Eerste Blad. ~ 1 "
De verkiezingen in Poten. — Een „succes" voor de regeringspartijen, — Dank zij de terreur zonder weerga, welke Pilsoedski en zijn aanhangers voor de verkiezingen hebben uitgeoefend. — Polen op parlementair gebied tot een paskwil geworden. — Groote staking in Spanje. — Propaganda voor de afschaffing van de monarchie. — Veel kans op een revolutie is er echter in Spanje niet. — Berenguer heeft de teugels der regeering krachtig in kantten. — Ook in Duitschland geen gevaar voor verstoring der openbare orde. Naar een reorganisatie van Chi~ na’s bestuur. — Dit wijst op vertrouwen ïn de bestendiging van die binnenlaudsche rust —•' Weinig nieuws uit Geuève, — Een wassen-neus-resoluüe.
Bij ae rooisene verraezmgen zijn de regeeringspartijen tnet het meerendeel der mandaten gaan strijken. Dit „succes” is geen zuivert weerspiegeling van hetgeen er in liet Poolscht volk leeft, want minister-president Pilsoedski er zijn aanhangers hebben voor de verkiezinger een terreur zonder weerga uitgeoefend, zoodal feitelijk de beslissing reeds voor de verkiezingen is gevallen. Enkele feiten mogen in herinnering worden gebracht: voor de verkiezingen is de persoonlijke vrijheid' op een niets ontziende manier aangetast, de bladen van de oppositiepartij zijn op onverbiddelijke wijze gemuilkorfd en de vrijheid van vergaderen werd opgeheven, Al deze buitensporige maatregelen troffen niet de regeeringspartijen, maar hadden louter en alleen het oogmerk om de activiteit van de Poolsohe oppositie volkomen lam te slaan en c .>'• om 'die minderheden te beletten vrijelijk propaganda te maken. Terwijl aan den eenen kant de lijst van Pilsoedski, Polen’s premier en dictator, ofiicieeien steun genoot, heeft men de tegenstanders op een ontstellende manier dwars gezeten door niet minder dan 26 van 'hun kieslijsten ongeldig te verklaren. Deze stap alleen bracht al mee, dat de regeering van ongeveer een derde deel der 444 zetels .reeds bij voorbaat verzekerd was. En wat nu de verkiezingen zelve betreft, deze werden uitgevoerd onder scherpe controle. De kiezers mochten („mochten”, d.w.?. moesten’) n.1. in het stembureau luidop verklaren op wien zij stemden. En als zij uit het stemhokje terugkwamen, werd de invulling van het stembriefje door de leden der stembureaux gecontroleerd. Deze laatsten hadden daartoe althans de bevoegdheid1. Feitelijk dus: dwang van beide partijen, voor kiezers en stem-opnemers. Men behoeft niet te vragen of en in welke mate op deze wijze op den uitslag der verkiezingen van regeeringswege invloed) werd; uitgeoefend. Wanneer Pilsoedski nu nog niet een „gezuiverde” Sejirn of volksvertegenwoordiging heeft, dan rest er niets meer dan het parlement eenvoudig voor onfoepaalden tijd) op vacantie'te zendien en te regeeren door middel van de meest willekeurige dictatuur. Zou Polen nu werkelijk alleen daérom vrij zijn geworden (van het Russische juk), om op parlementair gebied' een paskwil te worden? Het valt moeilijk te gelooven, dat het resultaat van den verkiezingsdag de ernstige belofte Inhoudt ©ener oplossing van de vele politieke en economische vraagstukken, welke ter behandeling gereed liggen1. Met een schijn-meerderheid', verkregen door niet-geheime stemming, kan op den duur niet worden 'geregeerd tot heil van een lanldl. * * • ïn Madrid staken sedert Zaterdag ca. 100.000 arbeiders; met het gevolg, dat de Madrileenen het o.m. zonder brood’ moeten stellen! De arbeiders zijn gebeten op de politie, die er hun inziens wat al te vlug op los schiet, waardoor verscheidene slachtoffers in den laatsten tijd gevallen zijn. De regeering dreigt met de afkondiging van den staat van beleg en schijnt besloten strenge maatregelen te zullen nemen, als de staking zich mocht uitbreiden. Ook te Bllbao en te Valladolid is de algemeen© staking geproclameerd. Kepubiikeinsche elementen benutten deze air gemeen© staking om propaganda te maken voor de afschaffing van de monarchie. Maar veel kans op een revolutie Is er ’n Spanje niet. Na Primo de Rivera’s plotseling heengaan, heeft Berenguer de teugels van de regeering krachtig in hinden snggjs verteert te een over»
gangsperiode; de moderniseering van het land gaa t niet zonder schokken. Maar Berenguer heeft oen krachtige politiek aangekondigdi, terwijl ook 'de rechten van het volk, door het verkiezen yan een parlement gewaarborgd zijn, In verband hiermede verklaarde de ministerpresident Berenguer in een interview in de „Figaro”, dat de nieuwe verkiezingen in Spanje eerst in Februari zullen kunnen worden gehouden, daar de kiezerslijsten voor dien tijd niet gereed zullen zijn. Berenguer is overtuigd', dat de verkiezingen een groote meerderheid aan de monarchistische partijen zullen brengen. Wel koesteren de republikeinen op het ©ogenblik groote verwachtingen, doch volgens zijn meening zullen zij'door den uitslag der verkiezingen zeer teleurgesteld worden. Aan een politieke revolutie in Spanje is niet te denken. De republikeinen' hebben niet den geringsfen invloed op het leger, dat de monarchie onvoorwaardelijk is toegedaan. Een sociale revolutie is wel mogelijk, vooral als het gelukt ’n economische eenheid in Europa tot stand te brengen. Reeds thans bereidt de strijd met de sociale organisaties en 'die vakvereenigingen hem de grootste moeilijkheden;, die hij in zijn ambt heeft ontmoet. De thans gaande zijnde algemeen© staking ïs hiervan een duidelijk bewijs. Ü*H
r Severing, de Pruis is die minister van Binnenlandsche Zaken heeft een onderhoud gehad met een vertegenwoordiger der Weensche „Neue Freie Presse”. De minister verklaarde dat er hoegenaamd geen gevaar bestaat voor verstoring der openbare orde. Het zou bij plaatselijke pogingen daartoe blijven, doch deze zouden — evenals dat tot dusverre steeds het geval was — alle kunnen worden verijdeld. Bepaaldelijk te Berlijn is een sterke politiemacht geconcentreerd, zoodanig georganiseerd, dat binnen den kortst imogelijken tijd naar elk bedreigd punt een sterke politiemacht kan worden gezonden. Men mag zich evenwel niet bepalen tot voorzorgsmaatregelen, het kwaad moet in den wortel worden aangetast, en die wortel is de werkloosheid. Wat betreft de nationaal-sodal isten, hun succes bij de verkiezingen vormt juist een belemmering voor hun Putsoh-spelletjes. Daarenboven zijn zij volstrekt niet zoo eendrachtig en vast aaneengesloten als een partij moet zijn, die wil trachten de grondwet omver te werpen en de dictatuur in te stellen. De regeering is op alle gebeurlijkheden voorbereid. Wie zou trachten een gewelddadige omwenteling te bewerken, zou een even krachtigen tegenstand ondervinden. Alle autoriteiten van den staat zullen zonder zenuwachtigheid', doch met tneedoogenlooze vastberadenheid alle pogingen van dien aard den kop indrukken. Dit is in behoorlijken vorm blijkbaar niet enkel bedoeld als geruststelling voor Pruisen en het geheele Duitsche rijk, doch ook voor het bui temland. In de allereerste plaats voor Frankrijk, welks buitenlandsohe politiek — volgens Léon Blum — in de naaste toekomst sterk zal staan onder den invloed der groote Kamen© de van Tardieu. Aan het slot van zijn betoog — aldus de soc.d'em. leider — heeft Tardieu bijna plechtig verklaard 'het in alle essemtieele punten met Briand’s programma eens te zijn, terwijl In werkelijkheid het verschil tusschen beider opvattingen aanstonds ïn het oog valt. Het gaat hier niet om een formeel verschil !n toon, doch om rechtstreeksche materieele tegenstellingen. Wat Tardieu over de in het Verdrag van Versailles vervatte verplichting tot ontwapening heeft gezegd', namelijk dat ontwapening voor Duitschland verplicht, voor tde overwinnaars facultatief is, ijan onmogelijk de meening van Briand' zijn. Deze heeft positief het tegenovergestelde beweerd van hetgeen Tardieu over de mogelijkheid eener revisie der in het vredesverdrag vervatte bepalingen zeide. * » • In China, te Sjanhai, heeft de volledige zifting van het hoogste bestuurslichaam, ide Koeomintang, besloten tot een) reorganisatie van China’s bestuur. Dit wijst op vertrouwen in de bestendiging van de binnenliandsche rust en op een vooruitzicht van vredelievende en: vruchtbare samenwerking tussoheni Mandsjoerije, Noord-China eni Nanking. Het is daar te Sjanghai gegaan als te Oenève: de eene commissie draagt de verdere voorbereiding van een' plan over aan een andere. Thans zal een1 commissie worden benoemd1 van deskundigen, die de plannen zal voorbereiden, welke men1 aan het vierde Koeomintang-congres zal voorleggen. Talrijke voorstellen zijn ged«*o voor de vereenvoudiging van het be-
wmuoorjro'icciu uw vuur 'üCöinj'UJUTg van oestaande misstanden. Doch omtrent vermindering der legermacht of beperking der militaire uitgaven is niets besloten of voorgesteld Waarom zou China dat ook doen? De maritieme ondercommissie van de voorbereidingscommissie voor de ontwapeningsconferentie heeft immers nog geen enkel resultaat kun nen boeken. Zoo werd dezer dagen behandeld' het voorstel der sovjetdelegatie om alle bestaan de vloten met een bepaald percentage te verminderen. Het voorstel werd bestreden door de gedelegeerden van Amerika, Frankrijk, Engeland, Japan en Italië. Lord Cecil erkende uitdrukkelijk, dat men niet moest blijven staan bij een stabilisatie van de bestaande vloten en dat men tot een vermindering behoort te komen, doch'hij kon het voorstel van Litwinof, om tot een percentsgewijze vermindering over te gaan, niet aanvaarden. Ook generaal de Marinis liet ditmaal de sovjetdelegatie, met wie hij de vorige week het zoo vaak eens was, in den steek en verklaarde niet in te 'kunnen stemmen in een percentsgewijze vermindering der vloten, daar dit de tegenwoordig bestaande verhoudingen zou laten voortbestaan. Het gevolg was, dat het voorstel van Litwinof eenstemmig werd verworpen. En het eind-resultaat der zittingen der ontwapeningscommissie? Och, al evenmin valt van ©enig succes te spreken. Met 16 tegen 3 stemmen (en 6 onthoudingen) werd' een motie aangenomen, aldus luidende: „De Commissie spreekt zich in haar meerderheid uit voor beware hingsbeperking door vermindering der Begroetingen, terwijl eenige hater medeleden aan de rechtstreeksche beperking de voorkeur geven en anderen een combinatie van beide methoden wensc'hen.” Deze wassen' neus is niet zoo aantrekkelijk, dat de Koeomintang zou tonnen meenen een dergelijk product te moeten plakken op den neus van het Chineesche volk. Vandaar ook, dat China te Oenève tot de onthouders heeft behoord en, zonder een beslist vijandige hou- \ ding tegenover de beperking van de bewape- j ningen aan te nemen', het voorstemmen voor een dergelijke salie-melk-resolutie blijkbaar heeft willen overlaten aan de gedelegeerden der Chineezen van het Westen.