De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

Sedert het vertrek der extra-stoomboot, die den 6en de-

ter rechtstreeks naar Singapore vertrok en ons jongste «nail-overiicht overbracht, is er natuurlijk voor een overticht weinig stof te vinden. Andermaal beginnen wjj met een woord over de amfioenpacht: een van 's lands middelen, die— in strijd met den wensch vaneen ieder, die het net den Javaan wèl meent—voortdurend me^ropbrengen. Il in 't algemeen een toenemend consumtie-cyfer, vooral van artikelen van weelde, een verblijdend teeken van de toenemende welvaart een volks, — het vermeerderd verbruik van opium is ceker een niet minder betreurenswaardig verschijnsel, dan dat van de jenever in Nederland.

De deier dagen openbaar gemaakte pacht-voorwaarden leveren niet veel nieuws op, doch dat weinige zal toch waarschijnlijk er toe bijdragen om de opbrengst van dit middel andermaal ta doen stijgen. Nieuw is het volstrekte verbod tot het bezit en vervoer van ruwe opium; nieuw is de aangeboden gelegenheid om voor drie achtereenvolgende jaren te pachten, en nieuw is de bepaling, dat het nemen der maxima voor den pachter niet verplichtend is, maar die maxima slechts de grens aanwijzen, waartoe de verstrekking gaan kan. Het door belanghebbanden zoo gewenschte vorpen van grootere pachtpeiceelen, en de verpachting voor een tijdvak van minstens vijf jaren, schijnt de goedkeuring der Begeering niet te hebben mogen verwerven.

Omtrent de meer of mindere vertrouwbaarheid der beric'aten aangaande de conversie van het communaal in erfelijk individueel grondbezit en de resultaten der padioultuur volgens de voerschriften van den Hr. Holle, wordt in de liberale eb conservatieve bladen van Indië nog voortdurend een levendige strijd gevoerd. Il\j zal vermoedelijk eerst eindigen, wanneer het communaal grondbezit van Java verdwenen is, en de Javaansche landbouwer, op eigen bodem werkende, Holle's uitmuntend systeem zal hebben toegepast. Naar onze meening ligt dit tijdstip niet in eene verre toekomst. De strijdt levert echter het bewijs, dat niet allen, die zich geroepen achten als schrijver op te treden, in de kennis van de Javaansche huishouding of in die van de eerste beginselen van den landbouw diep z'jn doorgedrongen, en geeft reden voor het ongewenechte vermoeden, dat onder de leus van behartiging van het volksbelang, parsoneele veeten verscholen liggen.

De vrees, die velen reeds om 't haits geslagen was, op het vernemen, dat in Mekka de pest was uitgebroken, is belangrijk getemperd, sedert Dr. Schneider bet betoog geleverd heeft, dat die zoo gevreesde ziekte zich in een klimaat, met eene gemiddelde temperatuur van boven de 25° C. niet epidemisch, veel minder endemisch, kan voordoen. Hij acht eene quarantaine van hoogstens 10 dagen voldoende, om zelfs sporadische gevallen te voorkomen. Het Pasoeroeansche Nieuw*- en Adv.-blad verneemt, dat de Begeering te dien aanzien rseds maatregelen genomen heeft, doch te Samarang is daarvan nog niets bekend. Alleen weet men daar, dat de Regeering de hoofden van gewestelijk bestuur heeft aange. schreven, cm hen, die voornemens zijn eene bedevaart naar Mekka te ondernemen, te waarschuwen roor het gevaar, waaraan tij zich blootetellen. Of eene dusdanige waarschuwing van de zijde der ongeloovigeu den Mahomedaanschen dweeper, die met dien tocht een heiligen plicht meent te vervullen, cal terughouden, valt zeer te betwijfelen. Eene kennisgeving, dat de terugkeer op Java verbeden is, zoolang de pest van Mekka Diet is gewekeD, zou reker meer afdoende zijn.

De cholera, die de hoofdplaatsen van Java schijnt verlaten te hebben, eUcht hier eu daar in de binnenlanden nog menig offer. Op Bali heerscht zij zóó hevig, dut de van daar komende schepen in de havens van Java aau quarantaine ond.rworpen zijn.

Van Atsjin cijn in da vier laatste dagen geen berichten ontvangen. De jeugdige Sultan vau Pontianak schept veel behagen in het afleggen van bezoeken bij al wat te Batavia aanzienlijk heet, doch de pers maakt daarvan minder ophef, dau den Sultan van Koetei te Soerabaia ten deel viel. Trouwens, de verschoning van een inlandse1) vorst ie ginds minder zeldzaam dan in den Oosthoek.

De hooge renten, die meer dan één Indisch prauwenveer afwerpt, heeft te Batavia tot de opric ïting vau eene nieuwe naamlooze vennootschap: het VYest-Java-prauwenveer, verlokt. Of het een blijk is van vermeerderden handel-omzat. dan wel of een overdreven streven naar wiastbsjeg van andere maatschappijen de oprichting van deze nieuwe onderneming noodzakelijk maakte, kunnen wü uiet juist beoor deelen.

De uitspraak in de zaak vau Graaf von Banzow c. s., die aanvankelijk op 8 dezer bepaald was, is uitgesteld.

Bevorderingen voor de subalterne officieren, waarop reeds maanden lang gewacht wordt, zijn nog niet uitgekomen, evenmin als de decoratiën der helden vau Atsjin.

111. Oom Ralph stelde alle vertrouwen iv de verborgen bekwaamheden en het toekomstig succes van zjjn neef en Prudenee ook. Hij overtrof z.nder twijfel alle jongelieden, die zij ooit had ontmoet. Zy had er eohter zoo weinigen gezien, te Rivermouth, op die onvruchtbare rots, van waar de mannelijke adelaars, wanneer zü door zedelijke of lichamelijke gebreken weerhouden werden, terstond wegvlogen, zoodra hunne vleugelen lang genoeg waren cm hen te dra gen. Wat John aanging, hij was met een gewond hart op Willowbrook aangekomen, door „het gitzwarte oog eener blanke maagd," zooals de Mercutio van Shakeepeare het Uitdrukt. Dito wond, die hfl «iet zorg verborg, wan hem toegebracht door de oudste dochter van zijn Griekschan meester, maar na een verblijf van tien dagen op Willowbrook, was zegeheel genegen. Bij de volgende gegevens: een riant buitenverblijf, omgeven door een heerlijk dennenbosoh, en twee jongelieden, die niets te doen hebben van den morgen tot den avond, behoeft men geen heksen meester te zijn om te berekenen, wat de gevolgeu zulleu wezen. Na verloop van eene maand droomde John nacht en dag van de pupil van den heer Deut. Prudenee zou geene vrouw geweest zijn, als zij niet had bemerkt, wat in zfln hart omging; naar zij was van oordeel dat all. a, wat tusschen hen vsn de zuivere vriendschap zou afwijken, voor beiden een ongeluk zou zjjn, en daarom gaf ze hem geene gelegenheid zich te declareeren. Prudenca was pas zeventien jaar oud, en niemand had haar nog het hof gemaakt. Id dit echter handelde zjj even slim als eene ervarene coquette. De gesprekken inden mant schijn werden zoo natuurlijk vermeden, dat hij er volstrekt geen overleg in zag. Huiselijke plichten, die oavermijdsljjk waren, beletten eensklaps zekere ochteodwand'.liogea onder de dennenboomen. lederen avond was het salon met vervelende bezoekers gevuld. Waren de jongelui bjj toeval alleen, dan plaagde Prudenee hem met de dochter van deu Giiekschen meester; haren naam had hij z'ch namelijk daags na zijne aankomst laten ontglippen. Als zij dit onderwerp aanroerde toonde zij zooveel schalkheid en plasgzucht, dat ze er zelve over verwonderd was. Men had haar nooit zoo opgewonden gezien, terwijl John daarentegen hoe langer hoe stiller werd. Ralph Dent was verwonderd over deze verandering, het scheen hem toe dat zijne pupil sedert kort te veel laohte en dat ziju neef dit te weinig deed. In het begin was het juist het tegenovergestelde. De heer Dent was een uiterst practisch man, behalve op één punt: hij dacht altijd dat andere menscheu even praotiseh waren als hij. De verandering, die bij de jongelieden had plaats gehad, verontrustte hem ; misschien had hij verkeerd gehandeld om dien neef bij zich to noodigen.

De goederen van Willowbrook worden besproeid door zekere kronkelende beek, waarover een eenvoudige biug ligt, die toegang verleent tot een achthoekig zomerhuisje, uit beweegbare jalousiëu samengesteld en gedekt door een blauw dak, op welks spits vier vergulde ballen geplaatst zijn.

Dit vormt het ideaal, dat de Yankee zich maakt van een pagode, Toeu John, in gedachten verzonken, 's ochtends ziju sigaar op dit ove'heeriijk plekje zat te rooken, kwam ziju oom, het smalle bruggetje overgaande, recht op hem toeloopen, zette zich neder, nam een sigaar uit zijn zak en richtte tot John de stoute vraag: —• „lic hoop toch niet, dat gjj Prudenee ooit met minnekozen zijt lastig gevallen'" John beefde. „Ik begrijp u niet, oom." »^edert acht dagen schijnt gij mij toe niet deselfde te zrjn, en ik verbeeldde mg, dat er misschien iets tussc'ien u en Prudenee was voorgevallen, dat er eens kleine oneeuigheid tusschen u bestond. Zqt gij er wel zeker vau, haar niet het hof te hebben gemaakt*"

„Ik kan u verzekeren, dat ik Miss Palfrey nooit over liefde gesproken heb, als gij dit ten minste weten wilt."

Tevreden over deze mededeeling, dat er tot nn toe geen kwaad bestond, wilde oom de mogelijkheid van het kwade vermijden, en besloot hij bjj zich zelven John hoe eer hoe beter te doen vertrekken. Niets toch was gemakkelijker dan hem op een bankiers- of assurantiekantoor te Nieuw- Vork te plaatsen. Dent stak zijn sigaar aan en hernam: „Ik deed u deze vraag volstrekt niet in ernst.— Toen stond hij op. „Gaat gij naar de stad? vroeg het jonge mensch. „Ja." „Mag ik met u meegaan P" „Zeer gaarne." Toen de tuindeur achter hea toeviel, volgde Prudenee oom en neef met de oogen van uit het venHer en liet haar werk rusten. Zjj wist wel dat haar voogd naar de stad ging, maar het was Johns gewoonte niet om met hem zulke lange wandelingen te maken. Piudence dacht een oogenblik na over dit ongewone voorval, en hervatte toen spoedig haar werk. „Oom, zeide John, toen zjj eene hoogte bereikt hadden, van waar men de klokketorens en de daken van Bivermouth kon overzien en de schilderachtige haven, waar een oorlogschip ten anker lag welks mesten ziek scherp afteekenden tegen de heldere lucht; oom, ik was heden ochtend bijna op 't punt u iets mede te deelen; naar na uwe viaag heb ik een bepaald bes.uit genomen. „Waarvan is er dan sprake, mfln vriend P" „lic heb u verklaard dat ik 'mus Pdlfrey nooit over liefde >. esp. ken heb; de waarheid moet ik echter zeggen, dat ik da«rom riet minder vaa haar houd." „Zij nÜ dwaas !' riep Dent uit, terwjjl hjj midden op den weg stil hield. „'t Is ongelukkig," antwoordde John nede-ig, „maar tr zjjn van die zaken, welke men niet kan tegengaan." Het vertoornde ocg van Dent was op het hospitaal geves'izd, welks muren men links ontwaarde. John volgde de richting van dien blik en bloosde. „D.-nkt jtQ, vroeg oom, dat eene vrouw hare jeugd zal laten voorbijgaan om op u te wachten en daar ginds het leven met u te eindigen ?" „Eene vrouw die niet geneigd is om op den man dien zjj Ji-faetf. gedurende een, twee of tien jaar des noods ie wachten, i» niet waard dat die man voor haar werkt I „H-eft Prudenee u dan lief?" „Dit heb ik met gezegd, mjjnheor." „Waarom verlangt gij dan, dat zjj op u wachten zal ?" „Ik verlang niets, ik waag alleen te roorondentelien „Hebt gjj van P_udeuce ooit d-. minste aanmoediging ontvai gen ?"' „Neen." „Welnu! ik reken op uw wooTd van eer, dat grj haai nooit zult vragen. Ik zou het niet kunnen verdragen, hoort ge?" riep Der-t, bleek van ontsteltenis, uit. „Gij zult toch wel in aanmerking willen nemen, waarde oom, dat niets mjj noodzaakte om dit alles aan u toe te ve;trouwen?" D<>nt voelde zich eenigermate ontwapend — Gl) breDgt mjj in een moeieljjke positie, zride hjj, na een oogetbiik stüzwtjgen. Ik was wel blijde dat gq op Willowbiook bjj mjj waart; maar na deze bekentenis. . . John viel hem in de rede. „Natuurlijk vertrek ik nog h.de.>."

„Waarheen gaat (. jj P" „Voor het oosrabl k naar de siad. " D*nt was niet tevreden met dit antwoord. Het gevoel van ki.echheid dat den jongen man totnutoe had kunnen doen zw"gen, zoolang hjj in het huis zyns ooms was, zou Liem nu niet weernoudao; bovendien was F.ivermcutb eene Bterke strategische stelling, waaruit men Willowbirook kon belegeren.

„Hoe kunt gij er over denken, om uw t^d te Eivermuuth verloren te laten gsat.? Gij zult er niels te doen hebben. Ga liever naar Bjston, of wat nog beter is, naar Nieuw-Toik."

„Eenm.al vertrokken zjjnde, heb ik geen plan mij in 'net oosten te vestigeu; ik zal naar een mjj geneel nieuw land «aßn, waar de we^en, die tot het geluk leid.:n, minder belemmerd zjjn. Ik vtil iv één slag ,jjk woidcn en dau zoc spoedig mogeijjk terugkomen om miss Palfr.y, als haar hait nog vrjj is, te huwen" „G-j zult mjj genoegen doen hiernaw te vernemen, eerst dan, wanneer ge tetugko_nt", voer Dent met vernieuwde woede uit; „beloof l.et mjj, ik eisch het." „Ik wil geene beluf-en cocd, daar ik de ongelukkige gewoonte heb ze te houden." „Luister", zeide Dent, zich zelven eenigzins meeeter wordende, en de hand op Johns schouders leggende. „Het doet mjj leed. dHt de zoon van nvjn brceder zich zoo verzet t^gea mjj en het g.zond m.nschenverstand. Allemaal gekkepraat, John. Ga naar Nüuw-York en gij zult het noodige geld krjjgen voor eene zaak of eene betrekking naar uwen zin, als gjj u verbindt van I'rudence af te zien." „Onmogelijk, want ik bemin baar."

Hjj hrd dit reeds gezegd, maar ditmaal herhaalde hjj ueï zoo hartstochtelijk, dat Heut er bepaald door ontroerde. „Ik bemin haar, en ik zou me zelven verachten, ale ik in staat ware mij te laten om'sroopen Alle kansen zjjn tegen mjj, dit weet ik, maar ik kan ten minßte traohten mjj harer waardig te maken." „Mooie woorden! Op hoeveel meisjes z'^t ge reeds verzot geweest?" „Op zeven of acht, zoover ik mjj herinneren kan", herhernam het jonge mensch oprecht; „maar deze waren g^en frudeuce Paifrey. Ik geloof, als e.n man zulk eene vrouw bemiut, dat hjj dan Blechta éénmaal liefheeft." „nat komt nu van dat verzen maktn en naar de maan kjjken. Maar waar hebt gjj, voor den duival, zulk een smaak opgedaau? Uw vader was een eei_V3Udig practisch man; ik zelf in mijne jeugd..." Dit snJle, juiste antwoord biacht Dent in verlegenheid, msar hjj herstelde zich: „Toen ik bemerkte, dat zjj de mjjna niet kon «orden, heb ik mjj als een verstandig man gedragen. Handel gjj evenzoo met hare dochter. „Maar ik ben er niet zeker van dat ik hare dochter nooit krjjgen za1...."

»Ik weiger u haai." Jo'an sloeg met zijn stok den kop van een distel af: «Wanneer Bij m\j zelve zal bedankt hebben, dan nog tal "st tQd genoeg zija de bijzondere wijsheid en het ge_oird Ve'.tsnd van de famillie Dent te mijner hulp te roepisu." Be woede van den oom barstte opnieuw uit, en men "•eet bekennen dat Johns bonding iemand wanhopig moest *aken.

.■Dus g|j weigert Bivermouth te verlatent" »Ja, voor het ooguublik." nEn g|j wilt niet b loven om miss Palfrey nooit te 'Pieken over uwe dwaze liefde!1" »Dat kan ik niet."

«Welnu dan, mijnheer, ik verbied u in het huis te °nien waar zij woont, en zelfs haar toe te spreken als %"■ haar ontmoet. Van dit oogenblik af san, bestaat er v°'»tiekt geen gemeenschap meer tusschen ots." En de com draaide zbb cm, ten einde naar Wülowbrook rlg te keeran, terwyl h^j het st.engetja t.pit. seriewol ge'«e 'vergat, wat h|j Piüdenca beloofd had made te brenl n- De neef bekeek z|jn sigaar, die uitgegaan was, wierp '*" in de struiken en vervolgde zijn weg naar de stad. John Dent kwam nist terug op Willowbiook om het middagma»l te gebiuik.n. Gedure_.de het diué heerschte er eene ongewone etilie. Dent was geheel en al mat sndere gedachten vervuld, en Prudenee voelde als het ware iets in de lucht hangen, dat da ccnversa.ie balatten moest. Twee of driemaal sloeg haar voogd de oogen op, als wilde hn haar trre.preker?, maar h|j scheen van maening te veranderen. „Waar Is m^'n neef John?" vroeg Prudenee eindelijk. „Dat is waar ook; ik heb veigeten ute zeggen, dat h|j ni.t thuis kwam eter; h|j is in de stad genoodigd." „Bij de Bljjdenburgh.?" In net voorbijgaan tij g.zfgd, dat er een zeers" mooi meisje bestond, Ver.nika Bijj'.enburgh genaamd.

„Ik weet het ri_.t; Loc zou ik hot ook kunnen weten?" zeide Dent knor ig.

„Zou hij vóór de thee terug zij-.?" vrceg Prudenee na eene pauze.

„Ik denk niet dat hvj t*rug zal koeren. Hij beeft bezigheden in de stad. di. hem daar eeniga dagen zullen ophouden en dan gaat hg voltrekken. Hij heeft m|j verzocht u zijne afschoiisKroete over te brengen", voegde Dent er bij, zich geweld aandoende om door deze uitvinding het spoedige vertrek van zyn neef eenigszins goed te maken. Toen veiwijawde hij r.icb uit de eetzaal.

„Hjj zal niet wederkeeren, h|j zendt, m\j z|j ie afscheidsgroeten", zeide Prudenee b_J ticb z.lve; „da- noem ik beleefd, als men z«g weken laug gast is gawoesil"

Z'j berionerde *ioh da wandeling, die John dien ochtend met baren oom gemaakt had, en verzonk in allerlei gep. ins.

Twee uren later, toen Prudenee en haar voogd op de piazza zaten, kwam Clem Hoyt, de mircurius van Let 1.--sremeit, den kuif ar 'an John Dent hal.n, eu bracht voer miss Pvfrty een open briefje made, dat Dent haar met een onbeschrijfelijk grijnzend gezicht gaf. Hat jonge menscu b tuigde zjjn ked wezen, oat hij uiet in p r.oon af-cneid van haar kou nemen. Hy was onverwachts teruggaroepen, maar zou de v iendeHJkó ontvangst nooit vergeten. Dit was de gehee'e inhoud.

Prudenee kleide bet briefj-, dat bijna even laconiek was als dat vau den Koning uit Ruy-fiias, ten einde te zien of zij ook eenig postscriptum over hst hoofd had gezien, toen deod tjj het wtêr in de enveloppe. — „Oom Bstpa, zeide «tj. ik weet dat 81 iets onaangenaams is voorg .vallen "

Dent wierp zich achterover in tijn. stoel zonder te antwoorden.

„Wat i? er gebeu'd? Hebt zij met elkander getwist"P „Wy hebben een woordenstrijd gehad". „Waaruit ontttond die"? „Uit een geldq-.ae.tie".

„Als het alleeu geld betreft, htb ik het mij niet aan te trekken".

„Hij heeft zich in alle opzichten belachelijk gemaakt", zeide i'ent, zeer dom.

„Was het enkelom geld", hernam Prudenee hem stak in de oonen ziende. „Waarde oom, als ik eenigszirs in den twist grmmgd ben, moet g|j het m|j zeggen. Ik zou m{ oneelukkig gevoelen de oorzaak van een misverstand te «ijn, zonder te wetan wat ik gedaan beb terwijl ik bovendien dan sou blootstaan dezeifda fout wtê, te begaan". „Gij hebt u volstrekt niets te verwijten, mijn kind. Aan Ji^hn alleen ligt de schuld, en daar gij er op staat, zal ik u op de hoogte der caken brengen".

Maar Dent wist niet wat te doen; moert hij de zaak van een lichten of van een ernstige» kant behandelen?

Nieuwe maan . . .10 October. Eerste kwartier ... 18 „ Volle maan .... 26 „

Franschx den 1 en 18 Oct. Emgelsohb, via Muntok & Kiouw „9.28 „ Sumatra's wkstkust, Tjslok-Betonq, Benkoelen, Padang en Atsjin, dan Hen an Ï4eu van elke maaud. Muntok en Palembang „ 17en „ „ „ Bomceo's westkust en BtLLiTO* „ len ... Baxiuekmassix en Bawkam „ SSvn „ „ Macassar, Tihorkosiamg en de Molukxrk „ I7en ... Atsjin met elke Eng. en Vr. taai!.

Om de Ooit des avonds te 5 ure.— Om de West des morgen» te 8 are.— Om de Zuid (met eiken spoortrein) des morgens te 6'/, ure les voormiddags te 11 ure. Voor geldartikelen van '■ morgens 9 tot 's namiddags 8 ore (op sonen feestdagen wordt daarvoor niet gevaceerd) en voor 't frankeeren »an brieven, is het postkantoor geopend van 's morgens 7 tot 's namiddags 6 ore. Den 3 October 1874 is goedgevonden en verstaan: Eerstelijk: Te b.pa en, dat de plaats.ljjka iulandsche schoolcommissie te Lasern (re-identie Reinbsne), mrt inbegrip van den voorzitter tn deu iv de betrokken afdaling of onderafdeeiing bescheiden coutrokur tf aspirant-controleur, zal bestaan uit vijf lede;. Deu 3den October 1874 is goedgevonden en vcstaen: Eerstelyk: Te bepaUn, dat d« plat teelij k-*» ialand.cbe schoolcomnrissie te Raoglrae-beto.ng{afdcélirg Lebsk, reeidtntie~ Bantam), met inbegrip van deu voorzitter en den in de betrokkrn pfdeeling of onderafdeling bescheiden oontrcleu. of aepirant-controltur by het „binnenlandsche bestuur, zal bestaan uit 5 (vjjf) leden.

Den ■ den Oc'ober 1874 is goedgevonden en verstaan

Te bepalen, dat de plaatselijke inlandsche schoolcommissie te Tandjoeng-Pandan (Billiton,) met inbegrip van den voorzitter, zal bes. aan uit 5 (vijf) leien.

Den 4den October 1874 is goedgevonden en verstaan

Ter vervaardi -ing van den bij artikel 1 vaa het besluit van 4 April 1862, no. 41) ouder anderen gearresteerden afstandswijser met bijbehoorenden staat dsr' residentie Pekalongau, en ten vervolge van de besluiten van 13 Maart, 26 Mei, 31 AugUßtus en 19 Depember 1872, 21 Augustus 1873 en 21 April 1874, nos 13, 12, 13, 2, 7, 8 en 17 (Staatsbladen nos. 43, 101, 148, 230, 155, 156 en 117) vast te stellen den overgelegden nieuwen afstandswijzer met bjjbehoorend schetskaartje van dat gewest.

Dan 4den October 1874 is goedgevonden en verstaan

Eerstelijk: Te bepalsn, dat de bjj artikel 4 der ordonnancie vau 1 April 1874 (Staatsblad no. 09.) bedoelde commissie van toezicht over de gesubsidieerde iulaadsche scholen zal bestaan uit de plaatselijke inlandsche schoolcommissie, daar waar die mocht ingesteld zjjn, en elders uit den controleur der betrokken controle- of bestuursafdaeling als president, en twee inlandsche leden; en waar dit niet kan geschieden uit zoodanige personen, als door het hoofd vau gewestelijk besluur zullen worden aangewezen.

Teu vervolge van het voorkomende in de Javasche Courant van 25 September jl. no. 77 wordt uit het journaal van den Militairen en Civielen Bevelhebber iv Atsjin, loopende van 1 tot en met 13 September IL, het on* dervolgeude medegedeeld:

Vervolg 1 September. Bericht werd ontvangen, dat de vjjaud zich hoofdzakelijk versterkt had van Lemboth uitgaande naar Auak-Kroeng; zijne meeste krachten schijnen daar reieenigd te zon, althans Bttal was grootendeels verlaten, tn tusschen Lemboeh en I'inanz werd vetl beweging waargenomen, terwijl uit Anak-Kroeng een corvee, weike op SOU passen rf.tand van Pensjoeng het struikgewas w.gkapte, hevig beseboten weid; de corvee trok teiu_r, eu een paar grauaten werden op den vijaud geschoten, waarna hij zich verwijderde.

Z. Ms. stoomschip Watergeus kwam ter reede terug mei den controleur Tadama en den lsten luitenant-adjudant van Hoogstraten, dj tijding medebrengende, dat de Nederlandsohe vlag den 28sten Augustus te Patty geheschen was, fan dathetrijkje Kelcewang den Sisten Augustus zich onderworpen en dj vlag geheechen had.

l)e vijand hield _ich buitengewoon rustig, en deed slechts nu eu dan een schot.

2 Sept.mber. Gedurende den nacht was de vijand vrij rustig.

Des morgens werden de corveeën bjj de Ooster-versterking vrij hevig beschoten en zoodanig verontrust, dat de arbeid gestaakt moest worden; een paar granaten deden den vijand echter terugdeinzen.

De vijand was over het algemeen rustig, en loste slechts nu en dan een schot op onze sterkten; hij was echter druk bezig met het opwerpen van bentengs. S September. Gedurende den afgeloopen nacht hield de vijand zich weder rustig.

In dtn loop van den dag werden nu en dan schoten gelost op onze patrouilles en op de manschappen, die aan het comtën waren.

Iv het BitaißChe was de vijand waakzamer en in grooter getsl vereenigd dau gedurende de laatste dagen.

4 September. Da nacut werd rußtu ooorgebr

Eea conu. uit Lampoeloe vo_d weder eene ven laten vjjandólijke bjuteng, en bracht de daarom geplante bamboe-doerie n.ar otze versterking over*. Orer het algemeen werd opg< merkt, dat de vijand met kracht aau zijne versterkingen arbeidde. 5 Scpurinoer. Gedurende d.u nacht vielen slechts nu eu dau eenige schoten op unze sterkten. De vijand scheen iv bet Zuiden verzameld te zijn geweest. iv den loop van den margen werd de Ooster-sterkte vry ti-vig btjacuot. n en werd ook een goed vuur onderhouden op de artillerepaarden, welke naar de badplaats gebracht weiden. Eenige grauaten hielden den vijand echter op behoorlek-ju afa.atd. Uit Tjandcj werden ettelijke schoten gelost op onze sttrktï te Moesapi. Eene van Soerian uitgezonden patrouille bemerkte, dat de vijand drek bezig was met het werken aan r.flne versterkingen langs den linkeroever der -__oe.ong-Tja_.gkce-, welke arbeid gesurveilleerd werd door hoofden en hadji's. Bedoelde patrouille zich bedekt opgesteld hebbende, kwam eerlang een tiental vijanden op het opengekapte terrein, waarop onmiddellijk geschoten werd. Met achterlating van twee doeden trokken ds vijanden de rivier over, en begaven zij zich naar hunne benteng, vanwaar zy iv alle richtingen schoten, zonder echter iemand te treffen. Na den terugkeer der patrouille werden de werkzaamheden aan debenteng. te Langnjami en Bital door gesohutvuur uit Soerian bemoeielijkt.

6 September. Op eenige schoten na ging de nacht rustig voorbij. Omstreeks 9 uur vertoonden zich weder vele vijanden in de bentengs Noord-Oost van de Ooster-sterkte gelegen.

Eene van Lampoeloe uitgezonden patrouille vond, dat eene reeds gedeeltelijk door ons gesloopte benteng weder versperd was geworpen, en blaken droeg, dat men nog kort te voren daarin was geweest.

Uit de kampong Tjandej vielen slechts een paar schoten op Moesapi.

De kampongs van Toekoe Nenta werden dezen dag doer de marine beschoten; de vijand antwoordde nu en dan met een lillaschot.

Door een uit Soerian gezonden patrouille werden twee met geweer en klewang gewapende vijanden verjaagd, die reeds tot circa 200 passen vrn onze sterkte genaderd waren. De vijand scheen druk iv zijn* bentengs te werken, en was, te oordcelen naar het praten, dat men hoorde, in

grooten getale vereenigd.

Krachtens de slot-alinea van art. 4 der ordoanancie van den 25sten Btptember 1874 (Staatsblad no. Bï9), maakt de bir. v. Fin. bekend, dat da verpachting vaa het recht tot den verkoop van opium in het klein op Java en Madura vo_r 1875, dan wel voor de jaren 1875 tot en met 1877, op de bij die ordonuancie omschreven voorwaarden zal plaats hebben: voor de residentie Bantam: te B_rang, op Woensdag, den 28sten October, voor de residentie Batavia: te Batavia, op Maandag, den 26sten October, voor ia residentie Krawsng: te Poerwakarta, ep Zaterdag, den 31sten October; voor de residentie Cheribon: te Cheribon, op Maandag, den 2den November; voor de residentio Tagal: te Ta»al, op Woensdag, den 28sten October. voor de residentie Pecalongan: te Pecalongan, op Maandag, den 26sten October; voor de resideotien Sam.rang, Soerakarta, Djokdjakarta, Kadoe, Bagelen en B.njoemas: te Samarang, op Maandag, dea oden November; voor de residentie Madioen: te Madioen, op Maandag, den 2den November; voor de residentie Kediri: te Kediri, op Zaterdag, den Sisten October; | voor de residentie Japara. te Pati, op Zaterdag, den 14den November; voor de lesidentie Rembang: te Rembang, op Maandag, den loden November; voor de residentie Soerabaia: te Soerabaia, op Woensdap, den SBsten October; voor de residentie Madura te Pamakasan, op Ziterdair, deu Sisten October; voor de residentie Pasoeroean: te Paso.roean, op Woensdag, den 4den November: vcor de residentie Probolin?go: te Probolinggo, op Zaterdag, den 7den November; voor de residentie Bezoeki: te Bezoeii, op Maandag, den Uden November; voor de residentij Banjoewangi: te BaDJoewangi, op Woensdag, den 28sten October.

— Het telegram der Handelsvereniging van gisteren, betreffende het aanleggen van spoorwegen hier te lande, wordt door een telegram van Reuter bevestigd, maar alleen in de hoofdzaak. Volgens eerstgenoemd bericht zou de weg van Malang naar Soerabaia over Pasoeroeao loopen; ia het telegram van Reuter daarentegen wordt Pasoeroean niet genoemd. Vocrts .chyat Reuter te spreken van een afzonderlijk wetsontwerp ad hoc, terwijl het bericht der Handelsvereniging, hetwelk bovendien van de lijn Buitenzorg- Bandoog gewaagde, denken deed aan een post op de begrooting.

Volgens beide berichten is er spraak van een staals-tpooTweg, en dat is het voornaamste. Stastsspoorwegen of geene spoorwegen, — eene endere keus is Indie niet gelaten. Doob wat zal nu de Tweede Kamer doen, die nog zoo kort geleden den minister Van Bosse dwong, zijne IndUche staatsspoorwegen te laten varen? Verwacht men van o_tte volksveren woordigers consequentie, dan staat het ergste te vreezen; doch het zou voorbarig zijn, aau die bezorgheid nu reeds toe te geven. De koloniale hervormingspolitiek heeft reeds zoo vele van hare geloofsartikelen over boord geworpen, dat zij ook in dit geval hel gezond verstand •md .lijk wel zal laten triomfeeren over de logica. (Dagbl.) — Daar er nu en dan geklaagd wordt over het kwalijk b.stellen van brieven door postkantoren, moet ook het goede worden gezegd. Gisteren werd een brief open aan bet postkantoor te Weltevreden aangebracht; een gecmployeerde had de goedhuid dien met twee lakken te verzegelen, parafeerde de verzegeling, en deed den brief aldus aan den belanghebbende uitreiken. Als er op den duur zoo gehandeld wordt, zal langzamerhand het klagen wel ophouden. — Aan een antwoord op een ingebonden stuk in de Indiër ovet de vo.di g der troepeu in A'tjin, ootleeren wfl:

Eea vorig schijter in dit blat zeide: „Die (de soldaten) kun eg het naar uiet eei_s word. u met hun maag en sieken zoowel als gezoi den nit»n zich iv wenselijk krachtige bs'AOirdii gen o^tr bun hongerlijden."

i airei t gej vtrklair ik ,— eu ik beroep ntj alweder ep hen, die het cced kunnen weten uani-anteo tut.) — dat van honger iydx gevn quaeMtie is ncch ooit geweest i?, en dat ik ia de laatste maanden meermalen soldaten ontmoette, die in huone eigenaardige taal hu.rine hocge tevredenheid over de voeding te kennen gaven.

Ij ds laatste maasden toch is eene zekere eentoonigheid in de voeding waarvan ik b_ven sprak, veranderd, om do eenvoudige reden, dat vnor meerdere regelmatigheid vsn tcevner kon gerbrgd worden, en zoo werd dan de soldaat voofzien van gort, erwten, boonen, aardappelen, zeer smakelijke groenten uit pottan, zuurkool, witte en roode kool, zelfs nu en dau vruchten, terwijl voor de zieken, wanneer de voorraad versere groenten niet zoover strekte, groenten en vleesch in blikken, vruchten op water, etc. voorhanden waren. Wanneer men daarbij in aanmerking neemt, dat het Roode Krui* getrouw aan zjjne schoone roeping herhaalde! < vele kostbare zaken zond en nog steeds ze_dt, en daarbij versnaperingen ca spelen, bv. pompelmoes, pisang, tabak, sigaren, couranten, tijdschriften enz., dan zal voorzeker ecu ieder met mij moeten erker.nen, dat in da laats e maanden vooral de voeding der troepen te At.jin weinig te wenschen overlaat, en dat, zoo er soms vroeger bemerkingen te maken waren (Jie trouwens wel bij elke expeditie zuilen voorkomen), ze zeker niet te wijten zy aan hem, die tegenwoordig aan het hoofd der lntenda_.ee alhier gep'aotst is. Op dezen zijn de woorden van dea bovenbedoelden brief.cUrgver: „Uit dankbaarheid voor ds goede zorgen, besteed aan de soldaten (zoowel zieke als gezonde) en dwangasb-iders, gedurende de 2e expeditie naar Atsjin, maken waarlijk sommige officieren ereen aanspraak op eene bijzondere onderscheiding", voorzeker niet van toepas-iug.

— De redacteur van de Locomotief dringt in itin nummer %an Vrrfcdag jl. terecht aan op bet oprichten van hoogere burgerscholen ta Samarang en Soerabaia. „De behoefte aan hoogere burgersoholeu", «egt h|j, „bleek weder in de laatste dagen, toen zich voor de toelating op het zjoütnoemde gymnasium Tl Uien 111 58 leerlingen aanmeldden."

Wij kunnen hiar bjjvoegea, dat op 't oogenblik 160 leerlingen aan die inrichting ingeschr ven zijn, van welk aanzienlijk getal Midden-Java een belang'ijk con'ingent leven t. Het onderwijzend personeel heef. dan ook eene zware taak Ie vorvuilsn, en dient nood.akeljjk vermeerderd te worden, wanneer de toevloed van leerlingen ook uit. andt-re plaatsen iii d;zen arcaipel op zulk eene tn.ffe_.de wjjze blijft toenemen. Ongetwijfeld zouden de belangen van ouders en kinderen het bt.t geba-t worden, indien die stroom eeuigszins werd afteleid door het in het leven roepen van eene hoogeTe burgerschool te Samarang en Soerabaia of althans op één van die twee plaatseu. (Ind.) —De Hr. v. H , gisteren alhiar van Djokdja op zijn doorreis naar Fcntiatak aangekomen, engageerde op i^n laatste *. -CLpiaat» een jonden om over zee te volgen. Dat ging echte- niet zouder het vcrleenen van voorschot, en r.nt»ing de jongen dan ook f 22.50. Of het reisje van zijn laatst verbluf naar hier hem een te slechte voorproef was van den grcoteien teelt nsar de bettcitminpplaats, d*n wel of Ba'ana hem te gced beviel cm het te verlaten, is ons nie. btkend doch zoo veel is zeker, dat bij zijn meester ontliep zondei het voorschot te restitueeren.

Wordt nu die jongen gevat, dan kan de assistent-resideni hem hoogstens 7 tot J 4 dagen straf opleggen. Wenschelijk ware het dit er een wjjziging in da strafbepalingen daarontrent kwam, want het kan niet ontkend worden, dat het wegloopen van bedienden meer tooneemt, en zulks veelal een gevolg is vau de lichte straffen dio opgelegd worden, terwijl in de meeste gevallen ze nog niet eens gevat worden.

Door de Onder-Officieren van het garnizrjen te Weltevreden en Rjjswflk "1 »• ■• Zaterdag den lOden dezer een bal bij inteekening worden gegeven, in de (comedie) zaal der Militaire Kantine en zal het Batadaasch publiek, even als bjj hun laatst gehouden bal, in de gelegenheid worden gesteld, om daaraan deel te nemen. Het streven van genoemde Onder-Officieren om den band, tusschen de burgerij en het Leger bestaande, nauwer toe te halen hopen wij door een goede opkomst van het Bataviaasch publiek beloond te zien. — Bjj den Heer van A"eken zjjn twee albums te bezichtigen, waarvan het een. te Parijs, het andere hier vervaardigd is. Het eerste, bestemd voor wijlen genei aal Kroesen, zal thans diens weduwe worden aangeboden. Dit album is in groot 4o formaat, gebonden in rood juchtleer, op den rug sierljjk ver-uld sis een werk in prachtbaid, op het plat vcorzi.n van een ornament in epittbcgenstijl. aan we.ks beide zjjden ;en rjj van schilden is aangebracht waarop de p'aatsen voorkomen, waar generaal Kroe.en aan krjjsjsvernc.i'inian deelnam of waarover hjj htt bestuur voerde.

Links en r.ch.s beneden in de hoeken zjjn vlaggstr'ftën, een I. disch officier en ten soldast »v g-b acht, terwü in het, bovè: gedeelte Let Nederlandsche «ap*n prijkten daarondsr de ridderordes, mdaille* en», van den genera?l zjjn afgtbee.é, trijjl het midde_i_.fdet.lde wordt iugtuoaien door ee_. eer id, waarop da opdracht aan den vroegeren leger-

beveihr bber voorkomt. Ho-zeer h-t Beitel rijk en sierlijk is bewerk', maakt! het twercV album, gtbuud n in i_>oer_ flaweel me een krans ; ,il r ni op btt.ptet in da hoeken t-ee j»a talku ca iv ; du kr ns bet or.-c.ufi mede er reiief, welke krats bene-' „n p.ci'tg gtw.rkte zilveren strik yerasnind ,mn htt ndie'ktuis der orde van den N- dtr andtcfecß L uw 'an t, toch aangenam.!- iud'uk, doordiar, het e.n .'rrdi-rer o- el et mier *r;vi_k is bewerkt d?n le'. m is teu geschenk var de ingezetenen ... -- i ••- Ban hui vroezeren r «id _.t hetwelk d zen . „ t c&i n lal wo dtn aar.geboden. Wanneer m. n iv aaum-ïking netmt. dat dit album door inlanders n et b.hu p vau eenvoudige werktuigen, Liet van machines, ïs vervaanligd, <ïan staat m«n verbaasd over de sierlijkheid d-r b werking, dia voor Europe.sch weik volstiekt niet onder doet.

Uir Pcekabaia. Wij veiurmen. dat voor esne hoogere butgcTSckcel bier ter steda bereids een huis van regeering.-»ige is gthuuid en da tegenwoordige bewoner dit voor 1 Jt>r>uaii dreut te onlvi_itn_u.

' Met bet oog dasrop mogen wij dus tegen nieuwjaar d. lang verwachte iurichtint. tegemoet zien; — als ttn minste daarvoor ecu post op do begroeting uitgetrokken is en deze aangenomen wodt.

— Vijftien aaodeeUn in bet particulier Prauwervtei, elk groot / €26 nominaal, hebbeu op du vendeüe vau de firma Hanterman & Co. te Soerabaia opgebracht f 11660 of p. m. f 700 per aandeel.

Teleqr_lFlE.—- Volgens bericht van den chef van het telegraafkantoor is de gemeenschap met Adelaide sedert djn Sdr.n dezeT verbroken. -Men verwacht echter, dat zij nog heden hersteld zal worden.

Kadets. — Voor een paar dagen passeerde door de kampong Pekodjaa een kar beladen met allerlei goederen yan een koopman in de binnenlanden. Onder die lading bevond zich een bundel Japansche pajongs, inhoudende 10 stuks, die. achter op de kar met een touw bevestigd was. De drukke passage op dat punt, waardoor de aandacht vau den karvoerder geheel door het bestuur zijner sapp'.'s werd in beslag genomen, k*am een kadet goed te stade, om een blijk van vingervaardigheid te geven. Het touw, dat dei. bundel met pajongs bavestigde, was spoedig doorgesneden; even snel was het 10 tal zonnescheimen onder nabijtijaie handlangers van don straatroover verdeeld, en de karrevoerder b markte eerst dat hij bestolen was, toen de buit r.eds spoorloos was verdwenen.

Op DjoemïLang, het laatste station d"r karren van de Zuid, werd in d.n afgelopen nacht door eenige dieven e^e pogin; g»dasn, cm da op Karren gel.den ZH*k n met k.f-fid van huunen inhoud teontla'ten. Met éói zak wss hua

dit reeds gelukt, 'oen «tj door een kam vorder ooidekt

jen met-een aargegrepen weid m. Een wors'eliag ving a»r, ï aie aerst eindigde nadat een dar dieven gek eveld, en de • ove.'.-gen, ender begunstigiust der dirus'ernis gevlucht waren.