Nieuwe Vlaardingsche courant

Eerste Blad

Vele gemeentebesturen zitten in moeilijkheden, omdat de banken geen kasgeldleeningen meer ( willen verstrekken. Ook de banken, die ruim , in hun middelen zitten, weigeren te helpen. Hier ( en daar kwamen nog wel gevallen voor, dat een j kasgeldleening gecontinueerd werd, wanneer een < j gemeente kon aantoonen, dat het geld dringend q noodig was voor uitbetaling van salarissen en > andere noodzakelijke uitgaven, maar in de mees- 1 te gevallen werden de leeningen en credieten ( door de banken opgezegd. Ging de gemeente naar een andere bank om een leening te sluiten , en vernam deze, dat het geld diende om een , kasgeldleening af te lossen, dan kreeg men veelal een weigerend antwoord, omdat in deze om- ! standigheden een bank er niet gemakkelijk toe i zal overgaan ten koste van eigen middelen de liquide positie van een andere financieele instelling te versterken. Het rijk zal nu moeten bijspringen. De vraag zal zijn of het rijk, wanneer de banken in hun houding volharden, wel voldoende middelen zal bezitten om alle gemeenten, die op zwart zaad zitten, te helpen. Toch dient i hier raad verschaft te worden, desnoods door gedwongen leeningen of anderszins. Want he. gevaar is niet denkbeeldig dat de geldmarkt op deze wijze een overwegenden invloed op de gemeentebesturen zou krijgen. Het wordt nu reeds hier en daar gemompeld, dat hier niet alleen de onmacht der bankiers in het spel is, maar ook onwil. Men zou op deze manier de gemeentebesturen tot zuinigheid willen dwingen. Nu kunnen we er natuurlijk geen enkel bezwaar tegen hebben, dat de gemeentebesturen worden aangemaand tot zuinigheid, maar dat de bankiers hier een rol hebben te vervullen, vermogen we alsnog niet in te zien. De geldwereld staat nu juist niet bekend als erg sociaal-voelend en we weten wel waarop de geldmenschen altijd het eerst bezuinigen willen, n.1. op de sociale uitgaven. Bovendien is de macht van het geld in de huidige maatschappij reeds meer dan groot genoeg, zal de geldwerejd ook nog invloed op de politiek krijgen, dan is het einde van de misère vooralsnog niet te voorzien. Laat men dus waakzaam zijn. Schiet het particuliere bedrijf op het gebied der geldvoorziening tekort, dan ligt hier zeer zeker een taak voor de.overheid, vooral voor de rijksoverheid-. De geldmacht mag ons politieke leven niet gaan beheerschen. o Buitenlandsch Overzicht. Het Mantsjoerijsche conflict. — Stokerijen door een militaire kaste. — Die openlijk aanspoort tot een oorlog met China. — Maakt Rusland aanstalten om in te grijpen? — Naar een bewapeningsvacantie van één jaar. — Kat-uit-den-boom-kijk-politiek van sommige staten. — De betrekkingen tusschen Polen en Letland. — Een sterke antiLetlandsche golf slaat over Polen. In populaire vredesbetoogingen hoort men vaak de opmerking maken, dat niet de soldaten — die immers gedwongen worden — maar de verantwoordelijke ministers en bevelvoerende generaals naar het front gestuurd moeten worden, om het daar tegen hun vijandelijke collega’s maar uit te vechten,! Deze even simpele als afdoende methode om aan het bloedvergieten van onschuldige slachtoffers een einde te maken, heeft thans een aanhanger gevonden in niemand minder dan Lord d’Abernon, vroeger Engelsch gezant te Berlijn! Hij heeft een rede over de ontwapening voor de Radio gehouden waarin hij o.a. zeide, dat bij het uitbreken van een oorlog de verantwoordelijke ministers en ambtenaren, benevens de leiders der groote wapenfabrieken in de eerste plaats naar het front gezonden moesten worden om daar inLde eerste gelederen te strijden! De wereld lijdt op het oogenblik onder de gevolgen van een onjuiste economische politiek. Alleen een spoedige verdwijning van de oorlogs-

schulden en die voor schadevergoeding kan verbetering in den toestand en nieuwe welvaart brengen, zoo betoogde de lord er voorts bij ! Als Engelsch gezant te Berlijn heeft hij achter de schermen kunnen kijken en hij weet dus beter dan het volk in het algemeen, waar de oorlogshaard wordt aangestookt. • ) • * Een dergelijk geval is thans uit Tokio te melden: ook daér wordt een oorlogshaard gevoed met de stokerijen door een militaire kaste, die openlijk aanspoort tot een oorlog met China. Die militaire machtswellustigen zijn natuurlijk een even groot gevaar voor Japan zelf, maar het golk wordt er met nationale leuzen opgehïtst en is dus ontoerekenbaar te achten voor de gevolgen. Het Mantsjoerijsche conflict dreigt thans in een nieuw en veel ernstiger stadium te geraken, want wat al lang gevreesd wordt, schijnt! be waarheid te zullen worden; Rusland maakt aanstalten om in te grijpen! We hebben vroeger al uiteen gezet, dat C strijd om het bezit van Mantsjoerije nooit voo de Russen onverschillig kan blijven, om lat c grooter machtsontplooiing van Japan het po. tiek evenwicht zal verstoren. Sovjet of niet, voor iederen geboren Rus is d smaad van den Russisch-Japanschen oorlog va. 1904-1905 met den val van Port Arthur nooit uitgewischt. Vandaar, dat Moskou op den loei ligt om Nanking eventueel te helpen in den strijd tegen Tokio. Nu heeft de Japansche ambassadeur ie Moskou Hirota, een bezoek gebracht aan den plaats vervangenden commissaris van Buitenlandsclic Zaken Karakhan en dezen in opdracht van zijl regeering een verklaring overhandigd, waarii wordt gewezen op zekere geruchten over z.g. militaire hulp van de Sovjetregeering aan gene raai Ma. Deze laatste zou zelf hebben gezegi dat in de omgeving van het station Dauria 2. tot 30 duizend Sowjet-Russische soldaten zou den zijn geconcentreerd, welke bestemd zijn o; naar Mandsjoerije te worden gezonden.. .De verklaring eindigt met,vast te stellen, dai wanneer de Russische troepen naar den Oost Chineeschen spoorweg worden gezonden, Japar troepen zal zenden .naar den spoorweg bij Taonan en Tsitsikar, waardoor de „sfeer van hel conflict” zou worden uitgebreid, d.w.z. een Russisch- Japansche oorlog zal volgen! Karakhan heeft in de meest onschuldige en verschoonende bewoordingen zijn verbazing ge uit over Japan’s wantrouwen, maar men begrijpt, dat dit een diplomatieke verbazing van den Rus is! De Sovjets hebben thans nog niets gedaan, waar ze niet de bevoegdheid toe hadden, maar de zaak is eenvoudig deze, dat ze op den loer liggen, om dadelijk te kunnen ingrijpen, als deze noodzakelijk wordt. De belangenstrijd om het rijke Mantsjoerije en de politieke en economische slagaders, welke de spoorlijnen in dat land vormen, duurt dus onveranderd voort! * * • Een van de meest algemeen erkende oorzaken der huidige economische en politieke moeilijkheden ter wereld is de onderlinge bewapeningswedstrijd der verschillende staten. Door de steeds hooger opgevoerde uitgaven aan militaire doeleinden werd niet alleen het evenwicht in de begrootingen bedreigd, maar ook een sfeer van politiek wantrouwen gekweekt, waarin de zoo noodige internationale samenwerking tot vruchtelooze stroefheid werd gedoemd. Doch de erkenning van het wereldbelang, dat met de oplossing van het ontwapeningsvraagstuk gemoeid is, heeft tot nu toe nog tot slechts schamele resultaten geleid. Indien de staten tot beperking der bewapening al bereid mogen zijn, dan zijn zij dat enkel om de lasten van den onderlingen naijver te verminderen, om hun budgetten sluitend te maken, en door zelf concessies .te doen de tegenstanders tot een evenredige verzwakking van hun weerbaarheid over te halen. In de practijk blijft er van het humane idealisme gewoonlijk weinig méér over dan een handelsgeest, die pingelen wil tot het minimum van toegevendheid is bereikt. Het is deze egoistische kortzichtigheid, welke men met de schoonst klinkende woorden tracht te maskeeren tot politieke wijsheid van gezond en nuchter verstand, maar in werkelijkheid als een blokkeerende rem werkt op het verwezenlijken van het vredesideaal. Toen in September j.1. de Italiaansche delegatie in de Volkenbondsvergadering het voorstel deed om volgens nauwkeuriger en concreter beginselen tot een bewapeningsvacantie te komen en daardoor de groote aanstaande internationale ontwapeningsconferentie doelmatig en psychologisch voor te bereiden, sloot alras een aantal landen, dat gedurende den oorlog zijn

neutraliteit .naa Dewaara, zien met in uouw^aan gelijkluidende voorstellen daarbij aan. Zooals te doen gebruikelijk is, werden te Genève dagenlange redevoeringen gehouden, waarin het vóór en tegen dezer voorstellen rijkelijk breed werd uitgemeten. Van het Italiaansch initiatief -bleef tenslotte niets anders over dan een Volkenbondsbesluit, waarin bepaald werd, dat aah alle mogendheden zou worden verzocht vóór 1 November1 j.1. kenbaar te maken of zij al of niet bereid zouden zijn -hun bewapeningen gedurende één jaar stop te zetten. Tot de voornaamste staten, die- ter elfder ure hun instemming hebben -betuigd, be-hooren o.a. Italië, de Vereenigde Staten, Frankrijk, België, Nederland, Tsjecho-Slowakije, Japan, Sovjet-Rusland en Hongarije. En verschillende dezer bereidverklaringen zijn aan allerlei voorwaarden gebonden. Erg van harte ging het dus blijkbaar niet, terwijl het lange aarzelen wel schijnt te duiden op een kat-uit-denboom-kijk-politiek, welke, wanneer zij te lang ( wordt volgehouden, zoo licht in een struisvogel- , politiek kan ontaarden, ; Behalve, door het bewapeningsvacantieplan, , dat door den Volkenbond is gelanceerd, wil me ook door een in het eind van November te Parijs te houden vóór-conferen-tie den weg effenen vor ’.e ontwapeningsgedachte. Het internat’or.aal ;c oretariaat der Internationale Ontwapeningscon- j ferentie publiceert thans een uitvoerig prograr ( Zoo zal o.a. Vrijdag 27 November in het Tro ( cadéro een groote betooging voor Internationale Ontwapening worden georganiseerd, waarbij vooraanstaande afgevaardigden van verschillen- 1 de'landen het woord zullen voeren. Laten wij hopen, dat het niet bij fraaie wotr den zal blijven, wanneer in het begin var. ’ 1 volgend jaar de eigenlijke ontwapeningscor.fi rentte bijeenkomt. Met schoone wporden heeft men reeds menig idealisme doodgepraat. Wa‘ de zieke wereld thans meer dan ooit noodig heeft, zijn daden. f * * * De betrekkingen tusschen Polen en Letland zijn er de laatste weken niet beter op geworden. Een en ander houdt verband met het feit, dat- op den eersten Octo-ber de Letlandsche regeering den bond der Poolsche minderheden en de organisatie der Poolsche katholieken heeft ontbonden en een Poolsche minderhedenschool heeft gesloten. Als reden wordt opgegeven, dat de bonden van Poolsche minderheden een propaganda hebben gevoerd, die tegen den Letlandschen staat was -gericht. De Poolsche openbare meening heeft zich over deze aangelegenheid nog al opgewonden; zoo is er onder meer een groote betooging op touw gezet voor het Letlandsche consulaat te Wilna. De Letlandsche gezant te Warschau heeft tegen deze gebeurtenissen verzet aangeteekend, maar het ministerie van -buitenlandsche zaken te Warschau heeft hierop geantwoord, dat het optreden der Letlandsche autoriteiten tegen de Poolsche minderheid de betrekkingen tusschen beide landen zeer delicaat heeft gemaakt. De Poolsche landdag — alle partijen waren in dit opzicht eensgezind — heeft bovendien een resolutie aangenomen, waarin van de Poolsche regeering werd geëischt, dat zij krachtig tegen Letland zou optreden. In de laatste dagen hebben verder herhaaldelijk demonstraties plaats gehad voor het Letlandsche gezantschap te Warschau. Het gevolg hiervan is geweest, dat op 27 October de Letlandsche zaakgelastigde aan den Poolschen minister van buitenlandsche zaken een tweeden brief heeft overhandigd, waarin nog veel nadrukkelijker dan in het eerste schrijven werd geprotesteerd. Aan het einde der vorige week nu heeft het Poolsche ministerie van buitenlandsche zaken een verklaring gepubliceerd, waarin het mededeelt, dat het geweigerd heeft het tweede Letlandsche protest in ontvangst te .nemen, daar de opwinding, die zich van de Poolsche openbare meening meester heeft gemaakt, een volkomen begrijpelijke reactie vormt op het ongemotiveerde optreden der Letlandsche autoriteiten tegenover de Poolsche minderheid. -Als gevolg van de afwijzende houding tegenover het Letlandsche protest is het in den beginne betrekkelijk onbeteekende geschil een aanmerkelijk ernstiger karakter gaan dragen. Te Warschau schijnt men, alleen reeds om prestige redenen, besloten te zijn in geen geval toe te geven. Over Polen slaat thans een sterke antiLetlan-dsche -golf en vooral de studenten leggen er een groote roerigheid aan den dag; zij zijn te Warschau door de straten getrokken onder het geroep van: „Oorlog tegen Letland” en overeenkomstige ophitsende woorden.

Dominee LingbeeK neemt zijn oua preaikersberoep weer op. — Hij wordt wederom predikant van zijn „Staatskerk^. — Hoe ds. Lingbeek geschiedenis maakte. — Een beroep minder voor de vrouwen. — Door de aanneming door Tweede en Eersté Kamer van de „geldschieterswet”. — Leenvrouwen en natuurlijk leenmannen evenzeer hebben afgedaan. — Behalve de woekeraars zelf zal niemand er een traan om laten. — Integendeel! Dominee Lingbeek verlaat vrijwillig de Tweede Kamer, om zijn oud predikersberoep weer op te nemen -en wordt wederom predikant van zijn „Staatskerk”, voorganger van de gemeente der Nederlandsch Hervormde Kerk op Urk. De uittocht uit de Tweede Kamer om intocht te houden op Urk is werkelijk iets buitengewoons Er blijft uit dat het hart van Lingbeek veragen had naar zijn kerkelijk ambt en dat dit hirt eenvoudig is gebleven, om op het kleine eilandje te leven met en te werken voor de eenvoudige Urker visschers. ; Ds Lingbeek kwam in 1925 in het parlement als hoofd en- eenig lid -der door hem gestichte Nederlandsch Hervormde Staatspartij, die door hem expres in het leven was geroepen als tegenhanger der Christelijk-Historische partij. Want deze had zich door deel te nemen aan het „monsterverbond” (christelijke coalitie)’ laten vangen in de listige netten van het papisme, dat de „God -der vaderen” wil verdringen uit ’s lands historie. Het was als het ware het geweten- van de Christelijk Historische partij, zooals dominee Kersten dat is der Anti-Revolutionaire partij, Naar zijn meening was het méér -dqn natuurlijk, dat hij dominee Kersten met ongetemde geestdrift ondersteunde toen deze zijn offensief inzette tegen het gezantschap bij dien. paus. Lingbeek was als secondant trouwens sterker dan de aanvalsgeneraal. Kersten wist vooruit dat hij de Anti-Revolutionairen «niet kon medesleepen, Lingbeek wist, dat hij de -broe ders der Christelijk Historische partij, onder leiding van Schokking en Snoeck Henkemans kon dwingen tegen het behoud van het gezantschap te stemmen, evenals Dr. De Visser, -die als minister jarenlang het gezants'hap mede met zijn verantwoording had gedekt. Deze stemde wel niet voor het gezantschap, maar ging tijdens de stemming kuieren op het Binnenhof. De triomf was eigenlijk dus éér aan Lingkeek, -dan aan Kersten. In het geval van het gezantschap heeft Lingbeek geschiedenis gemaakt.. * . * Voortaan zal er voor de vrouwen één beroep minder openstaan. Wat voor „beroep”’ dat is, leert het volgende voorbeeld1 dat het Eerste Kamerlid Mevrouw Posthuis-Smit daarvan geeft in „Het Volk”. „Het gebeurde in Amsterdam, precies zoo. Een kleine, jongen uit -een arbeidersgezin werd buit-en- verpleegd: hij behoorde tot d-e zwakke kinderen. Toen wilde d'e moeder hem eens bezoeken. Maar zij bad geen reisgeld te missen. Zij kwam daarom bij een vrouw in de buurt terecht, bij een „leenvrouw”, die geld leende tegen .rente. Die kreeg ze, d.w.z. hiervoor werd ze opgeschreven. In han-den kreeg ze maar f 4, want er werd meteen f 1 van af gehouden als „fooi”. De f 5 (ze had maar f 4) moest ze terug betalen met f 1 per week -en nog 25 cent rente. Na 5 welken had- -de moeder dus voor haar f 4 terug betaald 5 X f L25 = f 6.25. Dat noemt men. terecht woekerrente. Wij gaven u lang het ergste- voorbeeld niet. Want als de som f 15 of f 25 was, — d'e beschrijving der gevallen ligt hier voor ons — dan werd de ellende nog veel erger. Want dan was het te-rugbetal-en moeilijk-er en d'e woekerrente grooter.” Deze „leenvrouw” raakt nu zonder werk, want Tweede en Eerste Kamer hebben met groote eenstemmigheid haar goedkeuring gehecht om de „geldschieterswet” van Mr. v. -d. Bergh c.s.. Die wet verbiedt het bedrijf van „geldschieten”, behalve aan gemeentelijke en aan toègelaten particuliere banken, welke zich aan allerlei voorschriften moeten onderwerpen. Alle andere leen-overeenkomsten tot bedragen van ten hoogste , 500.— zijn geldig, zoodat het woekeraarsbedrijf zeer waarschijnlijk uit

zal sterven, omdat het voortaan te veel risico biedt. Leenvrouwen hebben dus afgedaan en natuurlijk leenmannen evenzeer. Behalve de woekeraars zelf zal niemand er een traan om laten. Integendeel 1. — o Buitenland. EEN DOELTREFFEND MIDDEL. Tegen smokkelaars. Ter bestrijding van den smokkelhandel per auto zijn de Diiitsche grenswachters thans voorzien van een niet scherpe spijkers beslagen lange smalle plank. Wanneer nu een auto niet op het sein van een ambtenaar stopt, geeft (deze een teeken aan zijn op 2 of 3 kilometer verder staandem collega, die dan de plank over den weg legt. Eeniige dagen geleden is dit geslaagd', daar van een dergelijke auto, in snelle vaart doorrijdend, alle banden sprongen, zoodat de lading, 400 pond tabak, sigaren en koffie in beslag werden genomen. De inzittenden, die geen kans zagen te ontvluchten, werden aangehouden. VREEMD NASPEL VAN EEN STEMBUSSTRIJD. Door een droom gewaarschuwd. De verkiezingen te Brighton, waar sir Cooper Rawson met de grootste meerderheid van het geheele land werd gekozen, hebben een merkwaardigen nasleep gehad. Lady Rawson, de eohtgenoote van het nieuwe Lagerhuislid, had namelijk in den nacht voor de verkiezing gedroomd, dat iemand haar man bonbons had gezonden, en dat deze, na er een van gegeten te hebben, dqod was neergestort. Den volgenden morgen bleek haar, dat iemand in alle vroegte een doosje met hoestboribons door de brievenbus naar binnen had geworpen. In de doos lag een briefje, waarop met drukletters was geschreven: „Deze zijn goed voor de keel”. Daar Sir Cooper Rawson nogal een stormachtige verkiezingscampagne achter den rug had, waarbij het op zijn kiezersvergaderingen zeer rumoerig was toegegaan en herhaaldelijk bedreigingen aan zijn adres waren geuit, acht zijn eohtgenoote het niet uitgesloten, dat haar droom een voorteeken is geweest, dat haar echtgenoot voor een vreeselijkèn dood heeft behoed. Zij heeft de hoestbonbons daarom aan het ziekenhuis doen toekomen, waar zij thans geanalyseerd zullen worden. Men begrijpt, dat het publik het resultaat van dit onderzoek met buitengewone belangstelling afwacht, ten einde te vernemen, of inderdaad op deze ongewone wijze een schandelijk misdrijf is voorkomen. EEN DRIJVEND HOTEL OP DEN RIJN. Ruimte voor duizend personen. Het eerste drijvende hotel op den Rijn is geopend te Ludwigshafen. 'Een restaurateur heeft van de „Nederlandsche Rijnscheepvaart-Maafschappij” het stoomschip „Kurpfalz”, dat vroeger tusschen Mannheim en Rotterdam voer maar enkelen tijd geleden moest worden opgelegd, verworven. Het schip dat thans vlak voor het stedelijik park van Ludwigshafen voor anker ligt, is geheel als hotel-restaurant ingericht. . In de verschillende zalen kunnen meer dan 1000 personen worden ondergebracht. 25 personen kunnen er overnachten. DE NALATENSCHAP VAN EDISON. Geschat op 7 é 10 millioen dollar. Het juiste bedrag van de nalatenschap van Edison valt moeilijk te schatten, omdat de meeste waarde er van in industrieele ondernemingen steekt. Niettemin berekent men de waarde van zijn nalatenschap op 7 é. 10 millioen dollar. De voornaamste erfgenamen zijn Edisons jongste zoons Charles en Theodoor. Zijn andere vier kinderen worden in het testament niet genoemd. Legaten aan bepaalde vereenigingen van phylantropisohen of religieusen aard worden niet gedaan. Overigens is reeds doör Edisons zes

kinderen en Henrl Ford een maatschappij opgerioht, om Edisons laatste uitvinding, het vervaardigen van synthetische rubber te explolteeren. IN EEN VLAAG VAN WAANZIN. Kindermoord door een moeder. Te Lentorf bij Dusseldorp heeft een moeder getracht haar drie kinderen om het leven te brengen. Zij wurgde haar anderhalf- en halfjarig kind, sloot daarop de slaapkamer, waarin de beide kinderlijkjes lagen en ging naar de keuken, waar haar vijfjarig kind te slapen lag. Toen ze ook dit probeerde te dooden, schreeuwde het zoo luid, dat de buren opmerkzaam werden, de woning binnendrongen en de moeder in bedwang konden houden. De politie werd daarop gewaarschuwd. De vrouw, die vermoedelijk in een vlaag van waanzin heeft gehandeld, is ter observatie in een ziekenhuis opgenomen. BEJAARD ECHTP AAR UIT GIERIGHEID VERHONGERD. Drama te Toulouse. Te Toulouse is een bejaard echtjaar uit gierigheid verhongerd. De oude menschen, die ruim £>0 jaar waren, woonden reeds jaren in een armoedige woning in het centrum der stad; Het was geen geheim, dat de man volkomen onder den invloed van zijn vrouw stond, die zóó gierig was, dat zij dagen lang geen centime voor de noodzakelijkste levensmiddelen uitgaf. Reeds een veertien dagen geleden had de huiseigenaar .het echtpaar vermagerd en ziek op hun kamer gevonden en getracht, de vrouw te bewegen de noodige levensmiddelen te koopen. Toen hij wederom de woning betrad, vond hij de oude vrouw dood in bed, terwijl de man nog slechts zwakke teekenen van leven gaf Een geneesheer constateerde bij beiden ondervoeding. Bij onderzoek vond men in een kast in de woning een spaarbankboekje met een bedrag van meer dan twintigduizend francs. SCHAT OPGEGRAVEN BIJ SAN REMO. Afkomstig van officier van Napoleon. Volgens den Romeinschen correspondent van de „Daily Mail” is in de Ligurische Alpen nabij San Remo, na een eeuw van vruchtelooze pogingen een sohat gevonden, die behoord heeft aan een der officieren van Napoleon, luitenant Leonard. De gelukkige vinders waren een koopman uit Savona en een jonge werkman uit Genua, wier namen en verblijfplaats geheim worden gehouden. De schat, die bestaat uit gouden en zilveren voorwerpen, sommige uit kerken afkomstig, waardevolle tapijten en gouden munten, zouden door luitenant Leonard geplunderd en in de bergen begraven zijn. In 1929 vond de bedoelde koopman te Toulan in de gemeentearchieven een testament, aldus de correspondent van de „Daily Mail”, geteekend door een broeder van luitenant Leonard, waarin de plaats werd aangeduid, waar de schat begraven lag. Bij een verwoeste kapel op 1800 M. boven zeepeil werden de kostbaarheden gevon- . den. AUTOVERKEER IN DE V.S. DagelijÜs 90 dooden. In de eèrste negen maanden van dit jaar zijn , in de Ver. Staten meer dan 24.000 personen ten : gevolge van auto-ongelukken om het leven ge- komen. Dit is het hoogste cijfer, dat men ooit ■ over een dergelijk tijdsverloop heeft geconsta- j teerd. Het beteekent, dat er gemiddeld bijna j 90 menschen per dag door auto-ongevallen , worden gedood. ( EEN GEHEIME BURGERWACHT. 'I In Stockholm loopen al eenigen tijd geruchten t over het bestaan van een geheime burgerwacht- < organisatie in Zweden. Deze geruchten zijn bevestigd door den gepensioneerden luitenant-ge- ,, neraal Munck, die verklaarde, dat hij de leider < was van een geheime organisatie, welker hoofd- : doel was zich op verzoek ter beschikking der autoriteiten te stellen, om het recht van noodweer der maatschappij te handhaven. De organisatie was, zoo deelde de leider mede, in 1927 in overeenstemming met den toenmaligen * hoofdcommissaris van Stockholm gevormd. Van i dezen had de organisatie vergunning gekregen ! wapens en munitie te koopen. Het aantal leden bedroeg verscheidene duizenden. De tegen- < woordige hoofdcommissaris had aan de organi- < satie geen vergunning meer gegeven om wapens " te koopen. Onlangs was in een particuliere wo- * ning in Stockholm een groote voorraad wapens < ontdekt, toebehoorend aan een groep fascisten, i

met wie echter de burgerwacht niets uitstaande zou hebben. ONTVOERD ? Een scholier te Berlijn al veertien dagen zoek. Sedert 13 October is uit de Berlijnsche voorstad Wedding verdwenen de 14-jarige Karl Stein een burgerscholier. Hij is dien morgen op den gewonen tijd met zijn 'boekentasch onder den arm van huis gegaan, maar op school is hij niet geweest. Dat vernamen de ouders, toen zij ’s avonds eens gingen informeeren bij den directeur, toen hun jongen niet op tijd thuis was gekomen. Dadelijk werd toen de politie in kennis gesteld van het feit der verdwijning. Op zich zelf is zoo’n verdwijning van een schooljongen niet zoo heel bijzonder en in dit geval zou het dat zeker niet zijn, aangezien Karl al tweemaal eerder een poosje op stap was geweest. De eerste duurde het anderhalven dag eer de politie hem weer te pakken had, de tweede keer duurde het wat langer, toen was net vier dagen. Karl is de eenige zoon van een man die voor de tweede maal trouwde met een jonge vrouw. Hij is altijd stug en zelfs een beetje menschenschuw geweest. Zelfs zijn ouders, die toch heel veel van hun eenigen zoon hielden, wisten weinig van hem. Hij had in Augustus een vrij pijnlijke ziekte opgedaan, waarvoor hij in een kliniek behandeld moest worden. Na afloop van het bezoek, zeide de moeder, dat hij nog .naar school moest gaan. Gehoorzaam nam Karl den weg naar school, kwam op tijd thuis en ging ook de volgende dagen op tijd weer weg totdat hij op den noodlottigen 13 October niet meer verscheen, vernamen de ouders ook pas, dat hun zoon sedert dien morgen in Augustus niet meer op school was geweest. En hier komt het bijzondere van het geval in het geding, want de directeur bleek in dien tijd drie maal opgebeld te zijn, door een vrouw, die eerst vertelde, dat Karl wegens een oorontsteking thuis moest blijven, vervolgens de mededing deed, dat Karl mooi vooruitging maar dat het nog wel een tijdje kon duren voor Irf op school kwam, daar hij naar een herstellingsoord moest tot herstel van krachten en tenslotte deelde eenige dagen voor den 13en October, diezelfde vrouwenstem mede, dat Karl nu weer ; spoedig op school zou komen. Wie is die geheimzinnige vrouw geweest, vraagt nu de politie. Dat er werkelijk een vrouw geweest is blijkt ook uit de verklaring van Karls schoolkameraden, die wel eens gezien hebben, hoe hij werd afgehaald door een jonge slanke chique gekleede vrouw. Ook is er ’n kellner gekomen', die verklaard heeft, dat hij op den bewusten datum een jongen, waarin hij van een fotografie Karl herkende, in gezelschap van een mooie dame bediend heeft in de restauratie van het station Friedrichsstrasse. Hiermede is de zaak echter nog niet afgeloopen, want niet alleen heeft men dus Karl met de dame gezien. (Hij is ook gesignaleerd in Spandau, waar hij in slecht gezelschap scheen te verkeeren. De politie f\eeft twee ikellners op weten te sporen, die eens een avond met den jongen uit geweest zijn. Men denkt, dat men Karl nu wel gauw gevonden zal hebben, maar anopgehelderd is nog steeds de rol van de chique dame. De politie denkt dat Karl inderdaad door een dame meegelokt is, maar dat zij na eenigen1 tijd genoeg van hem had en hem aan zijn lot heeft cvergelaten. Intusschen is het gebeurde een heele slag vóór de ouders. De moeder is zoo overstuur, dat zij een zenuwbroerte heeft gekregen, waardoor zi aan een kant geheel verlamd is. DE LIJKDEELEN IN ’T MOERAS. De doodgraver In vrijheid. De politie te Malm in Finland is op het doode spoor geraakt met haar onderzoek in verband met het vinden van lijkdeelen in een moeras bij Helsingfors. Toen men ruim drie 'weken geleden ontdekte, dat ongeveer veertig lijken, die begraven waren Dp het kerkhof te Malm1, meer om minder zwaar verminkt waren, heeft de politie, zooals gemeld, den doodgraver Saarenheimo aangehouden, daar verschillende omstandigheden er op schenen te wijzen dat hij zich aan het verminken der

lijken had schuldig gemaakt. Een d'ag of tien geleden verklaarde de politie nog aan de pers, dat zij zeer spoedig uitvoerige mededeelingen betreffende de zaak dacht te kunnen verstrekken Veel opzien heeft het daarom in Finland verwekt, toen de politie bekend maakte, dat zi Saarenheimo in vrijheid' had gesteld, omdat bi het onderzoek niets was gebleken, dat er op zou wijzen, dat Saarenheimo zich aan eenige strafbare handeling had schuldig gemaakt. EEN TSARENDOCHTER. Te Iltem, nabij 'Hannover, woont sedert een paar maanden Annastasia Tsjaikowsky, die zich voor een dochter van. den laatstem tsaar van Rusland uitgeeft en na haar verblijf in Amerika verdwenen heette. Zij is in het bezit van' een pas ten name van Anna Anderson, welke haar verlof geeft een half jaar in Duitschland te verblijven. Zij wordt begeleid door een Finsche ziekenverpleegster die juffrouw Anderson een half jaar lang beweert te hebben verpleegd in een particuliere zenuwinrichting bij New-York, waar juffrouw Anderson die een zeer timiden indruk maakte den tweede dag vertelde, dat zij geboren grootvorstin Anastasia Nikolajewna Romanof. Uit haar vehalen, die zij staaft -met een groot aantal documenten, blijkt, dat zij in het afgeloopen jaar tegen haar wil in een zenuwinrichting is opgenomen en voordien drie maanden in een particulier huis vrijwel als gevangene was behandeld. o — Binnenland. ^ VUURGEVECHT MET SMOKKELAARS Driest optreden nabij Aal ten. Smokkelaars en diefachtige lieden van over ie grens brengen in die omgeving van Aalten telkens onrust teweeg. Hun optreden wordt steeds driester. Omtreeks elf uur Donderdagavond' werd zeer brutaal opgetreden nabij die woning van een gremshandelaar te Heurne onder deze gemeente. Omtreeks. tien uur controeerden patrouilleerende marechaussees de omge ving, echter zonder iets verdachts op te merken, ^ermoedelijk hebben toen eenige kerels op den jitkijk gestaan, want spoedig na het vertrek van de marechaussee begon er een aanval op de genoemde woning. De telefoongeleiding werd' ioorgesnedien en* allerlei vernielingen op het erf langericht, Juist toen dit ergelijk optreden aanving, arriveerde een paar zoogenaamde goedwillende smokkelaars bij het huis, die nog wat waar wilden koopen. Meenende in een der gedaanten; een kennis te herkennen, riep één hunler: „Ben jij daar, Antoon!” Als antwoord werd ien man een revolver onder den neus geduwd, net het beval: Handen omhoog. De aangevalleie zette het op een loopen en kwam buiten adem bij een een halve kilometer verder wonenden grenshandelaar zijn wedervaren vertellen. Deze iet onmiddelijk kommiezen en marechaussees waarschuwen en trok met een aantal bij hem aan wezige smokkelaars naar de bedreigde woning om hulp'te bieden. De lieden werden hier zoo warm ontvangen, dat zij dekking moesten zoecen. Toen ontstond een vuurgevecht, dat aan- i ïield tot het moment, dat ook de ingeslotene uit rijn huis begon te vuren. Toen zij van twee zijde aangevallen werden, zochten de belagers een goed heenkomen en het gelukte hun in de bosschen te ontkomen. Even later arriveerde de narechaussee, welke verder den geheelen nacht een scherp toezicht langs de grens hield, daar vermoed werd, (dat nog elders getracht zou worien slag te slaan. De handelaar M. had vrij vee! geld in huis, dat hij juist had ontvangen, omdat even te voren een igroote „trek” van smokkeaars had plaats gehad. Er waren: nl. vele artikelen ingeslageni GEEN HERHALINGSOEFENINGEN IN 1932, Een besparing van f 509.000, Men mag, zoo luidt het „Handelsblad”, thans als vaststaand aannemen, dat een der verdere maatregelen om de uitgaven der rijksbegrooting naar beneden te brengen hierin zou bestaan, dat in 1932 de herhalingsoefeningen van een der beide lichtingen, die aan de beurt zou wezen :e weten die van de lichting 1929 zullen komen te vervallen. Dit zal Ikomen op een besparing van ongeveer f 500.000. De opkomst zou dan verschoven worden, naar 1933 in welk jaar dan wel twee lichtingen herhalingsoefeningen zouden moeten verrichten1.