Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant en Vrije Twentsche courant

— Dezer dagen is te Amsterdam door dr C. L. Walther Boer een commissie ter voorziening van mondaccordeons geïnstalleerd, welke ten doel heeft, de mondorgelvoorziening in Nederland in betere banen te leiden. — Gisteren is in een zolderkamer aan de Waalstraat te Amsterdam een brandend petroleumstel omgevallen. De 69jarige bewoonster van deze kamer, een gepensionneerde onderwijzeres heeft bij de pogingen de ontstane brand te blussen, zo ernstige brandwonden opgelopen aan armen en gezicht dat zij is overleden — Bergen op Zoom heeft hoogst waarschijnlijk een primeur met de inrichting van een cantine, waar ouden van dagen en invaliden iedere dag kunnen samenkomen om een kaartje te leggen, te dammen of te biljarten. Twee maal per maand zal er een bioscoopuitvoering worden gegeven op gezette tijden een toneeluitvoering en bovendien een Sinterklaasfeest en een carnavalsbijeenkomst. Alles gratis — Ongeveer 500 Duitse kinderen zijn dezer dagen in Nederland aangekomen Zij zullen voor de tijd van drie maanden een onderdak vinden in protestantse gezinnen. huiU'.Ttttnd. — Het Amerikaanse militaire bestuur in Beieren heeft een onderzoek ingesteld naar een trein met een tweehonderdtal Duitse vrouwelijke religieuzen, die „ergens in Oostenrijk" moet zijn. De zusters behorend tot een congregatie die bekend is als die van de „Engelse dames" hadden in Roemenie onder huisarrest gestaan en waren op een internationale trein gezet met visa voor de Amerikaanse zone van Duitsland. Oostenrijkse functionarissen hielden de trein te Salzburg aan en stuurde hem om onbekende redenen naar de Brennerpas in de Franse zone. — Als „Best Sellers" verkoopt men op het ogenblik in West-Duitsland twee boeken van ant-nazi's en wel: „Doctor Faustus" van Thomas Mann en „het Lied van Bernadette" van wijlen Franz WerfeJ — Paus Pius XII heeft een groot aanta 1 zeldzame boeken uit de Vaticaanse bibliotheek aan de universiteit van Muenster geschonken, welks bibliotheek 400.000 boeken door luchtaanvallen heef: verloren. — Generaal Lucius Clay heeft 9 dood straffen, die over beulen uit het kamp Dachau waren uitgesproken, in levenslang veranderd.

Weersverwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Zaterdagavond tot Zondagavond. Iets kouder. Wisselende bewolking met plaatselijk enkele buien. Aan de kust aanvankelijk krachtige harde, later iets afnemende Noordelijke wind. In het binnenland vrij krachtige wind tussen Wes* en Noord. Iets kouder. Zondag 9 Januari: Zon op 8.46 — onder 16.49 Maan op 12.34 — onder 2.55 Maandag 10 Januari: Zon op 8.46 — onder 16.50 Maan op 12.51 — onder 4.13.

„Ik ben mij ten volle bewust van de enorme verantwoordelijkheid, welke mijn nieuwe taak op mijn schouders legt," zo verklaarde Dean Acheson, toen hij als opvolger van generaal Marshall werd benoemd. Hij voegde er aan toe: „Ik zal natuurlijk mijn best doen om de richtlijnen van de president zo goed mogelijk te volgen." Acheson, die thans 55 jaar oud ls, Is het meest bekend geworden door zijn werkzaamheden als onderminister van buitenlandse zaken in de Jaren, die onmiddellijk op de oorlog volgden (Augustus 1945 tot Juli 1947), toen hij een belangrijke rol speelde bij de leiding der Amerikaanse buitenlandse politiek. Daarvoor was hij toegevoegd minister van buitenlandse zaken (1941) zijn eerste belangrijke politieke post was onderminister van financien in 1933. In Juli 1947 vatte hij zijn advocatenpractijk weer op. In zijn laatste openbare redevoering over de buitenlandse politiek, in September in Michigan gehouden, verklaarde hij: ,,Het getij is tegen Rusland's actie tot groter wereldmacht gekeerd". In een van zijn laatste redevoeringen als onderminister van buitenlandse zaken in Juni 1947 uitte hij tegen de Sovjet-Unie de beschuldiging, dat zij het werel,dherstel tegenwerkt, „met het gevolg, dat het herstel van EuroDa tragisch lang is uitgesteld". Vaak beschouwt men Acheson een even groot inspirator van het Europees herstelprogram als Marshall zelf. Hij was het ook, die zelfs voor Marshall's beroemde redevoering te Harvard het eerst in het openbaar, namelijk in een te Greenville gehouden redevoering, sprak over de noodzakelijkheid, dat de V.S hün hulp tot Europa uitstrekken op een welomschreven en gecoördineerde basis. Men schrijft aan Acheson ook voor het grootste deel de vorming van de anti-comunistische politiek in de V.S. toe. Dit was.een onderdeel van ziin actie voor meer stabiele economische toestanden in de wereld, eerst tijdens Bvrnes en daarna onder Marshall. Acheson trad in Juli 1947 af, omdat ztin eigen kapitaal in de twee jaar regeringsdienst op klein salaris sterk gesloken was en de verliezen door ziin advocatenpraktijk hersteld moesten worden. De benoeming van Dean Acheson wordt in vakbondskringen te Washington toegejuicht. Philip Murray, voorzitter van het C.I.O.. ls de mening toegedaan, dat deze benoeming „een aanmoediging zal zijn voor alle democraten, zowel in de V.S. als in het buitenland" Men beschouwt te Washington de benoeming van Acheson op zichzelf al een weerlegging van een deze week

in „Life" geuite veronderstelling, dat Dresident Truman een gematigder politiek ten aanzien van Sovjet-Russische expansie en communistische agressie voorstaat. Acheson was ook een uitgesproken voorvechter van het verlenen van hulp aan Griekenland en Turkije tegen communistische penetratie, toen deze kwestie in het congres besproken werd. Cordell Huil. voormalig minister van Buitenlandse Zaken der V.S. onder wie de nieuw.» minister van Buitenlandse Zaken, Dean Acheson, als medewerker in de beginperiode van de oorlog heeft gewerkt, was vol lof over de benoeming van Acheson.

DEAN ACHESON de opvolger van Marshall

Officiële Amerikaanse kringen leggen aldus AFP. de grootste terughoudendheid aan de dag nopens de „persoonlijke redenen" die Lovett tot aftreden als onderminister van buitenlandse zafcen hebben bewogen. Het aftreden van Lovett, die sinds lang in hechte vriendschap met Marshall verbonden was, ging gepaard met een soortgelijke in vriendschappelijke bewoordingen gestelde briefwisseling russen Lovett en Truman als dat van Marshall Lovett zeide gisteren, dat Dean Acheson nersoonlijk de onderhandelingen over een Noord-Atlantisch pact verder zou voeren De onderhandelingen schoten iets snelle' dan oorspronkelijk verwacht werd. Het was echter een ingewikkelde kwestie, die nog lang niet afgehandeld was. Robert Abercrombie Lovett. een bankier, is 53 jaar Hil studeerde aan de universiteit van Yale en begon zijn zakenloopbaan als bediende op een bank in New York Later werd hij deelgenoot van Brown Brothers Harriman and Cy. In 1940 gaf hij deze functie op en werd speciale medewerker van de minister van oorlog. Van 1941 tot 1945 was hij onderminister van luchtvaart en sinds Juli 1947 is hij onder-minister van buitenlandse zaken geweest. In de eerste wereldoorlog was Lovett piloot In een bommenwerper In de tweede oorlog was hij een sterk voorstander van luchtbombardementen. Hij huwde in 1919 en heeft twee kinderen.

De Veiligheidsraad opende gisteren de zittingen te Lake Success met een bespreking van de Indonesische kwestie. Het eerste punt op de agenda was een verzoek van België, dat sedert 1 Januari geen lid meer is van de Raad, om toelating als „belanghebbende partij", omdat het nog altijd lid is van de Commissie van Goede Diensten en de consulaire commissie te Batavia. Het verzoek werd toegestaan, zodat thans zes niet-leden aan de discussies deelnemen: Australië, België, India, Nederland, de Phillippijnen en de Republiek Indonesië. De eerste spreker was de Nederlandse vertegenwoordiger, dr. van Royen, die wederom een krachtige rede hield.

Soekarno c.s. op Banka in veiligheid Dr. van Royen wees er op, dat de vijandelijkheden zijn beëindigd voorzover het de Nederlandse troepen betreft. Hij voegde er aan toe: ,Wij hopen nu alleen dat ongeregelde groepen, die van het republikeinse leger nog over zijn van haar kant zich ook zullen houden aan de oproep van de Veiligheidsraad om de vijandelijkheden te staken". Dr. van Royen wees in dit verband op Palars verklaring tijdens een persconferentie te Parijs dat de strijd tegen Nederland zou worden voortgezet en dat volgen.» persberichten drie verschillende „republikeinse nood-regeringen" een soortgelijke houding aannamen. Dr. van Royen verklaarde voorts dat Nederland alle 'erantwoordelijkheid zou moeten afwijzen indien ophitsende verklaringen als die van Sjaffroedin en Prawranegara Donderdag door Ass Press gemeld, tot nieuwe botsingen met verspreide groepen zouden leiden Na vermeid te hebben, dat de Nederlandse troepen tot 3 Januari 66 man verloren hadden, zeide dr. -an Royen: „De verliezen, die aan mensenlevens geleden zijn, zijn natuurlijk zeer te betreuren en wij zouden het veel verkieslijker gevonden hebben, indien een vreedzame oplossing bereikt had kunnen worden, zoals wij die gedurende

bijna drie jaar van onderhandelen hebgetracht te bereiken. Doch, het verlies aan mensenlevens op zijn volle waarde schattend, moet ik er bij de Raad met nadruk op aandringen zich bewust te maken, dat het cijfer van deze verliezen ligt ver beneden het aantal der vreedzame Indonesische burgers, die tijdens de aan onze actie voorafgegane maanden door republikeinse infiltranten zijn vermoord' Dr. van Royen sprak de hoop uit, dat een vergelijking van beide soorten verliezen door de Raad zou worden overwogen „en In het bijzonder door die leden, die zulk een misbaar maken over het bloedvergieten". Vervolgens deelde hij mede, dat de bewegingsvrijheid van de vier republikeinse leiders Soekarno, Hatta, Sjahrir en Salim voorlopig beperkt was tot het eiland Banka waar .,zij algehele vrijheid genieten op het gehele eiland dat een oppervlakte heeft van meer dan 4500 vierkante mijl. Zii kunnen daar hun gezin bij zich krijgen wanneer zij dit verlangen". Nederland bese't volkomen, dat geen enkel probleem uiteindelijk kan worden opgelost door militaire macht zeide dr. van Royen. er aan toevoegend, dat de eerste stappen op de weg naar de heropbouw reeds waren gezet. Stappen voor politieke neroobouw worden genomen op basis van de rede van koningin Wilhelmina van December 194?, Linggadjati en de Renvilleovereenkomst.

Na een uiteenzetting van het Nederlands program voor een interimregering, vrije verkiezingen en uiteindelijke vorming van de souvereine Verenigde Staten van Indonesie zeide dr. van Royen: Dit is ons program voor de oprichting van een democratisch nieuw land in Zuid-Oost Azie, dat niet alleen onafhankelijk za; zijn, want dat op zichzelf is niet genoeg, doch ook levensvatbaar en immuun voor de invloed van extremistische groeperingen. die maar al te veel succes gehad hebben in sommige andere onafhankelijke staten in dat gedeelte van de wereld. Met het nieuwe jaar treden wij in een nieuwe phase in de betrekkingen met Indonesie. welke het begin zal betekenen van een tijdperk van deelgenootschap tussen Nederland en Indonesie op een basis van gelijkheid en vrijwillige samenwerking. Wij weten, dat sommigen sceptisch staan tegenover deze gedachte. Doch ik voorspel dat binner niet lange tijd het Nederlands-Indonesisch deelgenootschap erkend zal worden als een bewijs van de mogelijkheid van samenwerking tussen Oost en West en als een bolwert van stabiliteit in het verre Oosten". De republikeinse vertegenwoordiger Palar hechtte geen betekenis aan het staken. De Nederlanders blijven op de vijanden schieten en voldeden ook niet aan het bevel Soekarno c.s. vrij te la ten, zodat zij niet in staat zijn hun functies uit te oefenen zoals zij dat voor de actie konden. Hij wenste dat de Raad de Nederlanders dwingen zou de republikeinse leiders vrij te laten. Palar insinueerde, dat de reis van dr. Drees slechts ten doel had de indruk te wekken, dat de Republiek militair verslagen is en het tijd wordt een interim-regering te vormen. Dit is echter bedriegelijk, aldus Palar. want de republikeinse strijdkrachten zijn volledig intact op Java en Sumatra en op Zuid-Borneo is verzet tegen de Nederlanders begonnen. Tenslotte verzekerde Palar, dat de Aziatische landen zich niet neerleggen bij een vernietiging van de Republiek en hij herhaalde de eit, betreffende het terugtrekken van de Nederlandse troepen. De vertegenwoordigers van de Phi lippijnen, Australië en India critiseerden de Nederlandse reactie op de reso luties van de Veiligheidsraad, waarna de Raad de discussie Dver Indonesië tot Dinsdagavond verdaagde.

De beroemde Mauna Loa vulkaan is gisteren losgebarsten en zendt een 25 K.M. lange rivier van gloeiende lava naar de Westkust van het eiland Hawaii, daarbij een aantal dorpen en koffie-plantages bedreigend. Waarnemers van de Amerikaanse luchtmacht vertellen dat de met borrelende lava gevulde kegel van de 4.000 m. hoge vulkaan volkomen in Oost-Westelijke richting gespleten is en een reusachtige kloof van 8 K.M. heeft. Waarnemers meldden dat drie afzonderlijke stromen lava uit de Westzijde drongen en zich ruim tien K.M. de berghelling af tot een enkele rivier verenigden. De kop van deze rivier is ongeveer 25 K.M. opgeschoven en is thans op 15 K.M. van de Westkust van Hawaii, een aantal dorpen bedreigend die aan de kust liggen. Aan de Oostelijke zijde van de kegel vloeit een kleinere lava-stroom de helling af in de richting van Hilo, een stad aan de Noord-Oostkust met een bevolking van dertigduizend zielen, doch de kop van deze stroom heeft pas 5 K.M. afgelegd en wordt niet als erg gevaarlijk beschouwd. Eerste luitenant Peter Brylinski vloog gisterochtend gedurende twee uur in een C-46 transport vliegtuig boven en bij de vulkaan om de richting van de stromen te bepalen en vast te stellen of er onmiddellijk gevaar voor bewoonde gebieden Bestaat De krater zag er uit als een reusachtige ketel gevuld' met borrelende rode lava, zo vertelde captain Orval Collings, een van de inzittenden van het observatie-vliegtuig. Het centrum van de krater was een gesmolten massa waarin de lava tot enige honderden meters omhoog werd gespoten, terwijl de vlammen en rook tot bijna tweeduizend meter boven de top kwamen In het vliegtuig konden we de intense hitte van de krater voelen, vertelde collega Collings. Het gebied tussen de krater en de westkust is een desolaat braakliggend land, bedekt met struikgewas, wouden en lava van vroegere erupties, slechts in een smalle kuststrook wonen mensen.

Uniforme prijs voor sinaasappelen. Daar de aankooppriis van Italiaanse en Spaanse sinaasappelen hoger is dan verleden jaar, is de maximumconsumentenprijs voor deze vruchten thans vastgesteld op 90 cent per k.g. Ook sinaasappelen, afkomstig uit Suriname mogen tegen ten hoogste bovengenoemde prijs verkocht worden, zodat thans voor alle sinaasappelen een uniforme prijs geldt. De oude prijzen waren f 1.15 voor Surinaamse en f 0.76 per k.g. voor andere. Vrije prijzen voor appelstroop, appelmoes en appelpulp. Sedert 6 Januari j.1. gelden voor appelstroop, appelmoes en appelpulp geen maximumverkooprijzen meer. De prijs-ontwikkeling van deze artikelen zal echter nauwkeurig v /orden gevolgd, teneinde in te grijpen indien zich ernstige excessen zullen voordoen zo deelt het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening mede.

Terwijl dr. van Roven gisteren het woord voerde werd het jongste rapport van de Commissie van Goede Diensten aan de Veiligheidsraad overhandigd. Volgens dit rapport werden de Nederlandse bevelen om de vijandelijkheden te staken „meer dan een week na de aanneming van de resolutie van de Veiligheidsraad gegeven en kunnen in de vorm waarin zij waren vervat, niet worden beschouwd als een bevredigende naleving van de resolutie". Zover de commissie bekend, aldus het rapport, werder president Soekarno, vice-president Hatta en andere leden van de republikeinse legering nog steeds vastgehouden. Het rapport critiseert de Nederlandse autoriteiten in Indonesie, omdat zij de militaire waarnemers van de Commissie niet de nodige faciliteiten verschaft hadden om naar hun posten terug te keren. De Commissie vraagt de aandacht van de Veiligheidsraad voor de kwestie van haar huidige en toekomstige status. Het rapport zegt, dat de Commissie „diep en blijvend bezorgd is over het welzijn van Indonesie" cn voegt eraan toe, dat zij niet „in een positie geplaatst wenst te worden or door haar deelneming of zelfs haar bekrachtiging schijnbaar een regeling goed te keuren die het gevolg is van geweld in plaats var werkelijke onderhandelingen". De Commissie, aldus het rapport, was in de eerste plaats bedoeld als een instrument voor onderhandelingen, doch de huidige overwegingen wierpen de vraag op, of de voortzetting van de Commissie onder de huidige omstandigheden wel enig practisch doei heeft of zou kunnen bijdragen tot een vreedzame regeling. — Te Utrecht in een vergadering van afgevaardigde bestuurders van niet bij een vakcentrale aangesloten vakorganisaties, besloten tot het oprichten van een nieuws Nederlands Vakverbond op vrijzinnige grondslag, welk verbond de naam zal dragen van „Algemeen Vrijzinnig Vakverbond in Nederland. (A.V.V.)

Oresident Truman heeft bekend gemaakt, dat generaal George Marshall, minister van buitenlandse zaken der Verenigde Staten is afgetreden. Dean Acheson is tot zijn opvolger benoemd Het aftreden van Marshall gaat 20 Januari in. Tegelijk met de bekendmaking over het aftreden van Marshall wordt ook het aftreden van Robert Lovett, onderminister van buitenlandse zaken der V.S. gemeld. Tot zijn opvolger is benoemd James E. Webb, directeur van het bureau voor de begrotingen. Marshall, die thans herstellende is van een nieroperatie .treedt af om gezondheidsredenen, aldus meldt Reuter.

Geen wijziging in buitenlandse politiek der V.S. Op 3 Januari diende Marshall zijn ontslagaanvrage bil Truman in in een brief d.d. 7 Januari aanvaardde de president dit ontslag. Bij 't bekendmaken van Marshall's aftreden noemde Truman hem „de in het oog vallende figuur uit de oorlogstijd." Hij ontkende, dat er enig verschil van mening tussen hem en Marshall zou hebben bestaan over de buitenlandse politiek. Volgens Truman zal de benoeming van Acheson geen wijziging met zich meebrengen in de buitenlandse betrekkingen der V.S. In zijn ontslagaanvraagbrief schrijft Marshall: „Ik betreur het, dat het noodzakelijk voor mij is mijn ontslag als minister van buitenlandse zaken in te dienen. Wil mijn dank aanvaarden voor de buitengewone welwillendheid en de volledige steun, die gij mij deze afgelopen drie jaar hebt gegeven. Ik zal nooit uw vriendelijkheid vergeten en ik dien dit ontslag in met gevoelens van toewijding en oprechte hoogachting. Uw toegenegen G. C. Marshall." De president antwoordde hem: „In uw brief van 3 Januari komt duidelijk tot uiting, dat gezondheidsredenen u nopen in het ambteloos leven terug te keren. Ik had gehoopt, dat dit in het belang van uw land nog lang uitgesteld kon worden Wie van ons uitgebreide ervaring in staatsaangelegenheden heeft weet heel goed, dat er heel weinig onmisbare mensen zijn. Het is voor de voortzetting van de regering een geluk, dat van tijd tot

tijd een man van opmerkelijke bekwaamheid verschijnt, wiens dienst in een verantwooidelijke functie hem buitengewone eigenschappen verschaft om ook andere diensten te vervullen van evengroot belang op een ander werkterrein. Gij züt het voorbeeld van het type van een dienaar des staats, dat Ik mij voorstel Als stafchef van het Amerikaanse leger waart gij de leids- en raadsman van twee opperbevelhebbers. Voor de uitoefening van uw taak maakte gij gebruik van bekwaamheden en eigenschappen, die de legers der democratische landen inspireerden tot een overwinning in een oorlog. die zijn weerga niet kent in grootte

bi] betrokken en uitgebreidheid van er kwesties. Toen het belangrijke ambt van minister van buitenlandse zaken vacant kwam. achtte ik het een geluk, dat gij daarvoor beschikbaar was, hoewel gij de rust rijkelijk verdiend had. Het bleek, dat uw voorafgaande ervaring en oefening een voorbereiding was voor de zware plichten, die op uw schouders kwamen bij d e leiding der buitenlandse aangelegenheden, in het bijzonder bij het opstellen en uitvoeren van het plan-Marshall. Ik had gehoopt, dat gij door medische behandeling, rust en herstel uw taak zou kunnen blijven vervullen. Ik wil echter niet de verantwoordelijkheid op mij nemen, uw gezondheid verder in de waagschaal te stellen. Ik aanvaard daarom, met ingang van 20 Januari 1949, uw ontslag als minister van buitenlandse zaken Ik doe deze stap slechts node en met groot leedwezen. Uw gevoelens van toegenegenheid en achting beantwoord ik van harte." (Voor een schets van het leven en werken van George Catlett Marshall zie voorpagina bijblad).

GISTEREN IS HR. MS. TORPEDOJAGER „EVERTSEN" uit Rotterdam naar Indonesië vertrokken.

Een drietal brieven en een verklaring van Soekarno, Hadji Agus Salim en Sjahrir aan de commandant van het detachement, dat met hun bewaking en verzorging was belast tijdens hun verblijf te Brastagi op Sumatra, zijn thans voor publicatie vrijge geven. De brief van Soekarno, gedateerd Brastagi, 31 December en gericht aan majoor Geelkerken luidt als volgt: „Een collega van U uit Medan vroeg me: Haat U de Nederlanders? Ik antwoordde: neen. Mijn antwoord was oprecht. Ik haat de Nederlanders niet. Ik haat alleen de koloniale verhouding, het imperialisme. Waarom zou ik het Nederlandse volk haten? 95% van het Nederlandse volk is evenzeer het slachtoffer van die koloniale verhouding

als het Indonesische volk, dat nu zijn vrijheid zoekt. Ik droom van een wereld-broederschap van vrije volkeren. Een vrij Nederland en een vrij Indonesië — echte vriendschap kan de twee verbinden. Het kolonialisme moet weg. Ik sta tegenover de Nederlander als mens tot mens. Gods schepsel tegenover Gods schepsel, waar geen haat tussen zit. U hebt mij goed behandeld, ik dank U daarvoor oprecht. U: de officier. Maar bovenal, U: de mens. Moge God U zegenen. Met vriendelijke groeten w.g. Soekarno". Een brief van de republikeinse minister van Buitenlandse Zaken, Hadji Agus Salim, gedateerd 30 Dec. en eveneens gericht aan majoor van Geelkerken luidt: „U heeft ons meegedeeld, dat ons verblijf in Brastagi teneinde loopt. Deze tijdige mededeling geeft mij de gelegenheid nog even schriftelijk vast te leggen, dat het voor mij een aangename verrassing was als eerste etappe deze in alle opzichten voor mij gunstige plaats aangewezen te krijgen. Het rustige verblijf hier met de alleszins aan zeer hoge eisen beantwoordende verzorging t.a.v. de behuizing, ligging voeding en zelfs kleding en geneeskundige behandeling heeft mij — vooral na al hetgeen ik de laatste jaren heb moeten doormaken — ontzaggelijk veel goed gedaan uw vriendelijke behandeling, die door al uw ondergeschikten tot voorbeeld is genomen, zal ik steeds in dankbare herinnering bewaren. Temeer waar ik — die meen op mijn 64-Jarige leeftijd nogal wat mensenkennis te hebben opgedaan — de menselijkheid in uw houding veel sterker naar voren heb zier. kcmen dan enkel bij het vervullen van een plicht pleegt te mogen worden verwacht. Wilt u mijn hoge waardering ook overbrengen aan uw ondergeschikten, in het bijzonder aan luitenant Van Dalen. Meijer en Maarseveen. opperwachtmeester Harten de sergeant-ziekenvader Van Rees Moge God u en mij op onze "erdere levensbaan leiding en zegen schenken Uw dw was getekend Alim. 30-12-1948. Ik wens u nog een gelukkie nieuwjaar". Op 31 December schreef Sjahrir aan majoor Geelkerken: „Uw vriendelijke voorkomendheid en het correcte en beschaafde optreden van uw officieren en manschappen met wie wij te maken hebben gehad hebben ons gedwongen verblijf te Brastagi gemaakt tot een naar omstandigheden waarlijk niet onprettige herinnering. Wilt u zo vriendelijk zijn mijn complimenten te doen aan genoemde officieren en manschappen? Ik wens u een gelukkig nieuwjaar en verder het allerbeste toe. Nogmaals met vriendelijke dank W.g. Sjahrir". Soekarno. Hadji Augus Salim en Sjahrir hebben gezamenlijk 31 December te Brastagi de volgende verklaring ondertekend: „Ondergetekenden verklaren gaarne, dat gedurende hun verblijf te Brastagi van 22—31 December 1948 zij slechts lof en dank hebben voor de behuizing ligging, voeding en verzorging in het algeneen terwijl de bewaking hun steeds met alle voorkomendheid heeft behandeld".