De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

IV. In een der zijgalerijen vau de Concordia, waaruit men op de groote danszaal een viy gezicht had, stonden twee heeren, rustig de dansende paren aan te zien; en toch was het wel te verwonderen, dat z'j geen deel namen aan den dans. Zjj waren beiden nog jong en de eene zelfs zeer knap van uiterlijk, ofschoon eT iets op zijn gelaat lag dat men even goed treurig als blasé kon noemen " „K.n je dat nu niet verleiden. Victor?" vroeg de andere, „jongen, ik wou, dat ik in j. plaats was, en die schrikke lijk zeere voet me niet belette meê te springen. Zelden waren er zoovele frissche lieve toiletje.. en voorzoover ik mij herinneren kan, was het nooit zoo geanimeerd. Kom vrind, ik deed meê, als ik je was." Pc aangesprokene schudde het hoofd. „Dank je, Smit; ik heb er geen lust toe." „En waarom niet kerel, je zoudt recu wezen, ja bent, ntem het me niet kwaly'k dat ik 't ronduit zeg, een knappe vent, en wees verzekerd, de dam°s kijken nu reeds naar je." „'t Kan me weinig schelen, maar wanneer het hart niet tot vroolijkheid stemt, kunnen de beenen net dansen." „Ach kom! Wees zoo theatraal niet! Je wilt de romantische uithangen I" „Neen volstrekt niet! Er is niels romantisch in hetgeen mij op het hart drukt." „Wat.is het dan? Hebt gij uw hart in Karang-Gossoh gelaten." „Myn hart niet, maar schulden." „Beren! o Hemel! wie van al de vroolijk dansendeu heeft ze nie;! Is dat alles, nu laat ze op hun gemak uit brommen eu dans maar op!" „Je neemt alles zoo lichtzinnig op, Smit, dat my' de lust vergaat je tot vertrouwde te maken." „Dat weet je beter, Victor, ik kan licht schynen als een zeepbel, maar daarvan ben je toch overtuigd dat hieronder een hart zit, een hart cnrin! Je weet het, ik wou dat ik het in zijn volle waarde aan goud voor je kon ncê_leo^en en daarbij zeggen: „Zie zoo Victor zet dit je beren voor en stel die lieve dames net teleur, door bu.i het g mi.l kan zulk een goeden danser als Hubert Smit nog smartelyker te doeu gevoelen!" Victor glimlachte ondanks zichzelveu, maar dadelijk weer ernstig wordend, zeide hij: „Ik heb veel schulden, Smit, zeer veel. Zoolang de oude lui nog leefden heb ik er te 1 jocjacarta maar luchtig op 8a 1 geleefd, zonder te denken aan den dag van morgen. Maar op een goeden avond komt de doodsttjdiug van papa, en kort daarop een afrekening van de executeurs en het einde van alles was, dat ik met een kleine drje duizend pop heel tevreden kon zy'n, en wat de rest betreft, mijne beren brommen no*, en wanneer ze op zullen houden weet de duivel." „Eu heb je daarvoor nu veel zorgen, malle jongen r" „Dag en nacht. Ik ben nu ouder en wyzer geworden, de tijd der dolle jeugd is voorbij. Als ik nu opnieuw moest beginnen zou ik het anders aanleggen. Maar wat is daar du aan te don ? Gedaae laken nemen geen keer, Helaas! Ea wat een last drukt nu op mijne schouders ! Zoolang ik niet alles heb afbetaald, beschouw ik me niet als een fatsoenlijk man." „Ho, ho, overdrijf het niet?" „Alle lust tot pleizer maken heb ik .verloren, te Ka'ang- Gossoh vinden ze mij den vervelendsten controleur, die er ooit geweest is, en de dokter vau T. heeft me aangeraden, verlof naar Batavia te vragen om mij wat te verstrooien." „De besta verstrooiing, als je mij gelooven wilt, is een pogiDg te doen om van die b.eren bevrijd Ie raken. „Dat is me ook een mooie troost! Hebt ge gee_ beter.u?" „Wacht man ! Ik geef je Let middel aan." „Ze^ dan op ! Ik ben waarlijk nieuwsgierig !" „Je hebt een mooie positie, een goed gezicht, la'soenlijke manieren, alle diugen die je tot een goede partij maken." „En vele schulden." „Laat die vooreerst rusten ! Welnu, onder si die bloemen, die in dat park met elkander wedy'veren zullen er genoeg zijn die. . . „My hebben willen! Maar dat is niet voldoende, Sm't: zeker zy'n er tal van mooie, lieve meisje by', doch leelijke ook, en ik arme sukkel! ik zal nu aan zoon lomp schepsel als daar op de canapé zit, de voorkeur moeten geven, omdat zy' vol diamanten is, boven die lijve nimf met hare prachtige krullen. Is dat geen onterende gedachte, Smit ?" „Alle geëxalteerde praatjes op een stokje, Vik! je hebt een goed neusje, hooi! Vind je die nimf zoo mooi, die daar met dien blonden officier danst? Hoor nu naar mijn «eggen: dat meisje is de dochter van een hoofdambtenaar die zeer veel geur maakt en pas met een jong vrouwtje '3 hertrouwd, die daar nu jui.t op- en ntêrloopt, met dien Rroeneu japon; z<°e je? Of ze rijk zijn weetik niet. 't Zal één van die huishoudens zyn, de met den man staan of vallen. Haar moeder had nog al wat aiamanten, maar ze heeft eene tante, een rijke weduwe, wier eenige erfgenaam zij is." „Hoe weet je dat?" „Omdat ik een neefje ken van den klerk van een notaris> en daardoor weet ik dat juffrouw Justiue van Weynen eenige erfgename is van alle rooiende en onroerende goedelen van mevrouw Henriette Zangtr." »,'t Geeft wat, een tante die misschien ouder wordt dan "aar nicht!" „Begrypt ge dan niet wat het beteekent eifgenaam te *_u van cc i ryke Indische tante? Dit beteekent, dat die tante niets liever ziet, dan dat haar nichtje een goede partij Gebeurt dat, dan kan je rekenen op een mooi uit tet, een troep diamanten " „En myn schulden?" ■.Die eeuwige schulden! Men moet slim zyn ; kort na het huwelyk komt gy' met een roerende bekentenis, eerst ecu heele kleine rekening, de groote brommen, mevrouw ™eit hare tante, die er geen bezwaar in ziet, dan een grootere 6u zoo gaat bet door tot ze alle betaald zy'n." «Oi wat ecu koude redeneeiing! Er zit geen greintje per ie in u; een meisje huwen omdat zij een rijke iaiite beeft! Dat i« laag, dat is de schending van den heiligsten band, waaimede God twee harten verbindt. Neen, Smit, zoo di?p ben ik niet gezonken, dat ik in staat zou zijn tot znlk een daad!"

„Wat groote woorden! Geloof me, Vik. met zulke idees raakt ge nDoit uw beertjes kwyt. Kom, wees verstandig, ik zal, zeer langzaam de zaal doorhinkend ;, U gedurende de pauze a.u juffrouw vau Weijnen voorstallen, wilt ge?" „Als 't u verveelt hier toe te kijken, dan met plezier." „Of het mij verveelt? Dat kun je denken. Kom msar meê, hierheen; oef! wat doet me dat been zeer!" Ju tina zat naast Leonie op de canapé, tot groote vreugde van Smit, die deze gelegenheid met genoegen aangreep om zy'n vriend Everdyk aan moeder en dochter voor te stellen. Als Victor wilde kon hij een allergalantst cavalier zijn; Justiue schonk hem de tweede wals en terwyl het tweetal zich verwijderde bleef Smit met mevrouw van WeyVen, die niet walzen kon, op de canajé praten, eu verhaalde haar alle mogelijke goeds van Victor Everdyk. „We zullen dat onthouden" dacht Leonie, en toen Victor haar om een dans vroeg was%zij allervriendelijkst, en noo> digde hem met zy'n vriend Smit op den eerstvolgenden Woensdag, haar receptieavond, te haren huize. „Mies gaat goed" zeide Smit in zichzelven bij het naai huis gaan. „Victor zal wel den verstandigsten weg kiezen." V. Op den eerstvolgenden Woensdag huurden Smit en Everdijk samen een wagen en reden naar Kramaf, waar het huis der van Wey'nens in zijn schitterenden glans vau gaslicht prijkte. Leonie nam de honneurs waar, lief en naïf ala altyd; Justine stond haar ter zijde, terwyl papa alle huishoudelijke beslommeringen aan de Whist-tafel vergat. Tante Jet was by zulke gelegenheden, gewoonlijk invisible. De recepties van mevrouw van Weijnen badden, niettegenstaande zij nog zóó kort bestonden, reeds een groote rep itatie verworven : Leonie verstond uitnemend de moeielijke kunst der cau.erie; ze sprak even gemakkelijk en over alles met den ontwikkelden heer als met de onbeduidendste dame?; Justiue was ecu eerste musieieine; mijnheer won aller hart door zyne jav'aliteit, en, wat net het minste was, er werd goede thee en fijne dranken en manilla sigaren gepresenteerd; dikw^ls kwam een fy'n souoé de gasten verrassen, en al deze materieel.; eu spiritueele voordcelen, maakten het huis der van Wey'nens tot ecu zeer geliefkoosde plaats van hunne talrijke kennissen met dezer kennies.n, want nergeui wordt het spreek woord: Lts arnis de mes amis sonl mes amit zoo tot waarheid gemaakt als in ouzen goeden Oo?t. Everdijk was dien avond het middelpunt: hy' musiceerde mat Jus.me, hy gaf een prachtige Solo ten beste , hij sprak mat Leonie over Fransche en Duitsche litteratuur, bij vertoon'e nieuwe kunstjes met de .kaarten, jn één woord: hij was alierbeminnelijkst voor iedereen, maar voor Justine het meest. Zij vond hem dan ook zooals hij zich voordead, en voor het eerst van haar leven klopte iets daar binnen ter gunste van den geestigen controleur. En hij? c'mit zweeg met voordacht over hetgeen op 't bal gesproken was; hij deed zelfs niet uit de verste verte merken, dat hij nog eenige herinnering daaraan had bewaard; slechts toen Everdijk hem aan zy'n huis afzette om alléén verder naar zy'n logement te ryden, zeide Smit: „Jammer, dat je niet met de tante hebt kennis gemaakt! Een lief meuscli, ó zoo lief, maar in plaats van op haar tong of haar gezichtje bewaait zy' die liefheid in hei geldtroncniel'je." Nauwelijks was Everdijk alleen, of hij bedekte zich het gelaat met de handen. Hy schaamde zich voor zich zelven. „Onder alle meisjes zou ik baar juist hebben uitgeko zen; maar kan, mag ik haar die ik hoog acht en misschien spoedig innig zal liefhebben, my'n hand aanbieden omdat zij by' den dood vau haar tante rijk zal zijn? Smit zou zeggen, dat ik al te romantisch ben; en dat het juist goed uitvalt in het mei?je van mijn keuze het noodzakelijkste te vinden, doch dit neemt niet weg, dat ik dan Justine alleen trouw om geld en het meisje verdient beter O, hoe waar is het dat elke fout haar straf na zich sleept!" Niettegenstaande deze wy'sgeerige gevolgtrekking, trok Everdijk eenige weken la'er de stoute schoenen aan. Hy' vroeg by' Leonie om Justine's hand, en toen deze over het voorftel terrukt, hare stiefdochter liet roepen, las Victor in dezer ootren wat hij vreesde en hoopte tegelijk. Zy' had hem ha'e liefde geschenken, de eerste liefde van baar warm, gevoelig hart. En hij, in plaats van het op dia wyze te beantwoorden, hy' gehoorzaamde slecht aan eea koud eigenbelang. Fijngevoelig en prikkelbaar als hy' was, kwetste deze gedachte hem in het diepste van zy'n werkelyk edel gemoed, maar slechts één Weg stond hem open. Hy' kon niet anders handeleu, vervolgd als hy' onophoudelijk was door de sohadu-v van zyn beig met schulden Het strikte geheim, dat hy hierover moest houden gedurende den korten tyd van hun engagement, deed hem de gevolgen van zijn s^ap nog donkerder inzien en gaf hem soms iet» sombers, dat de helderziende Justine tot nadenken stemde, (Wordt vervolgd.)

Den 31en Dee. is goedgevonden en ver'siaar.: Krachtens macht'ging des Konings. a. met aanvulling van het besluit van 28 Juli 1862, no 9 (Staatsblad no. 79), te bepalen, dat bij den landraad te Berbek 'Kediri) zal worden in dienst gesteld een griffier op eene bezoldiging van f 175.— een honderd vijf-en-zeventig gulden) 's maands; b. in het regentschap Blitar {Kediri) in dienst te stellen een inlandsch officier van justitie, met den titel van adjunkt-djaksa, op de daaivoor bij Staatsblad 1867, no. 1.5 vastgestelde bezold'giug van ƒ 75.— (vijf-en zeventig gulden) 's maands. t'lT een bjj do Eegeering ontvangen telegrafisch bericht van den ass'stent-re.'dent van Benkoelen, blijkt dat zeer waarschijnlijk de muiteling Burniat lam is, en kort gel-den met zek ren Siap naar het Palembangsche is gevlucht, alwaar hy vele bloedverwanten heeft. Drie patrouilles zijn uitgezonden om hem te vatten, terwijl de premie voor zyne gevangenneming uit te betalen, 's verhoogd tot f 1000— en voor ieder der andere muitelingen tot f 100—, (Jav. Court) Uit de Bataviascue Bladen. — De Nederlandach Ind'.che Stoomvaari; Maatschappij ontvangt van 1876 tot '90 f 3.07 voor elke geografische mijl nr'nder subsidie dan tegenwoordig — — De resident van Timor is onlangs naar het eiland Kotti g-.weest om den viede te herstellen tusschen een paar vyandige rijkjes, die elkander fel bestreden : aan koppen snellen, huizen verbranden en veeroofgeeu gebrek tusschen de oorlogvoerende partyen. — Wy hebben vernomen, dat de heer O. van Hees niets gesticht is over de uitlegging, die de minister Fransen van de Putte in de Tweede Kamer aan zijne vroegere woorden over Atsji ï heeft gegeven, en dat zijne bedoeling geen andere is geweest dan de noodzakelijkheid aantetoonen van Atsjin's geheele inlyviug. Daarover bettaas trouwens in ludië zeif bijna geen verschil van opinie.— — Uit Atsjin dd. 24 December: Meu schijnt met den Sultan te onderhandelen; ik heb gewed, dat wy' den Kraton niet behoeven te belegeren, maar ik kan my' vergissen, en de vijand schiet van tijd tot tyd op het bivouak, maar kunnen ook erkele fanatieken zyn. De kavalleiie en ait'lleriepaarden zijn in uitmuntenden staat, het voer is goed. De intendance is uitstekend, er is voorbeeldig goed voor de troep gezorgd, en ik heb respect voor het verkregen resultaat Leroux wtrkt minder goed; dat .zal echter nu wel beter worden, daar wij aan de rivier liggen tn hy' nu beter in de gelegenheid is zjju producten aan den man te brengen. Ei woidt nog al over vaa Swieten gemopperd, volgens mijn inzien zeer ongemotiveerd. Bedaardheid, kalmte, humaniteit zyn hoedanigheden, die vooral hier te Atsjin te pas komen. (Bat. ___?.)

Met twee gister van Amoy hier ter reede gekomen vaartuigen zy'n 177 Chineezen aangevoerd, De Adelaide bracht er 77 aan en de Titaria 100.—

De onaangename positie waarin zich hier ter plaatse het recheichepeisoneel sedert den aanvang des jaars bevindt, *s nog toegenomen door de hun gewordeu mededeeling dat geen tractementsbetaling te hunnen behoeve kan plaats) hebben. Een algemeene storm ep het bureau der comptabiliteit was daarvan natuurlyk het gevolg, maar zonder baat, daar de chef der comptabiliteit vertlaarde dat zoolang de b.sluiten der benoemingen niet ontvangen waren door hem geen bezoldiging werd uitbetaald, en daar nog niemand van gezegd personeel een benoemingsbesluit bezit, moesten allen me' ledige z.kken weder naar den boom terugkeeren. Het departement dat zo) tardief was in de afkondiging der nieuwe bepalingen, waardoor geen der beambten zich voldoende heeft kannen voorbereiden, is in dit opzicht consequent gebleven en verzendt nu eok de besluiten der benoemingen le laat am de betrokken personen-

Uit D.tooj .carta meldt men ons, dat de zaak der schending van het telegraafgeheim aldaar gepleegd, gemeld in ons nummer van 29 December, eenvoud:g is afgeloopen mot ontslag vau den Javaan, aan wien de bestelling van het teleg-am was opgedragen en die toeliet dat

Van Batavia wordt ons gemeld dat door den Direc.eur van binnenlandsch bestuur de volgende belangrijke Circulaire aan de hoofden van gewestelyk bestuur is gezonden.

„Dewyl het herhaaldelijk gebeurt, dat door Hoefden van Gewestelijk Bestuur by de executie van werken in heerenrendienst, eene tegemoetkoming voor de heerendienstplichtigen in overweging wordt gegeven, of, order nadere goedkeuring der Kegeering, woidt toegestaan, zonder dat daartoe bepaalde urgentie bestaat, heb ik de eer UEdG. by deze opmerkzaam te maken, dat overeenkomstig het bepaalde by besluit van 7 Juni 1870 No. 1, tegemoetkoming alleen kan worden toegekend in de buitengewone, daar aangewezen omstandigheden, en hv. zoolang de dienstplichtigen nog geene 52 dagdiensten in het loopende jaar hebben verricht, niet gewettigd werdt door de om.taudigheid, dat zy reeds voor een groot gedeel'e aan hunne verplichting hebben voldaan, of zoolang zij slechts met hunnen gewonen jaaTlykschen veldarbeid bezig zy'n, niet in de bedoeliug der Regeering kan liggen, bij gelijktijdige uitvoering van werken, die hetzy direct hetzij indirect in bet belang der_bevolking, worden uitgevoerd."

GENEESKUNDIGE DIENST. Bij den geneeskundigen dienst vau de 2de expeditie tegen het rijk van Atsjin, de officieren van gezondheid, respectivelijk met deu rang van majoor en kapitein, C Maijo en John C. galton, beiden oulaogs uit Nederland aangekomen, al» tijdelijk en wel gedurende de krijgsoperatiën tegen genoemd rijk in dienst gesteld bij het leger hier te lande.

liij Koninklijk besluit van den Uden October 1873, no. 27, is de eerste luitenant der infanterie van het leger in Nederland F. I. Sievers, tijdelijk gedetacheerd bij dat in Nederlaudsch-Indië, iv zijnen rang overgeplaatst bij het wapen der infanterie van laatstgemeld leger. Bij Koninklijk besluit van 21sten October 1873, no. 14, is de gewezen vierde hulponderwijzer aan de openbare tweede lagere schonl te Batavia L. B. EL van Neck, thans met verlof in Nederland, op verzoek, eervol uit 's lands dienst ontslagen, met toekenning van pensioen. Bij Koninklijk besluit van dea 24 Oclober 1873 no. 19, is benoemd tot bij de protestantsche gemeente in Nederlandsch- Indië. de heer J. G. G. Oudegeest, predikant te Made. Bij Koninklijk besluit van den 2den November 1873. no. 31, is de oflicier van gezondheid der derde klasse van het personeel van den geneeskundigen dienst der landmacht, J. A. van der Stok, voor den lijd van twee jaren gedetacheerd bij het leger in Nederlandsch- Indië. Door den Minister van Koloniën, is het verlof naar Nederland verleend aan: J. H. F. Sollewijn Gclpke, laatst controleur der eerste klasse bij de landelijke inkomsten en cultures op Java, verlengd voor den tijd yan zes maanden; "■ H. Lux, laatst tweede commies, tevens magazijnmeester bij het groot milit.ire-hospitaal te Soerabaia en bC. F. Sloot, laatsc hoofdonderwijzer _an de openbare tweede lagere school te Batavia, nader verlengd met zet maanden. "■ C. Veenstra, laatst hoofdcommies ter algemeene secretarie te Batavia, op verzoek nader verlengd met een jaar, buiten bezwaar van den lande; "-• B. Cohen Staart, laatst ambtenaar voor de Javaansche taal- en letterkunde, Krachtens machtiging des Konings, verlengd met eenjaar; "■ E. baron van Heeckeren van Brandsenburg, laatst assistent-resident van Bandjar-Nagara (Banjoemas), op verzoek, verlengd met zes maanden, buiten bezwaar van den lande. ONTSLAGEN: Op verzoek, eervol, uit zijne betrekking van adjudant van den Gouverneur-Generaal, de luitenant-ter-zee der eerste .klasse N. Mac L.od.

VERLEEND: Een tweejarig verlof naar Nederland, wegens ziekte, aan den derden commies op het bureau van den gouverneur van Celebe» en onderhoorighe.en J. H. A. Hommers. ONTSLAGEN: Op verzoek, eervol, uit 's lands dienst, de klerk op het assistent-residentie-kantoor te Poerwokerto (Banjoemas) J. B. Hevdriks. Op verzoek, eervol uit zijne betrekking, wegens ziekte, de posthoudcr te Soekadana (Wester-afdeeling van Bcrneo) B. Pas. Op verzoek, eervol, nit 's lands dienst, de buitengewone [klerk bij de landraden te Toelong-A goeng en Trengalek (Kediri) C. J. P. Wolff. INGETROKKEN: Op verzoek, de benoeming van den loenmaligen ambtenaar op wachtgeld W, C. H. Romswinckel. laatstelijk ontvanger der in- en uitvoerrechten, tevens fungeerend havenmeester te Benkoelen, tot ontvanger der in- en uitvoerrechten en aceijnsen te Padang. BENOEMD: Tot outvanger der in-en uitvoerrechten en aceijnsen te Padang, de eerste commies bij het departement van financiën H. Velu. Tot secretaris voor de inlandsche zaken te Macassar, A. Ligtvoet. Tot posthouder te Soekadana (Wester-afdeeling van Borneo), de derde commies op het residentie.buieau te Pontianak K. V. Schwab. Tot derden sommics op het residentie-bureau te Pontianak (Westerafdeeling van Borneo), de ambtenaar op wachtgeld A. D. Schot, laatstelijk ambtenaar ter beschikking van den resident der Zuideren Ooster-afdeeling van Borneo. Tot lid van de wees-en boedelkamer te Samarang, do commies op het bureau van den assistent-resident van Buitenzorg H. A. va_ de Pol. Tot griffier bij den landraad te Pecalongao, de gewezen griffier bij den landraad te Salatiga J. Th. E. Jorissen. Tot lid bij de plaatselijke schoolwommissie te Pasoeroean, W. F. Modderman, snikerfabriekant te Djakatra-Oost. 'lot onderschout te Soerabaia, de gepasporteerde sergeant majoor van het Oost-Indische leger J. J. C. van Blokland, thans klerk op het residentie-kantoor aldaar. BIJ DEN POST-EN TELEGRAAFDIENST. Tot commiezen der tweede klasse, de telegrafist der tweede klasse C. W. Vandij, en de kantoorchel der vierde klasse bij den telegraafdienst J. C. Egeling. Tot commiezen der derde klasse, de telegraflsten dtr derde klasseW, P. W. van Bergen, H. E. B. Cordromp, L. J. van der Straaten, H. F. Dikhuis en G. E. van der Geugten. TOEGEVOEGD: Als secretaris aan den Regeerings-C'ommissaris voor de zaken van Atsjin gedurende de 2e expeditie tegen dat rijk den luitenant-generaal J. van Swieten, de ambtenaar voor de agrarische aangelegenheden mr. H. van Dissel Jr.

dat door de landraden te Toelong-Agoeng en Trengalek (Kediri) IS BENOEMD: Tot buitengewoon substituut-griffier bij die rechtbanken, buiten bezwaar van deu lande, J. II C. Dutrieu. ambtenaar op onderstand, laatstelijk klerk op het residentie-kantoor te Batavia. Door den Commandant van het Leger en Chef van het Departement vun Oorlog in NederUndsch-Indië zijn

INFANTERIE. Bij het -Ide batailbn, de kpiteiu P. C. Gaal, en de tweede luitenant P. H. de. Wil, respectivelijk van het 15de en sde bataillon. Bij het Bste bataillon, de inlandsche eerste luitenant Ma»ka, van het 7de bataillon. Bij het garaiznens-bataillon van Sumatra's Westkust en onderhoorigheden, de eerste lv.tenant F. L, Kaiser, van h_t 16de bataillon. Bij het reserve halve bataillon barisan van Madura, de majoor H. Tissot van Patot, van het 11de bataillon; met bepaling, dat hij als zoodanig bij zijn wapen zal worden gevoerd boven de formatie.

GENIE. Bij den staf van het wapen, de e rste luitenants E S. Tielemann, en O. P. J. van Vliet, respectivclijk van het 10de en 15de bataillon infanterie; met bepaling, dat .-ij bij hun wapen zullen worden gevoerd „a la suite."

ONTSLAGEN: Eervol, uit 's lands dienst, de geschorste loodaleerling bij het loodswezen te C H. Jurgens ii KM IK MI): Tot gezaüh bber der eerste klasse bij de gouvernenements marine, de gezaghebber der tweede klasse W Huisman- Door den Commandant der Zeemacht en Chef vau het Departement der Marine

BIJ DE\T DIENST DER KUST VERLICHTING. Bij het licht-etablissement te Tandjong-Kaleau [(residentie Banka), de lichtopzichtcr der tweede kl.sse J. van Vaaren. Door den Kesident van Soerabaia IS BENOEMD: Tot eersten klerk bij het vendu-kantoor aldaar, de klerk bij dat bureau J. Ch. Adam.

m (Gister gedeeltelijk verspreid) dd. 9 Jan. 1874, De Neva heeft heden met de Prai-sche mail Singapore verlaten. Eeuters agentschap meldt: De Nederlandsche tinveiling 29e. 20800 blokkea worden verkocht. De Engelsche troepen op de kust van Guinea hebben een brug over de Prah gelegd.—

DONDERDAG, 15 Januari 1874. Voor rekening van en ten huize van den heer Kruthoffer te Pelloran door Soesman & Co. en Voor rekening van en ttn huiie van den heer Wallis op Zeestrand door A. Meijer.

VRIJDAG, 16 Januari 1874. Voor rekeniög en ten huize van den heer J. Raaff op het Zeestrand door Soesman & Co. en Voor rekening van belanghebbenden in het vendu locaal van en door F. H. Bouma.

ZATERDAG, 17 Janunri 1874. Voor rekening van den Lande vau houtwerken op de Gouvernements stapelplaats te Sleho en Voor rekening van den Lande van twee zakken verbeurd verklaarde koffie in 's lands Algemeene pakhuis alhier.

Advertentièn. Vendutie wegens vertrek, ÜP DONDERDAG 15 JANUARI. ten huize van den \\Ëi. Heer. WALLIS. (Zeestrand.) van ZEd. goed onderhouden inboedel VP.RDER 1 Bendie met Paard en tuig. Verkrijgbaar: PUIKE GROENE ERWTEN, tegen 40 cents het pond, bij CHs. BOIJER. (33.4) Bloemstraat. 1874. zVlyianakken. A-GENDA'S. CoFTÊBRPERSEN KIANTOORBOEKEN. Tegen lage prijzen, in verscheidenheid aangeboden door (4671) DE GROOT, KOLFF & Co. Toko Plijnaer. PAS ONTVANGEN: Een prachtig partijtje BLOEMEN, roode, witte, geele en theorozen, Rozenknoppen, Takken Guirlandes enz. enz. (32)