De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

b geland heeft wel degelijk het hoofd k(81 schoot gelegd: -üit is het resul-

, van de met zooveel ongeduld ver* Jj-to interpellatie in den Reichstag l het aanhouden van de Duitseh» De zitting waskarakteris! Duitseh, deftig. De interpellator ,6en lid der nationaal-liberale parj_* deftige en bezadigde party bij Rondheid: de Haer Von Moelier, Wak trouwens uit naam van alle van den Beichstag, in uitzon-I*B der socialisten. Hij prees de J'-lheid waarmede Duitschland zijn Niteit gehandhaafd had, doch wist $1 rede loftuitingen te vlochten t <-*> Zuid-Afrikaansehe Republieken, J tegenstand de bewondering der dj -- had opgewekt," en voor Presi Kruger, »die zich liet belasteren > *1 onrechtmatige winsten bsschul- J*> terwijl hij in kalmte de verdedi-

w,v»n zijn land voorbereidde." Be~ r''olijk drukte de redenaar op de i -lelijkheid een nadere definitie Jeven van oorlogscontrabande. — f Vou Bülowwas op dit punt van j l^euing van den interpellator, en H*-de dat de verontwaardiging van •i"-bliek gerechtvaardigd was.Duitscb.. *enscht een internatiouale con__ '-e te zien bijeenroepen, waarin gerecht voor goed geregeld zou Lele maar de redenaar gat te ver-5 -lat zulk een conferentie nog lang \.\. vrome wenschen zal behooren kla Zeer natuurlijk :de groote zeei Nheden, Engeland en de Vereenigit l*-ten, hebben er alle belang bij \ 66en woordige vage zeerecht, dat i\. Gelaat te handelen naar welge\Ó te doen voortduren). Graaf Von U gaf een helder overzicht van de K^-ü algemeen aangenomen bepa%\}' en kwam tot het besluit dat de der Duitsche schepen als H 8» maar dat, bij de afwezigheid Cl' 6 suspicie van contrabande, het 'CS*--*- van dezelfde schepen ende wSing der lading, als onwettig C,°lwd moesten worden. Het belt ■! Waarvan Duitschland uitgaat is \iï oorlogstijd oorlogvoerende mo\ 6(len zeker recht van controle \^i maar dat recht beperkt wordt \\\ <-« noodzakelijkheid den recht>d 81 handel der mogendheden en CrHale betrekkingen tusschen de l^fde volken te eerbiedigen. Sf f Von Bülow gaf daarna een H ,cnt van de stappen aanstonds na '"j^Pbrengen der Duitsche schepen, Haiü Duitsche diplomatie gedaan, en \ van het voorstel tot op\ ?1 'an een scheidsgericht te Loo 11 *i einde iv twijfelachtige geval - S v kalissen. Hij stelde de verkrei \ J-Htaten in het licht : de vrijla- Si t schepen, Eogeland's belofte V n geen Duitsche pakketbooten \**-l te houden zonder voldoende \L e 1 zoo noodig, schadevergoedingen S-,'*N aan de betrokken Duitsche \ Tü; eindelijk Engeland* betui-. '-m üet de inci-fenten betreurde. bei had aangeboden aan Boulan\M__A* ernstige van de zaak ligt in C\r l°egeven, ca eenige teg»n--\ Ij^gen: het is de eerste maal \% "geland op die wijze excuses Veo de geheele afloop der zaak 'v'-Hm0 bewiJs hoezeer de Engeïsche t^uy-en er op gesteld zijn met AiJ^Qd in le tegenwoordige omv\ i*en op een goeden voet te Ai 2elfs in de tot stand gekomen \\ y maakte de vaste bijna dreijlrj|°on van Von Bülow's redevoe» een diepen indruk. \ % z°lderlinge officieuse nota vermS i)°n avond-zelf der interpolatie »\ Mijn sehe bladen. Er werd io \d*** de Keizer een zeer vriende' 6rboud had gehad met den Frauschen kolonel De Foacault, maar dat men zich tevens van de gevolgen van deze samenkomst geen te hooge voorstelliugen moest maken ; de openbare meening in Duitschland moat er niet op rekenen dat Frankrijk in alle gevallen met Duitschland

Men begrijpt niet goed welke de zin kan zijn van «lit zonderling communiqué; het herinnert aan vorige officieuse nota's, bij het begin van den Trans* vaalsenen oorlog gepubliceerd, waarin het Duitsche publiek evenzoo tegen een medegaan met Frankrijk gewaarschuwd en bet mogelijke gedaan werd om de bedoelingen der Fransche diplomatie verdacht te maken! Blijkbaar wil de Duitsche Regeering, ondanks dat onaangenaam incident van het opbrengen der Duitsche schepen, niet hoorea van een bepaald anti-Engelscha politiek, «o poogt zij daarom hel denkbeeld van een alliantie met Frankrijk zoo veel mogelijk te dr-skrediteeren. Het Engeïsche publiek is nog altijd in spanning over de marsch van Generaal Buller, de me: zoo veel zorg voor ben reide en zoo lang verwachte omtrekkende beweging die een einde moet maken aan het beleg van Ladysmith Over het geheel schijnt de operatie — men kan zeggen voor de eeiste maal sedert het begiu van den oorlog — goed gekoncipiëerd en goed uitgevoerd. De handigheid waarmede de Engelschen partij trokken van de onvoldoende b'zetting van de Toegela, de vaardig a eid waar mede zrj zich meester maakten van de pont bij Polgtetersdrift, werden wel is waar voor een deel geneutraliseerd door de langzaamheid der troepenbewegingen, die aan de Boeren tijden ge legenheid gaf nieuwe stellingen in te nemen, zoodat in ieder geval van een eigenlijke verrassiug geen sprake kan zijn. Een nieuwe aanval zal moeten plaats hebben, gelijk aan die van een maand geleden en de Boeren zullen wederom gelegenheid hebben de hoedanigheden te toonen die de Engeïsche dag - bladkorrespondenten beschrijven in hun verhalen van dea veldslag van il De-* cember: een groote bekwaamheid om van het terrein partij te trekken en hu i positie te maskeeren, en een onverstoorbare kalmte om het oogenblik af 'e wachten, waarin de vijand zich bloot geeft* Met een bewonderenswaardige discipline verdroegen zij in het gevecht van den Hen December het moordend Artillerie-vuur der Engelschen, dat lyidiel bommen in hun gelederen wierp, en openden eerst hun eigen vuur toen zij zagen dat

Merkwaardig is dat de Duitsche officieuse bladen voortgaan met het plaatsen van nota's en artikelen, waarin gewezeu wordt op de onmo^elijkb.'-i'? van een Duitsch-»Fransch v.irboud tegen Engeland. De Munchener AUgemeine Zeitung en vooral de Barlijoscbe Post zijn vol v:m deze soort demonstraties. De laatste houdt vol dat, al wilde de Fransche Begeeriag een alliantie met Duitschland, zij nimmer de massa der bevolking op haar hand zou hebben ; dat deze integendeel van Duitschland's eerste moeilijkheden gebruik zou maken om de Regeering te Parijs tot een oorlogsvarklaring aan aen nabuur over de Vogezen te dwingen. Een koa-*--litie van het vastelaad tegen Engeland, besluit de Post, is ean hersenschim.

De waarde van deze bewijsvoering behoeft hier niet besproken te worden; merkwaardig blijft alleen dat de Berlijnscae diplomatie, telkens als er opwinding is in het publiek tegen Engeland, waarschuwt tegen een Fransche alliantie. Ia het begiu van dea Transvaalschen oorlog kwamen de officieuse bladen voor den dag met het verhaal dat Frankrijk, tijdens de Jameson» raid zijo steun aan Engeland zou hebban aangeboden: nu bapaalt men zich tot meer algemeene verdachtmakingen van Frankrijks mogelijke houding in geval vaa ean Duitseh-Engelsch konflikt. Als men nu in aanmerking neemt dat da Heeren Bertt-eiot eu Bourgeois, de Franscbe Ministers van buitenlandsche Zaken tijdens het Jameson» incident, hebben volgehouden dat van al die verhalen geen woord waar was, eu do Duitsche pers, va deza ontken» ningen ontbaaotwoord ta hebben gelaten, thans op nieuw, in vager vormen, op dit thema van een mogeigse trouweloosheid van Frankrijk terugkomt, dan kan men moeilijk de gissing af-, wijzen dat de Duitscho Regeering van te voren van geen kontiuentalen bond tegen Engeland weten wilde, omdat zij het met Engeland in het geheim eens is. Da verontwaardiging tegen Engeland, oprecht bij de massa van net Duitsche publiek zou dan bij de Duitsche regeeringspersonen veel minder oprecht gemeend zijn, en de streng-konservatieve Deutsche Tages zeitung geen ongelijk hebben gehad toen zij do interpellatie in den Rijksdag een «komedie" noemde. Ten einde kompleet en onpartijdig te zijn, moet ik er bijvoegen dat te Parijs een gerucht loopt dat Ru-jlaod, met het medeweten van Duitschland, aau Fr*.nkrijk voorstellea zou hebben gedaan aangaande eea gezamenlijk en energiek optreden iv do Trans.aalsebe aaugelegenhe len: de reis van Graaf Moeravief naar Madrid en Partjg zou hiermede iv verband hebben ge* staan. Rusland's agressieve politiek zou zijn afgestuit op de weigering der Fransche diplomatie, weigering waarbij de aanstaande Wereldtentoonstelling al* voorwendel werd vooropgezet, maar lic haar ware motief had in den afkeer van het tegenwoordige Fransche Parlement voor alles wat gelijkt op eenigszins vooruitstrevende buitenland «• sehe politiek. Ik geloof dat deze ver» balen hun oorsprong hebbeu in de overal, maar in Frankrijk meer dan elders, bestaande neiging om de t- leur* stellingen in da politiek aan nalatigheid of kwaadwilligheid der regeerende fractie toe te schrijven. Dat men geen partij kan trekken van Engeland's te« genwoordige moeilijkheden is voor da opinie iv Frankrijk een grief, wier oorsprong wordt gezocht bij den algem 3e« nen zondabok, bel P rlement. Boven ■■ dien is bet verhaal absoluut in strijd met het bestaan aan een Duitseh-Eu - gelsch traktaat, over deeveutueéle ver • deeling der Portugeesche bezittingen, traktaat dat zeker reeds bestond toen Graaf Moeravief zijn reis ondernam. Tan overvloede maakt de Deutsche Tageizeitung-zelf ean duidelijke toespa' ling op het bestaan van een dergelijke konventie: j-deza overeenkomst, zegt het blad, bindt ons niet alleen in Afrika, maar belemmert overal onza bewegtugan. Zoolang zij bestaat, is een Russisch Duitsche bond onmogelijk: wil men onzen toestand verbeteren, dan moet voor alles die konventie wordden opgezegd.'* In Oostenrijk is het nieuw Ministerie eindelijk gevormd en de eerste indruk dieu de biografieën van da nieuwe Ministers in de blaien maken is dat de Heer Van Koerber het mogelijke gedaan heeft om, in den moeilijken toestand waarin het land zich bevindt, een stel talentvolle mannen bijeen te brengen: men vindt er bapaaldelgk, als Minister van Financiën, den Heer Von Böhm-Bawerk, ekouomist van vaam, die het gewaagd heeft den vreeselijkon Karl .Vfarx op zijn eigen terrein te bestoken, en den Minister van Handel, Freiharr Von Call, die de oekonomisebe toestanden in het B Ikan- schiereiland, voor Oostennik zoo belangrijk, door en doo" kent. De Haar Von Koerber-zelf staat bekend als een administr a tor die jaren laog, in de coulissen, door alle ministeriëale kri-assen heen, de draden der Regeering in handen had.

Men zal nu zien wat deze vereeniging van feniksen zal uitwerken. Zj bevat twee Ministers zonder portefeuille, een Pool, den Haer Pientak, en een Gzecb, den Heer Rezek, belast met de onderhandelingen met de respectieve groepen die hun nationaliteiten vertegenwoordigen. Dit geeft een aanduiding van wat ook volgens de officieuse pers de eerste taak vau het nieuw kabinet zijn zal: pogen zich te verstaan met de nationale fracties in het Parlement, en door in te voren vastgestelde koncessies van weerszijden een middel te vinden tegeu de staeds dreigende obstructie. Mogelijk is dat het tegenwoordig Ministerie, handiger dat bet vorige, er in zal slagen door een voorloopige schikking een einde te maken aau den taalstrijd in Uo* henie. Ten slotte is het mogelijk ïat de steeds te vreezen koalitie van alle uitsluitend klerikale fracties èn Duitschers da Czecben toegeven! maakt.

In den Duitschen Rijksdag trok naast de interpellatie over de aanhouding der Duitsche schepen door Engeland de aandacht het oratorisch duel van den Kanselier von Hohenlohe met den ultra-* konservatieven agariér van Karsdorf, die den armen Rijkskauselier van «heulen met de revolutie" beschuldigde. Wat vooral trof was Hohenlohes ver* klaring ter loops gedaan over het socia - lismo. Bij gelegenheid van een opzienbarend leest der Technische Hochschule te Berlijn had de Rector dier instelling daartoe gemachtigd de tot hem gerichte woorden van den Keizer herhaald »lat het socialisme een voorbijgaand historish verschijnsel was.*' Hohenlohe nam op zijn beurt die woorden over en zei dat hij daarnaar zou handelen. Men maakt hieruit op dat de Regeeriog te Berlijn weder een nieuwe taktiek(ie hoeveelste?) tegen het socialisme zal volgen en het niet meer enkel en alleen als een unuturz.partei iv de ban doen.

Dinsdag — eu sedert Zate rdag duurt de veld-dag ten Noorden /au de Tugela — men weet niet juist waar, iv welke omstandighedeu ca met walke strategische bewegingen.Ds alwetende Times zelf erkent dat zijn militaire medewerker opde kaart dein de telegrammen genoemde puutan niet vinden kan. Intusschen geven de bladen plannen van dan veldslag met opgaaf van d* •vermoedelijke posities der Boeren", dia on s niet veel verder brengen. Alleen blijkt dat vau beide kanten mat groote hardnekkigheid gestredm wcrdt, en da Eogelschen er veel geweldiger tegenstand ontmoeten dan waarop zij gerekand hadden. In plaats van 28000 zou Generaal Buller 50000 man noodig moeteu heb* ben om igoed voorwaarts te komen zegt de Duily Mail. Weener-bladan geven ta kenneu dat, na deze geweldige po« ging van beide zijden, welke ook de uitslag zijo 'noge, de plicht der onzijdige mogendheden zou zijn, haar bemiddeling aan te bieden — en zulk een poging zou dubbal kans van slagen hebbeo in geval van een succes der Engeïsche w apeneD, dat Engeland gelegenheid zou ge ven, als eenmaal aau de eer voldaan is, op eervolle voorwaarden aan den strijd een einde te maken. Ik vrees dat deze voorstelling veel te optimistisch is. H*t jingoïsme heeft menschep vleesch geroken en bloed gezien, en zal er meer van willen hebben, Zelfs een zoo gematigd man als Herbert Gladstone — die toch door den naam dien hij draagt voorbestemd scheen als man des vredesop te treden — durft zulks niet doen, en bepaalt er zich toe iv een redevoer ing te betreuren dat men van de politink zijns vaders, die op vreedzame medewerking der rassen in Zuid-Afrika gegrond was, is afgeweken. Het schijnt dat in sommige koloniën het jingoïsme nog erger is dan in Eng eland-zelf: da correspondent van de Frankfurter Zeitung geeft een amu?ant verhaal van een gesprek met een »hooggeplaatst persoon", te Sydney, die absoluut, zoodra de oorlog in da Transvaal geëindigd is, met Frank rijk »afreke ien" en deze mogendheid niet-alleen haar koloniën en haar oorlogsschepen maar ook haar haudalsvloo< afnemen wilde. Mengt Rusland zie nu de zaak, des te beter: Engeland is des* noodsin staat aau een koalitie van geheel bet vasteland het hoofd te bieden!"

Ondertusschen zou men, zelfs te Sydney, wel doen, aandient te schenken aan de tegenwoordige krisis van bc' Engeïsche wereldrrjk. De dreigende hongersnood in lodië g«eft, volgens het rapport dat Lord Curzon den moed neef* gehad aan deu Wetgeveuden Raad voor te doen leggen, aanleiding tot de meest sombere voorspellingen. Nog nooit was het gevaar zoo Treeselij t en was een zoo enorm g bied door den ramp getroffen 'ds dit jaar bet geval zal zyn. Zelfs de meer vermogend*) klassen der bevolking, die bij vroegere gelegenheden gespaard waren gebleven, loopen ditmaal gevaar iv de algemeene ellende te worden medegesleept- Kan deze chronische toestand van hongersnood en ellende, die zeker dieper liggende oekonomische oorzaken tu-ef die thans nog duister zijn, ten slotte niet da Engeïsche heerschappij op losse schroeven stellen ? De val van Engeland's gezag zou voor Indië zeer waarschijnlijk ecu nog grooter ramp zijn dan de ergste hongersnood; eo al

les schijnt aan te duiden dat het intelligentste deel der Indische bevolking zulks inziet, maar uitgehongerde massaas -gehoerzamm niet aan de •intelligentie".

Nog steedt geen beslissende tijding — het is nu Woensdag • alleen weet meu dat Generaal Buller voornemens was in den nacht van den 33 op den 24 het Spion - kopje tan te vallen, waar, zoo bij zelf mededeelt, de Boeren een zear sterke positie hadden. Van den uitslag van die aanval weet men nog niets.

In plaats van tijdingen ontvangt meu uit Engeland een fameuse redevoering die Lord Rosebery te Ghatham heeft uitgesproken, en die er min of meer uitziet als een ministerieel programma voor het geval dat het tegenwoordig kabinet vervangen zou worden door een koalitie vau imperialisten, met Lord Rosebery aau bet hoofd. Da toon dezer redevoering is in vele opzichten onaangenaam. De noble Lord bertnalt het ouae sprookje dat Engeland niet vacht tegen de Transvaal, maar tegen een korrupte administratie; verder is hij vol lof voor alles wat Eogelsch is, en prijst zelfs de organiseerende kracht (1) die Engeland in dezen oorlog ten toon spreidt. Hjj heeft gelijk wanneer bij de kalmte en de koelbloedigheid prijst, waarvan het Eogelsche volk sedert het begiu der nederlagen heeft blijk gegeven; daar staat tegeno/er dat hy zonder eenig bewijs de geheele konti* nentale pers als omgekocht verdacht maakt en de vreemde officieren die ia het leger der Boeren bebb*n dienst genomen beschouwd wil hebben ah koodottiaren. Ten slotte erkon' bij lat Ëngelaud, ia den batsten tijd, zoowel en oorlogs- als in handelszaken, getoond heaft gebrek te hibben aan wetenschap in methode, maar dat gebrek is te ve-nelpen; de oorlog moet triomfantelijk ten einde gebracht worden en dan we m-tst place the Empire on a business f oot. ing Dit alles is heel mooi; maar een eerlijke bekentenis aanga-in ia da rol dia geldmannen en vooral een schreeuw.-rige en onpraktische jingo* partij in de laatste jareu gespeeld hebben, zou een oeter manifest zjjn voor een praktisch staatsman dan een enkele belofte van militaire reorganisatie. Maar Lord Rosebery wü nu zelf eenmaal den Imperialist uithangen I Dat men vooralsnog te Londen wél zal doen met de koutinentale opinie niet al te openlijk tegen het hoofd te slooten, blijkt uit de taal der Duitsche bladen, vooral de officieuse daaronder, die openlijk bekennen dat, wilde Graat Vou Bulow den Rijksdag niet van zich vervreemden, hij bij de diskussie over de aanhouding der Duitseh booten zich wel van de bekende nog al krasse uitdrukkingen bedienen moest. Geheel Duitschland, zegt de Berliner Neueste Nachrichten »van de Oostzee tot bet meer v-»u Constans, was in beweging, en de Regeeriog moest met deze agitatie rekening houden, zelfs al keurda zrj ze niet goed." Kurieus is dat de Keizer «elf als Aoglofiel optreedt: volgereen ander Berlrjnseh blad, de Montag Zeitung, zou hij onlangs, de twee voorzitters van den Pruisiscban Landdag ontvangend, de bonding der Duitsche pers tegenover Engeland hebben afgekeurd; hij zou bij die gelegenheid bet woord van Bismarok geciteerd hebben : •onze pers slaat de glazen in en wij, Regeering, moeten ze betalen". Tot nog toe ziet men niet dat Duitschland veel aan Engeland heeft moeten betalen; en da preokkupatie vau deu Keizer is vrij onbegrijpelijk: één ding is zeker, dat zjjn persoonl^k^poUUekj^te^ dort het begin van den oorlog, in st rijd w geweest met de wenschen der open* bare mseniug. Terwijl de tragedie in Zuid-Afrika voortduurt, wordt te Parijs de komedie afgespeeld van de vervolging der \ssompsion-isten, de geestelijke orde die, zooals uit allerlei aanwijzingen blaak, zich wat te veel met politiek in liet, bij welke de Regeering huiszoeking had la« ten doen te Parijs, en die thans als niet geautoriseerde associatie vervolgd werd. Hat proces voor de rechtbank bracht allerlei bijzonderheden aan den dag die eea kurisus licht wierpen op de organisatie der orde eu de wijze waarop zij lieden, tot zelfs dames toe, voor de politiek weet te organisteren. Het Openbaar Ministerie citeerde tot bewijs een artikel van een door de orde uitgegeven krantje, waarin de vrome broeders zich beroemden, bij de laatst verkiezingen met guns'igen uitslag een zeker aantal kandidate _ te hebben gestemd. Deze mededeeling gaf aanleiding tot protestaties in de Kamer, die zoo ver gingen.dat een der zeer bepaald geviseerde afgevaardigden, de Heer Ch irles Bernard, nationalist van Bordeaux, den Minister van Justitie uitmaakt voor oan •afzetter" en een »canaille", en hij ten slotte uit de zittiag werd geéipulsaard. Het Ministerie kreeg, tot besluit van deze diskussie, een aanzienlijke meerderheid van meer dan 100 stemmen. Wat de hoofden der Assompsiouisten betreft, zij werden, wegens vorming eener niet geautoriseerde vereeniging, tot de gawone boete van 10 francs per hoofd veroordeeld.

Het is nu de vraag wat de •'egeeriug verder doeu zal: bi zij de zaak daarbij zal laten öf de woelige en intrigeerende orde inderdaad door politie-maatregelen uiteen zal drijven.

Eindelijk 1 Een lakoniek telegram vau Generaal Buller brengt de tijding dat Spions kopje genomen is, nadat de Eogelscbea waarschijnlijk groote varliezen zullen hebben geleden. Het moet voor de Londenaars een ware opluchting geweest zijn, want een dag zooals die van Woensdag is er sedert jaren niet geweast: massaas menschen, bij het gaan naar bet kantoor, bg hat uur van den lunch, bij het uitgaan van het kaï. toor, in den avond, op straat elkander naar nieuws vragend, en pogend op weg naar Poll Mali iets te weten te komen Zelfs de huurkoetsiers op den bok van hun cabs gaven geen antwoord als men hun rijtuig wilde nemen, verdiept als zg waren in de lektuur hunner dagbladen. In den uacut was het een --tille angst die zich van de reuzenstad had meester gemaakt- men vocnt bij de sia'ions om de dagbladen. Da club? vau Poll Mali warau drukker beiocht dan bg de groote verkie-*---ziogiu, eu altijd inde straat de woelige mnoschanmassa, die zich voortbewoog naar hat Ministerie vau Oorlog. Tot diep in den nacbt bleef zij er stand houden: het aangeplakte antwoord was steeds •geen nieuws " In den ochteu I, het telegiioi. De indruk die de tijding te Parijs en op geheel het vasteland heeft gamaakt kan het best worden geresumeerd door het gezegde van een persoon uit bet volk, aan welke men uitlegde dat de bezetting van Spionkopje door de Engelschen het ontzet van Ladysmith ten gevolge kon hebben en aan een veldtocht een voor de dappere Boeren ongunstige wending geven : Ces salts béte» d'Anglais, ilsserontplus insupportables que jamais. Het vasteland heeft een geheel eeoige gelegenheid laten voorbijgaan om den zwakke bij te staan, en Engeland te toonen dat het niet almacb üg is. De kleine Republieken, die zich m ieder geval kunnen beroemen Engelind een oogenblik te hebbeu doen sidderen, ztjo door ieder verlaten geworden m Je eerste plaats door Keizer Wilhelm, die zich als hun verdediger had opge-* worpen. Ook door President Mac Kiuley, die, om zich met niemand te brouilleeren, de vraag of hij den Transvaalschen zaakgelastigde al dan met zou erkennen, eenvoudig onbeantwoord laat. Wat baat in deze omstandigheden de schoone redevoering vau John Morley, waarin deze het Ministerie de waarheid zegt, en volhoudt dat het avontuur van den Zuid-Afrikaaascben oorlog niets goeds zal brengen, noch aan de Hollauders, noch aan da Engelschen van Zuid-Afrika, noch aan Groot-bnttannie? Morley wees met kalmte de beschuldiging van Balfour af, dat de mannen die zich tegen den oorlog hadden verklaard er de ware oorzaak van waren. Hrj verklaarde zich een beslist tegenstander van het imperialisme, diens politiek van verovering en annexatie van onwillige bevolkingen; wat betreft het liberaal bery, het is, zei hrj, wijn van Chamberlain, overgegoten iv flessc'ien met het merk »Ro3*b--ry-'. «De geur is misschien iets fijner, maar de drank er niet gezonder om. Hij erkeude dat na het ultimatum de oorlog onvermijdelijk was, doch toonde aan dat bet Ministerie, door zijn dreigende taal, de spanning onvermijdelijk bad gemaakt. Den 28en Juli reeds heeft Lord -Salisbury een redevoering uitgesproken, die ware zij gericht geweest aan bet adres van een groote mogendheid, het afbreken der diplomatieke betrekkingen ten gevolge zou hebben gehad. Dit alles is overtuigend waar, maa * baat niet veel. Het imperialisme is op dit oogenblik in Engeland meester, en op het vaste land durfl niemand Engeland wederstaan. G. Btjsien Huet.