het gerechtshof. Momenteel bestuderen vier juristen in opdracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken samen de kwestie. Hoe de stemming in Bergen op Zoom is, laat zich denken. Met name de buurtgenoten van de familie Hertogh voelen diep mee met het ongelukkige gezin achter de saaie gevel aan het Emmaplein. In de vooravond als de moegespeelde kinderen onder de wol zijn gestopt, staan zij aan hun deuren en worden niet beu het geval onder elkaar te bespreken en steeds hoort men dan weer die zelfde opmerking: ,,Dat er in deze tijd zulk onrecht ongestraft k=>n bliiver Bertha spreekt haar ouders toe Bertha Hertogh heeft, zo werd gisteren uit Singapore gemeld, in het bijzijn van haar echtgenoot, een voor haar ouders bestemde toespraak op een gramofoonplaat doen opnemen, die per vliegtuig naar Nederland zal worden gebracht. Zij verzoekt haar ouders hierin „ons bij elkander te laten", daar „wij gelukkig zijn."

u. uobet (Frankrijk A) 14ö.bö.j.o. 4. Geminiani (Frankrijk A) 146.08.10 5. Kirchen (Lux.) 146.11.17. 6. Piot ( Fr. N.O.) 146.18.31. 7. Cogan (Fr. Z.W.) 146.29.18. 8. Impanis (België A) 146.30.30. 9. Meunier (Fr. Z.W.) 146.31.25. 10. Goldschniidt (Lux.) 146.32.17. 27. De Ruyter (Ned.) 147.38.86. Het ploegenklassement werd: 1. België A 438.54.21. 2. Frankrijk A 439.32.26. 3. Luxemburg 439.35.26. 4. Frankrijk N.O. 440.06.49. 5. Frankrijk Z.O. 440.26.43. 6. Frankrijk Z.W. 440.47.37. 7. België B 440.55.55. 8. Zwitserland 442.03.33. 9. Frankrijk West 442.23.17. 10. Parijs 444.46.09. Parijs buiderde: „Kü-bter, ftü-öier" ten geestdruuge menigte was gistermiddag samengestroomd in het Prinsenpark te Parijs om de apotheose van de Tour bij te wonen. Men hoopte dat het een Parijzenaar of anders in elk geval een fransman zou zijn, die de laatste rit zou winnen, en toen Baffert als eerste over de streep ging, vlogen de 35.000 toeschouwers overeind om hem een uitbundige ovatie te brengen. Even later was het de beurt van Kübler, de winnaar van de ronde, en Ferdi heeft daar op de Parijse baan zeker momenten beleefd, die hij nimmer zal vergetenWant men kon niet meer van een ereronde spreken, — het was veeleer een triomftocht, die hij maakte met de daverende kreet „Kü-bler, Kübler". Nauwelijks was hij afgestapt, of hij werd omzwermd door juichende bewonderaars en bewonderaarsters. Een Zwitsers meisje in nationale klederdracht bood bloemen aan en een vertegenwoordiger van de Zwitserse gezant kwam hem officieel geluk wensen. Kübler is gezien bij al zijn concurrenten en zijn zege heeft bij niemand kwaad bloed gezet. Gauthier, die enkele etappes lang leider is geweest, was één van de eersten, om hem te feliciteren. Maar toen de Fransman hem schertsend vroeg, of hij bij wijze van aandenken de gele trui kon krijgen, antwoordde Kubler: „alles kun je krijgen, maar die trui niet, ik heb er te hard voor moeten werken.

Volgens het programma zou prins Bernhard om acht minuten over half tien te Schiedam op doorreis aankomen. De prins was echter vroeger, nl. om half tien en zo kon het gebeuren, dat toen de auto van Z.K.H. aan de grens Rotterdam-Schiedam kwam, de Rotterdamse motorpolitie, die de prinselijke auto escorteerde, haar Schiedamse collega's nog niet ont waarde. En nam de Rotterdamse motorpolitie ook door Schiedam maar de honneurs waar. Echter, ook aan de grens van Vlaardingen was nog niemand te zien. In kalm gangetje ging het dus verder, totdat de spoorwegovergang, die gesloten was, even oponthoud veroorzaakte. Onwetend van de aanwezigheid van de prins stonden aan de andere zijde van de bomen de burgemeester van Vlaardingen met het ontvangstcomité ongeduldig te wachten, omdat ze aan de grens op tijd wilden zijn. Zodra de overgang echter werd vrij gegeven werd de auto van de prins ontdekt en toen had de ontvangst dan maar bij de overgang plaats. Wat acht minuten al niet kunnen uitrichten.

Aldabi 6 vn Santos nr Montevideo R'dam-Buenos Aires; Amstelstad 5 vn A'dam nr Indonesië; Blijdendijk 5 te Philadelphia; Borneo 7 pass. Perim A'dam-Indonesië; Duivendijk 5 vn Cristobal Vancouver-R'dam; Edam 6 pass Vlissingen R'dam-New York; Groote Beer 6 pass The Brothers (Roode Zee) Djakarta-A'dam; Harpathian 6 vn Port Said Djakarta-R'dam; Klipfontein 6 vn SouthamptonTenerife; Joh. v. Oldenbarnevelt 6 pass Daedalus Djakarta-A'dam; Kota Agoeng 8 verw. Kamaran DjakartaR'dam; Mataram 8 verw. R'dam van Dj akarta; Nieuw Amsterdam 6 (12 u pass. Bisschoprock R'dam-New York; Oranje 6 pass The Brothers (Roode Zee) A'dam-Djakarta; Poulaut Laut 6 te Singapore A'dam-Jndonesië; Skaugum 6 in Suezkanaal Dj akarta A'dam; Soestdijk 6 te Ac?en DjakartaNew York; Sommersetshire 5 Roode Zee Djakarta-R'dam; Sumatra 6 te Penang A'damJava; Tabinta 6 pass Daedalus Djakarta-A'dam; Veendam 5 vn Savona-A'dam. KLEINE VAART. Arbo, 6 te Delfzijl; Aktjo, 6 te Nyköbing Mors; Bestevaer, 5 van Stettin naar Södertelje; Dagney, 6 te Delfzijl; Delfzijl, 7 van Grangemouth; Eemsstroom, pass. 7 Brunsbüttel; Eijo, 6 van Karlstad naar Delfzijl; Egbert Wagenborg, pass. 5 Brunsbüttel naar Skutkaer; Inspe, 4 te Nakskov; Meeuw, 7 te Struer; Nautilus, 7 te Liverpool; Nanny, 6 te Delfzijl; Paraat, 6 te Mantiluoto; Riek, 7 te Karlshamn; Ransel, 7 te Halmstad; Strijd, 7 te Uppsala; Zwaantiena, 7 te Hansweert.

Twee, om trots op te zijn Zo is dan de zege in de monsterrit, die Tour de France heet ten deel gevallen aan de onstuimige Ferdi Kubler, een compleet renner, sterk in de bergen en sterk op de vlakke weg, waar schijnlijk de sterkste van allen die overgebleven waren sinds de Italianen zich hadden teruggetrokken. Hij verkeerde physiek in uitstekende vorm, en wat zijn morele kwaliteiten aangaat, zijn moed en zijn strijdlust ook als het hem niet meezat, konden al zijn concurrenten een voorbeeld aan hem nemen. Hij en Koblet, die de „Giro" won, zijn twee renners waarop de Zwitsers trots kunnen zijn. Onze landgenoot De Ruyter heeft, vooral sinds hij als enige Nederlander was overgebleven, uitstekend gereden. Hij bezet de 27ste plaats in het eindklassement, met een hele reeks gereputeerde renners als Lazarides, Rolland, de Muer, Sciardis, Goasmat, Aeschlimann, Desbais, Beyaert, Weilenniann achter zich En als Nederland voor de Tour van 1951 wordt uitgenodigd, zal dat goeddeels aan hem zjjn te danken.

Geheel in overeenstemming met de verwachtingen hebben de renners het zich in de laatste etappe van de Franse Tour erg gemakkelijk gemaakt. Bijna tweehonderd kilometer lang was het tempo wel vry hoog, maar ontbrak toch alle spanning. Niemand toonde strijdlust, het was ook nog veel te vroeg om een worp naar de étappe-prezen te den. Zo bereike de karavaan Sens (190 km.) in gesloten gelederen.

iDersi bij net veriaten van deze siad waagden .uamörecbt, Baldassari en Urocx-rorti een uitlooppoging, maai zonder veel overtuiging, hcl peloton nad hen spoedig acnternaald. In de buurt van Chateiet-en-Brie (244 km) was er weer iemand die ae rust verstoorde, en wel Biusson van de Parijse ploeg. Hu stoof pijlsnel weg met een piotsennge demarrage, maar toen hij nauwenjKS 100 meter los was, had nij Laureai en Zbinden aan zijn wiel. Met z 'n drieën zetten ze resoluut door, hun voorsprong geleidelijk opvoerend tot deze te Corbeil met nog 42 km voor de boeg, 2 minuten bedroeg. In alle ernst Maar toen reageerde het peloton ln alle ernst en na een felle jacht was het verschil te Juvisy, 28 y 2 km van Parijs, teruggebracht tot amper 1 minuut. Daarna kwamen Baffert, Hendrikcx, Bonnaventure, Brule en Diederich onweerstaanbaar opzetten en voegden zich bij de drie koplopers. Met grote vaart ging het nu op Parijs aan en nu moesten Lauredi en Blusson de tol betalen voor hun inspanning, die op niets was uitgelopen. Lauredi zakte ver af, Blusson slaagde er in zich bij een groepje van zes man te voegen, t.w. De Mulder, Baldassari, Kallert, Creton, Desbats en Gauthier, die de hoofdgroep eveneens in de steek hadden gelaten. Zeven renners stormden samen het Prinsenpark binnen en daar won Baffert de eindspurt, na verbeten tegenstand van Hendrickx. De tweede groep volgde op 18 seconden en daarna verschenen Remy, Sciardis en I.a Joie. Het grote peloton met alle cracks en ook met onze landgenoot De Ruyter kwam 1 min. 54 na Baffert binnen De arme Lauredi, totaal uitgereden

werd 50ste met 9 minuten achterstand. Uitslagen en klassementen De uitslag van deze laatste étappe over 314 km werd: 1. Baffert (Fr. A) 9.36.12. 2. Hendrickx (België A) z.t. 3. Molineris (Fr. A) z.t. 4. Brule (Fr. N.O.) z.t. 5. Bonnaventure (Fr. W.) z.t. 6. Zbinden (Zwits.) 9.36.12. 7. Diederich (Lux.) z.t. 8. Blusson (Parijs) 9.36.30. 9. Baldassari (Parijs) z.t. 10. Desbats (Fr. A) z.t. De Ruyter werd met een grote groep renners, bij wie o.m. Lambrecht, Brambilla, Impanis, Schotte, Lazarides, en Roblc ex aequo 25/49 geplaatst in 9.38.06. Het eindklassement van de Ronde luidt: 1. Kubler (Zwitserland) 145.36.56. 2. Ockers (België A) 145.46.26.

WEK DE GAL IN UW LEVER OP D zult 's morgens „kiplekker» 1 uit bed springen. Elke dag moet uw lever een iit«» uw ingewanden doen stromen gal In teert uw voedsel niet, het bedert? r? 8 v «verstopt, wordt humeurig en lon~ £ aal « de plantaardige CARTER's LPrin 1 *'» LETJES om die liter gal op te wS? Pl Luw spijsvertering en stoelgansr on„. n luke wdze te regelen. Een plantasFrt; UUr - middel, onovertroffen om de tra!» 2acil t stromen. Eist Carter's LeverpiUetje»! a (A.lvertcntie)

35) „Nu, Lettylief, veel geluk hoor", sprak ze vriendelijk. „O, ja, in jouw plaats zou ik dat handige meisje te Medway vragen, of zij je bruidsjapon wil maken. Je zult Rufus wel niet om veel geld willen aanklampen voor alles in kannen en kruiken is, want dat zou een slechte indruk geven. En zij zal wel heel wat goekoper zijn dan een goede Londense naaister. Bovendien schijnt ze uitstekend te hebben begrepen, wat je staan zou of niet". „Ja, dat is een prachtig idee", gaf Letty toe, die vond, dat Gabrielle de hele avond nog niet zo'n nuttige opmerking had gemaakt. „Ik zou het prettig vinden, Coralie iets voor me te laten maken. Ze heeft me zo goed geholpen". „Wat bedoel je je zo goed geholpen?" vroeg Gabrielle. „Wel, door mijn avondjapon in zwik een ongelooflijk korte tijd te

maken en " „Maar je hebt ze toch betaald, nietwaar?" „Natuurlijk". „Dan zie ik er niets bijzonder „goeds" in", constateerde Gabrielle, die het ook inderdaad niet zag. ,,'t Is maar een kwestie van zakendoen". „Neen', zei Letty kalm, „het was géén kwestie van zaken-doen". Gelukkig toonde Gabrielle geen neiging tot discussie over dit punt en stond Letty dus niet voor de bijna onmogelijke taak, om Coralie's nobele en spontane handelwijze uit te leggen aan iemand, die zich heel moeilijk kon voorstellen, wat de woorden „nobel" en „spontaan" eigenlijk betekenden. Toen Gabrielle was vertrokken, begaf Letty zich te bed. In plaats van echter te gaan liggen, bleef ze met de handen om haar knieën overeind zitten en tuurde in gedachten verzonken naar de smalle streep zomers maanlicht, die langzaam over de vloer trok. Het gesprek met Gabrielle gaf ruimschoots stof tot overpeinzingen. Al het in dat gesprek gehoorde was niet bepaald gemakkelijk overeen

te brengen met de mening, die zij zich totnogtoe over Rufus had gevormd. Voor zover zij zich met hem had beziggehouden, had ze hem beschouwd als een buitengewoon onafhankelijk en op zichzelf staand man, die vastberaden zijn eigen weg ging, zonder zich veel te bekommeren om of connecties te hebben met andere mensen. Nu evenwel moest zij hem in een ander licht bezien. En op grond der door Gabrielle — die altijd zoveel informaties omtrent anderen wist bijeen te garen — gedane mededelingen, trachtte Letty de verschillende phasen uit zijn leven, waaruit tenslotte de haar bekende Rufus Arling was voortgekomen, zich voor de geest te halen. Het viel haar moeilijk zich hem voor te stellen als al- of niet-toegewqde zoon. Maar nog moeilijker scheen het, hem te zien als een twintigjarig jongmens, dat door een heerszuchtige dictatoriaal optredende oude man, ongetwijfeld 'n machtig heerschap, gedwongen werd, levenswijze en bestaan radicaal te veranderen. „Toch moeten die twee iets gemeen hebben", overdaoht Letty

glimlachend en ze meende te begrijpen, waarom de oude heer tenslotte zijn vermogen aan z'n kleinzoon had nagelaten. „Ik moet Rufus naar hem vragen", besloot ze, zich wel bewust van een bij haar opgekomen levendige belangstelling. Eenzelfde soort gevoel als toen ze plotseling had begrepen, dat Rufus inderdaad van Christine Endel had gehouden en maar niet zonder meer een minderwaardig avontuurtje op touw had gezet. Zelfs nü wist zij nog niet precies, waarom zij hem zo warm tegenover Gabrielle had verdedigd. Ten dele natuurlijk omdat haar het gemak, waarmee Gabrielle en haar kornuiten zonder kennis van zaken oordeelden, tegen de borst stiet. Maar anderdeels, veronderstelde ze, omdat ze Rufus wilde beschouwen als een persoonlijkheid, zelfs wanneer hij dwaalde en niet als een waardeloze, lichtzinnige flirt. „Als Gabrielle er later nog over nadenkt — wat te betwijfelen is" — dacht Letty — „moet ze het toch wel vreemd vinden, dat ik mijn aanstaande man zo vurig verdedigde, omdat hij veel van een andere vróuw zou hebben gehouden. De meente

meisjes zouden zoiets niet prettig vinden". Maar ja, natuurlijk, de meeste meisjes trouwden ook om heel andere redenen dan zij. In haar diepste innerlijk moest ze immers erkennen, dat de man die zij liefhad en de man met wie zij ging trouwen, er twéé waren. En daarom was 't misschien wel een geruststelling, dat zij zelf niet de vrouw was, van wie haar echtgenoot werkelijk hield. „Och. eigenlijk weet ik niet, of het wel een geruststelling is", besloot Letty zuchtend, toen ze eindelijk ging liggen. „Maar het zal tenminste de zaak vereenvoudigen". En na deze vage algemeenheid te hebben bedacht, viel ze in slaap. De volgende dag bleek het Letty, dat noch Gabrielle en — wat meer zei — noch Rufus iets gevoelde voor een langdurige verloving. Uiteraard wilde Gabrielle liefst zo snel mogelijk de in haar ogen zeer voordelige verkoop van Edenfield z'n beslag zien krijgen en was ze be reid alles te doen, om die gebeurtenis te verhaasten. R-jfus van zijn kant zei eenvoudig: „Er is geen enkele reden voor een lange verlovingstijd,

vind je wel, Letty? 2f" loof, dat Gabrielle vurig naar steedse geneugten verlangt. En w mij betreft, alleen reeds om conve tionele redenen is het m. i- be ® ' dat we zo vlug mogelijk trouwen • Letty vroeg zich af, waarom ■> zo zakelijk uit de hoek kwamvolgende ogenblik echter was overtuigd, dat dit de beste mawas om het geval te bekijken, tig antwoordde ze dus, dat oo geen reden tot lang wachten Maar toen hij een verloving van maanden voorstelde, was ze danks toch weinig op haar ge® Inderaad, je kon, heel academ ' gemakkelijk zeggen: ,,Er is ë e ■ , g den tot uitstel". Maar 't wa ^ anders om te moeten denke ■ September ben ik Rufus' vrou ' ^ Intussen kon ze, wat ds . moeilijk aan nerveuze °P W( - s jat toegeven en dus zei ze kalmPJ ■ ook zij drie maanden verlov: genoeg achtte. naa r „Dan zal ik dezer dag vaB Londen gaan om de aan* ver . Edenfield in orde te ® aKe " ' v00 r klaarde hij. „Ik wil dat g ra § elkaar hebben". verv0 igd)

BRANDERIGE HUID Dat branden en schrijnen van Uw huid kunt gij afdoende bestrijden met het ontsmettende huidgeneesmiddel met ,,dieptewerking" DÉBRALINE HELDERE VLOEISTOF, GEEN GAAS GEEN PLEISTERS, GEEN VLEKKEN (Advertentie)

Het Koninklijk Paar heeft gisteren een bezoek aan Vlaardingen gebracht teneinde daar het Oranjecarillon in de toren van de Grote Kerk in gebruik te stellen. Prins Bernhard arriveerde enige uren eerder en heeft in de loop van de morgen een krans gelegd aan de voet van het oorlogsmonument 1940. De Prins onderhield zich enige tijd met enkele nabestaanden en een oorlogsinvalide. Hierna stonden bezoeken aan de eerste Nederlandse coöperatieve kunstmestfabriek, De Levers zeepfabrieken, het visserijbedrijf en de Doggermaatschappij op het programma. Om half twaalf kwam de Koningin te Vlaardingen aan. Luide toegejuicht reed zij in langzaam tempo naar het stadhuis, waar de Landsvrouwe door de Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-Holland werd begroet. Bij het vissersmonument heeft Koningin Juliana vervolgens een krans gelegd, bij welke gelegenheid Zij zich enige tijd met vissersweduwen onderhield. Te voet begaf

het gezelschap zich hierna 0Vo de pas geopende Maasboulevard o het havengedeelte hadden zich' ri jeugdorganisaties in fleurige C nT tuums en met veel vlaggen steld. In de haven was het een hn«f" bedrijvigheid van gepavoiseert schepen. Enthousiast werd de Konin gin hier toegejuicht en het enthon siasme kende geen grenzen toen ee" heel onverwacht ook de Prins langs de boulevard een wandeling kwam maken. dm 's Middags kwam het hoogtecunt van de dag: het in gebruikstellen van het Oranjecarillon. Toen Koningin en Prins m het kerkgebouw hadden plaats genomen, zette de organist het Wilhelmus in, dat door ruim lino aanwezigen werd meegezongen Bur gemeester Mr J. Heusdens hield een toespraak, waarin hij hulde bracht aan Prinses Wilhelmina, voor haar zegenrijk en wijs bestuur als Konin gin. De organist speelde hierop een ee deelte uit Valerius' Gedenckklank" waarop Henk Schaer een speciaal ge' dicht van Ella S. Haase declameerde Vervolgens begaf de Koningin zich naar de toren. Door het omschakelen van een drietal knoppen zette Zii daar de drie grote luidklokken Ko ningin Wilhelmina", „Koningin" Juliana" en „Prins Bernhard" en de klok, genoemd naar de vier prinsesjes, in beweging. Kort daarop zette de blinde beiaardier, de heer C. Roelofs uit Apeldoorn, zich aan de speeltafel en klonken de eerste melodieën over het marktplein. Vanaf het bordes van het gemeentehuis sloegen de hoge bezoekers hierna het défilé van het Vlaardingse verenigingsleven gade. Tegen vier uur verliet het gezelschap Vlaardingen weer.

door I. D. VAN EXTER

83. Daar staan Pim, Pam en Poiu Door het Edammerkaasje is vlak vóoi hen de zoldering ingestort en kunnen ze niet verder. Ze horen reeds het geschreeuw van hun achtervolgers, maar wat gebeurt daar? Nog meerdere stukken rijst vallen naar benede. De bewaker die juist op het punt stond om de gang in te gaan, deinst verschrikt achteruit. Hij weet nog juist een groot brok rijst te ontwijken. Door de schokken valt

ook achter Pim, Pam en Pom de gang in. Hun achtervolgers kunnen hen niet meer bereiken of zij zouden zien door de rijstebrij-berg heen eten! Pim, Pam en Pom zijn veil'gTenminste ! Ze kunnen vóór- noen achteruit en zullen zich al etende n weg moeten banen. Vooruit maa Pim, Pam en Pom. Er zit niets «wders op. Jullie zult jezelf er door neen moeten eten!