' (Speciale berichtgeving). „Luchtoorlog woedt boven Europa. Bommenwerpers vielen doelen aan in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Parijs, Bremen, Amiens, Reims, Gilxerijen en nog enkele kleinere plaatsen en vliegbases. Deze toestellen hadden voortdurend zware aanvallen te verduren en af te slaan van de gierende en fluitende straaljagers van de vier verdedigende landen - Frankrijk, België, Denemarken en Nederland".
Dat was in grote trekken de inhoud van het communiqué, dat het hoofdkwartier in Fontainebleau gisteren gaf op de eerste dag van „Ombrelle", de West-Europese luchtmacht-oefening. Op de bases hier in Nederland en in België is het echter niet speciaal druk. Ergens in een hoek van het veld staan Meteors of Vampires van een paar squadrons opgesteld, klaar langs de startbaan, om bij het eerste commando de machtige motoren aan te slaan. Soms moet men een of twee of drie uur op dat moment van starten wachten. Plotseling komt het daar dan toe en de stilte van het vliegveld verandert in een hels lawaai: gierend, fluitend .en snerpend trekken de „kisten" weg, lange stofwolken achter zich latend en verschroeide stroken gras, waar de felhete gassen van de straalmotoren over zijn gestreken. Drie of vier minuten later is dat weer afgelopen. Hoog in de lucht zijn dan nog enkele toestellen te zién, steil klimmend naar de regionen waar de vijand vliegt: 12 kilometer boven de hoofden van de normale burger. Die paar machines zijn snel uit het gezicht en het gehoor verdwenen. De stilte keert terug op het vliegveld tot drie kwartier later de lawaaigë kunstvogels, zonder welke de oorlog tegenwoordig ondenkbaar is. weer terugkeren. De vliegers vertellen over hun ervaringen. De leider van „Ombrelle" generaal Norstad bracht gisteren van zijn hoofdkwartier in Frankrijk uit eèn vliegensvlug bezoek — geheel in stijl aan Gilze Rijen, hij toonde zich tevreden over de resultaten van „zijn" mannen. De vliegers en grondpersoneel van zes landen, die vier talen spreken, hebben elkaar gevonden en begrepen in hun vak: de militaire vliegerij, waar iedereen in die blauwe uniform — ook de dienstplichtigen —
toch een zwak plekje voor in het hart heeft. Dat zei generaal Norstad, en hij bevestigde daarmee wat een andere opperofficier, generaal Aler, heeft gezegd Kortom: de hoogste leiding van „Ombrelle" was tevreden. De mannen zelf werkten gisteren, de eerste dag, hard en goed gehumeurd, en hoog in de lucht werden geweldige slagen geleverd. Slagen, die dan wel uitgevochten worden met film-camera-geschut, en andere dergelijke hulpmiddelen, maar die toch de luchtmachten van West-Europa moeten steunen in hun opleiding tot een parate, machtige luchtverdediging — die hopelijk nimmer in ernst zal hoeven op te treden. Dode gevonden in ruim van Duits schip HAVENARBEIDER UIT ROTTERDAM? In een van de ruimen van het Duitse vrachtschip „Tangai", dat ijzererts laadde te Lulea in NoordZweden, is Woensdag een dode man gevonden, waarschijnlijk een havenarbeider van Rotterdam. De man lag met het gezicht naar beneden en men gelooft, dat hij reeds dood was sedert het schip op 17 Mei uit Rotterdam vertrok. Zijn gezicht was zwaar verminkt, men gelooft, dat hij zijn nek heeft gebroken. De politie weet nog niet, of de man door een. ongeluk om het leven is gekomen, of dat misdaad in het spel is. Marokkaanse bandiet gepakt Een Marokkaanse bandiet die in het gebied van het Atlasgebergte acht mensen heeft vermoord is gisteren na een wilde jacht waaraan werd deelgenomen door in totaal 12.000 politiemannen, soldaten en leden van Marokkaanse stammen, gevangen genomen. Toen hij half verhongerd werd aangetroffen had hij nog acht patronen over. Zes van zijn slachtoffers waren Franse touristen. Hij zou een volledige bekentenis hebben afgelegd. Men beschouwt hem als een anti-Franse fanatiekeling. Tot het ogenblik van zijn gevangenneming was alle nachtelijk wegverkeer in Marokko verboden en mochten Europeanen zich niet buiten bewoonde centra begeven. De moordenaar, Tademalit, is een gewezen soldaat.
"De eerste dag van „Ombrelle" De hoogste leiding tevreden". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
"Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
ADVERTENTIE Hartewens van bruid in vervulling Hedenmorgen liet een vrolijk bruidje, zo juist Mevrouw T. geworden, vol trots haar „Safira"-tafelbestek zien. De hele familie samen had deze schitterende vorken, lepels en ander bestek (haar hartewens) ten geschenke gegeven. Oma was op dit goede idee gekomen, toen de familie een avondje bij haar was. Zoals altijd, werd zij geprezen om haar geurige thee en na het heerlijk pittige kopje koffie van half elf, vroeg moeder, welk merk zij toch gebruikte. Toen kwamen er pakjes van Niemeijer op tafel. „Maar die gebruik ik ook" had tante Clara gezegd en er klonken meer bevestigende stemmen. Oma liet ook haar stapeltje Niemeijer's waardebonnen voor het „Safira"-tafe!bestek zien en deed meteen het voorstel om gezamenlijk punten te gaan sparen. Dan zouden zij de aanstaande bruid de kostbare „Safira"-casette cadeau kunnen geven! Ook U kunt nu dubbel genieten wanneer U Niemeijer's Paarsmerk Koffie en Gala Thee of Princess Thee gebruikt: U drinkt de fijnste Koffie en Thee en bovendien bent U bezig te sparen voor het prachtige „Safira"tafelbestek, vlekvrij door en door. Op elk pakje bevindt zich een waardebon. Wanneer U de geïllustreerde geschenkenlijst nog niet bezit, schrijf dan even een briefkaart aan Niemeijer, Groningen.
"Hartewens van bruid in vervulling". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
Men hoopt cp een millioen Het koninklijk bezoek gisteren aan de Voorlichtingsdag van het Rode Kruis te 's Gravenhage, tijdens hetwelk prof. dr. H. M. Weve een inleiding hield over hoornvliestransplantatie waarna de film „Geeft hun het licht terug" van Otto van Neyenhoff in première ging, was het begin van een uitvoerig programma. Het „Welfare-werk" van het Rode Kruis werd door jhr. P. H. Verspvck, geneesheer-directeur der Haagse gemeenteziekenhuizen besproken. Dit werk begint bij invaliden en langdurig zieken als medisch-sociale arbeid. Het begin, de bezigheidstherapie is vooral op de geest gericht Men doseert een hoeveelheid werk, meest handenarbeid, aan iedere patënt om hem op eang te houden en van zijn ziekzijn af te leiden. Deze bezigheid kan gepaard gaan met arbeidstherapie. die eericht is op bewegingen. die verbetering kunnen bewerkstelligen. Langs deze weg worden doorgaans veel betere resultaten bereikt, dan met behulp van moeizame gymnastiek, baden, apparaturen enzovoort, aldus spr. Het streven is er op aericht deze therapieën door verbetering overbodig te maken, waarna een patiënt in het revalididatiecentrum komt. Hieraan kan eventueel omscholing gekoppeld worden. Het slot van de zaak is om de voormalige, soms ten dele invalide patiënt weer in het maatschappelijke leven te brengen en hem te leren zich onafhankeliik te bewegen. Bij dit laatste stadium, dat samengaat met vaak zeer moeilijke herplaatsing in een werkkring, kan een psychiater in vele .gevallen bijzonder belangrijk werk doen. Het Nederlandse Rode Kruis heeft de oreanisatie van het Welfarewerk voor zieke en gewonde militairen zowel als in burgerziekenhuizen op zich genomen. De artsen aldus dr. Verspyck. kunnen daarvoor niet dankbaar crenoeff zijn, omdat dit werk een hiizonder erote hulp bii het verrichten van de taak als medicus is.
De heer A. van Embden, directeur van het Ned. Rode Kruis, gaf een overzicht van de ongeveer vijftig directe en indirecte taken van deze organisatie. Voor het verrichten van dit werk is zeer veel geld nodig Daarom hoopt men tijdens ris huidige campagne een millioen gulden bijeen te kunnen brengen. Thans moeten nog dertig van de tachtig noodzakelijke rampendepöts worden ingericht. Deze depóts kosten 30 tot 35.000 gulden per stuk. Het mobilisatiefonds en het oorlogsfonds moeten statuair ieder een half millioen gulden bevatten. Tezamen hebben zij 150.000 gulden in kas. Tenslotte zal het Rode Kruis-korps binnen anderhalf jaar van 9000 op 15.000 getrainde vrijwilligers moeten worden gebracht. Voor iedere vrijwilliger heeft men hiervoor een bedrag van ruim f 100 nodig. Ir. F. Q. den Hollander, presidentdirecteur der Spoorwegen, die van het Centrale Campagne Comité voorzitter is, sprak zijn bewondering uit voor de offervaardigheid der vele vrijwilligers, die zich voor het Rode Kruiswerk beschikbaar stellen. Niet iedereen kan dit doen, doch een klein offer is voor de meesten wel mogelijk. Door huisbezoek zal iedere Nederlandse familie met het Rode Kruiswerk op de hoogte kunnen komen.
Nieuwe Britse straalbommenwerpers Naar de luchtvaartkundige medewerker van de Times mededeelt, 'teeft de Vickers Armstrong. Limited, 18 Mei de eerste vlucht doen houden van de eerste viermotorige Britse straalbommenwerper, de Vickers 660 Verklaard wordt, dat de vlucht goed verlopen is. Het, vliegtuig is uitgerust met vier Rolls-Royce straalmotoren Nadere bijzonderheden zijn niet bekend gemaakt doch naar men meent te weten, kan het op grote hoogte met aanzienlijke snelheid grote afstanden afleggen. Voorts is medegedeeld, dat de luchtmacht van Groot Brittannie reeds een order .oor een aantal van deze toestellen heeft geplaatst. De Times tekent hierbij aan. dat reeds verscheidene malen van regeringszijde over dit nieuwe type waarderend is gesproken. RITA EEN HOOFDROL AANGEBODEN IN DE FOLIES BERGèRES. Paul Derval, directeur van de Folies Bergères, heeft bevestigd dat hij prinses Aly Khan, de vroegere filmster Rita Hayworth, de hoofdrol heeft aangeboden in de volgende Folies Bergères revue. Deze revue zal 1 October beginnen' Derval deed het aanbod verleden week telegrafisch. Hij heeft nog geen antwoord van Rita ontvangen. PLAATSVERVANGERS EEN HALVE MINUUT BIJEEN. De plaatsvervangers van de ministers van buitenlartdse zaken der Grote Vier zijn Woensdag een halve minuut bijeen geweest. Geen der aanwezigen wenste het woord te voeren.
ttttttytttttttttttttttyttttttytttttttt* Scheepsvaartberichten 24 Mei. Alhena R'dam-Z Amerika p 23 nm St. Paulsrock-Rio de Janeiro Alioth B.Aires —R'dam 23 te Antwerpen. Alphard B. Aires-R'dam 23 v. Las Palmas-Antwerpen. Amstelstad Calcutta-Boulogne p 23 Las Palmas-Antwerpen. Amstelstad Calrutta-Bnuloene p. 23 Brothers Rode Zee Arendsdijk B.Aires—New York 23 te Paranasua. Bawean A'dam-Djakarta 23 ter hoogte v. Deli. Benkalis New York-Diakarta 23 v. Belawan-Singapore. Blitar R'dam-Balikpapan p 23 Kp Roca-Genua. Britsum 24 te Genua v Lorenzo-Marques. Ceram R'dam —Calcutta 23 v Bombay —Colombo. Cheshire Djakarta-A'dam p 23 nm Gibraltar. Eemland A'dam-Z.Amerika 23 bij Recife. Gaasterkerk HeiraA'dam 23 v Dar es Salam-Zanzibar. Jagersfontein A'dam-Beira 22 v KaapstadPt. Elisabeth. Japara Djakarta-Rdam 23 rede Belawan. Johan v. Óldenharnevelt 23 v. Semarang-Diakarta. Kieldrecht R'dam-Kobe 23 v. Aden-Singapore. Kota Baroe New York-Colombo 24 te Colombo. Laurenskcrk A'dam-W.Afrika 23 te Luanda. Leuvekerk Khorramshar-R'dam p. 23 Gibraltar. Mataram R'dam-Hollandia alwaar 25 verw. Nigerstroom A'damW. Afrika 22 v. Duala-Lagos. Oranje Diakarta-A'dam 23 nm te Pt Said. Poelau Laut A'dam-Makassar 23 d'.vars Aden. Scherpendrecht Montreal-Sidon 23 v. Gibraltar. Sibaiak R'dam-Melbourne 23 v. Aden. Singkep A'dam-Indonesië p 23 Brothers-D.jedda. Ternate SoerabajaR'dam p 22 Finisterre. 26 Hoek van Holl. verw. Tjikampek Rio de Janeiro-Kobe 2i te Manilla verw. Weltevreden Balikpapan-Siam 24 te Singapore. •
Vier clubs eindigden gelijk In de 2e klasse A van de Afd. Twen"» eindigden 4 ploegen, t.w. TAR 2, Losser 2, Eilermark 4 en Avanti 2, gelijk op de oncjprste plaatsen. In een extra halve competitie moeten deze ploegen nu uitmaken wie uiteindelijk aan de degradatie-wedstrijden moet deelnemen. BOKSEN. Jan de Bruin tegen Ray Robinson Naar wij vernemen zijn de onderhandelingen over een wedstrijd tussen de wereldkampioen middengewicht Ray Robinson en de Rotterdamse middengewicht Jan de Bruin, te houden Zondag 10 Juni a.s. in het Sportpaleis te Antwerpen, in een zeer vergevorderd stadium. De manager van De Bruin, Theo Huizenaar, heeft uit Antwerpen een aanbieding gekregen welke hij nog even in beraad houdt maar waarop hij, naar hij ons meedeelde ,zeer waarschijnlijk zal ingaan. Bij de voorgestelde condities wordt namelijk ten volle rekening gehouden met De Bruins uitnemende prestatie tegen de Brit Randolph Turpin; het is trouwens aan die prestatie te danken dat de aanbieding werd gedaan. By deze wedstrijd, welke over 10 ronden gaat, zal Robinsons titel uiteraard niet op het spel staan. WIELRENNEN. Schaer leidt in Italië De vijfde etappe van de Ronde van Italië, Florence—Perugia (192 km) is gewonnen door Giudicl (It.), voor Brasola (It. en Schaer (Zwits.) Schaer draagt thans de rose trui.
"Het Rode Kruis heeft ca. 50 taken Nog 30 rampendepots moeten worden ingericht". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
door BARBARA CARTLAND Vertaald uit het Engels 27. Het scheen Sall.v toe, dat Robert Duncan moeite had dit te zeggen. Impulsief liet Sally haar voorgenomen ferme houding in de steek: „Het spijt mij, mijrheer Duncan, dat dit alles gebeurd is. Ik ben bang, dat u zult denken, dat het mijn fout is". „Elaine houdt van u", zei Robert Duncan langzaam. „Ja, dat weet ik", antwoordde Sally en haar stem klonk vriendelijk en zacht. ,.Ik heb het daar niet op aangelegd, mijnheer Duncan, maar Elaine is een klein meisje, dat geheel alleen was met haar emoties". Er heerste enige ogenblikken een stilte, welke Robert Duncan verbrak: „Ik was vanmiddag nogal impulsief en misschien niet al te verstandig, juffrouw Oranville. Ik moest begrijpen, dat men niet iemand, waarvan Elaine buitengewoon veel houdt, zomaar kan ontslaan als...." ..Een loopjongen", vulde Sally aan. Hij keek haar aan en er zweefde een glimlach om zijn lippen. „Ik wilde u juist vergelijken met iemand van veel groter belang, juffrouw Granville". Sally lachte even. „Ik wilde u duidelijk maken, juffrouw Granville". vervolgde Robert Duncan „dat ik in mijn plannen voor Elaine het menselijk element had uitgeschakeld". „Het arme kind". De woerden waren uit Sally's mond, voordat rij 't feitelijk goed begrepen had. „U hebt werkelijk medelijden met haar?" Sally knikte. „Ik durf op uw vraag feitelijk met zomaar „ja" te antwoorden, mijnheer Duncan. Ik ben al bang, dat ik al veel te
veel gezegd heb over Elaine tegenover u, maar het is een liefj meisje, dat al veel te lang helemaal alleen is geweest. Zij kan haar emoties moeilijk verbergen''. „Ja, dat begreep ik wel van Elaine vanavond", En weer glimlachte Robert Duncan. „Zij vertelde mij, mijnheer Duncan, dat zij erg stout is geweest." „Ja, ik had er geen idee van, dat een meisje zoveel lawaai kon maken." Hij keek Sally enige tijd zwijgend aan. „Ik geloof, dat ik veel van U en Elaine te leren heb. juffrouw Granville. Ik hoop, dat U mij wilt vergeven." „Ja. vergeven. Ik was vanmiddag niet al te verstandig met U te ontslaan. Ik hoop, dat U wilt blijven." Er schitterde wat in Sally's ogen. „Wilt U dat werkelijk? Ik ben bang, dat ik Elaine alleen op mijn eigen manier kan opvoeden." „Daar kan ik mij geheel en al mee verenigen", antwoordde Robert Duncan Hij aarzelde een ogenblikje, voordat hij verder ging. „Eens zal ik U wel uitleggen, als U het mij toestaat, waarom ik tot nu toe Elaine zo behandeld heb.... nu doe ik dat liever niet." Zijn stem klonk ernstig en Sally voelde, dat er veel te vertellen zou zijn. Robert Duncan stond op. „Het is het beste, als ik nu maar naar huis ga. Misschien wilt U Elaine morgen, voordat ik haar zie. wel vertellen, dat alles weer zo geregeld is als zij het wilde?" „Dat doe ik liever niet precies zo. mijnheer Duncan." merkte Sally op. „Elaine heeft vroeger alles gekregen wat haar hartje begeerde, en daarom zou ik haar willen vertellen, dat ik misschien voor enige tijd terug zou kunnen komen, als zij spijt heeft van haar gedrag van vanavond." Robert Duncan trok zijn wenkbrauwen on. „Stelt U een tijdslimiet aan Uw werk?" „Daar praat fk liever nu niet over. mijnheer Duncan. maar ik zag Elaine graag naar school gaan." „Daar zullen wij dan nog wel eens over praten, juffrouw Granville." Hij keek naar de gordijnen en plotseling kwam iets in hem op.
„Vergeeft U het mij, dat ik er over begin, maar ik meen, dat Elaine mij eens verteld heeft, dat U hier met Uw twee zusters woont. Heeft een van U nu vannacht geen bed?" „Maakt U zich maar geen zorgen," antwoordde Sally. „Dat zullen wij wel op een of andere manier regelen." „Nee, daar wil ik niet van horen. Ik zal Elaine wakker maken en haar mee naar huis nemen en haar zeggen, dat U morgen weer komt.' ' „Doet U dat liever niet." verzocht Saily en plotseling merkte Anne, die nog steeds bij het raam'stond, op: „Het kan uitstekend geregeld worden, mijnheer Duncan. Wij hebben hier slaapzakken. U behoeft zich werkelijk geen zorgen te maken," „Bent U daar zeker van?" „Ja. heel zeker." antwoordde Anne. „Dan mag ik U nogmaals wel bijzonder bedanken." Robert Duncan gaf Anne een hand. terwijl Sally naar de deur liep. „Ik zal U even naar beneden brengen, mijnheer Duncan." Zij ging hem voor langs de donkere trapen. Beneden gekomen draaide zij het licht aan en deed de voordeur open. „Juffrouw Granville. ik ben U meer dank verschuldigd, dan ik in woorden kon uitdrukken." Hij schudde Sally's hand en stapte naar buiten. De chauffeur stond te wachten bij het portier. Sally wilde juist de deur dichtdoen, toen Robert Duncan zich omdraaide: „Uw zuster is een erg mooi meisje." „Ja. dat is zij zeker." Zij meende, dat Robert Duncan nop meer zou zeggen, maar hij nam zwijgend zijn hoed af en liep naar de wagen. Sally rende naar boven. .Hoe denk je over hem?", vroeg Sally nog buiten adem van het snelle trappen lopen. „Hij is veel aardiger, dan ik dacht" antwoordde Anne. „Ja", zei Sally. „ik heb hem misschien wel wat wat te zwart geschilderd." „Hij is werkelijk niet onknap," merkte Anne op. .En hij vindt jou mooi." zei Sally. er aan toevoegende, „hij zei dat juist voordat hy in zijn auto stapte."
Anne antwoordde niet en Sally wist niet of haar zuster dit prettig vond of niet. Op dat ogenblik kwam Marigold binnen. Zij zag er erg moe uit en gooide met een hoop lawaai haar tasje en hoed op de tafel. „Ssst", zei Sally, „wij hebben een gast."
„Een gast?" Sally vertelde kort wat er vanavond gebeurd was „Robert Duncan is hier dus geweest?" Sally knikte: . „Je bent hem juist misgelopen." „Dat moet mij nu weer overkomen" merkte Marigold op. „En ik wilde hem juist zo graag ontmoeten."
Zij rekte zich uit. „O, wat ben ik moe!" „Een gezellige avond gehad?" „Nee, verschrikkelijk " „Maar Marigold. heb je weer ruzie gemaakt met David?" „Natuurlijk!" „Maar waarover dan?" (Wordt vervolgd.)
"Feuilleton De stille wens". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
25. Met verbazing hebben we dus gezien, dat ook Panda bevangen werd door de algemene slaperigheid, die in de streek rond Hobbeldonk heerste, en dat hij snurkend neerzonk op de stoep van zijn nieuwe woning Nu is het zo, dat wie slaapt niet weet wat er verder gebeurt: en Panda was dan ook heel verbaasd toen hij een tijd later weer wakker werd en merkte dat hij in een groot en deftig bed lag in een grote en deftige kamer (dat was natuurlijk de slaapkamer van Huize Hobbeldons. maar aangezien hij die nog nooit gezien had herkende hij hem ook niet). „W-w-w-wwaar ben ik...." mompelde onze vriend suf. Eerst toen zag hij. dat het niemand minder was dan Jolliepop. die hem. keurig gekleed en fris, was komen wekken. „Wensen wij een kopje thee te gebruiken?" vroeg Jolliepop plechtig — alsof er niets gebeurd was.... „Zeg Wacht eens even!" riep Panda, die ineens klaar wakker was en alles weer wist. „Ik
heb geslapen! Ik ben in slaap gevallen terwijl ik helemaal niet in slaap wilde vallen! Hoe kan dat? En jij sliep ook, Jolliepop! Ik vond je slapend aan de kant van de weg...." „Ahum-ahum!" riep Jolliepop protesterend. „Ik vrees, dat ik ons tegen moet spreken! Mijn plichtsbesef zou mij niet toestaan om te slapen aan de kant eens wegs! Ik zou trouwens menen dat dit ook in het geheel niet overeen te brengen zou zijn met mijn waardigheid en mijn fatsoen! Ik acht wegkanten nauwelijks oirbare steden om te slapen!" „Ach kom nu toch!" zei Panda. „Ik heb het zelf gezien. Iedereen sliep, en jij ook!" Wij vergissen ons, vrees ik," bracht Jolliepop in het midden „Niet ik sliep, maar wij sliepen toen wij hier aan kwamen Misschien hebben wij onaangename dromen gehad?" Hij zei het zó stellig, dat Panda bijna aan -ring twijfelen....
"Panda en de geheimzinnige kluizenaar". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
ADVERTENTIE IK BEN EEN LEVENSKUNSTENAAR! Ik geniet óók van héél gewone dingen -- zoals van een treinreis in het góede gezelschap van een sigaar! De tijd vliegt voorbij, terwijl ik kalm geniet -- trékje voor trékje, letterlijk en figuurlijk „in de wolken" van dat milde aroma! Ik zeg óók op reis: \ is toch maar je ware!
"'n Sigaar". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
Bij de Tweede Amerikaanse infanterie-divisie op Korea, 23/5. Drie Amerikanen, twee Fransen en twee Zuid-Koreaanse soldaten zaten rond een vuur te praten. De conversatie liep van meisjes tot de politiek en werd gevoerd in zes talen. De Amerikanen kenden Frans noch Koreaans. De Fransen kenden geen Amerikaans en geen Koreaans en de Zuid-Koreanen kenden geen Amerikaans en geen Frans. Een Amerikaan sprak Duits welke taal ook een Fransman sprak. Een andere Amerikaan sprak Spaans evenals een Fransman en de derde Amerikaan sprak Japans welke taal een Zuid-Koreaan eveneens machtig was. „In het begin was het een beetje moeilijk, maar na een paar minuten hadden we het gesprek op gang" vertelde een hunner „Wij moesten alles vertalen. De Fransman zei me iets in het Duits. Ik vertaalde het in het Engels Zij vertaalden het in het Japans en Spaans. Het was interessant, en ik ontdekte zelfs dat de Fransman die Duits sprak mijn schoonvader kende in Heidelberg."
"Ingewikkelde conversatie". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Koninklijke Nederlandse Federatie van Landelijke Rijverenigingen is een grote estafette te paard door Nederland gehouden. Het eindpunt was Paleis Soestdijk, waar de voorzitter v. d. Federatie, Dr. C. Brands, een oorkonde overhandigde aan H.M. de Koningin en Z.K. H. Prins Bernhard. Aan deze grote estafette namen enkele duizenden landelijke ruiters deel.
"Jubileum Landelijke Rijverenigingen". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
Eén-en-zestig invaliden uit Overijssel, mannen en vrouwen, maken, gelijk gemeld, met het motorschip „Gelderland" een bootreis van zes dagen van Deventer uit over het IJsselmeer naar Amsterdam, Alkmaar en IJmuiden, Utrecht en Arnhem. Een 12-jarig knaapje uit de Noord-Oostpolder is de jongste, een 75-jarige opa uit Oldenzaal de oudste aan boord. Het is de kring Overijssel van het Rode Kruis, die deze tocht financiert. Van alle zijden — zo vertelde de booicommandant, dokter H. G. Smelt, huisarts te Deventer, hebben wij een geweldige medewerking gehad. Giften in natura, hulp bij de inrichting van de boot enz. enz.
Het eerste dat Maandag op een brancard aan boord werd georacht was.... een hait varken, een welkome gitt voor de keuken. De kok, een oud-hotmeester van de grote vaart, wist er mee om te springen en in minder dan geen tijd was het tot keurige cabonaatjes verwerkt. Deze kok, een Amsterdammer, heeft zich aan boord reeds een grote reputatie verworven. Hij doet zijn werk geheel vrijwillig evenals de 21 helpers en helpsters van net Rode Kruis, leden van de verschillende colonnes in Gverijssel. Velen hunner hebben een week vacantie genomen om deze invaliden, die natuurlijk zeer veel hulp behoeven, te verzorgen. Allen verrichten met groot enthousiasme en toewijding het werk, zo verzekerde dokter Smelt. Was het de eerste dag nog ietwat rommelig aan boord en moest alles en iedereen nog zijn vaste plaats hebben, de tweede dag liep alles geheel volgens schema. Wat deze tocht voor de invaliden, van wie velen jarenlang aan bed en huis gekluisterd zijn geweest, betekent laat zich moeilijk onder woorden brengen. Maar dat het een evenement voor hen is, daarvan getuigen de stralende gezichten en de opgewekte verhalen. De patienten ervaren het: zij worden niet vergeten, maar gaan, als gezonden, met vacantie.
Hoewel een reisplan is opgemaakt, heelt de bootcommandant de uevoegdheid dit naar omstandigheden te veranderen. Toen Dinsdag dan ook de korte golfslag op het IJsselmeer bij invaliden en personeel, een onprettig gevoel in de maag veroorzaakte, werd een kortere route naar de overzijde van het meer genomen, waardoor het schip van Voiendam naar de hoofdstad de golfslag in de lengterichting van het schip kreeg. De helpers en helpsters, die met zeeziekte te kampen hadden, hebben hun werk toch uitgevoerd. Voor de invaliden had de medicus een aantal beproefde middelen aan boord. Net als in een ziekenhuis gelden aan boord vaste tijden voor eten, rusten en slapen. Dat is nodig want de passagiers waren na de eerste dag nogal vermoeid. De bootcommandant houdt streng de hand aan de regels en aan het dienstrooster. Om negen uui stopt de dynamo en floept het licht uit. Dokter smelt gelooft wel, dat het experiment als geslaagd mag worden beschouwd. Dat het mogelijk is met invaliden
een dergelijke tocht te maken is bewezen. Mogelijk — zo meende dokter Smolt, dat het navolging vindt bij de andere kringen van het Rode Kruis Woensdag ging de tocht via het NoordHollands kanaal naar de omgeving van Alkmaar, en via de Zaan naar de hoofdstad terug De afdeling Amsterdam van het Rode Kruis verzorgde 's-avonds een kort programma van licht amusement. Bij goed weer staat voor heden een tocht naar IJmuiden op het programma en als de zee kalm is zal ..de Gelderland" zelfs even buitengaats gaan.
"Invaliden maken boottocht door ons land „Geslaagd experiment" van het Rode Kruis". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005
ADVERTENTIE Welke tandpasta? Natuurlijk «le beste: IVOROL
"IVOROL". "Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant". Enschede, 1951/05/24 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 01-03-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000056471:mpeg21:p005