Onze abonnees zljn GRATIS volgens polisvoorwaarden verzekerd tegen de geldelijke gevolgen van ongelukken en wel voor: JÜUUU invaliditeit IIUU "Idw. IL U U VMt of oog. IIU ü sul». IU ü «en W,Jiv.aß.r. U Ü intJoran f inaBr, |Ü U duim. I L wii«vino.r. I U a«r
Het volk : dagblad voor de arbeiderspartij
- 26-06-1914
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Auteursrecht onbekend. Het zou kunnen dat nog auteursrecht rust op (delen van) dit object.
- Krantentitel
- Het volk : dagblad voor de arbeiderspartij
- Datum
- 26-06-1914
- Editie
- Dag
- Uitgever
- Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP)
- Plaats van uitgave
- Amsterdam
- PPN
- 83308013X
- Verschijningsperiode
- 1900-1926
- Periode gedigitaliseerd
- 1900-1926
- Verspreidingsgebied
- Landelijk
- Herkomst
- KB NBM Mfm MMK 0032 [Microfilm]
- Toegevoegd in Delpher
- 20-11-2013
Advertentie
EERSTE BLAD.
»»»«!»« lloh vanaf heden opgeeft Mzich vanaf heden opgeeft als nieuwe kwartaalabonnee, »»»»» ontvangt 'de nog in deze maand verschijnende nummers gratis.
Steunt de strijders van
Steunt de strijders van Almelo en Zaandam tegen» over dekardnekkigeonder» nemers.
De christelijke kritiek. De Stuwadoorswet. IIL.
""«Vlo «enigermate mot de gedragingen van de «üiriste/lljke, en weer in het bijzonder met dlo van het groepje antirevolutionaire Kamerleden bekend la, let op hun uitingen en interrupties en over «enigen tijd hun houding van nabij en nauwkeurig volgt, die walgt tenslotte van de kleine, nare, laag-bij-dengrondzclie „poll» Hek" in den zeer slechten zin van liet woord, die bij dezo heeren vóór zit. Van do . meeslen hunner woordvoerders voelt men, terwijl zij spreken of inlerrum» peeren, uit hun argumentatie, «lat zij niet gedreven worden allereerst door liet verlangen om voor de arbeidende klasse wat lot sland te brengen, maar dat ln veel sterkere mato het laagpolilieke doel: den tegenstander te treffen, de macht te verkrijgen, er wat „uit" to slaan», desnoods ten koste van de arbei» dersbelangcn, v»or hen het voornaamste is. Zóó komt het ook, dat, wanneer door de houding der soeiaaldemokralen een loos plan van do ehrislelljken eens een keer mislukt, zij dadelijk spreken van „hoogc politiek", en niet anders kunnen dan beschuldigen, dat de «oclaaldemokraten door dezelfde lage motieven .worden gedreven als zij". * AVij zouden niet gaarne beweren, dat de vrijzinnigen, in het algemeen gezegd, beter zijn; maar wij polcmisccrcn thans tegen de chris» lelijke pers, en wel naar aanleiding van hetgeen bij de Stuwadoorswet is voorgevallen, . Allereerst zij vastgesteld, dat, terwijl de chris» lelijke partijen telkens met zooveel ophef gewaagden over Talma's voorstellen, zij aan de sociaaldemokraten hebben overgelaten, on» Talma's voornaamste voorstellen in amendemeuten to belichamen. . Ja, maar misschien — zoo zal menigeen zeggen — waren do soeiaaldemokralen er al zeer vroeg meel Neen, kunnen wij antwoorden, Het eerste amendement op Treub's „skelet" kwam van den lieer Van der Voort van Zijp. Dat amendement betrof alléén den Zondags» arbeid. De leider der antirevolutionaire Kamerfraktie was dus, blijkens dit amendement, bezig geweest met Talma's werk in Treub-, wet te herstellen, maar bepaalde zich lot den Zondagsarbcid Zoodat de soclaaldemokratie er alweder aan to pas moest komen, om Talma's werk, voor zoover het goed was, le herstellen. Tweedons zij gckonslatecrd, dat Talm.», trots den sterken aandrang reeds in 1909 van de arbeidersorganisatie.»., had na gelaten,»-.* ven» -ds Treul», om in de wet een regeling omtrent de Werktijden op le nemen, zoodat aan dezen eisch, niet alléén door de s*,*ndikal!-,ten en modernen, maar ook door de christelijk,!» en katholieken gesteld, voldaan werd niet «loor lleu christolijken minister, niet door een der rechlsche groepen Kamerleden, maar door do sociaaldcmokraten. . Dat het den sociaaldemokraten met hunne eischen Inzake de arbeidswetgeving „geen ernst" is, maar „slechts propaganda het doel is", dat wil dus zeggen: dat wij de belangen der arbeiders opofferen aan het belang onzer propaganda, kan weliswaar nooit bewezen worden, omdat er lusschen deze beiden geen wezenlijke tegenstelling kan bestaan, maar hier valt zelfs de schijn van dit verwijt weg, waar do soeiaaldemokralen voorstellen van Talma over» nemen, en in hun eigen voorstel, den werktijd betreffende, den 21-urigen werktijd opnamen. Met bloedend hart, maar om toch maar iets van beteekenis tot stand te brengen, en in dit geval, volkomen in overeenstemming met "hetgeen de vak vereenigingen vroegen. Dat een man als mr. Nulgers, wien het aan kennis en scherpzinnigheid zeker niet ontbreekt, tóch telkens weder spreekt van propaganda» of schijn» of hooge politiek, bewijst alleen, welk een vcrgiNigenden, diep-deniorall» seercnden invloed de anlzrevolutionalre politiek: op haar jongere adepten uitoefent. t De heer Reigers) dan, schrijft in de anti,-», revolutionaire „Rotterdammer" van 8 Juni over de houding der sociaaldemokraten bij de be» handeling van hun voorstel inzake de arbeidsboekjes, dat deze hun voorslei „in diskrediet" hadden gebracht. .Waardoor? «Wij vragen hier» voor wèl de aandacht der vakvereniging*»» mannen, omdat, naar wij met verbazing hebben gemerkt, de tribunistcn en de syndikalislcn zich door hun haat jegens de 3. O». A. I*. lalen verleiden om..', mr. Nulgers na to praten. Deze schrijft dan in genoemd artikel: » „Hen van.de bezwaren tegen de arbeidsboekjes was geweest, dat gevreesd was, dat het instituut een middel zon worden om in geval van staking werkwilligen le lx»--moeilijken. Daarom had minister Treub in liet ontwerp geschreven, dat «le «loor hem voorgestelde arbeidskaarten (die niet kunnen «henen om de naleving van de bepalingen betreffende arbeids- en rustlijden te kontrüleeren!) niet door «len betrokkene zelf behoeven te worden aangevraagd, maar ook aan een ander voor hen» kunnen worden afgegeven. Die be» paling was in het sociaaldcmokralische amendement niet overgenomen, hetgeen aanleiding gaf tot de veronderstelling, dal de heeren Bpiekman e. s. van oordeel waren, dal van het instituut in geval van werkstaking wel gebruik zou kunnen worden gemaakt lot wering of bemoeilijking van arbeidswilligen." Tel» einde dus aan de bezwaren, die men u» tsluitend van werkgeversk.ini tegen de ver» plichting, dat de bootwerker zélf zijn boekje of kaart moest aanvragen om stuwadoorsarbeid te mogen verrichten, Ilad ingebracht met liet oog op de moeilijkheid die dit voor onderkruipers zou kunnen meebrengen, door minister Treub was tegemoet gekomen, hadden de sociaaldemokralen in hun voorstel omtrent de boek» jes gehandhaafd wat Talma voorschreef, dat do havenarbeiders ze zelf moesten aanvragen. Isr kwamen toen twee amendementen op hel voorstel der sociaaldemokraten, waardoor juist aan het bezwaar der werkgevers zo uw orden lege moet gekomen. Het cene amendement was van den heer Van der Voort van Zijp, om liet ook aan «lerden mogelijk te maken, arbeidsbockje-. aan te vragen, zoodat werkgevers zonder dat „werkwilligen" maar één slap behoefden le doen, voor dezen boekjes konden ontbieden, ook al waren die werkwilligen" beroepsonderkruipers, en ht t tweede amendement was van den lieer l.oliinai», om da uitgifte der hoekjes alleen te leggen in handen van den ambtenaar. - Hel laatste amendement alléén was reetls niet zonder gevaar, na tic ondervindingen die men to Rotterdam heeft met «len ambtenaar die «lo monslerrollen voor de zeelieden heeft uit |«! geven, en die ziel» hij kon Hikten aai» boord laat brengen om onderkruipers le monsteren, de bc... faainde walersehoul jhr. Ort,
Maar hel ameiidementl.olltn.lll in verband het amendemenlv. tl. Voort v. Zijp, dat de boekjes zelfs door de werkgevers op naam van den eerste den beste kon gevraagd worden, welke aanleiding kon ler wereld toch de sociaaldemokratie hebben, om deze werkgeversvriendelijke amendementen, uitsluitend gericht tegen de vakverenigingen, over te nemen? Wanneer het doel was geweest, de wet te doen vallen, hadden de sociaaldemokt-alen deze amendementen overgenomen. Maar liet doel der soeiaaldemokralen. Wa», een goed voorstel inzake de arbeids» boekjes in de wet te brengen, en niet een voorstel waarmee aan de werkgevers een vrien«lelijkheid was bewezen., Mr. Nulgers schrijft: „...Terwijl tegen het .tweede rechlsclie amendement niets steckhoudends werd aan» gevoerd, weigerden tocll de sociaaldemo» ki-illcn om de brug te slaan, waardoor zij reclilsche stemmen voor hun amendement konden winnen; verspeelden zij moedwillig stemmen, die zij hadden kunnen verkrijgen. Het was duidelijk, en bleef niet onopgemerkt, «lat zij op die stemmen geen prijs stelden ¦ • Zij wilden met een fier ge> -delit hun amendement handhaven, maar zij wilden niet dat dat amendement zou .worden aangenomen." „Niets steckhoudends" was er aangevoerd Dat wil keggen: niets steckhoudends voor de heeren Nulgers es». Maar wèl voor de arbeiders! Bp.ck»ian zeide (zitting van 5 Juni): „ Wij wenschen er niet toe mede te werken, den «eg open te stellen waarlangs het mogelijk zal worden, dat, indien een patroon voor een of ander aangerukt of aangehaald korps bootwerkers kaarten noodig heeft, hij zeggen kan: dat zal ik wel even voor tle menschen in orde maken. Daartoe wenschen wij den weg niet te openen.' Daarin is voor de heeren Nulgers e.s. „niets steckhoudends". Ween, dat gelooven wc. Maar hoc zouden de soeiaaldemokralen hebben gestaan tegenover de arbeiders, wanneer indien eenmaal in tijtien van kon Nikt de werkgevers zóó gemakkelijk voor ergens verborgen onderkruipers boekjes konden krijgen, zij daarvan de gevolgen ondervonden? En waarachtig: in hun «lommen haal zeggen de T,-.b»n»slcn den anli's na: dat was booge politiek i Men had ze eens moeien hooren, indien we 't Anders hadden gedaan. De cllrislelijken zeiden dal er in de amendemeuten Lohman en v. d. Voort v. Zijp niets principieels lag voor hen, en dat zij evengoed, om. een uitspraak vóór de hoekjes te krijgen, hunne amendementen hadden kunnen intrekken. Voor de ar bei de langen was de hou» ding der sociaaldemokraten .de eenig mogelijke^
Kameroverzicht.
Donderdag, 25 Juni.
Do Kamer is op reis en een aanlal ouden van dagen hebben nog — voorzoover hel de Vt>lk.s-vcrtegcnwoortb'ging betreft — een voor hen welwillend wetje * aangenomen gekregen. De tdlkeeringen volgens art. 30!) leveren vele moeilijkheden op aan de verzekeringsrechtspraak. De Centrale llaad kan alle beroepszaken van de Raden van Beroep niet slikken en er is groolc ophoopiiig vat» rechtszaken. Maar de onverbiddelijke dood stoort ziel» niet aan juridische instanties en gaat zijn gang. Vele ouden wachten vruchteloos op pensioen; liet wordt hun waarschijnlijk wel toegewezen, maar als de uitspraak komt zijn ze .-verleden en kosten zij aan den lilaal geen cent meer. Daarom stelde minister 'l'rellb voor aan hen, wiel» «loor een Raad van Beroep vóór t Juli lult het pensioen is toegewezen, de geldei» alvast uit te keerenen ze pas in lc houden als de Centrale Raad «le uitkeering mocht weigere». Natuurlijk kan men ze hel eenmaal uit» betaalde geld niet weer ontnemen — liet is er niet meen — maar tlan houdt liet op, tenzij de 1.. R. het pensioen handhaaft.
Een humaan voorstel, dat uilging van de ge» dacht e, dat toch de oude menschen niet kunnen helpen, dat de rechtspraak door bizondere om.» standigheden zoo lang duurt en de dood op hen loert! Maar de rechlschc juristen kwamen in 't ge» weer. Mr. Nulgers, mr. Kooien en ook even. mr. I»oclf. Mr. Koelen vooral kwam, in een. overigens helder betoog, hel „recht" verdedigen. Hel zou tot slechte konsckwenticn voeren, op ander gebied zou dit stelsel lieelcmaal mis zijn, enz. Allemaal prachtig, maar niet ten onrechte liep een zeker Kamerlid, die eens zijn „maling' uitsprak ..aan alle juristerij" onrustig heen. en ween liet recht stond hier boven juristerij. Ne latinisten hebben een spreuk: „Summum jus summa injuria", liet hoogste recht is (soms) net hoogste onrecht. Zóó was het hier. Het wa», onrecht, de 70 1 W-jarigen op te offeren aan alle rechtsinstanties, en al de geleerdheid van mr. Koelen kon-ie kadean krijgen voor dit ééne. Het gold hier een bizonder geval, een noodstKiid. ' Van links werd dit verdedigd door mr. Hannes, en door hein trouwens alléén. Ik hein onlangs gezegd dat wel zou blijken, dat ook! i^nncs juridisch desnoods zijn man staat. En of het* bleek» Kort en krachtig, maar zóó af» doend, dat de Minister weinig meer kon doen, dan zich bij den afgevaardigde voor Veendam aansluiten. Het is zelfs de vraag of de heer Treub liet er beter op maakte. Het beginsel", zelf ls trouwens reeds min or meer in do Ongevallenverzekering en ook in de Invalidi» lcitswct zeil opgenomen. Oolc het schijnbaar! zwaarwegend argument der ongelijkvormigheid der vonnissen werd mr. Kooien uit de hand geslagen. Met 40 tegen 28 stemmen werd het ontwerp aangenomen. Van recht-» slemden alleen de heeren De Geer en l.ohman — alle eert — vóór en van links alleen mr. Rink legen. Dr. De Visser, gisteren geïnstalleerd, stemde tegen. Blchoon begin i Moge de Eersto Kamer nui spoedig liet ontwerp aannemen, opdat er niet eerst nog meer onder moeten sterven» • Overigens was het de laalslo dag en een heele toer om er door te komen. Morgen is er vergadering van «le »luri.sliulve, ceniging en ook do Groningsche Akatlemiefccstcn eischen reed»: Kamerleden — zoo mr. l.ohman, kurator. Deze wilde morgen reeds gaarne vrij zijn en do Voorzitter verklaarde, geen kans to zien on» morgen de 51 bijeen le krijgen. Daarom stelde hij voor, do twee interpellaties, van Klecrckoper over de spoorwegambtenaren en van mr. v. Doorn over tic grenskwestie aan «lc boyenrivieren van de Gorantijn, van «Je agentia af te voeren. Die Gorantiji.seiie kwestie kon nog wel wachten. Grenskwesties moeten er trouwens blijven! Maar de spoorwegbeambten, di«j tot raadslid gekozen zijn en geen vrijheid va,, «lo Maalschappij» n kunnen krijgen om hm» funktie le vervullen, kunnen eigenlijk niel wachten. Klccrekopcr protesteerde dan ook. Maar de voorzitter wist raad. Hij had met minister Lel*-» bekonkeld — konkelen is niet* altijd verkeerd! — dat Kleerckoper een, „Vriidagsche" vraag op Donderdag mocht stellen en do minister zon daarop willen antwoorden. Do juristen hadden geen bezwaar, er was geen „principiis obsta" tegen dezo dagverwisseïing. Dr. Beniner was daarbij na den slag van gisteren wal bedeesd geworden, en dit ging dus door. Kleerckoper deed dus «le vraag, of de minister voorloopig zijn tussehenkomsl ten goede wil aanwenden om tot natter order, de bespreking il» «le Kamer, de zaak te doen regelen. (Altijd bij de *>.*-,. want «lc H. .*•». M. geelt zelfs geen. permissie voor ,t l»ekleetlen van zulke funktics!» De minister beloofde dit kortweg en... ja en» Kleerckoper wilde het woord weer vragen, voor een bedankje aan den minisier waarschijnlijk. Maar nu kwam tle „fin de séance'steiiiminj*-») «ler heeren Kamerleden eerst recht aan den dag, .Stormachtig legde men onzen kleinen, maalwelbespraakte!» partijgenoot het zwijgen op en «leze gebruikte zijn aangeboren bescheidenheid „als jong Kamerlid ' om spoedig weer lc gaan zitten. llij had bereikt wat hij bereiken kon en heeft zijn interpellatie bovendien nog in in 't vet. Over «lt» 11. 8. M. zal da,» ook wel iels gelegd worden! Behalve tlat tic rest «ler agenda er nu glad doorging en ten slotte «li: Kamer in 'l geheim vergaderde om tle onl-eniilllge huishoudelijke hegrooting af te doen, zijn er nog twee dingen lo menxileeren. Het ontwerp op tle aanwerving van ml and» se. lic schepelingen wenl 's morgens zontier hoofdelijke stemming aangenomen. Minister Ilamlionnet kwam er «iet over aai» 't woont. Wel «le heer llielioi» van I lsselmoiidi» ,-lit. altijd op den laalslen zittingsdag ecu rctle houdt.
') Fin de séaiiez -- einde der zitting. Overigens deed nilnlsler l'lezte het zaakje luieli.ei- al. . . De hen ltttlgeis heeft bij den aanvang der zitting zijn spijt uitgedrukt over zijn niet» st e m m i tt van gisteren. De Kamer nep bravo! Zijn toon was vandaag ook minder tergend en hinderlijk dan anders. Beu mer was somber gedeind. Zóó ging tic Kamer van honderd de vakantie in 10l tien derden Dinsdag iv September. Ik groet tien le/er mede!