Bredasche courant

Gescher & Kemper, FtemarMraat, Telefooiimimmei 95 BREDA. GROOTE KEUZE van TAPIJTEN, Gordijn- en mel-Stin, BEHANGSELPAPIER Meubels en Huilden. Ingericht voor liet geheel in orde maken van huizen, hotels en gestichten. Franco verzending van stalen en goederen Voor de orders wordt eerst prijsopgave gedaan.

EERSTE BLAD. nff.iruffwwn m ■ n

BE KENDMAKING. Aangifte voor het bevolking», register. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Bred aehten het noodig de ingezetenen te herinneren aa hunne verplichtingen, tot het doen van aangifte voor het bevolkings-register, voorgeschreven b Koninklijk besluit van 27 Juli 1887 (Sfaatsbla n°. 141). De verplichtingen, wier verzuim wordt gestral met hechtenis van ten hoogste 14 dagen of geldbcei van ten hoogste /100, zijn hoofdzakelijk d volgende: Bij vestiging iu de gemeente. Hij die zich in de gemeente vestigt, doet daarvar aangifte aan het gemeentebestuur binneu ééne maand na zijne aankomst. Bij het verlaten der gemeente. Hij die dé gemeente metterwoon gaat verlaten, doet hiervan eene verklaring aan het gemeentebestuur. Bij verhuizing binnen de gemeente. Elk hoofd van een gezin of afzonderlijk levende doet, binnen ééne maand na zijne verhuizing binnen de gemeente, daarvan aangifte aan het gemeentebestuur. Ten aanzien van inwonende personen. Elk hoofd van een gezin of afzonderlijk levende geeft, uiterlijk binnen ééne maand, aan het gemeentebestuur kennis van ieder lid , dat in zijn gezin wordt opgenomen of daaruit gaat, inwonende diensten werkhoden daaronder begrepen. Breda, 23 April 1903. Burgemeester en wethouders voornoemd, A. P. SCHELTUS, loco-burgemeesler. A. R. VERMEULEN, secretaris. I Pnnnte TemoonstelIiDj '§ VAN MODCHM; I AMEUBLEMENTEN. B I e^e9enheidspr ijzen!!! j| I BAMsS611 b“ t’“ 'VelEd- Hcel' | | F. JAMSEWS. 1 BE K ENDAIAKINGL. KOEPOKINENTING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Breda brengen ter openbare kennis, dat de gemeente-eenees heeren op Zondagen 19 en 26 April en 3 Mei a s des namiddags van 1 tot 2 uur, in een der lokalen van het gemeente-ziekenhuis zullen aanwezig zijn

tot het kosteloos verrichten der koepok-iuenting en her-inenting, met uitnoodiging aan de ingezetenen om van de aangeboden gelegenheid gebruik te maken Breda, 14 April 1903. Burgemeester en wethouders voornoemd: A. P. SCHELTUS, loco-burgemeester. A. R. VERMEULEN, secretaris. BEKENDMAKING. PERSONEELE BELASTING. Het hoofd van het plaatselijk bestuur te Breda brengt ter kennis der belastingschuldigen, dat de kohieren n”s. 1 en 2 der personeele belasting, voor het belastingjaar 1903, heden afgekondigd en aan den ontvanger der directe belastingen alhier ter invordering zijn ter hand gesteld. Breda, 24 April 1903. Het hoofd van het plaatselijk bestuur voornoemd: A. P. SCHELTUS, l.b.

Na het conflict tusschen werkgevej en werknemer, na het groote arbeidsgeschil van 6 April e. v. en na de middelen die de regeering gegeven heeft om her1 halingen daarvan te voorkomen, kunner i wij eens nader beschouwen het onderdeel i der sociale wetgeving, dat gewijd is aar het voorkomen en bijleggen van geschillen tusschen patroons en werklieden. Zulke oneenigheden kunnen ten deele door den gewonen rechter worden beslecht. Loopt het geschil echter niet over het nakomen en uitoefenen van bestaande plichten en rechten, maar over eene nieuwe regeling daarvan, eischt de arbeider b. v. niet de betaling van bedongen loon, maar wil hij voor het vervolg hooger loon of andere voorwaarden en weigert de patroon, dan bestaat er behoefte aan een bijzonderen scheidsrechter, die eene billijke regeling van het arbeidscontract zal ontwerpen. In deze laatste gevallen bestaat het geschil meestal tusschen een patroon en een aantal arbeiders en heeft het zoeken naar een oplossing ten doel werkstaking te voorkomen of daaraan een einde te maken. Ook van een geschil j over bestaande rechten en plichten kan werkstaking het gevolg zijn, en ook dan zal men allicht de voorkeur geven aan de beslissing van een speciaal scheidsrechter die, als deskundige het best in staat is, een juist vonnis te vellen. Be groote vraag blijft nog altijd open of de strijdende partijen al dan niet verplicht zullen zijn de tusschenkomst der scheidsrechters in te roepen en in hoeverre zij gebonden zullen zijn door de gegeven beslissing. ’t Is wel de moeite waard eens na te gaan hoe andere landen in de beslechting van dergelijke conflicten voorzien hebben. Voor het onderzoeken en beëindigen van geschillen over bestaande rechten en plichten zijn in verscheidene landen bijzondere rechters aangewezen. Sedert 18U4 heeft Frankrijk daarvoor zijn conseils ie prud’hommes, in Duitschland de Gewer'legerichte, samengesteld uit arbeiders en patroons. De beslissingen van deze :

n colleges worden als vonnissen van d n gewonen rechter ten uitvoer gelegd. Instellingen om aan geschillen ov . eene nieuwe regeling van het arbeid . contract een einde te maken vindt mi ook reeds in vele landen. Meestal wor het echter aan de strijdende partij* overgelaten, van deze instellingen gebru t te maken en kunnen hare beslissing! . niet door dwang worden ten uitvo ^ gelegd. Zoo heeft men in ons land < : Kamers van Arbeid, in een aantal State der Noord-Amerikaansche Unie perrm nente officieele Raden, in Engeland c regeling van de Conciliation Act. 1896, i Frankrijk die van de wet van ‘27 Decemtn 1892. De laatstgenoemde wet geeft elk df strijdende partijen de bevoegdheid, de juge de paix te verzoeken een verzoening! raad bijeen te roepen samengesteld u afgevaardigden van beide partijen e gepresideerd door den vrederechte! Komt geen verzoening tot stand da kan het geschil aan arbiters ter beslissin wfwlèn voorgeiegd. ’t Zelfde waarover in ons land betrek kelijk de Kamers van Arbeid te klagei valt, n 1. dat vele patroons bij voor komende geschillen weigeren dez lichamen te erkennen en hunne tusschen komst niet aanvaarden, doet zich in Frank rijk voor. De bepalingen van bedoeldi wet zijn tot nu toe slechts zelden toege past. In de tien jaren van haar bestaai is ’t haar niet meer dan ruim 200 maa gelukt door het vormen van een verzoeningsraad het geschil bij te leggen Slechts in ongeveer 30 gevallen is, ue mislukken van de poging tot verzoening door een uitspraak van arbiters aan den strijd een einde gemaakt. Het geringe succes der wet leidde tol hervormingsplannen. Verschillende wijzigingsvoorstellen zijn en door de regeering en door de kamerleden ontworpen, ten slotte is in November 1900 door den soeialistischen minister van Handel en Nijverheid, Millerand, een geheel nieuw wetsontwerp ingediend »sur le règlement amiable des différends relatifs aux conditions de travail”. Dit ontwerp mag wel eens nader bezien wrnrden. De grondgedachte van het ontwerp is een geheel andere dan die der wet van ’92; het optreden van den juge de paix vervalt. In elke onderneming waarop het ontwerp toepassing zal vinden wordt een permanent college van afgevaardigden uit en door ie arbeiders gekozen, dat geroepen zal üjn, de klachten der arbeiders aan den latroon over te brengen en op deze vijze misverstand te voorkomen. Het irbeiderspersoneel der fabriek wordt mrdeeld in groepen van 50 tot 150, lie elk één vertegenwoordiger benoemen. Wekelijks op een bepaalden dag moeten le afgevaardigden de wenschen der werkieden kunnen kenbaar maken; een afdeeingschef kan met het aanhooren daarvan porden belast, maar éénmaal per maand loet de patroon zelf de mannen te woord taan. Blijft dit laatste zonder resul-

n taat, dan kan de klacht schriftelijk wordi herhaald. Daarop is de patroon verplic :r binnen 48 uur zijn antwoord te doi i- weten, en, indien dit een weigering i n tevens de namen op te geven der doi 4 hem gewenschte scheidsrechters Binm n een zelfden termijn hebben dan de arbe k ders van hunnen kant scheidsrechte a aan te wijzen. r Voldoet de patroon niet aan de bepalir e der wet of wordt niet binnen 6 dage i door de scheidsrechters vonnis gewezer - dan kan tot werkstaking worden beslote] 3 Zoodra dit heeft plaats gehad, is c ï bevoegde afdeeling van den Conseil t p Travail (onze Kamers van Arbeid) va ambtswege verplicht den strijd te beslisser In contracten, waarop de Staat ze i invloed oefent, b. v bij aanbestedinge en concessies, moet de wet worde ; toegepast. Overigens zijn patroons e i werklieden niet verplicht zich aan har . bepalingen te onderwerpen. Toch ze dit in groote fabrieken feitelijk hetgeva ’ z9n- Immers in alle ondernemingen waar meer dan 50 man arbeiden, moe den werkman, die zich komt aanbieden eene gedrukte mededeeling worden over handigd, vermeldend of men zich in di onderneming aan de wet onderwerpt o met. Zoo ja dan wordt binnen dri. dagen de nieuw aangenomene geach dit eveneens te doen. Geen der groot* fabrieken, zal zich dus, tengevolg* hiervan onttrekken, wat dan ook d* bedoeling van den wetgever geweest is In groote ondernemingen acht hij d( regeling zeer wenschelijk, in kleine is zij minder noodzakelijk, daar immers spreken patroon en werkman elkandei dagelijks. In omvangrijke fabrieken echter zal de voortdurende vertegenwoordiging werkstakingen kunnen voorkomen, omdat de werklieden overtuigd zullen zijn dat hunne wenschen eerlijk en trouw den patroon worden voorgelegd; thans bestaat dikwijls het vermoeden dat de tusschenpersonen dit niet goed doen en wordt, om indruk te maken, spoedig tot werkstaking besloten, terwijl de eischen dikwijls eerst daarna worden geformuleerd. Centrale vei tegen woordiging der arbeiders is bovendien wenschelijk, omdat conflicten in een deel van de onderneming ernstige gevolgen kunnen hebben voor de andere deelen en dus allen er belang bij hebben, dat ook gedeeltelijke stakingen worden voorkomen. (Slot volgt)

Ettert en ti cu. *

E. C. LE CORNU, F.N J. L. PICARD. Breda, / Dordrecht, j ^ April 1903.

congordiaT BALLOTAGE van Gewone Leden, van 35 April tot en met 3 Mei 1903. HET BESTUUR.